Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła

Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

Ktoś tutaj był i był, a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma...

Wiem jak ułożyć rysy twarzy,
by smutku nikt nie zauważył.

Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.

Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono

Przepraszam dawną miłość, że nową uważam za pierwszą.

Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.

Kiedy wymawiam słowo Cisza, niszczy ją.

Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

Każdy przecież początek
to tylko ciąg dalszy,
a księga zdarzeń
zawsze otwarta w połowie.

Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.

Albo go kocha albo się uparła. Na dobre, na niedobre i na litość boską.

Człowiek, który nie poczuł smaku swoich łez – nie jest prawdziwym człowiekiem.

Nie ma rozpusty gorszej niż myślenie.

Jestem jaka jestem. Niepojęty przypadek, jak każdy przypadek

Po każdej wojnie ktoś musi posprzątać.

Życie, choćby i długie, zawsze będzie krótkie.

Żyjemy dłużej,
ale mniej dokładnie
i krótszymi zdaniami.

Moje znaki szczególne/ to zachwyt i rozpacz.

Wczoraj, kiedy Twoje imię ktoś wymówił przy mnie głośno, to poczułam jakby róża przez otwarte wpadła okno

Nie umiem się nadziwić, namilczeć się temu.

Umrzeć, tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu ...

Już zbyt wiele się stało,
co się stać nie miało,
a to, co miało nadejść,
nie nadeszło.

Posłuchaj jak mi prędko bije Twoje serce

... nie ma pytań pilniejszych od pytań naiwnych.

Mężczyzna miał poglądy – kobieta nadal tylko widzimisię, odpowiednikiem jego silnej woli był jej babski upór, a jego przezorności – jej wyrachowanie, a w sytuacjach, w których mężczyznę zwano taktykiem, kobieta pozostawała intrygantką”

Nie znam roli, którą gram, wiem tylko, że jest moja, niewymienna

Radość pisania.
Możność utrwalania.
Zemsta ręki śmiertelnej.

Każdy przecież początek
to tylko ciąg dalszy,
a księga zdarzeń
zawsze otwarta w połowie.

Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.

Jestem kim jestem. Niepojęty przypadek jak każdy przypadek.