Harry Potter i Książę Półkrwi

Trata ta i kicha... Mam wrażenie, że żaden tom HP nie dostanie ode mnie fulla gwiazdek, bo po prostu... Ponowne czytanie tej serii i znajomości fabuły sporo odbiera (tak samo pisanie recenzji, bo luźno sobie myślę o wydarzeniach z tego tomu i.. Na 8✨ to nie zasługuje, jednak poziomowo jest wyżej niż więzień Azkabanu... I echh nie wiem).

Kocham Lunę, testrale i sam zakon feniksa (mimo iż mam do niego trochę wątków, ale to chyba z powodu Dumbledore i uświadomienia sobie, jak ta historia jest słaba). Aha, to ten moment, w którym wylewa się ze mnie doza goryczy, a mam wrażenie że zbierała się przez poprzednie tomy i jakby... Dochodzi do głosu nie mój całkowity "fandom girl" dla tego uniwersum, a rozczarowany czytelnik. Bo uwaga! rozczarowana jestem do żywego.

Harry Potter jest taki straszny jako główny bohater! Od początku tylko jojczy i nie zdziwiłabym się gdyby potykał się o progi... Przepraszam, ale... Jest on już na tym etapie turbo męczący. I jakby podsumujmy co do tej pory stało się z tym bohaterem.

1. Wychowany przez mugolska rodzinę żyje pod schodami - gnębiony i poniżany.
2. Trafia go Hogawrdu gdzie albo jest uwielbiany za to czego nie zrobił, albo gnębiony i poniżany za to czego nie zrobił.
3. Przez bycie wścibskim zostaje bohaterem, a jego łamanie regulaminu jest nagradzane - tom 1 w skrócie.
4. Schemat powtarza się prze kolejne cztery tomy.

Wiecie co, ja się nie dziwię, że Harry jest coraz bardziej dupkowaty. Ja się dziwię, że ma przyjaciół...

Nie chce mi się tego dalej pisać

A przepraszam, muszę dodać tutaj parę rzeczy, aby była to recenzja kompletna. Mianowicie:
1. Lupin jest koksem i cholernie doceniam Tonks... Cieszę się, że są epizodycznymi postaciami, bo Rowling miała małe szanse zniszczenia ich.
2. Śmierć za zasłonką to najgłupszy rodzaj śmierci jaki istnieje (szczególnie że konsekwencje będą marne).
3. Różowa Ropucha to dobrze poprowadzony antagonista.
4. Fred i George wymiatają... I to dosłownie
5. Hermiona zasługuje na więcej i tracę do niej szacunek gdy daje się poniżać i wykorzystywać.
6. Wątek z Cho XDDD kurcze taki Zmierzch moment xD
7. Harry to zadufany w sobie młodzik, z poczuciem że ratuje świat, a jednak naraża wszystkich, co dla niego coś znaczą (mam wrażenie, że przez to finalnie nic nie znaczą).
8. Wspominałam, że Luna jest koksem? Nie? To Luna jest koksem 🥥
9. Przez ten reread przestaje lubić Hargrida. Jakby Hermiona go tak bardzo wychowuje przez te książki, a uwierzcie nienawidzę, gdy dziecko przejmuje role rodzica. Skręca mnie od środka.
10. Jak to się dzieje, że Harry dopiero teraz widzi testrale? Ja wiem że śmierć z poprzedniego tomu, ale przecież jakoś po niej dostał się na pociąg przed wakacjami, nie? Dodatkowo to nie tak, że widział jak umiera jego matka, a przez to powinien je wiedzieć, no... Od początku? Irytują mnie dziury w światotwórstwie i fabule i bohaterach.

Po napisaniu tego mam ochotę jeszcze trochę zniżyć tą ocenę... Ale chyba już faktycznie mi się nie chce.

Trata ta i kicha... Mam wrażenie, że żaden tom HP nie dostanie ode mnie fulla gwiazdek, bo po prostu... Ponowne czytanie tej serii i znajomości fabuły sporo odbiera (tak samo pisanie recenzji, bo luźno sobie myślę o wydarzeniach z tego tomu i.. Na 8✨ to nie zasługuje, jednak poziomowo jest wyżej niż więzień Azkabanu... I echh nie wiem).

Kocham Lunę, testrale i sam zakon...

Kolejna dobra część. Polecam

Kolejna dobra część. Polecam

Kontynuujemy Harrego jako lekturę na dobranoc dla moich synów. A ja mam fantastyczny reread. Ekscytujące jest przemierzanie korytarzy Hogwartu po raz kolejny i odkrywanie tajemniczych faktów dotyczących bohaterów, tak jakbyśmy sami tam byli.
"Bo żaden nie może żyć, gdy drugi przeżyje". Od wydarzeń kończących poprzedni tom, właśnie to zdanie towarzyszy Harry'emu za każdym razem, gdy pomyśli o Voldemorcie. Są to słowa przepowiedni, która na dobre została zniszczona, a jej treść znana jest zaledwie kilku osobom. W tej części Harry nie jest już ofiarą napastowaną przez Ministerstwo Magii, wręcz przeciwnie. Po tym jak społeczeństwo czarodziejów dostało niezbity dowód na powrót największego czarnoksiężnika, Harry uznany został za Wybrańca, który jako jedyny może pokonać Czarnego Pana. Czy mu się to uda?
W szóstej części przygód młodego czarodzieja główny bohater będzie musiał się zmierzyć z wielkimi stratami, problemami miłosnymi, a także przygotować się do wielkiego starcia, jakie nastąpi w ostatnim tomie. Klimat szóstego tomu jest o wiele mroczniejszy od poprzednich. Prorok Codzienny z każdym kolejnym dniem donosi o nowych morderstwach i zaginięciach. Nawet zwykłe wyjście z domu staje się czymś niebezpiecznym, przez co społeczność czarodziejów żyje zaczyna żyć w ciągłym strachu. Wszystko to pozostawia również piętno na mugolach, których Lord Voldemort tak bardzo nienawidzi. Rowling świetnie pokazuje jak szybko mogą zmieniać się nastroje panujące w społeczeństwie i jak z szykanowanych ofiar nagle robi się wielkich bohaterów, czego przykładem jest Harry Potter, czy nawet Albus Dumbledore, którego autorytet w "Zakonie Feniksa" raz po raz był bombardowany przez ministerstwo. Ta książka to również kompendium wiedzy na temat Lorda Voldemorta. Za sprawą zdobytych przez Dumbledora wspomnień, razem z Harrym odbywają tajemne lekcje, a ich przodującym zadaniem jest odkrycie tajemnic Czarnego Pana. Informacji jest wiele i choć niektóre mogą wydać się nieistotne, to tak naprawdę każdy, nawet najmniejszy szczegół może mieć znaczenie w wcale z nim. Bo jeżeli Harry naprawdę będzie musiał stawić mu czoła, ważnym jest by o swoim przeciwniku wiedział jak najwięcej.
Zdumiewa mnie jak bardzo moje dzieci wciągnęły się w świat Harrego Pottera. To już szósty tom, a entuzjazm wciąż rośnie. Ale nie dziwię się, bo kto z nas nie chciałby otrzymać listu z Hogwartu, uczyć się magii i żyć w świecie w którym wszystko jest możliwe?

Kontynuujemy Harrego jako lekturę na dobranoc dla moich synów. A ja mam fantastyczny reread. Ekscytujące jest przemierzanie korytarzy Hogwartu po raz kolejny i odkrywanie tajemniczych faktów dotyczących bohaterów, tak jakbyśmy sami tam byli.
"Bo żaden nie może żyć, gdy drugi przeżyje". Od wydarzeń kończących poprzedni tom, właśnie to zdanie towarzyszy Harry'emu za każdym...

idealnie odczuwalna jest zmiana tonu książki na mroczniejszy wraz ze zbliżaniem się do końca serii.

idealnie odczuwalna jest zmiana tonu książki na mroczniejszy wraz ze zbliżaniem się do końca serii.

To ja jestem księciem półkrwi! :) Super opowiedziany ten rok. Zakończenie wciska w fotel.

To ja jestem księciem półkrwi! :) Super opowiedziany ten rok. Zakończenie wciska w fotel.

Kolejny tom z cyklu Harry ma obsesję, ale może tym razem słusznie kto wie. Plus to była część gdzie mamy więcej typowo nastoletnich rozterek, co dodało realizmu bohaterom. No i tutaj jest więcej o historii Lorda Voldemorta, co też ciekawie się czytało. Naprawdę przyjemnie robi się reread tej serii.

Kolejny tom z cyklu Harry ma obsesję, ale może tym razem słusznie kto wie. Plus to była część gdzie mamy więcej typowo nastoletnich rozterek, co dodało realizmu bohaterom. No i tutaj jest więcej o historii Lorda Voldemorta, co też ciekawie się czytało. Naprawdę przyjemnie robi się reread tej serii.

K C H A M

K C H A M

Dorastamy razem z Harrym co czuć w książkach. Wiele jest tutaj relacji międzyludzkich, zachowań i pragnień. Podoba mi się ten zabieg, bo ta książka nie jest już taką lekką lekturą jak pierwsze części.

Dorastamy razem z Harrym co czuć w książkach. Wiele jest tutaj relacji międzyludzkich, zachowań i pragnień. Podoba mi się ten zabieg, bo ta książka nie jest już taką lekką lekturą jak pierwsze części.

Postacie wykreowane przez J.K. Rowling czuję przy sobie do teraz. Ta książka wywarła na mnie niesamowite wrażenie, oczywiście pozytywne :)

Postacie wykreowane przez J.K. Rowling czuję przy sobie do teraz. Ta książka wywarła na mnie niesamowite wrażenie, oczywiście pozytywne :)

Czytając Harrego Pottera w dorosłym życiu, to jest coś. Odpoczynek od codzienności, internetu, wszechobecnej brutalności, przekleństw i seksu. Pamiętam, że we wczesnych latach 2000 to był kosmos i totalny odjazd :) dzisiaj historia również zachwyca, aż mi szkoda, że przede mną już tylko siódma i ostatnia część.💫💥
W tej przedostatniej nasz niemały już czarodziej odkrywa stary podręcznik do eliksirów, dzięki ktoremy wybija się swoimi umiejętnościami na tle klasy.🦸‍♂️ Dumbledor🧙‍♂️ w tym roku szkolnym, proponuje Harremu dodatkowe lekcje, dzięki którym zbliży się do celu, którym jest pokonanie Lorda Voldemorta. Dzięki podróżom do wspomnień, Potter pozna Toma Raileya, 🧟🧛jego dzieciństwo oraz mroczny plan bycia nieśmiertelnym za pomocą horkruksów. Wiele zdarzeń otworzy mocny wstęp do wielkiego finału.

Czytając Harrego Pottera w dorosłym życiu, to jest coś. Odpoczynek od codzienności, internetu, wszechobecnej brutalności, przekleństw i seksu. Pamiętam, że we wczesnych latach 2000 to był kosmos i totalny odjazd :) dzisiaj historia również zachwyca, aż mi szkoda, że przede mną już tylko siódma i ostatnia część.💫💥
W tej przedostatniej nasz niemały już czarodziej odkrywa...