Żywoty diabłów polskich. Legendy i podania

Ta książką to wielka niespodzianka w serii "Wierzenia i zwyczaje" serwowanej przed Wydawnictwo Replika. Przedzierając się przez poprzednie tytuły spodziewałem się kolejnej pracy naukowej a tu proszę... Opowieści niczym te opowiadane z dziada pradziada.

Dialogi, zwroty akcji i przede wszystkim czarci kontekst. Ach zacząłem uwielbiać to określenie. "Czartowskie obrzędy", to nic, że na początku z biegu odczytywałem jako "czartoryskie". Oczywiście, ani ujęcie, ani epoka nie pasowała to tego tematu. Ale wracając, Witold Bunikiewicz przełamał w tym momencie oschłość faktów, wyszukanych słów i przetworzył to na proste opowieści, które świetnie pokazują światopogląd ówczesnej Polski.

Cóż, mizerna dotychczas była moja wiedza, bo faktycznie za czasów "kajtka" słyszałem od babci o diable Borucie, a i nawet o Rokicie. W moim wyobrażeniu były to rogate, owłosione istoty, szerzące zło i spustoszenie. Tutaj, ten obraz jest zupełnie inny, to istoty, oczywiście ciągle jako złowrogie diabły, ale obcujące na co dzień jako normalni mieszczanie. Okiełznani złą renomą ale blisko, bardzo blisko codziennego rytmu w jakim wówczas oddychała Polska świadomość.

Ta książką to wielka niespodzianka w serii "Wierzenia i zwyczaje" serwowanej przed Wydawnictwo Replika. Przedzierając się przez poprzednie tytuły spodziewałem się kolejnej pracy naukowej a tu proszę... Opowieści niczym te opowiadane z dziada pradziada.

Dialogi, zwroty akcji i przede wszystkim czarci kontekst. Ach zacząłem uwielbiać to określenie. "Czartowskie obrzędy", to...

Pomijając analityczny wstęp, są to po prostu legendy i podania - napisane lekko archaicznym językiem, poza nielicznymi wyjątkami w ogóle ze sobą nie związane, czasami kończące się w zastanawiający lub nagły sposób. Niektóre są śmieszne, inne trochę nudne lub trudne do pojęcia. Niektóre sprawiają wrażenie mitów narosłych wokół całkiem realnych wydarzeń, niestety brakuje próby dojrzenia głębiej.

Pomijając analityczny wstęp, są to po prostu legendy i podania - napisane lekko archaicznym językiem, poza nielicznymi wyjątkami w ogóle ze sobą nie związane, czasami kończące się w zastanawiający lub nagły sposób. Niektóre są śmieszne, inne trochę nudne lub trudne do pojęcia. Niektóre sprawiają wrażenie mitów narosłych wokół całkiem realnych wydarzeń, niestety brakuje...

Przyjemnie się czytało mimo archaicznego języka. Opowiadania jak za dawnych czasów. Postaci diabłów czasami tak uroczo nieudolne, że czuje sie do nich sympatię.

Przyjemnie się czytało mimo archaicznego języka. Opowiadania jak za dawnych czasów. Postaci diabłów czasami tak uroczo nieudolne, że czuje sie do nich sympatię.

Ciekawa, przyjemna odskocznia, można się zrelaksować i pośmiać. Miło poczytać polskie legendy i poznać historię znanego Boruty. Nazwisko chyba każdemu kiedyś obiło się o uszy. Bardzo szybko się czyta, duża czcionka. Lektura wzbogacona o obrazki. Napisana przepięknym językiem. To uwielbiam w niej chyba najbardziej

Ciekawa, przyjemna odskocznia, można się zrelaksować i pośmiać. Miło poczytać polskie legendy i poznać historię znanego Boruty. Nazwisko chyba każdemu kiedyś obiło się o uszy. Bardzo szybko się czyta, duża czcionka. Lektura wzbogacona o obrazki. Napisana przepięknym językiem. To uwielbiam w niej chyba najbardziej

Książka #żywotydiabłówpolskich nie należy do łatwych. Pierwszy raz książka miała swoje wydanie w 1930 roku, co tłumaczy użyte w niej słownictwo. Tekst nie należy do łatwych ale nie ma tragedii. Tematyka również nie należy do łatwych. Ale dla zainteresowanych to idealne źródło wiedzy. Samą książkę jest mi dosyć ciężko ocenić głównie ze względu na jej czasy powstania.

Książka #żywotydiabłówpolskich nie należy do łatwych. Pierwszy raz książka miała swoje wydanie w 1930 roku, co tłumaczy użyte w niej słownictwo. Tekst nie należy do łatwych ale nie ma tragedii. Tematyka również nie należy do łatwych. Ale dla zainteresowanych to idealne źródło wiedzy. Samą książkę jest mi dosyć ciężko ocenić głównie ze względu na jej czasy powstania.

To było zaiste ciekawe! Za to tematyka wybitnie nie moja, bo akurat nasze rodzime diabełki (zagraniczne zresztą też) nigdy nadmiernie mnie nie interesowały, choć miło usłyszeć imiona, które kiedyś tam dawno temu słyszało się gdzieś w szkole. Ciekawy zbiór podań i legend, fajnie napisane, bo naprawdę błyskawicznie się leci przez tą książkę, a do tego to przepiękne wydanie!

Zdecydowanie to jest jednak z tych pozycji, które nie tylko przepięknie wyglądają na półce, ale też zawsze miło wrócić co jakiś czas do ulubionej legendy lub pochwalić się gościom i zainteresować tematem!

To było zaiste ciekawe! Za to tematyka wybitnie nie moja, bo akurat nasze rodzime diabełki (zagraniczne zresztą też) nigdy nadmiernie mnie nie interesowały, choć miło usłyszeć imiona, które kiedyś tam dawno temu słyszało się gdzieś w szkole. Ciekawy zbiór podań i legend, fajnie napisane, bo naprawdę błyskawicznie się leci przez tą książkę, a do tego to przepiękne...

Ciekawe opowiadania o diabłach polskich.

Ciekawe opowiadania o diabłach polskich.

🔥Do przeczytania „Żywotów Polskich Diabłów” Witolda Bunikiewicza skusiła mnie oprawa graficzna. Cała seria wydana w spójny sposób ... piekielnie cieszy oko ;>

👹Podania o diabłach napisano w sposób prześmiewczy, lekko ukazując nam tytułowe żywoty diablików uprzykrzających życie polskim chłopom i innych czartów nękających społeczeństwo. Wszystko, jak można by rzec, jest opowiadane jak chłop chłopu. Diabeł Polski jest sprytniejszy niż Diabeł Niemiecki, bo wiadomo, że nasze jest zawsze lepsze. W treści zapoznamy się z podaniami na temat całej plejady gwiazd piekieł, od Boruty i Rokity przez Fugusa, Merdasińskiego, aż po Diabła z Niemiec. Całe to interesujące grono na kartach książki testuje przeróżne koncepcje, jakby tu podejść sprytnego chłopa.

🦊Z treści podań wychwycimy wiele uniwersalnych prawd oraz ujrzymy naturę ludzką w pełnej krasie. Uważam, że jest to lekkie i przyjemne „czytadło” z diabelską nutą sprytu. Sprawdzi się nie tylko dla fanów folkloru, a dla każdego, kto chciałby rozładować trudy dnia przed snem🙂

IG: Book_Trophy

🔥Do przeczytania „Żywotów Polskich Diabłów” Witolda Bunikiewicza skusiła mnie oprawa graficzna. Cała seria wydana w spójny sposób ... piekielnie cieszy oko ;>

👹Podania o diabłach napisano w sposób prześmiewczy, lekko ukazując nam tytułowe żywoty diablików uprzykrzających życie polskim chłopom i innych czartów nękających społeczeństwo. Wszystko, jak można by rzec, jest...

legendy przedstawione są w bardzo przystępny sposób, przywodzący na myśl opowiadania starszych ludzi (babć, dziadków); bardzo komfortowa pozycja

legendy przedstawione są w bardzo przystępny sposób, przywodzący na myśl opowiadania starszych ludzi (babć, dziadków); bardzo komfortowa pozycja

Miło sięgnąć po legendy z naszych stron. Nie znałam żadnej, więc przeczytałam z przyjemnością. Kilku diabłów było tak uroczo nieudolnych, że czytałam mężowi na głos.

Miło sięgnąć po legendy z naszych stron. Nie znałam żadnej, więc przeczytałam z przyjemnością. Kilku diabłów było tak uroczo nieudolnych, że czytałam mężowi na głos.