Pięcioro małych Indian

"Pięcioro małych Indian"

Michelle Good

Poruszająca historia tocząca się w latach 60 'tych XX wieku.
Powieść ukazuje losy młodszych rdzennych mieszkańców Ameryki, którzy siłą zostali odebrani rodzicom i umieszczeni w szkole z internatem prowadzonej przez kościół... Młode, przerażone, niewinne rdzenne dzieci w świecie białych oprawców... Przemoc, poniżenia, molestowania to ich smutna rzeczywistość... Czy po opuszczeniu murów swoistego więzienia poradzą sobie w świecie, którego nie znają? Czy ułożą sobie życie, na które nikt ich nie przygotował ? Czy odnajdą rodzinę ? Czy odnajdą siebie ???
Niezwykle poruszająca powieść ukazująca ludzkie okrucieństwo, ale również potęgę przyjaźni, bezgraniczną miłość i determinację. W książce nasi bohaterzy często powtarzają, że umarli jako dzieci w tych murach przepełnionych przemocą, strachem i pogardą, a jednak nadal chodzą po ziemi. Ukazuje nam to, że choćbyśmy byli nie wiem jak poturbowani, przerażeni i zagubieni nie należy tracić nadziei i wiary, że jutro może być jednak choć trochę lepsze. Polecamy ‼️‼️
#pięcioromałychindian #michellegood #wydawnictwosoniadraga #indian #szkolazinternatem #history #niejestemstatystycznympolakiemlubięczytaćksiążki #czytamwszędzie #czytanietopasja #mojepsyczytajazemna #zcacusiemwserduszku🤎 #czytamwtrasie

"Pięcioro małych Indian"

Michelle Good

Poruszająca historia tocząca się w latach 60 'tych XX wieku.
Powieść ukazuje losy młodszych rdzennych mieszkańców Ameryki, którzy siłą zostali odebrani rodzicom i umieszczeni w szkole z internatem prowadzonej przez kościół... Młode, przerażone, niewinne rdzenne dzieci w świecie białych oprawców... Przemoc, poniżenia, molestowania...

Książka porusza trudny, ale ważny temat jakim było odbieranie dzieci rdzennym mieszkańcom Kanady i umieszczanie ich w "szkołach" katolickich. Gdzie były bite, poniżane, głodzone, wykorzystywane seksualnie, gdzie umierały lub opuszczały ją po lata totoalnie zniszczone i nieprzystosowane do samodzielnego życia w społeczeństwie. Tym razem mamy tu obraz życia po horrorze. Próby ułożenia sobie życia i odnalezienia się w rzeczywistości przez 5 młodych dorosłych. Częściej nieudane, co po tym jakie piekło przeszły jest zrozumiałe.
Autorka jest potomkinią "ocalałych" , ale niestety zabrakło jej warsztatu literackiego (bądź tłumaczenie jest tak słabe) żebym mogła polecić ją każdemu. A szkoda. Trochę przeszkadza w odbiorze skakanie po linii czasowej, przerywanie jednej opowieści i zaczynanie drugiej wz składu i ładu. Niemniej była to przygnębiająca i wciągająca lektura. Niby nic nowego się nie dowiedziałam, ale zdecydowanie cieszę się, że w końcu po nią sięgnęłam.

Książka porusza trudny, ale ważny temat jakim było odbieranie dzieci rdzennym mieszkańcom Kanady i umieszczanie ich w "szkołach" katolickich. Gdzie były bite, poniżane, głodzone, wykorzystywane seksualnie, gdzie umierały lub opuszczały ją po lata totoalnie zniszczone i nieprzystosowane do samodzielnego życia w społeczeństwie. Tym razem mamy tu obraz życia po horrorze. Próby...

Myślę, że to ważna historia, po którą warto sięgnąć - mimo tego, że pełno w niej bólu.

Myślę, że to ważna historia, po którą warto sięgnąć - mimo tego, że pełno w niej bólu.

Przepiękna, wzruszająca......
Mimo całego okropieństwa, które w dzieciństwie spotkało głównych bohaterów, dzieje się tam także dużo dobrego......optymistycznego.
Niezwykle ciekawa pod względem różnorodności charakterów..... Świetnie ukazuje jak każdy inaczej reaguje na prawie identyczne traumatyczne przeżycia w przeszłości....
Dużo i szybko się dzieje. Bez zbędnego rozwlekania.
Przeskoki w czasie, ale zrozumiałe, historie fajnie się ze sobą łączą.
Polecam

Przepiękna, wzruszająca......
Mimo całego okropieństwa, które w dzieciństwie spotkało głównych bohaterów, dzieje się tam także dużo dobrego......optymistycznego.
Niezwykle ciekawa pod względem różnorodności charakterów..... Świetnie ukazuje jak każdy inaczej reaguje na prawie identyczne traumatyczne przeżycia w przeszłości....
Dużo i szybko się dzieje. Bez zbędnego...

Książka porusza ważny temat odbierana dzieci rodzinom rdzennych mieszkańców kanadyjskich ziem i umieszczania ich w katolickich szkołach, jakie miało miejsce w Kanadzie na przestrzeni kilkudziesięciu lat XX wieku oraz jak mająca tam miejsce przemoc, wykorzystywanie seksualne i znęcanie się wpłynęły destrukcyjnie na dalsze etapy ich życia. Wstrząsające i niedopuszczalne wydarzenia, warte nagłaśniania ku przestrodze, jednak styl powieści nie do końca mi się podobał

Książka porusza ważny temat odbierana dzieci rodzinom rdzennych mieszkańców kanadyjskich ziem i umieszczania ich w katolickich szkołach, jakie miało miejsce w Kanadzie na przestrzeni kilkudziesięciu lat XX wieku oraz jak mająca tam miejsce przemoc, wykorzystywanie seksualne i znęcanie się wpłynęły destrukcyjnie na dalsze etapy ich życia. Wstrząsające i niedopuszczalne...

Coś mnie skręca na myśl o tym, że takie szkoły istniały naprawdę. Nie jestem w stanie zrozumieć motywacji ludzi, którzy je prowadzili. Po czymś takim młodzi ludzie opuszczający „Misje” nie byli w stanie normalnie funkcjonować. Nigdy nie nauczyli się żyć. Jako dorośli żyli na granicy prawa i popełniali przestępstwa, które, znając ich historie, jesteśmy w stanie zrozumieć i usprawiedliwić. Autorka skupia się na ich życiu po „Misji”, na ich staraniach, żeby zapomnieć i żyć dalej. Historie bohaterów pokazują, że w życiu nie chodzi o przetrwanie. Książka porusza ważną tematykę i myślę, że każdy powinien, w ten czy w inny sposób, zapoznać się z tematem. Mam zamiar przeczytać „27 śmierci Toby’ego Obeda”, czyli reportaż właśnie o szkołach z internatem w Kanadzie. „Pięcioro małych Indian” otworzyła mi szerzej oczy i sprawiła, że chcę widzieć jeszcze więcej. Bardzo polecam!

Coś mnie skręca na myśl o tym, że takie szkoły istniały naprawdę. Nie jestem w stanie zrozumieć motywacji ludzi, którzy je prowadzili. Po czymś takim młodzi ludzie opuszczający „Misje” nie byli w stanie normalnie funkcjonować. Nigdy nie nauczyli się żyć. Jako dorośli żyli na granicy prawa i popełniali przestępstwa, które, znając ich historie, jesteśmy w stanie zrozumieć i...

Przejmująca historia, a raczej historie które genialnie się zazębiają. Podobało mi się podkreślenie, że mimo jedego mechanizmu przymusowego odbierania rdzennym Kanadyjczykom dzieci do szkół z internatem, to indywidualnie te historie się różnią i ścieżki jakimi poszli bohaterzy są różne.

Przejmująca historia, a raczej historie które genialnie się zazębiają. Podobało mi się podkreślenie, że mimo jedego mechanizmu przymusowego odbierania rdzennym Kanadyjczykom dzieci do szkół z internatem, to indywidualnie te historie się różnią i ścieżki jakimi poszli bohaterzy są różne.

Historia w tle przerażająca i oburzająca, natomiast sama książka napisana dość słabo. Styl i język ubogi, a do tego nieoczywiste przeskoki w czasie utrudniające zrozumienie. Spodziewałam się czegoś więcej.

Historia w tle przerażająca i oburzająca, natomiast sama książka napisana dość słabo. Styl i język ubogi, a do tego nieoczywiste przeskoki w czasie utrudniające zrozumienie. Spodziewałam się czegoś więcej.

Sprawnie napisane, podobały mi się różne, zazębiające się perspektywy, ale ostatecznie czegoś mi tu zabrakło.

Sprawnie napisane, podobały mi się różne, zazębiające się perspektywy, ale ostatecznie czegoś mi tu zabrakło.

To na prawdę mogła być dobra książka, ale niestety autorka poległa przynajmniej w kilku momentach. Sama historia kanadyjskich ocaleńców jest bardzo wstrząsającym i dramatycznym tematem, który daje ogromne pole do popisu dla pisarza. Tutaj mamy spore chęci, garść informacji a wykonanie... No cóż...

Chaos, brak unaocznienia czytelnikowi rzeczywistych sytuacji, do jakich dochodziło w katolickim sierocińcu, nieumiejętność stworzenia odpowiedniego klimatu mocno rozczarowują. Niby coś tam autorka nam przekazuje, ale jest to takie jakieś miałkie, płytkie i nie do końca zrozumiałe.

Tragedie młodych ludzi po przejściach, alkoholizm, uzależnienie od narkotyków, prostytucja, uciekanie od odpowiedzialności, nieumiejętność nawiązania normalnych relacji i wiele innych nietypowych zachowań są ukazane bardzo schematycznie i mało wiarygodnie, co mocno deprecjonuje całą powieść pisaną przez potomkinię ocaleńca.

Oceniam książkę na 4 gdyż pomimo swoich licznych uchybień porusza ona istotny problem, choć niestety kiepsko przez autorkę przedstawiony.

To na prawdę mogła być dobra książka, ale niestety autorka poległa przynajmniej w kilku momentach. Sama historia kanadyjskich ocaleńców jest bardzo wstrząsającym i dramatycznym tematem, który daje ogromne pole do popisu dla pisarza. Tutaj mamy spore chęci, garść informacji a wykonanie... No cóż...

Chaos, brak unaocznienia czytelnikowi rzeczywistych sytuacji, do jakich...