Bilet dla zabójcy

Bardzo lubię powieści autora, szczególnie te wcześniejsze.
Tą mimo, że dobra uważam za jedną ze słabszych.
Jak dla mnie występuje za dużo osób, za dużo wątków, do tego mało istotnych, które nic do fabuły nie wnoszą
Więcej tu wątku obyczajowego niż kryminalnego . Wygląda to tak, jakby autor na wątku obyczajowym , budował wątek sensacyjny co trochę gmatwa całą intrygę.
Fabuła czasami nudna, bo nic ciekawego się nie dzieje.
Nie ma ciekawej , porywającej akcji i emocji, jest za to dużo lania wody.
Nie lubię, gdy autorzy wracają do maseczek i stanu pandemii...tu to nie było potrzebne,
Ogólnie nie jest źle, ale wolałbym powieść o mniejszej objętości za to bardziej ciekawą.

Bardzo lubię powieści autora, szczególnie te wcześniejsze.
Tą mimo, że dobra uważam za jedną ze słabszych.
Jak dla mnie występuje za dużo osób, za dużo wątków, do tego mało istotnych, które nic do fabuły nie wnoszą
Więcej tu wątku obyczajowego niż kryminalnego . Wygląda to tak, jakby autor na wątku obyczajowym , budował wątek sensacyjny co trochę gmatwa całą...

To moja 3 przeczytana książka tego autora - po Dziedzictwie von Schindlerów i Himalaistce.
Język powieści jest przystępny, dobrze się ją czyta - i tu duży plus. Można by ją trochę skrócić, bo faktycznie niektóre wątki wydają się niepotrzebne. Mniej więcej w 2/3 książki domyśliłem się, kim jest "Trepanator" - więc jak ktoś lubi kryminały, gdzie można samemu dojść do tego, kto jest mordercą - a nie takie, gdzie wyskakuje on z kapelusza pod koniec książki - to powinno mu się spodobać.
Teraz trochę minusów. O ile samo zawiązanie akcji i prowadzenie jej przez większość książki - bardzo mi się podobało, to jej zakończenie - sposób rozwiązania zagadki i wyjaśnienie wszystkich wątków - odbiegało poziomem od reszty książki i było po prostu słabe. Po przeczytaniu 3 książek autora, widzę, że ma z tym ewidentnie problem.
Druga rzecz, która mi się nie podobała, to polityczna poprawność: Wójcik pisze tak, jakby wydanie jego książki miało zależeć od pozytywnej decyzji jakiegoś lewackiego gremium. Piętnuje na przykład używanie przez jednego z bohaterów powiedzenia "każda potwora znajdzie swego amatora" - i to nie w stosunku do konkretnej osoby, tylko tak ogólnie.
No i na koniec - za kaleczenie polskiego języka zwrotami "w Ukrainie" czy "do Ukrainy" - ocena w dół!

To moja 3 przeczytana książka tego autora - po Dziedzictwie von Schindlerów i Himalaistce.
Język powieści jest przystępny, dobrze się ją czyta - i tu duży plus. Można by ją trochę skrócić, bo faktycznie niektóre wątki wydają się niepotrzebne. Mniej więcej w 2/3 książki domyśliłem się, kim jest "Trepanator" - więc jak ktoś lubi kryminały, gdzie można samemu dojść do tego,...

Wysłuchane jako audiobook
Książka 8/10
Lektor 3/10 (Jacek Dragun)
Zacznę od audiobooka. lektor Jacek Dragun kompletnie go kładzie. Dawno nie słyszałem tak drewnianego głosu. Jeśli już to książka.
Książka? Musi mieć dużo stron (audiobook 22 godziny)
Morderstwa sprzed 28 lat. I nagle pojawia się naśladowca (copycat). Ukrainka - policjantka, początkujący konduktor po przejściach. I oczywiście zwłoki. Dlaczego? Kto zabija?
Tego dowiesz się drogi Czytelniku na samym końcu. I zdziwisz się tak jak ja.
Walor uczący - dowiedziałem się naprawdę sporo o pociągach, co się dzieje w środku (z punktu widzenia konduktorów)
Jeżeli macie trochę czasu weźcie tę książke do ręki

Wysłuchane jako audiobook
Książka 8/10
Lektor 3/10 (Jacek Dragun)
Zacznę od audiobooka. lektor Jacek Dragun kompletnie go kładzie. Dawno nie słyszałem tak drewnianego głosu. Jeśli już to książka.
Książka? Musi mieć dużo stron (audiobook 22 godziny)
Morderstwa sprzed 28 lat. I nagle pojawia się naśladowca (copycat). Ukrainka - policjantka, początkujący konduktor po...

Obszerna, może zbyt? W zamian mamy bardzo dobry kryminał. Wszystko pomału wyjaśnione i z bardzo dobrym zakończeniem.
Wątek kolei to już wgl, fachowo.
Poznajemy trasy, zasady pracy kolejarzy.
No cóż mamy ciekawą i kompletną książkę.

Obszerna, może zbyt? W zamian mamy bardzo dobry kryminał. Wszystko pomału wyjaśnione i z bardzo dobrym zakończeniem.
Wątek kolei to już wgl, fachowo.
Poznajemy trasy, zasady pracy kolejarzy.
No cóż mamy ciekawą i kompletną książkę.

Lubię książki Wójcika.

Podoba mi się prosty styl pisarza, brak wydumanych określeń, brak wulgaryzmów, dobrze przedstawione postacie.

Ktoś zabija osoby w podobny sposób, jak robił to skazany wiele lat wcześniej seryjny zabójca.
Czy to naśladowca ?
A może samoistny zwyrodnialec ?

Dość specyficzna polska ekipa śledcza wzmocniona przez policjantkę - Ukrainkę.

Autor skutecznie mnoży zaskakujące zwroty akcji a na zakończenie serwuje czytelnikowi autentyczny szok.

Nie jest to na pewno żadne arcydzieło, ale bardzo sympatycznie się czytało i z czystym sumieniem mogę książkę polecić.

8/10.

Lubię książki Wójcika.

Podoba mi się prosty styl pisarza, brak wydumanych określeń, brak wulgaryzmów, dobrze przedstawione postacie.

Ktoś zabija osoby w podobny sposób, jak robił to skazany wiele lat wcześniej seryjny zabójca.
Czy to naśladowca ?
A może samoistny zwyrodnialec ?

Dość specyficzna polska ekipa śledcza wzmocniona przez policjantkę - Ukrainkę.

Autor...

No cóż. Za dużo stron to po pierwsze. A obyczajowy wątek za bardzo miesza się z kryminalnym☹️😟

No cóż. Za dużo stron to po pierwsze. A obyczajowy wątek za bardzo miesza się z kryminalnym☹️😟

Bilet dla zabójcy, a raczej dla nudy. To była najsłabsza powieść autora jaką przeczytałam. Przyzwyczaiłam się już do tego, że kryminały Wójcika są obszerne objętościowo (z reguły ponad 600 stron). Niestety dla tej powieści ta objętość sprawia, że akcja wlecze się niemiłosiernie jak opóźniony pociąg, a to co miało być zagmatwane stało się dla czytelnika męczące. Wolałabym, żeby autor powrócił do cyklu o Agnieszce Jamróz i Pawle Łukasiku, który był według mnie najlepszy.

Bilet dla zabójcy, a raczej dla nudy. To była najsłabsza powieść autora jaką przeczytałam. Przyzwyczaiłam się już do tego, że kryminały Wójcika są obszerne objętościowo (z reguły ponad 600 stron). Niestety dla tej powieści ta objętość sprawia, że akcja wlecze się niemiłosiernie jak opóźniony pociąg, a to co miało być zagmatwane stało się dla czytelnika męczące. Wolałabym,...

Książka jest powieścią obyczajową, a dopiero wokół historii bohaterów naszkicowany jest wątek kryminalny. Sięgnęłam po nią głównie z powodu lokalizacji, którą znam. Seryjny morderca grasuje w pociągu relacji Warszawa — Działdowo. Tu niestety szału nie było. Autor ujawnił, że dopiero w trakcie pisania wybrał się pociągiem w podróż do Działdowa i to dało się odczuć. Nie przyłożył się też do zrobienia researchu i poznania historii opisywanych miejscowości. Nie słyszałam, żeby ktoś kiedykolwiek powiedział, że wychował się na Wzniesieniach Mławskich. To nazwa przeczytana na mapach, która nie jest używana. Jedna z bohaterek ironicznie powiedziała o Ciechanowie, że jest to miasto "seksu i biznesu". To miasto ani nie jest wyjątkowo rozwinięte, ani zacofane, więc kompletnie nie zrozumiałam, co miała na myśli Agata.
Co do samej historii może i była zagmatwana, ale na tyle rozcieńczona wątkami pobocznymi, że nie była w stanie utrzymać we mnie poziomu zainteresowania. Męczyłam się na tych 640 stronach, a wystarczyło ograniczyć objętość o połowę i odbiór byłby zupełnie inny.

Książka jest powieścią obyczajową, a dopiero wokół historii bohaterów naszkicowany jest wątek kryminalny. Sięgnęłam po nią głównie z powodu lokalizacji, którą znam. Seryjny morderca grasuje w pociągu relacji Warszawa — Działdowo. Tu niestety szału nie było. Autor ujawnił, że dopiero w trakcie pisania wybrał się pociągiem w podróż do Działdowa i to dało się odczuć. Nie...

To chyba jedna z najbardziej zagmatwanych intryg, jakie udało się stworzyć Wójcikowi, który słynie z zamiłowania do gmatwania. Już od momentu zeznań psychiatry mózg mi puchł, podobnie jak Oldze. Rozrywka przerodziła się w mękę pańską i marzyłam, by dobić do końca. Nie jest to najlepsza książka Wójcika, a z pewnością jedna z najbardziej męczących.

To chyba jedna z najbardziej zagmatwanych intryg, jakie udało się stworzyć Wójcikowi, który słynie z zamiłowania do gmatwania. Już od momentu zeznań psychiatry mózg mi puchł, podobnie jak Oldze. Rozrywka przerodziła się w mękę pańską i marzyłam, by dobić do końca. Nie jest to najlepsza książka Wójcika, a z pewnością jedna z najbardziej męczących.

W tej książce jest misz masz...trochę kryminału, trochę obyczajówki....ale na mój skromny gudt- nie trzeba aż takiej ''cegły'', żeby rozwikłać problem morderstw.
Taka sobie, wolę cykl ''Paweł Łukasik i Agnieszka Jamróz....
No właśnie....seria zatrzymała się w 2021 roku i CISZA...

W tej książce jest misz masz...trochę kryminału, trochę obyczajówki....ale na mój skromny gudt- nie trzeba aż takiej ''cegły'', żeby rozwikłać problem morderstw.
Taka sobie, wolę cykl ''Paweł Łukasik i Agnieszka Jamróz....
No właśnie....seria zatrzymała się w 2021 roku i CISZA...