Dusza Miecza

Goraco polecam. Równie trzyma w napieciu jak i pierwsza część, a nawet i lepiej. Z utęsknieniem czekam na 3 część.

Goraco polecam. Równie trzyma w napieciu jak i pierwsza część, a nawet i lepiej. Z utęsknieniem czekam na 3 część.

Mrok nad Iwagoto.

Julie Kagawa po siedmiomiesięcznej przerwie zabiera nas znów do Cesarstwa Iwagoto, w którym trwa wyścig z czasem i walka o ocalenie świata przed siłami, które za wszelką cenę chcą przywołać smocze bóstwo i posłużyć się jego mocą do własnych, mrocznych celów. "Dusza Miecza" zdecydowanie spełnia pokładane w książce nadzieje (mocno rozbudzone po lekturze pierwszego tomu trylogii). Opowieść o magicznym smoczym zwoju, związana z nim złowroga przepowiednia, hordy demonów prosto z Jigoku i pełne ułudy lisie czary składają się na naszych oczach w całość, która wygląda na papierze co najmniej obiecująco! W praktyce sprawdza się ona równie dobrze - i to wcale nie za sprawą lisich czarów.

Otchłań demonów i domena śmiertelników to dwa różne światy, które z zasady nie powinny się przenikać. Czasem jednak tak się w konwencji fantasy dzieje, a Julie Kagawa z upodobaniem kontynuuje książkowy eksperyment (rozpoczęty w "Cieniu Kitsune"),w którym owo połączenie następuje. I trzeba przyznać, że cały projekt prezentuje się dzięki tej koncepcji niesamowicie interesująco! A także - co widać zwłaszcza w "Duszy Miecza" - zdecydowanie coraz bardziej mrocznie wraz z każdą kolejną częścią cyklu.

"Znajdź Świątynię Stalowego Pióra. Stań do walki z Hakaimono, zamknij go na powrót w mieczu i zwróć wolność Tatsumiemu. Przekaż swój fragment zwoju czekającym na niego strażnikom. I to będzie koniec." Nic prostszego, prawda? Wyścig do bram Świątyni Stalowego Pióra trwa.

Yumeko, młodziutka zmiennokształtna kitsune, niesie do świątyni bezcenny fragment Zwoju Tysiąca Modlitw, by uchronić świat przed powrotem potężnego, niosącego zagładę smoka. Demon Hakaimono pragnie zwoju, by uwolnić się po tysiącach lat niewoli i… siać zagładę. Zamknięty w ciele młodego Tatsumiego, nie cofnie się przed niczym, by osiągnąć swój cel. Gdy ścieżki Yumeko i opętanego Tatsumiego przetną się ponownie, w cesarstwie zapanuje chaos.

Z bohaterami cyklu rozstaliśmy się pod koniec pierwszego tomu w dość dramatycznych okolicznościach - zaklęty w magicznym mieczu demon Hakaimono przemógł wolę dzierżącego oręż wojownika Klanu Cienia, Tatsumiego, i opanował jego duszę. Pierwszy Oni Jigoku na wolności to kiepska perspektywa nie tylko dla Yumeko i jej towarzyszy, ale też dla całego cesarstwa...

Na domiar złego Hakaimono sprzymierza się z czarnoksiężnikiem Genno - śmiertelnikiem, który przed czterema wiekami zniewolił demoniczne hordy i z piekielną armią nieomal pokonał cesarstwo. Teraz Genno powraca; co prawda pozbawiony cielesnej powłoki, jako zjawa, lecz znów na czele demonicznej armii trzymanej w ryzach za pomocą magii krwi. Hakaimono dobija z Genno targu: zdobędzie dla czarnoksiężnika wszystkie części smoczego zwoju, Genno przywoła smoka i odzyska ciało oraz brakującą mu, znaczną część mocy, a w zamian za to Genno uwolni jestestwo demona od czaru wiążącego Pierwszego Oni z będącym jego więzieniem mieczem (Hakaimono nie może sam przywołać smoka, demony są do tego niezdolne).

W tym miejscu warto przypomnieć legendę, będącą punktem wyjścia dla całej dotyczącej zwoju historii. Pewnego razu żył śmiertelnik, który posiadł tajemny zwój o wielkiej mocy. Za jego sprawą przyzwał smoczego Wielkiego Kami, spełniającego jego dowolne życzenie. Od tamtej pory co tysiąc lat każdy kolejny posiadacz zwoju tysiąca modlitw ma prawo znów przyzwać Wielkiego Kami prosto z morskich odmętów - każdy kto tego dokona ma prawo liczyć na spełnienie kolejnego życzenia. A te mogą być różne; zarówno dobre, jak i tragiczne w skutkach dla całej krainy.

Podsumowując: trwa wyścig. Z czasem i z własnymi słabościami. Z jednej strony Yumeko i jej towarzysze pragną odnaleźć wszystkie fragmenty zwoju i uniemożliwić przyzwanie Wielkiego Kami przez siły zła (jednocześnie mając na celu uwolnienie duszy Tatsumiego od panoszącego się z niej demona),z drugiej zaś strony demon Hakaimono także poszukuje fragmentów smoczej modlitwy, mając na celu chęć uwolnienia się od czaru pętającego go z mieczem Kamigoroshi. Sam Genno także - jak się okaże - nie próżnuje i ma własne plany do zrealizowania...

Co z tego wszystkiego wyniknie? Z pewnością sporo zwrotów akcji i zaskakujących rozwiązań, których Julie Kagawa nie będzie nam skąpić. Warto sprawdzić jak to wszystko się dalej potoczy!

Jeśli zastanawiacie się nad tym, czy sięgnąć po tę książkę, to pytanie na początek jest proste: Lubicie lisy? Na przykład takie, które są bardzo mocno związane z japońską mitologią? Jeżeli tak, to nie ma sensu dodatkowo przekonywać Was do książki Julie Kagawa. Lecz jeśli chcielibyście jakiejś dodatkowej zachęty do sięgnięcia po "Duszę Miecza", to zróbcie tak: zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie ulotnego ducha japońskich tradycji, unoszącego się niczym potężne kami na skrzydłach opowieści, w której prawda miesza się z fałszem, dobro ze złem, a przybyłe na ziemię prosto z czeluści Jigoku demony walczą zaciekle z każdym strażnikiem tajemnicy, która - jeśli wydrzeć ją ludziom - pogrzebie wraz ze sobą ostatnią nadzieję tego świata. Na wszystko to spogląda zaś Jinkei, bóg miłosierdzia i trwożliwie szepczące między sobą duchy leśnych kami - zbyt słabych, by coś w tej opowieści zmienić, a jednak niewypowiedzianie pięknych w swej słabości. Czujecie ten klimat? Porywa, nie? Oj, tak - i to mocno!

Największym atutem lektury jest (w dalszym ciągu, podobnie jak w przypadku tomu numer jeden) barwne i fantastycznie dopracowane w detalach zanurzenie całej historii w japońskiej mitologii i w świecie dalekowschodnich wierzeń, które Julie Kagawa przybliża nam dosłownie na wyciągnięcie ręki. Fabuła książki sama w sobie jest świetna, jednak to dalekowschodni klimat wylewający się z każdej strony jest tutaj głównym punktem programu.

Gorąco polecam!

Fabryko - dziękuję :)

#duszamiecza #cieńkitsune #juliekagawa #fabrykasłów #magia #fantastyka #mitologiajapońska #japońskiedemony #czytamfantastykę #dobraksiążka #czytamksiążki #cosnapolce #bookstagram #bookreview #recommendedbooks #bookreview #bookstagrampolska #instabooks #instabookspoland

Mrok nad Iwagoto.

Julie Kagawa po siedmiomiesięcznej przerwie zabiera nas znów do Cesarstwa Iwagoto, w którym trwa wyścig z czasem i walka o ocalenie świata przed siłami, które za wszelką cenę chcą przywołać smocze bóstwo i posłużyć się jego mocą do własnych, mrocznych celów. "Dusza Miecza" zdecydowanie spełnia pokładane w książce nadzieje (mocno rozbudzone po lekturze...

Nie jest najbardziej odkrywcza na świecie, ale budzi we mnie tyle nostalgii za anime spod znaku "drużyna ratująca świat" i wczesne "chińskie bajki", że łyknęłam z ogromną przyjemnością. Dodatkowo świat jest bardzo bogato nakreślony, do tego fabuła w dobry sposób wielowątkowa bez zbędnego pierdolnika i zagmatwania.
Fajne.
Chcę trzeci tom.

Nie jest najbardziej odkrywcza na świecie, ale budzi we mnie tyle nostalgii za anime spod znaku "drużyna ratująca świat" i wczesne "chińskie bajki", że łyknęłam z ogromną przyjemnością. Dodatkowo świat jest bardzo bogato nakreślony, do tego fabuła w dobry sposób wielowątkowa bez zbędnego pierdolnika i zagmatwania.
Fajne.
Chcę trzeci tom.

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, więc z przyjemnością wróciłam do tej historii i nie zawiodłam się. Wciąż mamy tutaj klimat anime, budowany przez liczne japońskie wstawki. Do tego przedstawiony świat inspirowany jest właśnie japońska kulturą. Bardzo mi się to podobało, do tego bardzo polubiłam bohaterów, więc z radością płynęłam przez kolejne strony.
Pod koniec myślałam, że obrażę się na autorkę, ale możliwe, że nie będzie to konieczne. Okaże się w kolejnym tomie, którego już nie mogę się doczekać!

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, więc z przyjemnością wróciłam do tej historii i nie zawiodłam się. Wciąż mamy tutaj klimat anime, budowany przez liczne japońskie wstawki. Do tego przedstawiony świat inspirowany jest właśnie japońska kulturą. Bardzo mi się to podobało, do tego bardzo polubiłam bohaterów, więc z radością płynęłam przez kolejne strony.
Pod koniec myślałam,...

Zmiennokształtna kitsune, Yumeko powraca z nowymi przygodami i niezwykle ważną misją. To bardzo ważne zadanie z uwagi na bezpieczeństwo świata, ale również z powodów osobistych.

A kiedy w grę wchodzą uczucia, wtedy ciężko zachować obiektywizm.

„Dusza Miecza” to świetna kontynuacja trylogii Cień Kitsune. Po zakończeniu pierwszego tomu, czekałam na nią z wielką niecierpliwością i kompletnie się nie zawiodłam! Wciąż mamy mocno rozbudowany motyw drogi, ale nie był on dla mnie nużący. Czuć było zagrożenie i niepokój, a jednocześnie bohaterowie okazywali sobie ogromne wsparcie, co wywoływało we mnie wzruszenie!

Świetna historia zarówno do czytania, jak i słuchania w audiobooku!

Zmiennokształtna kitsune, Yumeko powraca z nowymi przygodami i niezwykle ważną misją. To bardzo ważne zadanie z uwagi na bezpieczeństwo świata, ale również z powodów osobistych.

A kiedy w grę wchodzą uczucia, wtedy ciężko zachować obiektywizm.

„Dusza Miecza” to świetna kontynuacja trylogii Cień Kitsune. Po zakończeniu pierwszego tomu, czekałam na nią z wielką...

"Dusza Miecza" to drugi tom trylogii "Cień Kitsune", który kontynuuje przygody młodziutkiej zmiennokształtnej kitsune Yumeko. Powieść rozpoczyna się w miejscu, gdzie zakończył się pierwszy tom. Yumeko i jej towarzysze kontynuują swoją misję w celu ochrony bezcennego fragmentu Zwoju Tysiąca Modlitw, a polega ona na dostarczeniu jego fragmentu do Świątyni Stalowego Pióra, co z kolei ma zapobiec powrotowi potężnego smoka, za którego pośrednictwem, a dokładniej z pomocą smoczego życzenia, ktoś mógłby zniszczyć świat. Tymczasem Tatsumi nadal jest opętany przez groźnego demona Hakaimono, a ten również pragnie zwoju, nie dla siebie, ale ma mu on pomóc uwolnić się z niewoli już na zawsze.

Fabuła jest dynamiczna, pełna zwrotów akcji i trzyma w napięciu od początku do końca. Yumeko to bohaterka o wielkiej odwadze i silnym poczuciu obowiązku. Wraz ze swoimi towarzyszami - świątynną dziewicą Reiką, samurajem Daisuke, roninem Okame i mistrzem Jiro - przemierza niebezpieczne szlaki, aby uratować świat przed zagładą. Mamy tu więc po raz kolejny wątek drogi/podróży, który został w tym tomie wzbogacony o większą liczbę niebezpiecznych momentów, knucia oraz informacji o świecie, z życia bohaterów czy wyjaśnienia magii kitsune, których zabrakło w poprzednim tomie. I bardzo mi się ta zmiana podoba. Autorka wprowadza czytelnika głębiej w świat azjatyckich wierzeń, demonów i zaklęć. Opisane intrygi, a także tajemnicza postać pojawiająca się w snach Yumeko dodają fabule smaczku i dodatkowo komplikują sytuację bohaterów.

Jednym z najciekawszych aspektów powieści jest rozwój postaci Yumeko. W tej części autorka skupia się na jej magicznych umiejętnościach, które związane są z jej naturą kitsune, o której dziewczyna tak naprawdę niewiele wie. Yumeko coraz lepiej poznaje swoją prawdziwą naturę i swoje możliwości, co prowadzi do wielu zabawnych i wzruszających momentów. Jej walka z samą sobą, która ma prowadzić do zrozumienia i opanowania nowych umiejętności, jest przedstawiona w przemyślany i angażujący sposób. Autorka nie zapomina też o drugoplanowych bohaterach, którzy dodają książce kolorytu i humoru. Reika, Daisuke, Okame i Jiro są dobrze rozwiniętymi postaciami. Każdy z zestawem indywidualnych cech i motywacji, co sprawia, że ich interakcje są autentyczne i interesujące. Relacje między nimi a Yumeko pogłębiają się, tworząc silne więzi przyjaźni i lojalności.

Moim ulubionym wątkiem, jeśli chodzi o relacje, jest rozwijająca się relacja między Okame i Daisuke, której po pierwszym tomie kompletnie się nie spodziewałam. Albo inaczej, wiedziałam, że między tą dwójką będzie wyjątkowa przyjaźń, ale nie spodziewałam się, że wyniknie z niej coś tak wspaniałego. To zdecydowanie mój ukochany wątek romantyczny w powieści. Do tego stopnia, że pod koniec bardziej drżałam o życie tej dwójki niż pozostałych, w tym głównych, bohaterów. Relacja między Yumeko a wojownikiem, skomplikowana przez opętanie samuraja, jest przedstawiona w sposób nienachalny i realistyczny. Ale jest jej mało, ze względu na to, co spotkało Tatsumiego i czekam, aż rozwinie się w pełni w kolejnym tomie. Szczególną uwagę przykuwa wątek opętanego chłopaka, który w tej postaci ma nawet swoją perspektywę, a właściwie ma ją demon, bo wojownik w nim ukryty niewiele ma do powiedzenia. Zmagania Tatsumiego z demonicznym Hakaimono, który przejął kontrolę nad jego ciałem, są przedstawione z dużą intensywnością. Tatsumi jest biernym obserwatorem przerażających czynów demona, co wprowadza do tej opowieści element grozy. Wewnętrzna walka Tatsumiego, jego ból i bezsilność są ukazane w sposób, który bardzo mocno angażuje emocjonalnie.

Chociaż pierwszą część pokochałam całym sercem, wydaje mi się, że kontynuacja jest od niej bardziej dojrzała i zróżnicowana. Autorka po raz kolejny udowadnia, że potrafi tworzyć porywające i pełne emocji historie. Powieść trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, oferując czytelnikom zarówno akcję, jak i cały wachlarz emocji. Zręcznie balansuje też między szybką akcją a momentami refleksji, które również pojawiają się przy okazji lektury.

"Dusza Miecza" to doskonała kontynuacja, która rozwija zarówno fabułę, jak i postaci w sposób przemyślany i satysfakcjonujący. Rozbudowany, fascynujący świat pełen magii, intryg i niebezpieczeństw potrafi wciągnąć bez reszty. Powieść nie tylko spełnia oczekiwania postawione przez pierwszy tom, ale w moim odczuciu przewyższa je, pozostawiając czytelników z niecierpliwością wyczekujących zakończenia trylogii, do których należę również ja. Z całego serca polecam!

"Dusza Miecza" to drugi tom trylogii "Cień Kitsune", który kontynuuje przygody młodziutkiej zmiennokształtnej kitsune Yumeko. Powieść rozpoczyna się w miejscu, gdzie zakończył się pierwszy tom. Yumeko i jej towarzysze kontynuują swoją misję w celu ochrony bezcennego fragmentu Zwoju Tysiąca Modlitw, a polega ona na dostarczeniu jego fragmentu do Świątyni Stalowego Pióra, co...

Według mnie lepsza niż pierwszy tom. Bardziej mroczna, fabuła ciekawsza, więcej akcji, bohaterowie lepiej rozpisani. Odnoszę jednak nieodparte wrażenie, że całość to zlepek japońskiej mitologii, tak jakby wszystko wrzucone do jednego gara i porządnie wymieszane.

Według mnie lepsza niż pierwszy tom. Bardziej mroczna, fabuła ciekawsza, więcej akcji, bohaterowie lepiej rozpisani. Odnoszę jednak nieodparte wrażenie, że całość to zlepek japońskiej mitologii, tak jakby wszystko wrzucone do jednego gara i porządnie wymieszane.

"Dusza Miecza" to drugi tom trylogii Cień Kitsune autorstwa amerykańskiej pisarki Julie Kagawy. Pierwsza część niemal od samego początku porwała mnie w wir niebezpiecznych przygód półlisicy, w których tajemnice, dynamiczna akcja pełna punktów zwrotnych oraz wyjątkowi bohaterowie trzymali mnie w napięciu aż do samego końca. Pamiętam, że po lekturze byłam podekscytowana i zła jednocześnie, że muszę czekać na kolejny tom. Nikogo więc nie zdziwi, że po "Duszę Miecza" sięgnęłam tuż po premierze.

Fabularnie akcja toczy się w miejscu, w jakim urwała w "Cieniu Kitsune". Yumeko razem z przyjaciółmi przemierza szlaki, aby oddać część smoczego zwoju do ukrytej, legendarnej świątyni. Wszystko po to, by ratować kraj przed nieograniczoną mocą smoczego życzenia - zwój w nieodpowiednich rękach mógłby doprowadzić nawet do zniszczenia świata.

Sęk w tym, że zanim Yumeko w ogóle wyruszy w drogę będzie zmuszona do odwiedzenia terytorium Klanu Cienia. Wbrew zdrowemu rozsądkowi dziewczyna zawiera tam pakt z przywódczynią. Obiecuje uratować opętanego Tatsumiego z rąk demonicznego Hakaimono... Innymi słowy porywa się na coś, co jeszcze nikomu się nie udało.

Czy Yumeko uda się uwolnić Tatsumiego? Czy znajdzie tajemniczą świątynię? A co z Hakaimono - demonem pragnącym uciec z niewoli, by siać spustoszenie?

"Dusza Miecza" to książka będąca idealną kontynuacją. Fabuła nieprzerwanie brnie do przodu, momentami spokojnie i lekko pozwala wczuć się w historię oraz emocje bohaterów, by innym razem raptownie przyspieszyć i gnać na łeb, na szyję, i nie pozwalać czytelnikowi na odejście na choćby minutę. Ja już od pierwszych stron byłam kupiona. Wiedziałam, że nie poczuję spokoju, dopóki nie poznam zakończenia. Ba, po poznaniu zakończenia też nie poczułam żadnego spokoju, ponieważ aktualnie marzę jedynie o kolejnym tomie.

W tej części autorka bardziej skupia się na magicznych umiejętnościach Yumeko. Dziewczyna z każdym krokiem lepiej poznaje swoją drugą połowę, kiedyś skrzętnie ukrytą, a teraz wyrywającą się na wolność. Z wielkim zaangażowaniem śledziłam jej próby i walkę z samą sobą, by zrozumieć nowe umiejętności. A przez to, że skupiały się one na iście lisich zdolnościach, często było zaskakująco zabawnie. I często na twarzy cisnął mi się mimowolny uśmiech.

Świetnie, że Julie Kagawa nie zapomniała o drugoplanowych bohaterach. Reika - dziewica świątynna, samuraj Daisuke, ronin Okame i mistrz Jiro to nierozłączni towarzysze Yumeko, a jednocześnie niezwykle barwne postaci. Każdy cechował się indywidualnym charakterem, dzięki czemu w dialogach często dochodziło do sprzeczek lub niedopowiedzeń, a to z kolei dodawało sporo humoru treści. Ogromnie podobało mi się, że między bohaterami wraz z biegiem wydarzeń urodziła się nierozerwalna więź, a każde ich czyny podyktowane były dobrem innych. Takiej kolorowej bandy nie widziałam już dawno. :)

W drugim tomie niezwykle podobał mi się motyw opętanego Tatsumiego, który pod wpływem demona zamknął się gdzieś we wnętrzu. Nie mógł poruszać własnym ciałem, nie mógł decydować. Był jedynie biernym obserwatorem kolejnych morderstw demona oraz jego przerażających, krwawych decyzji. Dodało to książce sporo grozy, zwłaszcza w ostatnich rozdziałach.

Podsumowując, "Dusza Miecza" jak i "Cień Kitsune" to książki, które każdy szanujący się fan fantasy powinien poznać. Zwłaszcza jeśli lubi się powieści z klimatem azjatyckich wierzeń, z motywem demonów, zaklętych zwojów, pradawnych smoków i magicznych umiejętności. Julie Kagawa stworzyła historię zdecydowanie wartą poznania, od której nie da rady się oderwać. Każde kolejne wydarzenie sprawia, że ma się ochotę brnąć dalej i dalej w opowieść bez chwili wytchnienia. Ja już czekam z niecierpliwością na trzeci tom, a wam zdecydowanie polecam poznać pierwsze dwa. Gwarantuję, że mi za to podziękujecie. :)

"Dusza Miecza" to drugi tom trylogii Cień Kitsune autorstwa amerykańskiej pisarki Julie Kagawy. Pierwsza część niemal od samego początku porwała mnie w wir niebezpiecznych przygód półlisicy, w których tajemnice, dynamiczna akcja pełna punktów zwrotnych oraz wyjątkowi bohaterowie trzymali mnie w napięciu aż do samego końca. Pamiętam, że po lekturze byłam podekscytowana i zła...

Jest to 2 tom trylogii, który podobał mi się bardziej niż 1 tom pod tym względem że był mroczniejszy lecz wkurza mnie to że Tatsumi znowu musi użerać się z demonem z miecza. Mam też mieszane uczucia co do zakończenia bo nasi bohaterowie znowu muszą się zmierzyć z pewnym problemem.

Jest to 2 tom trylogii, który podobał mi się bardziej niż 1 tom pod tym względem że był mroczniejszy lecz wkurza mnie to że Tatsumi znowu musi użerać się z demonem z miecza. Mam też mieszane uczucia co do zakończenia bo nasi bohaterowie znowu muszą się zmierzyć z pewnym problemem.

Lisioł Miecza
.
„Dusza Miecza” autorstwa Julie Kagawy to drugi tom trylogii „Cień Kitsune”. Lisioł nie jest w stanie przejść obojętnie koło słowa lis (kitsune) w nazwie, dlatego ochoczo zagłębił się w lekturę. Prawie 500-stronicowa książka przyciąga wzrok oprawą graficzną – jest na co popatrzeć! Co jednak z zawartością?
.
Lisioł zmaterializował się przy głównej bohaterce, pół yokai, Yumeko. Trzeba pisnąć, że dziewczyna umie utrudnić sobie życie. Nie dość, że jest związana obietnicą ochrony fragmentu zwoju smoczej modlitwy i zaniesienia go w bezpieczne miejsce, to jeszcze dokłada sobie kolejne obietnice. Ach miłość, nawet nienazwane uczucie potrafi zaprowadzić na skraj przepaści i zachęcić do odważnego kroku naprzód. Lisioł nie jest przekonany czy bieganie za opętanym zabójcą demonów to najlepszy pomysł. Zwłaszcza że jak wspomniany zwój dostanie się w niepowołane ręce, to będzie tragedia. Wyobraźcie sobie świat zmieniony według egoistycznego życzenia jednego człowieka! Lisioł jest znacznie lepszym powiernikiem absolutnej władzy, piśnięcie honoru!
.
Yumeko ma wsparcie mistrza Jiro, świątynnej dziewicy Reika i jej dwóch ogarów. Zbrojnym ramieniem służy samuraj Daisuke oraz lubujący się w alkoholu ronin Okame. Ekipa jak marzenie. W dodatku udziela im się nastrój z Dark Souls, czyli zanurzmy się w mrok, to się na pewno nie uda, ale spróbujmy. Lisioł na trzeźwo z nimi nie pójdzie. Z drugiej strony trudno się dziwić. Drużyna pragnie uratować zabójcę demonów, którego opętał legendarny Oni. Wspomniany demon o wdzięcznym imieniu Hakaimono szkolił się zapewne w Mortal Kombat, pobierając nauki wyciągania kręgosłupa przez cztery litery albo gardło, kolejność dowolna. Misja ta sama w sobie jest niezwykle trudna, a do tego dochodzi ochrona zwoju, na który wszyscy z zapamiętaniem polują. To nie wszystko! Hakaimono ma własny plan na przyszłość, korespondujący z planami Władcy Demonów – ten drugi tkwi na razie uwięziony w swojej czaszce, ale całkiem groźnie wychodzi mu iluzja własnego ciała. Jego armii najwyraźniej to nie przeszkadza. Szykuje się więc nam powtórka przedwiecznej wojny, połączona z krwawą łaźnią. Jak w tym wszystkim odnajdzie się Yumeko i jej ekipa? Sprawdźcie sami

Lisioł Miecza
.
„Dusza Miecza” autorstwa Julie Kagawy to drugi tom trylogii „Cień Kitsune”. Lisioł nie jest w stanie przejść obojętnie koło słowa lis (kitsune) w nazwie, dlatego ochoczo zagłębił się w lekturę. Prawie 500-stronicowa książka przyciąga wzrok oprawą graficzną – jest na co popatrzeć! Co jednak z zawartością?
.
Lisioł zmaterializował się przy głównej bohaterce,...