Above Love

Chociaż dylogia "Above" nie była w mojej ocenie wybitnym dziełem literatury, darzę ją niesamowitą sympatią, nie tylko ze względu na to, że akcja rozgrywa się w moim ukochanym Paryżu, ale również z powodu tego, jak zakończył się ten burzliwy romans. Dlatego, gdy dowiedziałam się, że pojawi się dodatek do niej, w którym pierwsze skrzypce będzie grał syn Natana i Mili — Alex, byłam bardzo podekscytowana. Co zatem poszło w tej historii nie tak, że otrzymała ona ode mnie tak niską ocenę? Chciałoby się powiedzieć, że wszystko, ale jednak nie jestem aż tak krytyczna!

Muszę przyznać, że w przeciwieństwie do poprzedniego tomu, tutaj po prostu wieje nudą. Właściwie oprócz dwóch fragmentów — jednego rozgrywającego się w szpitalu i drugiego, który jest zakończeniem tej książki, nie działo się w tej publikacji nic interesującego. Mam trochę wrażenie, że autorka nie bardzo wiedziała, o czym właściwie chciałaby pisać, bo każdemu z rozpoczętych w tej części wątków zabrakło zarówno rozwinięcia, jak i zakończenia.

Być może znajdziemy to wszystko w kontynuacji losów Alexandra i Charlene, bo epilog zasugerował, że powstanie kolejna część, tylko naprawdę nie wiem, czy chcę marnować swój czas i energię, na jej przeczytanie. Chociaż znając życie, pewnie okaże się o wiele lepsza niż ta, którą właśnie ukończyłam, więc będę musiała tę kwestię porządnie przemyśleć.

Myślę, że największym plusem tej historii jest pokazanie tego, jakimi wspaniałymi rodzicami są Mila i Natan. W zasadzie od samego początku wiedziałam, że tak właśnie będzie, więc cieszę się, że moja intuicja mnie nie zawiodła. Miłe jest również to, że mimo upływu lat, nadal trzymają się ze swoją starą paczką, chociaż wszyscy założyli już swoje rodziny i mają zdecydowanie mniej czasu na to, by pielęgnować swoje młodzieńcze przyjaźnie.

Chociaż lektura "Above love" nie przypadła mi do gustu, myślę, że znajdą się osoby, które będą nią zachwycone, dlatego zachęcam Was do samodzielnego zapoznania się z tą historią i wyrobienia sobie własnej opinii na jej temat. Ja tymczasem, zabieram się za kolejną książkę, która mam nadzieję, okaże się zdecydowanie lepsza niż ta.

Chociaż dylogia "Above" nie była w mojej ocenie wybitnym dziełem literatury, darzę ją niesamowitą sympatią, nie tylko ze względu na to, że akcja rozgrywa się w moim ukochanym Paryżu, ale również z powodu tego, jak zakończył się ten burzliwy romans. Dlatego, gdy dowiedziałam się, że pojawi się dodatek do niej, w którym pierwsze skrzypce będzie grał syn Natana i Mili — Alex,...

💜ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ ᴀʙᴏᴠᴇ ʟᴏᴠᴇ💜





Nie ukrywam, że byłam bardzo ciekawa tej historii. Tak naprawdę nie wiedziałam o niej nic. Oprócz motywów i opisu. Byłam naprawdę pozytywnie nastawiona do tej książki. I finalnie książka bardzo mi się podobała. Do pewnego momentu, który sprawił, że pewna sytuacja nie bardzo mi spodobała. Miałam duży problem jaką finalnie dać ocenę tej historii. Niektórzy lubią takie zakończenia. Jednak ja do nich niestety nie należę.


Ale przechodząc do całej historii. Styl pisania autorki był mi dobrze znany z dylogii Above. Jednak tutaj widać progres w pisaniu. Co jest ogromnym plusem. Styl pisania jest lekki i przyjemny. Bardzo szybko mi się ją czytało.

Od samego początku wciągnęłam się w tą historię. Głównych bohaterów polubiłam od samego początku. Ich kreacja była cudowna. Mieli swoje mocne jak i słabe strony. Ich problemy były realne i bardzo szybko można się z nimi utożsamić. Postacie drugoplanowe również wzbudziły we mnie pozytywne emocje.


Zżyłam się z nimi jak mam być szczera. Byli cudownymi ludźmi, którzy szukali swojego miejsca na świecie jak i szczęścia.

Motyw muzyki a dokładnie gry na pianinie bardzo mi się podobał. Został on naprawdę w ciekawy sposób rozwinięty i nie było momentu w którym się nudziłam.


Charlene jest bohaterką dla której gra w pianino. Jednak w jej życiu nie wszystko jest takie piękne jak może się wydawać na pierwszy rzut oka. Przede wszystkim nie wierzyła w siebie i miała kompleksy. Mimo wszystko starała się iść do przodu. I chciała być jak najlepszą wersją siebie.
Jej relacja z ojcem bardzo mnie rozczulała.

Alex to bohater, którego od początku polubiłam. Jest to bohater dla którego przyjaciele jak i rodzina jest najważniejsza. Jest też studentem prawa. Ma jednak obawy czy sobie poradzi.


Jestem oczarowana tym w jaki sposób została przedstawiona relacja wyżej wymienionej dwójki. To wszystko było tak naturalne i szczere. Każdy ich najmniejszy gest był po prostu piękny. Umieli porozumiewać się bez słów. To jak powoli stawali się dla siebie wzajemnie kimś więcej było naprawdę piękne. Nic nie działo się ani za szybko ani za wolno.

Motyw przyjaźni w tej historii naprawdę poruszył moje serce. Naprawdę bardzo podobało mi się, że w tle pojawili się Natan i Mila. Cudownie było widzieć jaką mają więź i jak bardzo mogą na siebie liczyć i z każdym problemem mogą do siebie przyjść i nie zostaną one zlekceważone.

Niestety nic nie jest takie piękne jak się może wydawać i pewna sytuacja spowodowała, że już nic nie było takie jak na początku.

Zakończenie niestety nie spodobało mi się i ja wiem, że znajdzie swoich zwolenników. Jednak ja nie zaliczam się do nich. I zdaje sobie sprawę, że tak czasem w życiu bywa.

Sama historia bardzo mi się podobała. Gdyby nie to zakończenie. Jesli się zastanawiacie czy czytać. To jak najbardziej.

Moja ocena 4/5

💜ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ ᴀʙᴏᴠᴇ ʟᴏᴠᴇ💜





Nie ukrywam, że byłam bardzo ciekawa tej historii. Tak naprawdę nie wiedziałam o niej nic. Oprócz motywów i opisu. Byłam naprawdę pozytywnie nastawiona do tej książki. I finalnie książka bardzo mi się podobała. Do pewnego momentu, który sprawił, że pewna sytuacja nie bardzo mi spodobała. Miałam duży problem jaką finalnie dać ocenę tej historii....