Pozbywam się fizycznych książek i nośników, a ta jest w formie CD, to postanowiłem ją odsłuchać w samochodzie podczas podróży do Wrocławia. I nagle odkryłem, że nie można na odtwarzaczu samochodowym przyśpieszyć tępa - to mogło wpłynąć na to, że książka mnie miejscami bardzo nużyła.
Ponadto jako szkoleniowiec mam lekką alergię na motywacyjne poradniki - sypiące banałami - tutaj nie było aż tak źle, niektóre teksty nawet ciekawe - jednak audiobook a nie synchrobook w aucie uniemożliwił mi zapisanie tych mądrości - nie będzie wiec cytatów do zapamiętamia.
Zastanawiam się czy los coś mi sugeruje bo to w tym roku już 2 książka, która trochę wcisnęła się w moje plany czytelnicze.
Nie żałuję lektury - dużo ciekawych rzeczy - jednocześnie dobrze, że taka krótka.

Pozbywam się fizycznych książek i nośników, a ta jest w formie CD, to postanowiłem ją odsłuchać w samochodzie podczas podróży do Wrocławia. I nagle odkryłem, że nie można na odtwarzaczu samochodowym przyśpieszyć tępa - to mogło wpłynąć na to, że książka mnie miejscami bardzo nużyła.
Ponadto jako szkoleniowiec mam lekką alergię na motywacyjne poradniki - sypiące banałami -...

Motywująca do przełamywania barier i osiągania trudnych, wydających się niemożliwymi do osiągnięcia, celów. Dla sportowców, ludzi aktywnych, ale też tych którzy chcą coś w swoim życiu zmienić. Warto przeczytać.

Motywująca do przełamywania barier i osiągania trudnych, wydających się niemożliwymi do osiągnięcia, celów. Dla sportowców, ludzi aktywnych, ale też tych którzy chcą coś w swoim życiu zmienić. Warto przeczytać.

"Trzy mądre małpy" Łukasz Grass
Łukasz Grass był kiedyś dziennikarzem radiowym i telewizyjnym. Miał dość takiego życia w kieracie, uwięzienia w bańce między zwykłym życiem, a ciągłą kontrolą mass mediów w poszukiwaniu ciekawych tematów do swojego programu. "Obudził" się z tego letargu, gdy jego waga przekroczyła 100 kg. Postanowił coś z tym zrobić. Wybór padł na triathlon olimpijski czyli 1.5 km pływania, 40 km rowerem i 10 km biegu. Swoje życie dostosował do treningów. Zmierzył się również z legendarnym Ironmenem czyli: 3.86 km pływania, 180,2 km rowerem i 42,195 km biegu.
W książce autor opisuje swoje zmagania i sposób na sukces w tym, co się robi. To swojego rodzaju intymny notatnik męża jak i ojca, dziennikarza oraz zawodnika. To ogromna dawka motywacji i siły. Już jakiś czas temu bardzo polubiłam aktywność fizyczną, lektura książki sprawiła, że chcę sięgnąć po więcej. Pewnie nie będzie to triathlon, ale kto wie - nigdy nie trzeba mówić nigdy.
Łukasz Grass w ostatnim rozdziale mówi o tym jak sport przekłada się na codzienność - pomaga żyć mądrze i nie pozwala na marnowanie czasu. Przyrównuje go do trzech małp - symbolu przeciw złu. Gdyż ten, kto nie widzi zła, nie słyszy zła, nie mówi o złu, tym samym chroni się przed nim. Mizaru, która zakrywa oczy jest jak triathlonista podczas pływania. Kikazaru, która zakrywa uszy, jest niczym triathlonista jadący na rowerze. Iwazaru, która zakrywa usta, jest jak człowiek w biegu, zmagający się z czasem i swoimi słabościami.
Książkę przeczytać warto, szczególnie gdy szuka się motywacji do rozpoczęcia przygody ze sportem lub wtedy, gdy mamy dość życia w kieracie i chcemy coś zmienić.
Łukasz Grass jest autorem dwóch książek - "Najlepszy" i "Szlag mnie trafił", które kolejno w 2017 i 2018 roku byly moim numerem jeden spośród wszystkich przeczytanych.

"Trzy mądre małpy" Łukasz Grass
Łukasz Grass był kiedyś dziennikarzem radiowym i telewizyjnym. Miał dość takiego życia w kieracie, uwięzienia w bańce między zwykłym życiem, a ciągłą kontrolą mass mediów w poszukiwaniu ciekawych tematów do swojego programu. "Obudził" się z tego letargu, gdy jego waga przekroczyła 100 kg. Postanowił coś z tym zrobić. Wybór padł na triathlon...

Ta książka mocno się już zestarzała. Kiedy ukazywała się na rynku niosła się na fali rosnącej popularności triathlonu oraz swojego autora. Dziś, kiedy podobnych tytułów ukazało się już całkiem sporo, mocno trąci banałami.
Wiadomo, że autor jest entuzjastą triathlonu, ale szkoda, że nie zrównoważył opowieści o wszystkich kolorach i wartościach tej dyscypliny choćby odrobiną dziegciu. Jakimiś opowieściami o ciemniejszej stronie tej dyscypliny - o śmierciach podczas zawodów (a zdarzają się),o nadwyrężaniu życia rodzinnego długimi treningami, o amatorach sięgających po doping. Niektóre problemy są lekko wzmiankowane, ale zaraz zostają przykryte grubą warstwą zachwytów.
Poza tym jest to opowieść jakich wiele o przeobrażeniu z korpo-grubasa w atletę. Dobre dla zainteresowanych triathlonem, dobre dla entuzjastów, dobre na zachętę i do zbudowania motywacji, ale jako całość - jednak rozczarowujące.

Ta książka mocno się już zestarzała. Kiedy ukazywała się na rynku niosła się na fali rosnącej popularności triathlonu oraz swojego autora. Dziś, kiedy podobnych tytułów ukazało się już całkiem sporo, mocno trąci banałami.
Wiadomo, że autor jest entuzjastą triathlonu, ale szkoda, że nie zrównoważył opowieści o wszystkich kolorach i wartościach tej dyscypliny choćby odrobiną...

Popularna w środowiskach biegowym i triathlonowym książka reklamowana jako odpowiedź na "Co myślę, gdy myślę o bieganiu" Murakamiego. Otóż moim zdaniem to czysty chwyt reklamowy, bo łączy obie lektury jedynie tematyka biegowo-triathlonowa i to, że obie są w sporej mierze autobiograficzne. Obu panów sporo jednakowoż różni, choćby to, że Murakami jest z biegaczem i triathlonistą, a Grass dokładnie odwrotnie ;-)
Książkę przeczytać warto, szczególnie gdy szuka się motywacji do rozpoczęcia treningów, lub gdy mamy dość życia w kieracie w pracy, w biegu, i chcemy coś zmienić w życiu. Ja odebrałem "Trzy mądre małpy" jako hołd oddany dyscyplinie sportowej, dzięki której autor odzyskał swoje życie, jakkolwiek patetycznie to nie brzmi.

Popularna w środowiskach biegowym i triathlonowym książka reklamowana jako odpowiedź na "Co myślę, gdy myślę o bieganiu" Murakamiego. Otóż moim zdaniem to czysty chwyt reklamowy, bo łączy obie lektury jedynie tematyka biegowo-triathlonowa i to, że obie są w sporej mierze autobiograficzne. Obu panów sporo jednakowoż różni, choćby to, że Murakami jest z biegaczem i...

Trzy Mądre Małpy dostałem w prezencie, i trochę przeczekały - a szkoda. Książka wprost napisana dla mnie. Karierę Thriatlonową Łukasza Grassa śledzę do dzisiaj i z chęcią czytam jego felietony.

Nie mniej istotne, w bardzo dobitny sposób autor krytykuje też sposób podawania wiadomości przez dzisiejsze media. Znana wszystkim sprawa "matki Madzi", która w moim przypadku do tego stopnia zniechęciła mnie do TV oraz onetów że do dziś nie jestem na bieżąco z sytuacją polityczną w kraju:),autora Trzech Mądrych Małp skłoniła do rezygnacji z pracy w newsroomie i zmiany trybu życia.

Książka ta jest silnie motywująca do uprawiania sportu. Zmagania człowieka z samym sobą, wyznaczanie sobie celów, walka z własnymi słabościami są uniwersalne i nie ograniczają się wyłącznie do amatorskiego uprawiania sportu.

Trzy Mądre Małpy dostałem w prezencie, i trochę przeczekały - a szkoda. Książka wprost napisana dla mnie. Karierę Thriatlonową Łukasza Grassa śledzę do dzisiaj i z chęcią czytam jego felietony.

Nie mniej istotne, w bardzo dobitny sposób autor krytykuje też sposób podawania wiadomości przez dzisiejsze media. Znana wszystkim sprawa "matki Madzi", która w moim przypadku do...

Czyta się w mgnieniu oka. Łukasz Grass - znany dziennikarz - pisze o braniu się w garść i ruszeniu zadu z kanapy czy innego urządzenia, do którego jest on przyspawany. Zwraca uwagę, że w naszym kraju aktywność fizyczna i równorzędny rozwój zarówno głowy jak i ciała cały czas jest traktowany jako coś dziwnego a nawet wstydliwego. No bo jak to, mam się spocić?!?!
Autor daje świadectwo, że zmiana trubu życia i zaangażowanie się w sport (w jego przypadku jest to triathlon) pozwala na zdecydowaną poprawę jakości życia i odkrycie zupełnie nowego obszaru czerpania satysfakcji. Oczywiście sprawa nie musi być taka prosta no bo czasem trudno zrozumieć i zaakceptować zachodzące zmiany przez rodzinę, co może rodzić napięcia. W dłuższej perspektywie i przy rozsądnym podejściu wszystkich stron, korzyści jednak bezsprzecznie przeważają i ja się z tym zdecydowanie zgadzam.
Poza głównym przekazem książki mamy jeszcze sporo ciekawych i krytycznych przemyśleń na temat funkcjonowania korporacji i mediów oraz relacji z zawodów triathlonowych.
Dla mnie bardzo inspirująca.

Czyta się w mgnieniu oka. Łukasz Grass - znany dziennikarz - pisze o braniu się w garść i ruszeniu zadu z kanapy czy innego urządzenia, do którego jest on przyspawany. Zwraca uwagę, że w naszym kraju aktywność fizyczna i równorzędny rozwój zarówno głowy jak i ciała cały czas jest traktowany jako coś dziwnego a nawet wstydliwego. No bo jak to, mam się spocić?!?!
Autor daje...

Ta książka jest trochę o wszystkim i o niczym. Mamy trochę o dziennikarstwie, o treningu i o tym jak łączyć wszystko.
Przypomina raczej lekko zredagowane wpisy z jakiegoś bloga a nie świadomie pisaną książkę. Ogólnie można przeczytać, jednak jest wiele ciekawszych pozycji tego typu jak np. "Dzień z życia triathlonisty" czy biografia Wellington.

Ta książka jest trochę o wszystkim i o niczym. Mamy trochę o dziennikarstwie, o treningu i o tym jak łączyć wszystko.
Przypomina raczej lekko zredagowane wpisy z jakiegoś bloga a nie świadomie pisaną książkę. Ogólnie można przeczytać, jednak jest wiele ciekawszych pozycji tego typu jak np. "Dzień z życia triathlonisty" czy biografia Wellington.

http://mojportret.blogspot.com/2014/01/trzy-madre-mapy-grass-recenzja.html

http://mojportret.blogspot.com/2014/01/trzy-madre-mapy-grass-recenzja.html

Ciekawe są tylko opisy samych startów, ale to tylko dlatego że się tym interesuję

Ciekawe są tylko opisy samych startów, ale to tylko dlatego że się tym interesuję