Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To ludzkie ambicje sprawiają, że samotność doskwiera. Jeśli jednak nie przejmujesz się ani trochę tym, co sądzi reszta świata, możesz swobodnie żyć sam sto, nawet i tysiąc lat. To możliwe dla tych, którzy nie biorą sobie do serca krytyki”.

Tylko ten, kto zdołał uwierzyć, że za tą doliną rośnie piękny kwiat, gotów jest bez wahania iść tam po wiotkim pnączu wisterii.

Granica miedzy niewinnością a złem jest cienka jak kartka papieru.

W każdej kobiecie jest coś z okrutnego zajączka, a w mężczyźnie coś z poczciwego jenota, który rozpaczliwie walczy, idąc na dno.

Słowa kiełkują przecież z niepokoju. Tak jak w przegniłej glebie wschodzą rdzawe, trujące grzyby, tak w niepewności życia fermentują słowa. Są wprawdzie także słowa radości, ale w nich tym bardziej widać ohydny wybieg. Ludzie pewnie nawet wtedy, gdy się radują, odczuwają niepokój. Słowa ludzi to po prostu wybieg. Są teatralne. W miejscu, gdzie brak niepokoju, nie ma potrzeby uciekania się do paskudnych wybiegów”.