Jesteśmy społecznością, która kocha książki

DNA jest najważniejszym czynnikiem, który sprawia, że jesteśmy tym, kim jesteśmy. Dziedziczone różnice w DNA są istotą ludzkiej indywidualności.

(...)większość psychologicznych miar środowiskowych ma znaczącą składową genetyczną. Za to, co w korelacjach między miarami "środowiskowymi" a cechami psychicznymi wygląda na wpływ środowiska, tak naprawdę odpowiedzialne są geny. Wskaźnik odziedziczalności wzrasta przez całe życie, zwłaszcza dla inteligencji. Trzeci wniosek mówi o istnieniu istotnych związków genetycznych między normalnym a anormalnym zachowaniem: (...)Czwarta konkluzja pokazuje bardzo szerokie powiązania genetyczne między pozornie bardzo różnymi cechami, co pozwala sądzić, że geny wywierają raczej ogólny wpływ na wiele własności, niż są konkretnie przypisane do każdej cechy z osobna. Piąta obserwacja dotyczy podobieństwa rodzinnego: badanie środowiska przy jednoczesnym kontrolowaniu składowej genetycznej ujawniło, że wpływy środowiskowe sprawiają, iż dzieci dorastające w tej samej rodzinie są od siebie tak różne, jak te wychowujące się w zupełnie różnych domach. Odkrycia te zmieniły nasz sposób patrzenia na to, co sprawia, że jesteśmy tym, kim jesteśmy. Genetyka stoi za większością systematycznych różnic między nami - DNA jest tworzącą nas matrycą.

(...)rodzice, wykształcenie i doświadczenia życiowe nie mają wpływu na cechy psychiczne, pomimo tego, że mają dla nas olbrzymie znaczenie. Ponadto wnioski te wymuszają na nas nowe spojrzenia na politykę równych szans i merytokrację: wyższy wskaźnik odziedziczalności dla poziomu wykształcenia, pozycji zawodowej czy przychodów okazuje się wskaźnikiem większej równości i merytokracji.