Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każde z nas jest arcydziełem bałaganu. Powinniśmy przyjąć z wdzięcznością cały ten nasz wyjątkowy, oryginalny chaos i dzielić się nim ze światem, by zostawić po sobie ślad.

A co, jeśli na koniec życia trzeba się wytłumaczyć ze wszystkich przegapionych rozrywek? Z całej radości, na którą sobie nie pozwoliliśmy?

... każdy z nas ma w sobie naczynie, które musi być pełne, zanim zaczniemy obdarowywać innych. Rozdawać można tylko nadmiar radości.

Najważniejszym momentem twojego życia jest ten, który właśnie trwa.

Żyj po swojemu, tylko bardziej. Żyj życiem, za które chcesz być zapamiętany, życiem, które sprawi, że nikt o tobie nie zapomni.

Pomiędzy bodźcem a reakcją na niego jest bowiem przestrzeń, która pozwala nam na wybór. Od tego, jak zareagujemy, zależy nasz rozwój i nasza wolność.

Bądź tam, gdzie twoje stopy.

To, jak żyjemy dziś, znajdzie się w historiach, które nasi bliscy będą nie tylko opowiadać, ale i pamiętać do końca życia. Zapewnij im dobry materiał.

Jeśli odczekasz z reakcją trzy dni, możesz uświadomić sobie, że w zasadzie to, co zaszło, to nie twoja sprawa i sama się ona rozstrzygnie. A niekiedy te trzy dni pozwalają ci zareagować z godnością.

To, co chcesz ze sobą zabrać, musi być warte dodatkowego ciężaru na twoich plecach.

Życie nie powinno polegać na pogoni za osiągnięciami. Ale coraz trudniej jest faktycznie wyłączyć się i „robić nic”. Nie kolekcjonować doświadczeń, żeby opisać je na Facebooku.
Nie pstrykać zdjęć godnych Instagrama. Nie mieć wyścigu do ukończenia ani listy do odhaczenia.