Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli z wielowiekowej historii bibliotek wypływa jakikolwiek wniosek, to chyba ten, że biblioteki istnieją tylko dopóty, dopóki ludzie uważają je za przydatne. (13).

Uroczysta cisza, dawniej tak charakterystyczna dla bibliotek, należy do przeszłości. Pod tym względem współczesne biblioteki wróciły do wcześniejszego modelu, zapoczątkowanego w epoce renesansu, kiedy to często bywały tętniącymi życiem przestrzeniami publicznymi, w których książki konkurowały o uwagę z obrazami, rzeźbami, monetami i rozmaitymi osobliwościami. (13).

(…) w Amsterdamie – odwiedzających tamtejszą bibliotekę witała poważna przestroga napisana wierszem:

Uczony Panie, wchodząc między księgi,
nie trzaskaj drzwiami dłonią zbyt porywczą,
nie czyń hałasu stopą zamaszystą,
by nie urazić Muzy. A jeśli ujrzysz kogoś znajomego,
powitaj go ukłonem i skinieniem głowy,
nie zaś szmerem próżnej rozmowy.
Tutaj umarli przemawiają do żywych pogrążonych w pracy.
(173).