Osiemdziesiąt dni czerwonych

Nużyła, ciągnęła się.
Oboje wiedzieli czego chcą, lecz brakło odwagi.
Dalej zatracamy się w wielu scenach seksu, trójkątów i innych.

Nużyła, ciągnęła się.
Oboje wiedzieli czego chcą, lecz brakło odwagi.
Dalej zatracamy się w wielu scenach seksu, trójkątów i innych.

Kończąc trylogię widzę, że sposób pisania autorki nie jest dla mnie. W całej tej opowieści brakuje faktycznych uczuć. Przecież Summer i Dominik ani razu nie wyznali sobie miłości. Nawet nietypowa miłość to nadal miłość i czytając o niej chce poczuć jej magię.

Kończąc trylogię widzę, że sposób pisania autorki nie jest dla mnie. W całej tej opowieści brakuje faktycznych uczuć. Przecież Summer i Dominik ani razu nie wyznali sobie miłości. Nawet nietypowa miłość to nadal miłość i czytając o niej chce poczuć jej magię.

Boże co za dno..
Najbardziej rozwaliło mnie zdanie mniej więcej lecące tak: "położył jej palce na oczach, delikatnie jak grabarz"... w samym środku sceny erotycznej.
No błagam! Szczyt podniecenia, na prawdę.

Dziwna ta książka. Ni to erotyk, ni to romans, ni to kryminał. Chyba brakło już pomysłów więc sklecono to co sklecono i puszczono w świat.

Trudno. Mam nauczkę na następny raz.

Boże co za dno..
Najbardziej rozwaliło mnie zdanie mniej więcej lecące tak: "położył jej palce na oczach, delikatnie jak grabarz"... w samym środku sceny erotycznej.
No błagam! Szczyt podniecenia, na prawdę.

Dziwna ta książka. Ni to erotyk, ni to romans, ni to kryminał. Chyba brakło już pomysłów więc sklecono to co sklecono i puszczono w świat.

Trudno. Mam nauczkę na...

Zacznę może dość enigmatycznie, stwierdzeniem, że wszystko zależy od pryzmatu :)
Już rozwijam.
Mam na myśli mianowicie, że po raz kolejny zauważyłam, iż przy końcowej ocenie książki, bardzo wiele zależy od tego, z jakim nastawieniem zabieramy się do lektury.
Jeśli nastawimy się na jedno np. romans, a otrzymujemy coś zupełnie innego np powieść detektywistyczną (choćby nawet i była bardzo dobra),to często kończymy taką lekturę z uczuciem rozczarowania i niedosytu.
Szczęśliwie w tomie trzecim cyklu „Osiemdziesiąt dni” udało mi się uniknąć tej pułapki , ponieważ nauczona doświadczeniem z tomu drugiego, tym razem podeszłam do kolejnej części bez żadnego specjalnego nastawienia i wyraźnych oczekiwań,
W efekcie książka okazała się całkiem niezła. Oferuje nam bowiem takie pomieszanie wszystkiego. Mamy tu wiele wyraźnych nut erotycznych i sporo odważnych, choć już nie szokujących scen i konfiguracji łóżkowych, trochę klimatów romantycznych, trochę obyczajówki, a nawet kaleki, bo kaleki, ale jednak, drugoplanowy wątek pseudo sensacyjny, z taką mini zagadką i całkiem ciekawym tłem historycznym dotyczącym historii niezwykłych skrzypiec. Czyli taki koktajl.. tyle, że niestety nie Mołotowa.
Czytało się to bezboleśnie i treść potrafiła wielokrotnie, choć nie na stałe, pociągnąć i wciągnąć czytelnika. Ja tylko trochę żałuję, że tak szybko ( bo po jednym tomie ) został zarzucony ten perwersyjny, obsceniczny i rozgrzewający do białości, erotyczny klimat. Zakończenie historii romansu między skrzypaczką a profesorem zostało przeprowadzone co prawda dość przewidywalnie, ale za to ze smakiem i bez przesadyzmu, oraz nadmiernej ckliwości. Podsumowując. Pozycja do przeczytania, ale po pierwszotomowym szoku, nie zrobiła już na mnie większego wrażenia i obawiam się, że nie upłynie wiele czasu, a treść tomu trzeciego rozmyje mi się wśród kolejnych pozycji.

Zacznę może dość enigmatycznie, stwierdzeniem, że wszystko zależy od pryzmatu :)
Już rozwijam.
Mam na myśli mianowicie, że po raz kolejny zauważyłam, iż przy końcowej ocenie książki, bardzo wiele zależy od tego, z jakim nastawieniem zabieramy się do lektury.
Jeśli nastawimy się na jedno np. romans, a otrzymujemy coś zupełnie innego np powieść detektywistyczną (choćby nawet...

Nie zaszkodzi jej wziąć w ręce aczkolwiek fabuła nie jest najlepsza. Są sceny erotyki, swiatek muzyki i jest też seria nierealnych do odtworzenia w rzeczywistym świecie zdarzeń, co myślę że mocno rozprasza czytelnika i lekko zniechęca do silenia się kolejnymi akapitami. Przeczytać jednak ta książkę można...

Nie zaszkodzi jej wziąć w ręce aczkolwiek fabuła nie jest najlepsza. Są sceny erotyki, swiatek muzyki i jest też seria nierealnych do odtworzenia w rzeczywistym świecie zdarzeń, co myślę że mocno rozprasza czytelnika i lekko zniechęca do silenia się kolejnymi akapitami. Przeczytać jednak ta książkę można...

Wciąż wciąga ;-)i wciąż lepsze niż Grey :D

Wciąż wciąga ;-)i wciąż lepsze niż Grey :D

Tragedia, uwielbiam książki erotyczne, lubię mocne sceny i ciekawe wątki, ale ta seria od początku mnie tylko zniesmaczała. Główna bohaterka okropna, od pierwszych stron poczułam do niej awersje, a sceny w książce obrzydliwe. Po przeczytaniu Serii Grey i Cross cieszyłam się na kolejną fajną serię, którą będę czytać z wypiekami na policzkach, w tymczasem miałam ochotę rzucić tą trylogią o ziemię.

Tragedia, uwielbiam książki erotyczne, lubię mocne sceny i ciekawe wątki, ale ta seria od początku mnie tylko zniesmaczała. Główna bohaterka okropna, od pierwszych stron poczułam do niej awersje, a sceny w książce obrzydliwe. Po przeczytaniu Serii Grey i Cross cieszyłam się na kolejną fajną serię, którą będę czytać z wypiekami na policzkach, w tymczasem miałam ochotę rzucić...

No i w końcu! człowiek doczekuje się happy end'u ! Po tylko przeczytanych stronach, kartkach, które w trzymało się w dłoni ze strachem, o następne słowa! Ojj jak to się człowiek potrafi zestresować, że to nie będzie tak jak to sobie w głowie ułożył ! Świetnie :) Żyję tą serią całą sobą !

No i w końcu! człowiek doczekuje się happy end'u ! Po tylko przeczytanych stronach, kartkach, które w trzymało się w dłoni ze strachem, o następne słowa! Ojj jak to się człowiek potrafi zestresować, że to nie będzie tak jak to sobie w głowie ułożył ! Świetnie :) Żyję tą serią całą sobą !

Po przeczytaniu dwóch pierwszych części tę przemęczyłam. Ani scen erotycznych, ani akcji. Końcówka się trochę rozkręciła, ale ogólnie nudy! Emocjonalnie też nie zachwyciła. Skutecznie zniechęciła mnie do sięgnięcia po kolejną część. Na razie robię sobie odpoczynek od 80 dni.

Po przeczytaniu dwóch pierwszych części tę przemęczyłam. Ani scen erotycznych, ani akcji. Końcówka się trochę rozkręciła, ale ogólnie nudy! Emocjonalnie też nie zachwyciła. Skutecznie zniechęciła mnie do sięgnięcia po kolejną część. Na razie robię sobie odpoczynek od 80 dni.

Przygody Summer oraz Dominica przynajmniej mi przypadły do gustu. Zaskoczyły mnie jednak ostatnie trzy części i to bardzo pozytywnie, ponieważ myślałam, że autorzy będą wymyślać kolejne dziwne wątki dla głównych bohaterów. Spotkałam się z wielką krytyką na temat tej serii, mnie osobiście bardzo się podobała, czytało się ją sympatycznie. Może za sprawą tego, że uwielbiam skrzypce, ich dźwięk, kształt, zmysłowość, może dlatego iż lubię czytać o odważnych, naiwnych kobietach, dzięki którym fantazje na jakiś dany temat można troszkę odczuć czytając takie książki i poznać swoje granice.

Główni bohaterowie … piękna rudowłosa skrzypaczka, dla której muzyka to całe życie kontra pisarz, wykładowca i majętny człowiek. Muzyka, którą słyszy pewnego dnia na stacji metra przyciąga go do grającej zatraconej w muzyce skrzypaczki, którą od razu staje się zauroczony. Po kilku dniach czyta w prasie, o napaści na ową dziewczynę. I tak zaczyna się ich przygoda. Pełna bólu, miłości, obojętności i wielu innych emocji.

Cały opis wszystkich 6 tomów na:
http://przyjemne.pl/osiemdziesiat-dni/

Przygody Summer oraz Dominica przynajmniej mi przypadły do gustu. Zaskoczyły mnie jednak ostatnie trzy części i to bardzo pozytywnie, ponieważ myślałam, że autorzy będą wymyślać kolejne dziwne wątki dla głównych bohaterów. Spotkałam się z wielką krytyką na temat tej serii, mnie osobiście bardzo się podobała, czytało się ją sympatycznie. Może za sprawą tego, że uwielbiam...