Bóg marnotrawny

Wyobraź sobie...
Żyjesz spokojnie, zamożnie, nie martwisz się o przyszłość, bo masz dwóch synów, którzy przejmą po Twojej śmierci całe dziedzictwo. Jednego dnia przychodzi do Ciebie ten młodszy i mówi: "Tato, w zasadzie, to mógłbyś już umrzeć, zależy mi tylko na Twoich pieniądzach. Daj mi już teraz, co mi przypadłoby po Twojej śmierci".
Boli? Wyrzucasz aroganta z domu? Nie, spieniężasz, co możesz i dajesz synowi co chce. Ten zabiera wszystko i idzie. Nie odzywa się więcej. Ty jednak nie przestajesz go wypatrywać. Wchodzisz codziennie na dach domu i wypatrujesz, czy nie wraca. Kiedy w końcu go widzisz, nieważne, co pomyślą sąsiedzi, nieważne, że wygląda jak żebrak, zapominasz o swojej godności i robisz coś, czego nie zrobiłby żadny szanujący się patriarcha - biegniesz mu naprzeciw! Nie chcesz słuchać jego tłumaczeń, nie chcesz z powrotem tego, co straciłeś, przyjmujesz na nowo do domu i z powrotem czynisz dziedzicem.
Taki jest nasz Bóg!
Wyobraź sobie...
Żyjesz dostatnio, niczego ci nie brakuje, ale na jakiekolwiek pieniądze na własne wydatki możesz pomyśleć dopiero po śmierci ojca. Idziesz więc do niego i niewiarygodnym cudem dostajesz to co chcesz! Nagle masz wszystko i nie omieszkasz z tego skorzystać. Szastasz pieniędzmi na prawo i lewo, masz przyjaciół, kobiety na skinięcie palcem. Ale w końcu pieniądze się kończą, przyjaciele znikają, zostajesz całkiem sam, zostajesz nędzarzem. Dostajesz pracę, ale uwłacza ona wszelkiej godności, wszyscy tobą gardzą, ciągle jesteś głodny. Co robisz? Przypominasz sobie ojca, ale przecież on na pewno nie będzie chciał cię więcej znać. Co dalej?
To byłeś Ty.
Wyobraź sobie....
Jesteś najstarszym synem, pracujesz ciężko, nie pozwalasz sobie na żadne rozrywki, byle tylko zadowolić ojca, po jego śmierci dziedzictwo będzie twoje. Jednak masz młodszego brata, nygusa. Ten nie dość że nic robi, że własnemu ojcu życzył śmierci, to na dodatek zabrał majątek i zniknął bez słowa. No dobrze, przynajmniej pozbyłeś się go z domu, nie będzie ci więcej przeszkadzał w zasługiwaniu na przychylność ojca.
Ale któregoś dnia ten bezczelny, arogancki młodzik wraca! Ojciec zamiast przepędzić go na cztery wiatry przyjmuje go z powrotem do domu. Znowu będzie dziedziczył! Umniejszy twój majątek! Jak to! Ty całe życie ciężko harowałeś, byłeś posłuszny, to ten drugi wszystko zmarnował, wyrzucił w błoto!
Czy to jesteś Ty? Czy zazdrościsz grzesznikom okazanej im przez Boga łaski?
Jaki jesteś? Jak ojciec? Jak syn marnotrawny? Jak starszy syn?
Kto tu naprawdę zasługuje na tytuł marnotrawnego?
Przeczytaj koniecznie!

Wyobraź sobie...
Żyjesz spokojnie, zamożnie, nie martwisz się o przyszłość, bo masz dwóch synów, którzy przejmą po Twojej śmierci całe dziedzictwo. Jednego dnia przychodzi do Ciebie ten młodszy i mówi: "Tato, w zasadzie, to mógłbyś już umrzeć, zależy mi tylko na Twoich pieniądzach. Daj mi już teraz, co mi przypadłoby po Twojej śmierci".
Boli? Wyrzucasz aroganta z domu? Nie,...

Piękna książka. Szczególnie polecam tym, którzy mają już wyrobione zdanie o przypowieści o synu marnotrawnym. Na pewno otworzy nowe horyzonty, tak jak mnie. Bardzo polecam.

Piękna książka. Szczególnie polecam tym, którzy mają już wyrobione zdanie o przypowieści o synu marnotrawnym. Na pewno otworzy nowe horyzonty, tak jak mnie. Bardzo polecam.

Krótkie dzieło teologiczno-historyczne, zawsze gdy słyszymy przypowieść o synu marnotrawnym (choć jest to tylko przypis biblistów jeśli chodzi o tytuł tej przypowieści) to jest ona tak uboga bądź obkrojona że rozum ściska. Timothy ukazuje ją w pełnym świetle co sprawia, że dla każdego czytelnika staje się zrozumiała.

Krótkie dzieło teologiczno-historyczne, zawsze gdy słyszymy przypowieść o synu marnotrawnym (choć jest to tylko przypis biblistów jeśli chodzi o tytuł tej przypowieści) to jest ona tak uboga bądź obkrojona że rozum ściska. Timothy ukazuje ją w pełnym świetle co sprawia, że dla każdego czytelnika staje się zrozumiała.

Pierwszą moją myślą po otrzymaniu tej książki było: "Ojej, jaka cienka". Jednak ta cienka książka skłoniła mnie do refleksji więcej razy niż niejedno opasłe tomisko. Tim Keller przedstawia historię syna marnotrawnego w zupełnie nowym świetle. Świetna książka dla tych, którzy chcą pogłębić swoją wiarę.

Pierwszą moją myślą po otrzymaniu tej książki było: "Ojej, jaka cienka". Jednak ta cienka książka skłoniła mnie do refleksji więcej razy niż niejedno opasłe tomisko. Tim Keller przedstawia historię syna marnotrawnego w zupełnie nowym świetle. Świetna książka dla tych, którzy chcą pogłębić swoją wiarę.