Cmentarzysko imperiów Afganistan 2001-2014

Operacja militarna w Afganistanie – podjęta pierwotnie przez Stany Zjednoczone wraz z „koalicją chętnych” w ramach wojny z islamskim terroryzmem, a później przejęta przez Sojusz Północnoatlantycki – wchodzi właśnie w dwunasty rok swego trwania. NATO przegrywa jednak tę operację z kretesem. Potwierdzają to wszelkie obiektywne kryteria i dane, od rzetelnych ocen stanu przygotowania sił afgańskich, przez analizy aktywności rebeliantów, aż po omówienia strategii i taktyki sił międzynarodowych. I choć oficjalnie „trzymamy się” jako Sojusz mocno, to na dwa lata przed planowanym zakończeniem operacji ISAF i wycofaniem sił zachodnich z Afganistanu widać wyraźnie, że rok 2015 – pierwszy rok bez obecności sił NATO – może okazać się dla Afganistanu krytyczny, doprowadzając w rezultacie do restauracji reżimu Talibów. Czy jesteśmy jako Sojusz, jako Zachód, na to przygotowani? Czy mamy świadomość nadchodzącej klęski? A może też – idąc z prądem oficjalnej propagandy NATO i jego poszczególnych członków – łatwowiernie uznajemy, że wszystko jest w jak najlepszym porządku, a Afganistan naprawdę ma szansę na stabilny rozwój bez asysty sił Sojuszu? Czy mamy pełną świadomość strategicznych i geopolitycznych konsekwencji ewentualnej porażki niezwyciężonego NATO pod Hindukuszem? Czy jesteśmy w stanie wyobrazić sobie, co oznaczać to będzie dla bezpieczeństwa nie tylko USA, ale Europy i Polski ?

To najlepsza na polskim rynku analiza skutków wojny w Afganistanie. Dla Otłowskiego to nie tylko historia jednego z konfliktów i błędów popełnionych przez NATO i USA, dla niego to punkt obserwacyjny procesu słabnięcia Zachodu pochłoniętego przez nowe wydanie pacyfizmu, rosnącej słabości Sojuszu Północnoatlantyckiego, ale też rozpadu polskiej strategii tej misji. Najciekawsze jest to, co przykrywa zasłona politycznej poprawności i propagandy sukcesu – poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, jakie będą skutki wyjścia NATO z Afganistanu bez osiągnięcia sensownych celów politycznych i strategicznych.Otłowski próbuje tę kurtynę odsłonić i jedno staje się pewne: skutki nie ominą Polski.

-Paweł Kowal