Audiobook czyta Michał Lesień-Głowacki. OK. Pierwsze co mi się rzuciło po wysłuchaniu, to to, że jest to dzieło Sztucznej Inteligencji stworzone wg algorytmu -ma być maksymalnie nieprawdopodobnie. Ponieważ nie chcę spoilerować więc pokusiłem się o własną próbkę tego czego możecie tu oczekiwać.

Alex stał na przejściu dla pieszych w Popierdziewie i właśnie dopalał swojego papierosa marki Szlugares które były najdroższymi papierosami świata, a paczka kosztowała 188 776 $ Rzucił peta na chodnik i przydeptał go swoim sandałem wartym 273 433 dolary za sztukę. Były to ręcznie robione na zamówienie sandały włoskiej marki Sandallas. Tajemnica tych sandałów tkwiła w materiale z którego zostały wykonane. Była to skóra z birmańskich pająków Krzyżakos, która była nie do zdarcia i sandały miały wieczystą gwarancję. Zapaliło się właśnie zielone światło i Alex ruszył przez przejście. Mniej więcej po 2,3 sekundy siedzący w centralnej sterowni miasta Popierdziewo Stefan, wymusił zmianę świateł na kolor czerwony. Alex nawet nie zdążył się zdziwić, gdy wprost na niego ruszył Hammer xcv XJ 1421 super turbo W3. był to potwór o mocy 7 514 koni mechanicznych i kosztujący bagatela 17 milionów dolarów. Dodatkowo samochód pokryty lakierem typu Cameleon, który czynił samochód niewidocznym. Sam lakier wart był 210 314 $ bo robiony był z mielonych cejlońskich cykad. Dystans był spory bo wynosił około 716 mm, a że samochód przyspieszał do 100 km w 0,43 sekundy, Alex miał dokładnie mgnienie oka by zareagować. Jednak szkolenia w nepalskim ośrodku CIA wyrobiły u niego reflex przy którym najszybszy kot narobiłby pod siebie z podziwu. Zorientował się natychmiast, że jest w niebezpieczeństwie i wyskoczył odbijając się sprężyście w górę. Ledwo dosięgnął ulicznej latarni, ale uchwycił się jej kurczowo i pewnie. Jego palce mogły z łatwością zgnieść orzech kokosowy więc uchwyt był bardzo mocny. Hummer wyhamował i przez hydraulicznie otwierany dach wysunęła się wyrzutnia rakietowa i Alex usłyszał krótki syk, a w jego kierunku w tej samej chwili pomknął z prędkością 23 176 km na godzinę pocisk sterowany Toporek XJ 47/3. Był to warty 84 milony $ najbardziej zaawansowany technicznie na świecie pocisk typu Hammer-Latarnia. Czasu na reakcję nie było dużo ale Alex błyskawicznie rozkołysał się na latarni i przeskoczył na drugą latarnię znajdującą się po drugiej stronie ulicy. Tam momentalnie zeskoczył na chodnik. Niestety nie przewidział, że akurat wczoraj od 23:17 rozpoczął się tu remont i właz do studzienki ściekowej nie jest zabezpieczony. Wpadając do studzienki kątem oka zauważył, że kanał jest prawie wypełniony i nurt jest bardzo wartki. Złapał się zatem kurczowo przedostatniego szczebla drabinki cudem unikając zanurzenia się w wodzie. Nagle zauważył, że zza zakrętu wypływa wprost na niego kajak firmy Balia xyz 547wi. Był to najdroższy kajak świata produkowany ze specjalnego plastiku wytapianego ręcznie w drewnianych tyglach na Madagaskarze. Kajak był dwuosobowy a ważył tylko 4 g. W kajaku dostrzegł zakonnicę, która wiosłując utrzymywała kajak na środku nurtu. Już z daleka zauważył, że kajakiem sterowała ciemnoskóra blondynka o indiańskich rysach i bez trudu rozpoznał swoją siostrę Halinę. Halina była 12-to letnią emerytowaną nauczycielką Prac ręcznych, a poza tym niezwykle atrakcyjną białą azjatką… Jesli przesadziłęm to niewiele.

No i mniej więcej tak przez cały czas z drobnymi przerwami. Ludzie umierają, zmartwychwsatają, zmieniają stronę. Maniana maksymalna. No totalny absurd. Z czymś takim nie miałem dotąd do czynienia. Przy tym przygody Bonda, to opowieść o sadzeniu ziemniaków. Skoro jest tak słabo to dlaczego 4 gwiazdki? Ano właśnie dlatego, że czegoś takiego jeszcze nie było, a przynajmniej ja się nie zetknąłem.

Audiobook czyta Michał Lesień-Głowacki. OK. Pierwsze co mi się rzuciło po wysłuchaniu, to to, że jest to dzieło Sztucznej Inteligencji stworzone wg algorytmu -ma być maksymalnie nieprawdopodobnie. Ponieważ nie chcę spoilerować więc pokusiłem się o własną próbkę tego czego możecie tu oczekiwać.

Alex stał na przejściu dla pieszych w Popierdziewie i właśnie dopalał swojego...

Czyta się dobrze. Wartka akcja, momentami można się pogubić, ale dzięki temu człowiek czyta w pełnym skupieniu. Pozycja godna polecenia.

Czyta się dobrze. Wartka akcja, momentami można się pogubić, ale dzięki temu człowiek czyta w pełnym skupieniu. Pozycja godna polecenia.

81/52/2023

81/52/2023

Za dużo zwrotów akcji, trochę przesady, przerysowane postacie, ale czyta się dobrze i wciąga. Fajny przerywnik przed czytaniem bardziej ambitnych książek.

Za dużo zwrotów akcji, trochę przesady, przerysowane postacie, ale czyta się dobrze i wciąga. Fajny przerywnik przed czytaniem bardziej ambitnych książek.

Bardzo miła książka na wakacje. Rzetelnie przygotowana pod względem technikaliów z dziedziny lotnictwa i katastrof. Ciekawe wprowadzenie Japonii do akcji. To będzie jeszcze na czasie. Jeszcze o Japonii usłyszymy aż za nadto w tym stuleciu:)

Bardzo miła książka na wakacje. Rzetelnie przygotowana pod względem technikaliów z dziedziny lotnictwa i katastrof. Ciekawe wprowadzenie Japonii do akcji. To będzie jeszcze na czasie. Jeszcze o Japonii usłyszymy aż za nadto w tym stuleciu:)

Książka jest napisana sprawnie, akcja toczy się wartko. Nawet zbyt wartko, bo zbitka nieprawdopodobnych zwrotów akcji, działań szpiegów, podwójnych agentów i służb jest ogromna. Zbyt wydumane i nieprawdopodobne, zwłaszcza zakończenie. Ale na chłodny, ciemny wieczór może być. Niestety pokuszę się o kolejny tom, żeby sprawdzić, czy Autor pobił samego siebie. Niech stracę.

Książka jest napisana sprawnie, akcja toczy się wartko. Nawet zbyt wartko, bo zbitka nieprawdopodobnych zwrotów akcji, działań szpiegów, podwójnych agentów i służb jest ogromna. Zbyt wydumane i nieprawdopodobne, zwłaszcza zakończenie. Ale na chłodny, ciemny wieczór może być. Niestety pokuszę się o kolejny tom, żeby sprawdzić, czy Autor pobił samego siebie. Niech stracę.

Męczyłam, męczyłam aż w końcu odłożyłam po przeczytaniu 126 stron.

Męczyłam, męczyłam aż w końcu odłożyłam po przeczytaniu 126 stron.

Trochę taki polski Jack Reacher - wszystko wie, ze wszystkim sobie poradzi, dedukuje więcej niż inni itd., ale jak na literaturę rozrywkową jest OK.

Trochę taki polski Jack Reacher - wszystko wie, ze wszystkim sobie poradzi, dedukuje więcej niż inni itd., ale jak na literaturę rozrywkową jest OK.

Kompletnie bez ładu i składu. Nadęta fabuła sztywne dialogi i intryga rodem z Drużyny A.
Bo długim kryzysie czytelniczym zawód.

Kompletnie bez ładu i składu. Nadęta fabuła sztywne dialogi i intryga rodem z Drużyny A.
Bo długim kryzysie czytelniczym zawód.

Więcej zwrotów akcji niż w "Modzie na sukces"

Więcej zwrotów akcji niż w "Modzie na sukces"