Logika pragmatyczna

Jest to typowy na ówczesne czasy podręcznik logiki i metodologii nauk. To nieukończone dzieło autora, które naznaczone jest jeszcze duchem łączenia filozofii i logiki wspólnie w jednej pracy. Taka też była filozoficzna Szkoła lwowsko-warszawska. Ludzie w tej szkole poza filozofią musieli znać się na innej dziedzinie nauki i często łączyli filozofię z daną dziedziną. Z tej szkoły pochodzi również na przykład Tarski.
Sama książka uczy nas podstaw logiki - czym są zdania, schematy zdaniowe, zakresy i treści nazw, definicje i pytania.
Druga część tej książki traktuje już nieco bardziej o sposobach wnioskowania - autor dzieli wnioskowanie (zgrubnie) na indukcyjne i dedukcyjne. W ramach tego podziału rozszerza każdy z tych elementów na nowe podzbiory. Jest to wstęp do metodologii, która jest omawiana w części trzeciej, w której to autor dzieli już nauki na indukcyjne i dedukcyjne nadając im definicje i jasne podziały.
Dla mnie była to bardzo ciekawa podróż, gdyż czuć ducha ówczesnej polskiej nauki, z którego urodziło się wielu gigantów na podstawie których dzisiejsza polska (a czasem i światowa) nauka buduje swoje teorie naukowe i badania. Podręcznik jest napisany z typowym dla tamtych czasów bezdyskusyjnym tonem, każde zdanie w zasadzie jest skonstruowane w taki sposób, że można je przepisać do encyklopedii czy zeszytu. Trudnością w stosunku do innych prac logików może być to, że mamy tu usystematyzowany podział spisu treści który ma sens i wprowadza w coraz to ciekawsze tematy, zaś jednak każdy z rozdziałów jest pisany ciągiem - wielu logików na których prace spoglądałem jeszcze nie czytając w całości, pisało swoje podręczniki w postaci numerowanych zdań, do których lubiło się odwoływać w dalszych częściach książki. Większość tych zdań praktycznie wyglądało jak twierdzenia i reguły, do których można było się w dowolnej chwili odwołać. Tu mamy ciąg myśli, które sprawiają takie wrażenie, jednak są to długie akapity, chociaż zręcznym i eleganckim językiem pisane.

Jest to typowy na ówczesne czasy podręcznik logiki i metodologii nauk. To nieukończone dzieło autora, które naznaczone jest jeszcze duchem łączenia filozofii i logiki wspólnie w jednej pracy. Taka też była filozoficzna Szkoła lwowsko-warszawska. Ludzie w tej szkole poza filozofią musieli znać się na innej dziedzinie nauki i często łączyli filozofię z daną dziedziną. Z tej...