Pożegnanie pierwszej miłości tom 5

NAUKA MIŁOŚCI

Świat był piękny i pusty a ja w porównaniu
Byłem prosty, gotowy na każde spotkanie
Świat był drzwiami słabości i ścianą odwagi
Wytrąciłaś mnie z równowagi
- Elektryczne Gitary

Opowieści o miłości to my na rynku mamy sporo. Serii mangowych w temacie nie brakuje. Czym zatem może nas przekonać do siebie takie „Pożegnanie pierwszej miłości”? A no tym, że nie jest to historia na poważnie. Strona uczuciowa na tym nie cierpi, bynajmniej, serio jest tu dużo emocji, uniesień i wzruszeń, ale przede wszystkim to jakże sympatyczna komedia pomyłek, która potrafi rozśmieszyć. I potrafi być też głupkowata, ale bynajmniej nie głupia.

Kto ma szczęście w miłości, ten chyba w ocenach szczęścia nie ma. Tak przynajmniej jest w przypadku Aokiego, który to z Idą jakoś tam sobie wszystko poukładał, ale w szkole to mu nic nie idzie, jak powinno. Więc trzeba coś zrobić i zrobić coś chce jego matka. A tym czymś są korepetycje, ale… No właśnie, to nie może iść tak, jak powinno. Bynajmniej. A w tle jest jeszcze Hashimoto, która chce zrobić walentynkowe babeczki. No a co z tego wyniknie?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/01/pozegnanie-pierwszej-miosci-5-aruko.html

NAUKA MIŁOŚCI

Świat był piękny i pusty a ja w porównaniu
Byłem prosty, gotowy na każde spotkanie
Świat był drzwiami słabości i ścianą odwagi
Wytrąciłaś mnie z równowagi
- Elektryczne Gitary

Opowieści o miłości to my na rynku mamy sporo. Serii mangowych w temacie nie brakuje. Czym zatem może nas przekonać do siebie takie „Pożegnanie pierwszej miłości”? A no tym, że nie...

Za każdym razem, jak przychodzi do mnie nowy tom "Pożegnania pierwszej miłości", od razu rzucam wszystko i biorę się za czytanie, bo wiem, że będę miała chwilę bardzo dobrej rozrywki.
Tak też było tym razem, choć o dziwo zaczęły się pojawiać nieco poważniejsze tony. Myślałam, że ta seria jest taka, że wszyscy będą od razu przyjmować relację Aokiego i Idy z otwartością. A tu jednak pojawiły się pierwsze małe przykrości.

Na szczęście nie ma aż tak dużo goryczy, w końcu tutaj postawiono na słodycz. To jest takie urocze, że zarówno główna, jak i drugoplanowa para do wszystkiego podchodzą bardzo powoli. Absolutnie uwielbiam tę ich niewinność oraz te ich głupiutkie nieporozumienia. Aż mam ochotę chichotać.

Dodatkowo pojawiły nowe postaci i chyba też nowe uczucia. Jestem podekscytowana i potrzebuję kolejnego tomu, bo się świetnie bawię.

Za każdym razem, jak przychodzi do mnie nowy tom "Pożegnania pierwszej miłości", od razu rzucam wszystko i biorę się za czytanie, bo wiem, że będę miała chwilę bardzo dobrej rozrywki.
Tak też było tym razem, choć o dziwo zaczęły się pojawiać nieco poważniejsze tony. Myślałam, że ta seria jest taka, że wszyscy będą od razu przyjmować relację Aokiego i Idy z otwartością. A tu...