We dwoje

Dzięki tej pozycji zaczęłam się zastanawiać że być może część moich pretensji do współmałżonka wynika nie z tego że z nim jest coś nie tak ale z tego że ja sama nie wiem czego oczekuje. Z perspektywy żony głównego bohatera wszystkie pretensje wydają się być absolutnie uzasadnione. Oh jak diametralnie inaczej wygląda to z perspektywy głównego bohatera. Wspaniała pozycja do pomyślenia - oczywiście równocześnie rozwija się wspaniała historia miłosna

Dzięki tej pozycji zaczęłam się zastanawiać że być może część moich pretensji do współmałżonka wynika nie z tego że z nim jest coś nie tak ale z tego że ja sama nie wiem czego oczekuje. Z perspektywy żony głównego bohatera wszystkie pretensje wydają się być absolutnie uzasadnione. Oh jak diametralnie inaczej wygląda to z perspektywy głównego bohatera. Wspaniała pozycja do...

Russell Green to 32-latek mieszkający w pięknym domu w Charlotte ze swoją żoną i 6-letnią córeczką. Życie Russella komplikuje się, dochodzi do coraz częstszych sprzeczek z żoną a na dodatek grozi mu utrata pracy. Mężczyzna czuje, że traci kontrolę nad swoim życiem i nie potrafi uniknąć zbliżających się nieszczęść.

To co najbardziej podobało mi się w tej książce to piękna relacja jaka łączyła ojca z córką. Russell to mężczyzna który stara się połączyć prace z wychowaniem córki. Jego starania były pięknym dowodem miłości. Nie wszystko jednak wychodziło mu tak jakby chciał i musiał zmierzyć się z kilkoma niepowodzeniami.

To historia która bardzo powoli się rozkręca, jesteśmy świadkami rozpadu małżeństwa, wielu sprzeczek, samotnych posiłków, niedopowiedzeń. Według mnie jej wadą jest właśnie powolna akcja. Książka momentami niesamowicie mi się dłużyła i miałam ochotę zrobić DNF. Niestety ale ten tytuł nie będzie należał do moich ulubionych. Myślę, że gdyby ta historia była krótsza lepiej bym ją odebrała.

Russell Green to 32-latek mieszkający w pięknym domu w Charlotte ze swoją żoną i 6-letnią córeczką. Życie Russella komplikuje się, dochodzi do coraz częstszych sprzeczek z żoną a na dodatek grozi mu utrata pracy. Mężczyzna czuje, że traci kontrolę nad swoim życiem i nie potrafi uniknąć zbliżających się nieszczęść.

To co najbardziej podobało mi się w tej książce to piękna...

Książka jest niewiarygodnie nudna. Naprawdę lubię Sparksa, ale dużo trudu kosztowało mnie, żeby dobrnąć do 20 (!) strony. W tym momencie odpuszczam, może ta książka po prostu nie jest dla mnie. Akcja rozwija się bardzo, bardzo powoli.

Książka jest niewiarygodnie nudna. Naprawdę lubię Sparksa, ale dużo trudu kosztowało mnie, żeby dobrnąć do 20 (!) strony. W tym momencie odpuszczam, może ta książka po prostu nie jest dla mnie. Akcja rozwija się bardzo, bardzo powoli.

Książka momentami nudna. Rozkręca się dopiero na końcu.

Książka momentami nudna. Rozkręca się dopiero na końcu.

Ważne: cała książka jest pisana z perspektywy mężczyzny, co w tym gatunku jest rzadkością. Sam wątek rozkładu (nie rozpadu, bo rozpad następuje szybko, a tu mamy powolny i bolesny proces) małżeństwa mocno kojarzył mi się z filmem Baumbacha "Historia Małżeńska". W kontekście Sparksa, to trochę odwrócenie osi czasu, bo zwykle opisuje on rodzenie się uczucia i powstawanie związku. Rozwód jest wkomponowany w inne wydarzenia z życia głównego bohatera czyli nową pracę, budowanie więzi z córką i inne rodzinno-związkowe wzloty i upadki. Bohater jest bardzo ludzki i realistyczny - jego uczucia, choć odbiegają od stereotypowego przedstawienia mężczyzny, pozwalają się z nim mocno utożsamić. Czytało mi się bardzo dobrze, uważam tę książkę za lepszą z kolekcji Sparksa i chyba jest moją trzecią ulubioną na ten moment (po "Jednym Życzeniu" i "Najdłuższej podróży").

Ważne: cała książka jest pisana z perspektywy mężczyzny, co w tym gatunku jest rzadkością. Sam wątek rozkładu (nie rozpadu, bo rozpad następuje szybko, a tu mamy powolny i bolesny proces) małżeństwa mocno kojarzył mi się z filmem Baumbacha "Historia Małżeńska". W kontekście Sparksa, to trochę odwrócenie osi czasu, bo zwykle opisuje on rodzenie się uczucia i powstawanie...

Jedna z najlepszych powieści autora..

Jedna z najlepszych powieści autora..

Książka, którą można przeczytać. Głównie smutna i przygnębiająca. Historia jakich wiele. Wyjątkowo mnie zmęczyła.

Książka, którą można przeczytać. Głównie smutna i przygnębiająca. Historia jakich wiele. Wyjątkowo mnie zmęczyła.

"We dwoje" to absorbujaca, niebanalna ksiazka, z dosc zaskakujacym motywem przewodnim. Wszyscy jestesmy przyzwyczajeni do pieknych powiesci milosnych wychodzacych spod piora autora. Choc watek romantyczny jest obecny, to stanowi raczej tlo calej historii. Prym wiedzie motyw rodzicielski.
Narratorem i glownym bohaterem jest Russ, ktoremu swiat nagle staje na glowie. Rozpada sie jego wieloletnie malzenstwo, mezczyzna traci plynnosc finansowa, i z dnia na dzien staje sie calym swiatem dla kilkuletniej coreczki. Los nie oszczedza bohatera, musi zmierzyc sie z wieloma przeciwnosciami, ale krok po kroku, metoda prob i bledow, buduje swoje zycie na nowo. Jaki wplyw na jego zycie bedzie miala choroba i czy pierwsza milosc rzeczywiscie nie rdzewieje?
Choc ksiazce brak dynamicznosci i zwrotw akcji, w swej prostocie jest wyjatkowa. Najwiekszym jej atutem jest jej realnosc, zwyczajnosc.
Polecam.

"We dwoje" to absorbujaca, niebanalna ksiazka, z dosc zaskakujacym motywem przewodnim. Wszyscy jestesmy przyzwyczajeni do pieknych powiesci milosnych wychodzacych spod piora autora. Choc watek romantyczny jest obecny, to stanowi raczej tlo calej historii. Prym wiedzie motyw rodzicielski.
Narratorem i glownym bohaterem jest Russ, ktoremu swiat nagle staje na glowie. Rozpada...

Czasem życie samo decyduje jakie role mamy w nim grać. Bycie kochającym ojcem, najlepszym bratem, dobrym synem i jeszcze mężem czasem to rolę nie do pogodzenia.

Czasem życie samo decyduje jakie role mamy w nim grać. Bycie kochającym ojcem, najlepszym bratem, dobrym synem i jeszcze mężem czasem to rolę nie do pogodzenia.

Bez szału. Momentami trochę nudna.

Bez szału. Momentami trochę nudna.