Malezja. Na tropie nosaczy, wiecznych imprez i ulicznych smaków

Niestety książka okazała się dużym rozczarowaniem. Owszem jest podanych kilka faktów o Malezja, jednakże poważne tematy są poruszane w sposób bardzo płytki. Przyjemność lektury utrudniają liczne powtórzenie i infantylny styl autorki. Niestety, ale nie każdy powinien pisać książki...
Na plus ładna szata graficzna.

Niestety książka okazała się dużym rozczarowaniem. Owszem jest podanych kilka faktów o Malezja, jednakże poważne tematy są poruszane w sposób bardzo płytki. Przyjemność lektury utrudniają liczne powtórzenie i infantylny styl autorki. Niestety, ale nie każdy powinien pisać książki...
Na plus ładna szata graficzna.

Wszystkie opinie mające 1, 2 lub 3 gwiazdki wyczerpały już temat, jak bardzo słaba jest ta książka. A umieszczanie pozytywnych opinii o tej samej treści na zasadzie kopiuj-wklej (i to tego samego dnia...) świadczy tylko o rozpaczliwym polepszaniu jej średniej na lubimyczytać. Nie wiem czy robi to wydawnictwo czy sama autorka, ale widać, że ktoś nie może pogodzić się z KONSTRUKTYWNĄ krytyką, jak bardzo kiepski produkt został wypuszczony na rynek... Naprawdę szkoda pieniędzy (70 zł!) za takie "dzieło"...

Wszystkie opinie mające 1, 2 lub 3 gwiazdki wyczerpały już temat, jak bardzo słaba jest ta książka. A umieszczanie pozytywnych opinii o tej samej treści na zasadzie kopiuj-wklej (i to tego samego dnia...) świadczy tylko o rozpaczliwym polepszaniu jej średniej na lubimyczytać. Nie wiem czy robi to wydawnictwo czy sama autorka, ale widać, że ktoś nie może pogodzić się z...

Debiut autorki wybitnie nieudany. Książka jest absolutnie fatalna.

Kupiłam tę pozycję w Empiku, przeglądając półkę z literaturą podróżniczą. Do zakupu zachęciły mnie następujące rzeczy: 1) piękna okładka i bardzo ładne wydanie, 2) marka wydawnictwa, 3) rzadko opisywany w Polsce temat Malezji.

Lektura pierwszego rozdziału już zapaliła lampki ostrzegawcze w mojej głowie - pełno błędów i okropnych powtórzeń. Ale brak korekty ze strony wydawnictwa nie jest usprawiedliwieniem dla słabego warsztatu pisarskiego, mnóstwa licealnych kolokwializmów, czy przedstawianiu po prostu prymitywnych historii z wyjazdu autorki (np. Podróże z pijanymi kierowcami).

Merytoryka tej pozycji jest poniżej poziomu akceptacji - autorka parafrazuje Wikipedię i nie przejawia jednocześnie dogłębnego zrozumienia tematu. Nastawiałam się na delikatną, lekką książkę - otrzymałam coś, co męczyło mnie z każdą kolejną stroną. Mam wrażenie, że ta książka stereotypowo podchodzi do Malajów, Malezyjczyków, co dodatkowo jest krzywdzące dla kultury tego narodu.

Frustruje mnie fakt, że doczytałam do końca i wydałam na tę książkę blisko 70zł. Jeśli chcesz wyrobić sobie własne zdanie - przeczytaj na szybko choć jeden rozdział, przeglądając książkę w księgarni.

Debiut autorki wybitnie nieudany. Książka jest absolutnie fatalna.

Kupiłam tę pozycję w Empiku, przeglądając półkę z literaturą podróżniczą. Do zakupu zachęciły mnie następujące rzeczy: 1) piękna okładka i bardzo ładne wydanie, 2) marka wydawnictwa, 3) rzadko opisywany w Polsce temat Malezji.

Lektura pierwszego rozdziału już zapaliła lampki ostrzegawcze w mojej głowie -...

Mega książka dla wszystkich, którzy oprócz przewodnikowych rzeczy szukają jeszcze informacji o kulturze w danym kraju i obowiązujących zasadach w społeczeństwie. Nie tylko dowiedziałem się wiele o Malezji, ale także rozumiem na czym polega Ramadan, różne ubraniowe zawiłości - różowa sukienka czy wszelakie jedzenie z tego kraju. Super także zdjęcia i piękna okładka

Mega książka dla wszystkich, którzy oprócz przewodnikowych rzeczy szukają jeszcze informacji o kulturze w danym kraju i obowiązujących zasadach w społeczeństwie. Nie tylko dowiedziałem się wiele o Malezji, ale także rozumiem na czym polega Ramadan, różne ubraniowe zawiłości - różowa sukienka czy wszelakie jedzenie z tego kraju. Super także zdjęcia i piękna okładka

Mega książka dla wszystkich, którzy oprócz przewodnikowych rzeczy szukają jeszcze informacji o kulturze w danym kraju i obowiązujących zasadach w społeczeństwie. Nie tylko dowiedziałam się wiele o Malezji, ale także rozumiem na czym polega Ramadan, różne ubraniowe zawiłości - różowa sukienka czy wszelakie jedzenie z tego kraju. Super także zdjęcia i piękna okładka

Mega książka dla wszystkich, którzy oprócz przewodnikowych rzeczy szukają jeszcze informacji o kulturze w danym kraju i obowiązujących zasadach w społeczeństwie. Nie tylko dowiedziałam się wiele o Malezji, ale także rozumiem na czym polega Ramadan, różne ubraniowe zawiłości - różowa sukienka czy wszelakie jedzenie z tego kraju. Super także zdjęcia i piękna okładka

Jak zaczynasz czytać książkę to od razu bardzo wciąga i nie możesz przestać, jest bardzo dobra, z pomysłem, bardzo dobrze i ciekawie wszystko jest przedstawione, a nie tak jak w większości przewodników tak napisanych na sztywno że ich nie chce się czytać, normalnie jak za karę, tak jak niektórych lektur w szkole podstawowej😉 Moim zdaniem najlepszy przewodnik i najfajniejsza, najlepsza i najciekawsza książka, bardzo przydatna dla tych którzy naprawdę gdzieś wyjeżdżają za granicę i jeżdżą lub mieszkają w innych krajach, książka którą bardzo polecam!. 🙂

Jak zaczynasz czytać książkę to od razu bardzo wciąga i nie możesz przestać, jest bardzo dobra, z pomysłem, bardzo dobrze i ciekawie wszystko jest przedstawione, a nie tak jak w większości przewodników tak napisanych na sztywno że ich nie chce się czytać, normalnie jak za karę, tak jak niektórych lektur w szkole podstawowej😉 Moim zdaniem najlepszy przewodnik i...

Książka chyba ominęła etap korekty - powtarzające się zdania, błędy. Nie Malezja jest tam głównym tematem, a życie towarzyskie autorki. Dodatkowo powtarzające się przygody z kierowcami pod wpływem alkoholu. Najciekawsze fragmenty to wstawki prosto z wikipedii. Głębokie rozczarowanie. Odradzam

Książka chyba ominęła etap korekty - powtarzające się zdania, błędy. Nie Malezja jest tam głównym tematem, a życie towarzyskie autorki. Dodatkowo powtarzające się przygody z kierowcami pod wpływem alkoholu. Najciekawsze fragmenty to wstawki prosto z wikipedii. Głębokie rozczarowanie. Odradzam

Fajna, lekka i przyjemna książka, którą czyta się w jeden wieczór. Byłam już w Malezji i doskonale rozumiem historie opisane w książce z ludźmi tam mieszkającymi. Potwierdzam całkowicie, że mieszkańcy Malezji są bardzo sympatyczni i przyjaźni. Historie osobiste jak najbardziej dodają smaczku do książki i miejsc, ponieważ dowiadujemy się więcej o kraju, a nie są to suche fakty, które można przeczytać w Wikipedii. Dla mnie fajna i ciekawa książka.

Fajna, lekka i przyjemna książka, którą czyta się w jeden wieczór. Byłam już w Malezji i doskonale rozumiem historie opisane w książce z ludźmi tam mieszkającymi. Potwierdzam całkowicie, że mieszkańcy Malezji są bardzo sympatyczni i przyjaźni. Historie osobiste jak najbardziej dodają smaczku do książki i miejsc, ponieważ dowiadujemy się więcej o kraju, a nie są to suche...

Malezja. Na tropie nosaczy, wiecznych imprez i ulicznych smaków to bardzo ciekawa książka o nowym kraju na polskim rynku. Jak zaznacza sama autorka to nie jest typowy przewodnik jak Lonely Planet z miastami i co należy tam robić, ale jest to subiektywne spojrzenie na Malezję autorki, która opisała kraj tak jak go poznała. Styl pisania i język jest swobodny, ponieważ jest to lektura do miłego czytania w letnie popołudnie, a nie encyklopedia podróżnicza. Ja sama przeczytałam książkę w dwa wieczory, gdyż historie w niej opisane bardzo mnie wciągnęły. Jest kilka literówek i błędów, ale to wina korekty wydawnictwa, które wydało tę książkę. Ciężko zarzucić autorce, która napisała książkę podróżując po kraju by jeszcze miała zająć się korektą, która należy do obowiązku wydawnictwa. Jako recenzentka książek - dla mnie sprawa jest tu oczywista. A sama książka mnie bardzo wciągnęła i czytając historie autorki, sama mogłam się przenieść do Malezji, w której nigdy nie byłam. Polecam całkowicie

Malezja. Na tropie nosaczy, wiecznych imprez i ulicznych smaków to bardzo ciekawa książka o nowym kraju na polskim rynku. Jak zaznacza sama autorka to nie jest typowy przewodnik jak Lonely Planet z miastami i co należy tam robić, ale jest to subiektywne spojrzenie na Malezję autorki, która opisała kraj tak jak go poznała. Styl pisania i język jest swobodny, ponieważ jest to...

Książka jest niestety okrutnie słaba. Kilkukrotnie podchodziłem do napisania tej recenzji, aby emocje opadły i nie wpływały na sposób postrzegania tej pozycji. Niestety, emocje są całkowicie negatywne.

Wygląda, jakby wydawnictwo chciało znaleźć łatwy sposób na zwiększenie szans sprzedaży danej książki: nawiązać współpracę z blogerem, który już ma zasięgi, napisać wspólnie książkę, wydać ją, wstawić do kanału dystrybucji i skorzystać z zasięgów blogera. Tak to jednak nie działa - zwłaszcza, kiedy pomysł na książkę padł od wydawnictwa, a nie autorki (jak sama wspomniała).

Zgadzam się z poprzednimi opiniami - w książce aż roi się od powtórzeń. Czytając fragment, który pojawił się już 2 strony wcześniej, czytelnik aż musi powstrzymywać frustrację. Błędy ortograficzne, stylistyczne i brak solidnej korekty są aż zadziwiające.

Sam styl pisania do mnie kompletnie nie przemawia - wiele zdań absolutnie nie niesie za sobą żadnej treści. Wesoły, twórczy słowotok autorki jest trudny do przebrnięcia, bo czytelnik ma trudność z wyciągnięciem wartości dla siebie. Opisywane tematy są w większości bardzo płytko dotknięte. Warsztat pisarski przypomina pamiętnik nastolatki, aniżeli książkę podróżniczą / reportaż.

Miałem kiedyś wykładowcę w Szkole Głównej Handlowej, który przez pierwsze 45 minut zajęć wyjaśniał, dlaczego nie wyrobi się z omówieniem całego tematu. I tak przez cały semestr. Finalnie zamiast spróbować zgłębić temat, to zmarnował połowę czasu przeznaczonego na istotny, bogaty w treść przedmiot. Takie też skojarzenie mam niestety po przeczytaniu tej książki - autorka zaczyna temat, po czym go urywa, nie eksploatując wątku, nie zagłębiając się w niego, nie dodając własnej analizy czy jakichś badań. Dużo natomiast czasu poświęca na podkreślenie, jak bardzo odróżnia się od tradycyjnych turystów, jeżdżących na wakacje all inclusive i popijających drinki z palemką. Ona - dla odróżnienia - przyjaźni się z lokalsami, chodzi z nimi na imprezy, całuje na ławce w parku w Kuala Lumpur, czy chodzi na spotkania z lokalsami i dzięki temu twierdzi, że zrozumiała Malezję lepiej, niż inni.

Dla mnie wyznacznikiem jakościowej książki podróżniczej jest "Archipelag znikających wysp" Serigusza Prokurata. Prokurat ustawił poprzeczkę tak wysoko, że przeczytanie książki "Malezja. Na tropie nosaczy, wiecznych imprez i ulicznych smaków" uznają za czas zmarnowany.

Książka jest niestety okrutnie słaba. Kilkukrotnie podchodziłem do napisania tej recenzji, aby emocje opadły i nie wpływały na sposób postrzegania tej pozycji. Niestety, emocje są całkowicie negatywne.

Wygląda, jakby wydawnictwo chciało znaleźć łatwy sposób na zwiększenie szans sprzedaży danej książki: nawiązać współpracę z blogerem, który już ma zasięgi, napisać wspólnie...