Make me clean

"Jej spe­cjal­ne, DO­GŁĘB­NE sprzą­ta­nie do­ty­czy teraz po­zby­wa­nia się bru­tal­nych mężów i ich ciał, a nie zwy­kłych ku­chen­nych od­pad­ków".

Tina Baker popełniła thriller zaskakujący w swej prostocie, a jednak tajemniczy i dziwnie pociągający. Ten nader ascetyczny przekaz oddziałuje na wyobraźnię. Nie znajdziecie tu szybkiej akcji czy nadmiernego napięcia, a wszystko krąży wokół tajemniczej Marii. To niezwykle zajmująca osoba, sprawia że chcemy ją bliżej poznać, odkryć jej sekrety i dowiedzieć się, dlaczego pełna marzeń dobrze zapowiadająca się siatkarka, została panią do sprzątania? Okazuje się, że kobieta ma też inne, oblicze — niczym Nemezis (grecka bogini zemsty) karze tych, którzy krzywdzą innych.

Ostatecznie "Pani do sprzątania" nie do końca spełniła moje oczekiwania względem thrillera psychologicznego, nie zapewniła mi emocji, których po tym gatunku oczekuję.

"Jej spe­cjal­ne, DO­GŁĘB­NE sprzą­ta­nie do­ty­czy teraz po­zby­wa­nia się bru­tal­nych mężów i ich ciał, a nie zwy­kłych ku­chen­nych od­pad­ków".

Tina Baker popełniła thriller zaskakujący w swej prostocie, a jednak tajemniczy i dziwnie pociągający. Ten nader ascetyczny przekaz oddziałuje na wyobraźnię. Nie znajdziecie tu szybkiej akcji czy nadmiernego napięcia, a...

„Posprząta twoje mieszkanie, ale równie dobrze może sprzątnąć ciebie...”

"Pani do sprzątania" autorstwa Tiny Baker to powieść, która wciąga czytelnika od pierwszej strony i trzyma w napięciu aż do samego końca. Ta zaskakująca i nieprzewidywalna historia opowiada o Marii, niezwykłej sprzątaczce, której życie jest równie skomplikowane, co fascynujące.

Maria nie jest zwyczajną sprzątaczką. Owszem, jej codzienne obowiązki obejmują odkurzanie, mycie okien i porządkowanie przestrzeni, ale jej misja sięga znacznie dalej. Maria to osoba, która nie tylko dba o czystość domów swoich klientów, ale także stara się uporządkować ich życie. Jej relacje z klientami są głębokie i pełne empatii, co czyni ją niezastąpioną. Jednak pod powierzchnią perfekcyjnej sprzątaczki kryje się mroczna tajemnica – Maria mogła być odpowiedzialna za kilka morderstw.

Autorka w mistrzowski sposób buduje napięcie, wprowadzając nas w skomplikowany świat Marii. Jej codzienne interakcje z Elsie, uroczą staruszką z problemami z pamięcią i okropnym mężem; Brianem, sympatycznym mężczyzną z trudnym szefem; oraz tajemniczym panem Baloganem, mającym kłopotliwych sąsiadów, ukazują wielowarstwowość ludzkich relacji i psychologicznych motywacji.

Co jednak najbardziej przyciąga w tej książce, to sposób, w jaki autorka łączy pozornie zwyczajne życie Marii z niespodziewanymi zwrotami akcji. Czy Maria rzeczywiście jest winna wszystkich tych zbrodni? A może to tylko zbieg okoliczności, że wszyscy „okropni” ludzie z jej otoczenia nagle znikają? Baker wodzi nas za nos, zręcznie budując napięcie i prowadząc nas przez labirynt podejrzeń i moralnych dylematów.

Narracja książki jest pełna napięcia i doskonale buduje atmosferę tajemnicy. Baker z finezją prowadzi czytelnika przez zawiłości fabuły, odkrywając kolejne warstwy historii. Każdy rozdział to nowe rewelacje i coraz więcej pytań, na które będziesz chciał znaleźć odpowiedzi. Czy Maria naprawdę zamordowała okropnego męża Elsie, szefa Briana i sąsiadów pana Balogana? A może zrobiła coś znacznie gorszego?

"Pani do sprzątania" to nie tylko thriller – to także głęboka analiza ludzkich emocji i relacji. Maria jest postacią wielowymiarową, pełną sprzeczności, co czyni ją niezwykle interesującą i autentyczną. Jej wewnętrzne rozterki i walka z poczuciem winy dodają powieści głębi, która sprawia, że nie jest to tylko opowieść o zbrodni, ale także o ludzkiej naturze.

Po raz kolejny Tina Baker stworzyła mroczną historię, w której teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Autorka bardzo dobrze poradziła sobie z przedstawieniem, jak dużą rolę w naszym życiu odgrywają na pozór nic nieznaczące wydarzenia sprzed lat. Co tu dużo mówić, Tina zagrała na emocjach nie tylko swoich bohaterów, ale również na uczuciach swojego czytelnika – do samego końca nie byłam pewna, kto jest tym dobrym, a kto tym złym.

"Pani do sprzątania" to książka, która zadaje trudne pytania o moralność, odpowiedzialność i granice, jakie jesteśmy gotowi przekroczyć w imię dobra. To lektura, która zmusza do refleksji i pozostawia czytelnika z niepokojącym uczuciem, że nawet najczystsze życie może skrywać brudne sekrety.

Czy książkę polecam? Jedyne czego jestem pewna, to fakt, ze fani thrillerów nie mogą przejść obojętnie obok tej premiery. Tina Baker stworzyła dzieło, które na długo pozostanie w pamięci czytelników. "Pani do sprzątania" to nie tylko opowieść o sprzątaczce – to głęboka, wielowymiarowa historia o ludzkiej naturze, tajemnicach i moralnych dylematach. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto szuka emocjonującej, inteligentnie napisanej literatury z dreszczykiem.

„Posprząta twoje mieszkanie, ale równie dobrze może sprzątnąć ciebie...”

"Pani do sprzątania" autorstwa Tiny Baker to powieść, która wciąga czytelnika od pierwszej strony i trzyma w napięciu aż do samego końca. Ta zaskakująca i nieprzewidywalna historia opowiada o Marii, niezwykłej sprzątaczce, której życie jest równie skomplikowane, co fascynujące.

Maria nie jest...

Trudno powiedzieć aby ta historia mnie zachwyciła, liczyłam na coś bardziej intrygującego. Z emocjami i napięciem daleko jej do “Pomocy domowej” Freidy McFadden, mimo, że autorka się starała.

W skrócie- Maria sprząta domy innych ludzi, jak trzeba to w trosce o ich bezpieczeństwo, posprząta również im życie, żeby się żadne takie wredne ludzie nie pałętały po ich areale.
Nie każdy jest zadowolony z tej kosmetyki, mimo iż są one z korzyścią dla nich.
Maria kiedyś posprzątała własne życie i potem jakoś tak wszystko popłynęło…
A w sprzątaniu jest naprawdę dobra.
Czy te porządki opłacą się kobiecie, czy wręcz przeciwnie doprowadzą ją do zguby?

Miałam wrażenie, że wszystko co robi Maria było opisane bez emocji, chociaż w fabule powinno od nich aż kipieć. Mimo różnych “mrożących krew w żyłach” wydarzeń, brakowało mi tu energii i wartkiej akcji, która była mocno powolna i przeprowadzona w nieciekawy sposób. Pomysł na fabułę był, chociaż realizacja wyszła bardzo płasko, tak jak spłaszczone były postacie w tej książce. Brak emocji i napięcia wysuwał się na pierwszy plan właśnie przez tę nieciekawą powolność.
Momentami było dość nudno.
I mimo iż autorka starała się ubarwić tę historię powrotem do przeszłości bohaterki, to i tam nie można było znaleźć nic co poszarpało by naszymi nerwami i zadziałało na wyobraźnię.

Nie wiem też kto robi te opisy na okładkę i czy w ogóle ta osoba przeczytała tę książkę. W opisie mamy - ''(...) jej klienci zatrudniają ją, by uporządkowała im życie, a ona bardzo poważnie podchodzi do swoich obowiązków(...).'' Otóż nie, klienci zatrudniają ją do sprzątania swoich domów, a zabijanie wychodzi jej tak mimo woli.
Mimo starań autorki, ta pozycja nie powtórzyła sukcesu “Pomocy domowej”.

Trudno powiedzieć aby ta historia mnie zachwyciła, liczyłam na coś bardziej intrygującego. Z emocjami i napięciem daleko jej do “Pomocy domowej” Freidy McFadden, mimo, że autorka się starała.

W skrócie- Maria sprząta domy innych ludzi, jak trzeba to w trosce o ich bezpieczeństwo, posprząta również im życie, żeby się żadne takie wredne ludzie nie pałętały po ich areale.
Nie...

Książka "Pani do sprzątania" Tiny Baker zrobiła na mnie negatywne wrażenie. Maria, główna bohaterka, to wyjątkowa postać – dobra kobieta i doskonała sprzątaczka. Jej praca dla różnych klientów, takich jak Elsie, urocza staruszka z problemami pamięci, Brian, sympatyczny mężczyzna z okropnym szefem, czy tajemniczy pan Balogan, otwiera przed nami różne oblicza codziennego życia i skomplikowanych relacji międzyludzkich.

Maria nie tylko sprząta domy swoich klientów, ale także stara się uporządkować ich życie. Jednak jej metody są dalekie od konwencjonalnych. Istnieje bowiem podejrzenie, że mogła zabić tych, którzy uprzykrzali życie jej klientom – okropnego męża Elsie, szefa Briana czy sąsiada pana Balogana. Co więcej, mogła nawet zamordować mężczyznę, którego kochała.

Maria nie planowała tych zabójstw, ale podchodziła do swoich obowiązków z taką powagą, że skutecznie pozbywała się problemów swoich klientów. W rezultacie ich życie stawało się lepsze i szczęśliwsze.

Książka ta zaskakuje swoją mroczną fabułą. Podziwiam sposób, w jaki Tina Baker stworzyła postać Marii – bohaterki, która z jednej strony budzi sympatię, a z drugiej strony wywołuje dreszcz niepokoju. Postać Marii, choć fascynująca, momentami wydaje się zbyt jednowymiarowa. Jej motywacje i psychologia nie są wystarczająco zgłębione, co sprawia, że jej działania wydają się niewiarygodne.

Fabuła, choć intrygująca, czasami wydaje się przesadzona. Sekwencje wydarzeń, w których Maria pozbywa się "okropnych" postaci z życia swoich klientów, momentami przypominają bardziej groteskowy thriller niż realistyczną opowieść. To sprawia, że trudno jest w pełni zaangażować się emocjonalnie w historię, ponieważ brakuje jej wiarygodności.

Kolejnym mankamentem jest styl pisania. Tina Baker stara się utrzymać napięcie i tajemniczość, ale chwilami język i narracja stają się zbyt powierzchowne. Opisy są zbyt oszczędne, a dialogi nie zawsze naturalne, co utrudnia pełne zanurzenie się w świecie przedstawionym.

Podsumowując, "Pani do sprzątania" to książka, która mimo interesującego pomysłu i kilku dobrze wykreowanych momentów, ma swoje wady. Postać Marii mogłaby być bardziej rozwinięta, a fabuła mniej przesadzona i bardziej wiarygodna. Pomimo tych krytycznych uwag, powieść wciąż może zainteresować czytelników lubiących mroczne, nietypowe historie.

Książka "Pani do sprzątania" Tiny Baker zrobiła na mnie negatywne wrażenie. Maria, główna bohaterka, to wyjątkowa postać – dobra kobieta i doskonała sprzątaczka. Jej praca dla różnych klientów, takich jak Elsie, urocza staruszka z problemami pamięci, Brian, sympatyczny mężczyzna z okropnym szefem, czy tajemniczy pan Balogan, otwiera przed nami różne oblicza codziennego...

Genialna. Przeczytałam jednym tchem. Dawno nic mnie tak nie przyciągnęło tak bardzo.

Genialna. Przeczytałam jednym tchem. Dawno nic mnie tak nie przyciągnęło tak bardzo.

„Pani do sprzątania” to naprawdę krwista i ciekawa lektura, która z pewnością zadowoli bardzo szerokie grono odbiorców. Ten thriller psychologiczny rewelacyjnie pokazuje jak wiele rzeczy można sprowadzić do błahostki, wystarczy, że wmówimy sobie coś czego nie ma. Pisarka naprawdę dobrze wykonała zadanie. Główna bohaterka to postać oryginalna, która swoją autentycznością wabi czytelnika i usypia jego czujność. Maria nie jest oczywista, ułożona czy zwyczajna, uważnie się jej przyglądnijcie. Ta powieść niesie ze sobą niesamowitą aurę tajemniczości, z pewnością ma klimat i sprawia, że wokół nas momentalnie zapada zmrok. Dwie linie czasu, wspomnienia, sny, niedopowiedzenia i mroczne myśli – to wszystko sprawia, że tę książkę czyta się jeszcze lepiej i z jeszcze większym zainteresowaniem. Naprawdę nie trudno się w niej zatracić, od tej historii nie można się oderwać. Nie wszystko wiemy od razu, dopiero z biegiem stron dowiadujemy się kim jest Maria i co sprawiło, że jest w tym konkretnym miejscu i w tym konkretnym czasie. Co ciekawe Tina dorzuca także sporą szczyptę humoru i ironii, mimo że padną trupy, będziecie się także szeroko uśmiechać.

Maria to naprawdę dobra sprzątaczka. Wiele osób korzysta z jej usług. Nie jest jednak dobra tylko w ogarnianiu pomieszczeń, jest także całkiem niezła w sprzątnięciu tych, którzy z jakiegoś powodu jej nie odpowiadają.

„Pani do sprzątania” to naprawdę krwista i ciekawa lektura, która z pewnością zadowoli bardzo szerokie grono odbiorców. Ten thriller psychologiczny rewelacyjnie pokazuje jak wiele rzeczy można sprowadzić do błahostki, wystarczy, że wmówimy sobie coś czego nie ma. Pisarka naprawdę dobrze wykonała zadanie. Główna bohaterka to postać oryginalna, która swoją autentycznością...

Niestety nie. Miałam oczekiwania co do tej historii, ale żadne z nich się nie spełniło (pod koniec jest jakaś wzmianka, ale cóż, trochę za późno). Spodziewałam się, że będzie to pełna emocji, może akcji historia o pani sprzątającej zwłoki - tak też poniekąd sugeruje okładka, ale dostałam niesamowicie powolną książkę, bez jakiegokolwiek napięcia i skupiającą się na przeszłości pani, która sprząta... domy. Owszem sprzątnęła paru ludzi, ale całość jest napisana w tak nieciekawy sposób, że kompletnie mnie nie interesowało kim są ci ludzie, a nie odczułam też, żeby mieli jakieś większe znaczenie. W ogóle nie nazwałabym tego thrillerem i strasznie się rozczarowałam.

Niestety nie. Miałam oczekiwania co do tej historii, ale żadne z nich się nie spełniło (pod koniec jest jakaś wzmianka, ale cóż, trochę za późno). Spodziewałam się, że będzie to pełna emocji, może akcji historia o pani sprzątającej zwłoki - tak też poniekąd sugeruje okładka, ale dostałam niesamowicie powolną książkę, bez jakiegokolwiek napięcia i skupiającą się na...

Przeszłość i teraźniejszość przenikają się wzajemnie, mroczne wizje i szokujące wspomnienia, każdej nocy pojawiają się we śnie, budzą w niej niepokój i lęk...

Gdy była nastolatką zaczęła pracę jako sprzątaczka, aby zarobić pieniądze na swoje kieszonkowe. Maria, młoda dziewczyna straciła matkę przy porodzie, wychowywał ją ojciec. Zakochała się w chłopaku, a nawet została jego żoną, jednak ojciec nie akceptował jej wyboru. Kontakt ojca z córką się urwał.
Obecnie Maria jest bardzo zapracowana, sprząta mieszkania kilku swoich klientów, lecz najbliższą jej osobą jest Elsie, starsza kobieta, która coraz bardziej traci pamięć...

Historia Marii nie jest taka oczywista jak na pierwszy rzut oka może się wydawać. Kobieta pozornie wydaje się spokojna, poukładana, dobrze i dokładnie wykonuje pracę sprzątaczki. Zdarza się, że jej praca staje się bardziej skomplikowana, jednak również w takich sytuacjach młoda kobieta staje na wysokości zadania i daje z siebie wszystko., ponieważ jest perfekcjonistką w swoim fachu.
Świetna opowieść, wciągająca w swoją zawiłą, pełną sekretów akcję. Autorka bardzo ładnie zagrała na emocjach czytelnika, prowadząc fabułę pełną niedopowiedzeń przez strony powieści. Bardzo różnorodne postacie ukazują nam całą gamę charakterów. Pełna napięcia, tajemnicza historia, którą autorka bardzo umiejętnie przelała na papier. Na uwagę zasługują dialogi starszej pani Elsie, wprawiają w dobry nastrój, czasem nawet wywołują wybuch śmiechu. Takie momenty dopełniają całości skądinąd poważnej książki. Powieść czyta się bardzo dobrze i szybko. Miło spędzony czas z książką.
Gorąco polecam

Przeszłość i teraźniejszość przenikają się wzajemnie, mroczne wizje i szokujące wspomnienia, każdej nocy pojawiają się we śnie, budzą w niej niepokój i lęk...

Gdy była nastolatką zaczęła pracę jako sprzątaczka, aby zarobić pieniądze na swoje kieszonkowe. Maria, młoda dziewczyna straciła matkę przy porodzie, wychowywał ją ojciec. Zakochała się w chłopaku, a nawet została...

Całkowicie pochłonęła mnie ta historia! polecam! Przeczytana jednym tchem

Całkowicie pochłonęła mnie ta historia! polecam! Przeczytana jednym tchem

Maria jest wspaniałą sprzątaczką! Bez trudu pozbędzie się brudu, nalotu z kamienia i brudnych ku+asiarzy.

Jest nawet lepsza niż ten słynny spray do czyszczenia. Bang! I po brudzie.
Jedyna rzecz, którą po sobie pozostawia jest uspokajający i kojący zmysły aromat chlorowego wybielacza.

Ta recka jest tłumaczona, bo angielską wersję zarówno czytałam jak i recenzowałam ponad rok temu.

W tej oryginalnej pisałam, że po 4 miesiącach od lektury niezbyt pamiętam fabułę ale wiem, że ostro mi się podobało i były dobre wajbsy.

Powiem Wam jedno, po ponad roku dość szczegółowo przypominam sobie co się działo w książce. Ludzki umysł wciąż jest dla mnie zagadką.

"Panią do sprzątania udało mi się wciagnąć podczas 4 godzinnego lotu z Lanzarote. Książka tak mnie pochłonęła, że nie miałam nawet czasu nawet na najmniejszy ataczek paniczki, które są u mnie stałym "umileniem" każdego lotu.

Nic dziwnego, że historia Marii tak mocno mi się odcisnęła na sercu, niczym rysa po kupie muszli klozetowej u znajomych, którzy nie wierzą w szczotki do kibla. No nie do zdarcia.

Maria to po prostu równa babka i myślę, że każdy chciałby mieć taką psiapsi. Ona zawsze działała w słusznej sprawie, niezależnie od rodzaju sprzątania.

Autorka jest niezłym sucharem, jej żart zawsze mocno mnie bawi. Nie zawiodłam się i przy tej książce. Było tak sucho, że aż chrupało.
Po prostu jestem psychofanką Tiny Baker i jestem z tego dumna!

Książkę tłumaczyła Elżbieta Pawlik @elpawlik_translatorka , jak i dwie poprzednie i już kiedyś pisałam, nie wiem na ile chrupko udało się jej oddać flow Tiny ale jestem dobrej myśli.

Kupujcie tę książkę i czytajcie, bo inaczej Was znajdę i przeczyszczę. A technik sprzątania uczyłam się od samej mistrzyni tej sztuki - Marychy! A ona na sto pro jest bardziej skuteczna niż Rozenkowa.

Maria jest wspaniałą sprzątaczką! Bez trudu pozbędzie się brudu, nalotu z kamienia i brudnych ku+asiarzy.

Jest nawet lepsza niż ten słynny spray do czyszczenia. Bang! I po brudzie.
Jedyna rzecz, którą po sobie pozostawia jest uspokajający i kojący zmysły aromat chlorowego wybielacza.

Ta recka jest tłumaczona, bo angielską wersję zarówno czytałam jak i recenzowałam...