Zakon okrągłego stołu

"[...] ustawa INP [...] miała umożliwiać obronę dobrego imienia naszego kraju za granicą, wprowadzając penalizację oskarżania Polaków o udział w Holokauście i zaprzeczania zbrodniom ukraińskich nacjonalistów. To spotkało się z natychmiastową reakcją Ambasady Izraela, dokładnie Anny Azari, która zaczęła strofować polski rząd, przy wtórze [...] instytucji kulturalnych. W konsekwencji strona polska stopniowo wycofywała zapisy ustawy, mimo radykalnej deklaracji niektórych posłów".

W mojej opinii przytoczony fragment książki ukazuje schemat nieudolności postępowania rządzących w Polsce w okresie ostatnich 30 lat. A może też celowe działania, które wyglądają następująco:

Napinanie mięśni - składanie obywatelom obietnic bez pokrycia (o których od samego początku wiadomo, że nie zostaną spełnione, ale przecież nikt nam tyle nie da, co politycy obiecają) - obuch w głowę całego społeczeństwa - odstępowanie od realizacji "planów" - wygaszanie tematu.

Schemat powtarzany od lat, pasujący praktycznie do każdej sytuacji, za których porażką stoją polscy rządzący. Widać go nawet na przykładzie współczesnego CPK. Tylko dlaczego Polacy dają się tak ogrywać?

Dla mnie książka była trudna w odbiorze. Nie posiada prawie żadnych ozdobników. O jej wartości decydują zawarte w niej fakty i rozliczenie z zaledwie ułamkiem krzywd, wyrządzonych na Polsce przez ludzi, którzy dalej świetnie funkcjonują w polityce. Jeżeli ktokolwiek ma wątpliwości, czym kończy się brak prawdziwych, uczciwych elit, niech zainteresuje się aferami, które prawie do cna strawiły ostatnie zdrowe tkanki organizmu narodowego. Niech zapozna się z taktyką rządzących, którym udało się spolaryzować ubogie warstwy społeczne na tyle, aby za nich walczyli w trwającej od lat wojnie polsko-polskiej. A co dostają w zamian? Mniej niż okruchy z pańskiego stołu.

[SPOILER]
Chcąc zrozumieć prawdziwy tragizm Polski po wydarzeniach z 1989 roku nie wystarczy przeczytać kilku książek. Nie wystarczy pamiętać tamtych czasów, na własne oczy widzieć rozkradanie majątku narodowego, odczuwać działań mafii, czy być ofiarą hiperinflacji. Aby zrozumieć tragizm Polski należy wyobrazić sobie, czym mogłaby się stać, gdyby była zarządzana tylko przez ludzi kompetentnych, patriotów dbających o interesy swoich rodaków. Gdyby nie dopadł Jej rak postkomuny i braku elit pronarodowych.

W książce ukazane są działania wczesne i późne zarówno polityków PiS-u, jak i PO, jak i SLD, jak i pozostałych skrótowców, które na trwałe wpisały się w naszą historię. Czy każdy wie, że to jeden z braci Kaczyńskich przyczynił się do zablokowania ekshumacji w Jedwabnem, co do dziś jest hańbą i przyczynkiem do niesprawiedliwych ataków na Polskę? Albo że Kwaśniewski przepraszał w imieniu Polaków za ich rzekome zbrodnie, popełniane na Żydach w czasie II wojny światowej? Nazwiska takich osób publicznych jak Tusk, Glapiński, Parys, a nawet Olszewski również pojawiają się niejednokrotnie na kartach książki i to w niekorzystnych dla nich aspektach. A nazwisk tych są jeszcze setki, jak nie tysiące niewymienione, czego każdy Polak raczej się domyśla.

Czy Autor daje receptę, jakiś sposób na uwolnienie Polski z niekorzystnych dla Niej układów i rozwiązań? Niestety nie. I trudno od niego wymagać rozwiązania kwestii, w którą uwikłanych jest tak wiele fortun. Jego rolą była diagnoza sytuacji. I spełnił ją w moim odczuciu na satysfakcjonującym poziomie. Mam nadzieję, że Obywatele Polski znajdą lekarstwo, które zmieni położenie Polski, w które została wpędzona przez niekorzystne decyzje, podejmowane przez polityków od wielu lat.

"[...] ustawa INP [...] miała umożliwiać obronę dobrego imienia naszego kraju za granicą, wprowadzając penalizację oskarżania Polaków o udział w Holokauście i zaprzeczania zbrodniom ukraińskich nacjonalistów. To spotkało się z natychmiastową reakcją Ambasady Izraela, dokładnie Anny Azari, która zaczęła strofować polski rząd, przy wtórze [...] instytucji kulturalnych. W...