Nowy Targ. Uwaga! Nisko latające Anioły.

Zupełnie nie wiedziałem jak się odnieść do tej powieści. Ni to kryminał, ni obyczaj, chyba najbardziej pasuje tutaj bajka. Dlaczego? Bo chyba najpełniejszym określeniem tej książki będzie - płytka, a bajki celowo spłycają rzeczywistość, wprowadzają wyimaginowane motywy eksponując jednocześnie wybrane walory. Nie wiem czy to celowy zabieg aby ukazać "anielskie cechy", czy rzeczywiście nowotarżanie tacy są jak w książce, ale czasem nie mogłem uwierzyć w to co czytam. Czas pandemii. Główne bohaterki to Menelki (określenie autorki) i dojrzałe nowotarżanki klasy średniej, niby całkiem różne ale tak naprawdę takie same. I te, i te chleją, jedne bełty drugie oczywiście "single malt-y", i te, i te właściwe nie pracują, a jak pracują to chyba dla zabicia czasu, i te, i te lubią się zabawić, bale Burmistrza, Starosty, imprezy na ławce, cmentarzu, sqacie, żyć nie umierać w tym Nowy Targu. Sama intryga kryminalna też nie powala, jakoś dziwnie nie wciąga, jakby była na uboczu głównego wątku, który zdominował powieść czyli życie "wyższych i niższych" sfer nowotarskich, gdzie niższe czyli Menelki chodzą namiętnie do biblioteki, spotykają się z w pizzeriach z protagonistką powieści, a te wyższe kolekcjonują anioły zmarłej przyjaciółki (bo cenne) i seksualnych partnerów, a ciepiąc na syndrom dnia wczorajszego czekają na panią od sprzątania, a co, przecież to wyższe sfery. Dramat.
Płycizna i pretensjonalność bije z każdej kartki, od bohaterów, relacji miedzy nimi, opisów miejsc, zdarzeń.
Mój Boże, obraz pandemii to jakaś kpina. Jedni umierali ze strachu, inni ze zmęczenia, inni z bezsilności, złości a tu towarzystwo się bawi, że piekła nie ma, oczywiście z przepisowym dystansem....hmm, ach te przepisy. Po szczepionkach główna para bohaterów się pochorowała. Wiem, być może to przypadek, ale sugestia jest jasna. Dramat.
Edit: Oczywiście istnieje możliwość że obraz mieszkańców miasta autorka przedstawiła z celowym przerysowaniem, bo wie że, te nisko latające Anioły wyżej już nie wzlecą, za duży bagaż grzechów niosą na swych barkach, zresztą wydają się z tego zadowolone, a my przecież wiemy, że upadłe Anioły w tej otchłani bezmyślności też maja klawe życie, a w tym Nowym Targu to już całkiem klawe.
Na plus pomysł z połączeniem ze zdjęciami. Dobre grafiki. Domyślam się, że miała pewnie być to lekka pozycja której głównym bohaterem byłoby miasto, ale coś poszło nie tak, bardzo nie tak.
Szkoda bo czytając poprzednią książkę autorki naprawdę czekałem na kolejną jej pozycję. Ode mnie mocne 3.

Zupełnie nie wiedziałem jak się odnieść do tej powieści. Ni to kryminał, ni obyczaj, chyba najbardziej pasuje tutaj bajka. Dlaczego? Bo chyba najpełniejszym określeniem tej książki będzie - płytka, a bajki celowo spłycają rzeczywistość, wprowadzają wyimaginowane motywy eksponując jednocześnie wybrane walory. Nie wiem czy to celowy zabieg aby ukazać "anielskie...