Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka o szczęściu na podstawie ośmiu błogosławieństw, które wygłosił Jezus. Może nie tego spodziewałam się po tej lekturze i nie wszystkie nauki są łatwe dla mnie, nie mniej książka wartościowa.

Książka o szczęściu na podstawie ośmiu błogosławieństw, które wygłosił Jezus. Może nie tego spodziewałam się po tej lekturze i nie wszystkie nauki są łatwe dla mnie, nie mniej książka wartościowa.

Podsumuję ten tom końcową afirmacją "Wszystko co najlepsze może się zdarzyć w moim życiu"

Podsumuję ten tom końcową afirmacją "Wszystko co najlepsze może się zdarzyć w moim życiu"

Czytając tą książkę już czuło się uzdrawiającą moc akceptacji, zrozumienia i Bożego działania. Jak najbardziej wiedzę stąd (medytacje) wykorzystam w praktyce.

Czytając tą książkę już czuło się uzdrawiającą moc akceptacji, zrozumienia i Bożego działania. Jak najbardziej wiedzę stąd (medytacje) wykorzystam w praktyce.

Ocena jest czysto subiektywna. Książka nie wpłynęła na mnie, nie poruszyła czułych strun, miejscami zaciekawiła bardziej, miejscami mniej. Psychologiczna książka związana z wiarą, emocjami i życiem w Kościele.

Ocena jest czysto subiektywna. Książka nie wpłynęła na mnie, nie poruszyła czułych strun, miejscami zaciekawiła bardziej, miejscami mniej. Psychologiczna książka związana z wiarą, emocjami i życiem w Kościele.

Myślę, że to bardzo wartościowa książka o depresji. Znajdują się w niej wyniki badań jak i konkretne rady jak wyjść z depresji. Wiadomo, że trzeba nad tym popracować i coś zmienić w sposobie myślenia i miłości, dbałości o siebie.

Myślę, że to bardzo wartościowa książka o depresji. Znajdują się w niej wyniki badań jak i konkretne rady jak wyjść z depresji. Wiadomo, że trzeba nad tym popracować i coś zmienić w sposobie myślenia i miłości, dbałości o siebie.

Książka, która poruszyła we mnie struny wrażliwości na dziecięcą i ludzką krzywdę. Niezwykle obrazowo pokazuje życie z piętnem przeszłości, może traumą, gdy jakaś cząstka radości w nas umiera i na powrót uczymy się cieszyć.

Książka, która poruszyła we mnie struny wrażliwości na dziecięcą i ludzką krzywdę. Niezwykle obrazowo pokazuje życie z piętnem przeszłości, może traumą, gdy jakaś cząstka radości w nas umiera i na powrót uczymy się cieszyć.

Po prostu Wow. Gdybym miała wskazać książkę, które coś zmieniła we mnie, wpłynęła na mnie - mój sposób myślenia jest to z pewnością "Droga rzadziej przemierzana". Bardzo życiowa książka o psychologii człowieka, jego trudnościach, próbie zrozumienia siebie, miłości i małżeństwa, o zdrowieniu i przede wszystkim rozwoju duchowym. Ten egzemplarz mam z biblioteki, ale wiem że kupie swój własny, by do niego wracać.

Cytaty;
"Problemy nie znikają. Trzeba je przepracować, bo inaczej na zawsze pozostają przeszkodą dla rozwoju duchowego."

'(...) wszyscy pacjenci w gruncie rzeczy przychodzą do psychiatry z "jednym powszechnym problemem: poczuciem bezradności, lękiem i wewnętrznym przekonaniem, że nie potrafią sobie poradzić i zmienić swojego życia". U większości pacjentów jeden z korzeni tego "poczucia bezsilności" jest pragnienie częściowej lub całkowitej ucieczki od bólu wolności, a zatem częściowa lub całkowita odmowa wzięcia na siebie odpowiedzialności za swoje problemy i za swoje życie. Czują się bezsilni, ponieważ tak naprawdę wyrzekli się władzy nad swoim życiem."

"Poczucie własnej wartości jest podstawą zdrowia psychicznego i fundamentem samodyscypliny. Jego źródłem jest miłość rodzicielska. Przekonanie, że ktoś jest wartościową osobą, musi zostać uzyskane w dzieciństwie, ponieważ później trudno je w sobie wypracować. Z kolei kiedy miłość rodziców zbuduje w kimś poczucie własnej wartości, jest prawie niemożliwe, aby zawirowania dorosłego życia złamały mu psychikę."

Po prostu Wow. Gdybym miała wskazać książkę, które coś zmieniła we mnie, wpłynęła na mnie - mój sposób myślenia jest to z pewnością "Droga rzadziej przemierzana". Bardzo życiowa książka o psychologii człowieka, jego trudnościach, próbie zrozumienia siebie, miłości i małżeństwa, o zdrowieniu i przede wszystkim rozwoju duchowym. Ten egzemplarz mam z biblioteki, ale wiem że...

Odłożyłam bo historia jakoś mało mnie przekonywała, a też niska ocena na Lubimy czytać nie zachęciła do kontynuowania lektury. Mam ciekawsze książki na liście do przeczytania.

Odłożyłam bo historia jakoś mało mnie przekonywała, a też niska ocena na Lubimy czytać nie zachęciła do kontynuowania lektury. Mam ciekawsze książki na liście do przeczytania.

Niezwykła historia o stracie, o radzeniu sobie po niej, o samotności, o powrocie do szczęścia, a w tle wyspa gdzie rejestrują czyjeś bicie serca. Pięknie została tu opisana relacja mężczyzny i chłopca. Bardzo mi się podobała krótka rozmowa Schuichi'ego z byłą żoną, tak baz żalu a pełna ciepła. Wiele cennych myśli można znaleźć w tej książce.

"...samotność we dwoje może przerodzić się w przyjaźń"

"Wszystko, czego dotyka ból, zostaje wyniesione do rangi wspomnienia: pozostawi ślady w pamięci, którą przyjemność ledwo muska."

"Aby być szczęśliwym, należy przede wszystkim umieć sobie to wyobrazić."

Niezwykła historia o stracie, o radzeniu sobie po niej, o samotności, o powrocie do szczęścia, a w tle wyspa gdzie rejestrują czyjeś bicie serca. Pięknie została tu opisana relacja mężczyzny i chłopca. Bardzo mi się podobała krótka rozmowa Schuichi'ego z byłą żoną, tak baz żalu a pełna ciepła. Wiele cennych myśli można znaleźć w tej książce.

"...samotność we dwoje może...

Książka zawiera wiele ciekawostek odnośnie patrzenia na przyjaźń z punktu widzenia kobiet i mężczyzn. Kobiety w przyjaźni częściej szukają wygadania się, dzielenia się emocjami, wsparcia. Mężczyźni cenią wspólne spędzanie czasu (mecze, wycieczki, naprawa samochodu itp.), czyjąś obecność w trudnym momencie, wsparcie. Obie strony wierzą w przyjaźń damsko męsko. Często mąż lub żona jest również najlepszym przyjacielem.
Część badań trochę mnie nużyła, ale ogólnie ciekawa książka.

Książka zawiera wiele ciekawostek odnośnie patrzenia na przyjaźń z punktu widzenia kobiet i mężczyzn. Kobiety w przyjaźni częściej szukają wygadania się, dzielenia się emocjami, wsparcia. Mężczyźni cenią wspólne spędzanie czasu (mecze, wycieczki, naprawa samochodu itp.), czyjąś obecność w trudnym momencie, wsparcie. Obie strony wierzą w przyjaźń damsko męsko. Często mąż lub...

Obszerny zbiór wiersz Wisławy Szymborskiej podczytywałam przez dłuższy czas. Sporo tu luźnych i lekkich wierszy, ale też głębszych i przemyślanych. niektóre inspirowane życiem noblistki inne prostymi spostrzeżeniami życia codziennego. Kilka znałam ze szkoły i te szczególnie miło wspominam ("Nic dwa razy", "Gawęda o miłości ziemi ojczystej"), większość jednak była nowością.

Obszerny zbiór wiersz Wisławy Szymborskiej podczytywałam przez dłuższy czas. Sporo tu luźnych i lekkich wierszy, ale też głębszych i przemyślanych. niektóre inspirowane życiem noblistki inne prostymi spostrzeżeniami życia codziennego. Kilka znałam ze szkoły i te szczególnie miło wspominam ("Nic dwa razy", "Gawęda o miłości ziemi ojczystej"), większość jednak była...

Pozytywne myśli nakierowane na miłość do siebie, świata i ludzi, w tej części do mnie przemówiły lepiej niż w poprzedniej.

Pozytywne myśli nakierowane na miłość do siebie, świata i ludzi, w tej części do mnie przemówiły lepiej niż w poprzedniej.

Od drugiej połowy akcja książki nabiera tępa. Miałam inną wizję muszkieterów, tutaj przedstawieni zostali jako sympatycy wina, kobiet i gier karcianych. Na filmie pewnie można zobaczyć więcej widowiskowych scen ze szpadami. Czytając nie odbiera się tego jako coś niezwykłego.

Muszę przyznać, że zła rola kobieca, w postaci milady przedstawiona bardzo dobrze. Chyba to jedyna książka, jaką czytałam, gdy czarny charakter jest aż tak przebiegły i zepsuty do szpiku kości.

Od drugiej połowy akcja książki nabiera tępa. Miałam inną wizję muszkieterów, tutaj przedstawieni zostali jako sympatycy wina, kobiet i gier karcianych. Na filmie pewnie można zobaczyć więcej widowiskowych scen ze szpadami. Czytając nie odbiera się tego jako coś niezwykłego.

Muszę przyznać, że zła rola kobieca, w postaci milady przedstawiona bardzo dobrze. Chyba to jedyna...

Raczej nie zapadła mi w pamięć treść tej książki.

Raczej nie zapadła mi w pamięć treść tej książki.

Bardzo dobry przekład Jacka Dehnela. Bardzo podobało mi się przesłanie i nastrój tej książki. Do tego piękne ilustracje Lisy Aisato umilały lekturę, przez którą się płynęło. Chyba książki o przemianie bohatera nigdy mnie nie nudzą.

Bardzo dobry przekład Jacka Dehnela. Bardzo podobało mi się przesłanie i nastrój tej książki. Do tego piękne ilustracje Lisy Aisato umilały lekturę, przez którą się płynęło. Chyba książki o przemianie bohatera nigdy mnie nie nudzą.

Kilka pozytywnych myśli i przekazów wyniosłam z lektury.

Kilka pozytywnych myśli i przekazów wyniosłam z lektury.

Jakoś nie mogłam się wciągnąć w te rozmowy ojca Leona ze znanymi osobami. Nie zaciekawiło mnie, dlatego odkładam.

Jakoś nie mogłam się wciągnąć w te rozmowy ojca Leona ze znanymi osobami. Nie zaciekawiło mnie, dlatego odkładam.

Książka o tym, że przypadek decyduje kogo kochamy i spotykamy. Jak dla mnie zdrady i sceny łóżkowe rażące, ale powplątywane myśli i rozważania autora sprawiły, że doczytałam do końca. Ostatnia część najciekawsza.

"Kochać to znaczy wyrzec się siły." „Nieznośna lekkość bytu” Milan Kundera

Książka o tym, że przypadek decyduje kogo kochamy i spotykamy. Jak dla mnie zdrady i sceny łóżkowe rażące, ale powplątywane myśli i rozważania autora sprawiły, że doczytałam do końca. Ostatnia część najciekawsza.

"Kochać to znaczy wyrzec się siły." „Nieznośna lekkość bytu” Milan Kundera

Ciekawa książka napisana przez bliskiego współpracownika Terrego Pratchetta. Od połowy książki, gdy Terry poświęcił się karierze pisarza wciągnęłam się maksymalnie. Jaki był Terry Pratchett żartobliwy, czasem ekscentryczny, wymagający jeżeli chodzi o powstające filmy lub gadżety związane ze Światem Dysku. Do tego pracowity i pomysłowy, wspierający lokalne inicjatywy. Nauczył się odlewać złote pszczółki czy wykonał swój miecz od podstaw. Czerpał z życia do końca. Końcówka o odchodzeniu Terrego w związku z chorobą Alzheimera lekko wzruszająca. Dla fanów sir Terenca Pratchetta polecam.

Ciekawa książka napisana przez bliskiego współpracownika Terrego Pratchetta. Od połowy książki, gdy Terry poświęcił się karierze pisarza wciągnęłam się maksymalnie. Jaki był Terry Pratchett żartobliwy, czasem ekscentryczny, wymagający jeżeli chodzi o powstające filmy lub gadżety związane ze Światem Dysku. Do tego pracowity i pomysłowy, wspierający lokalne inicjatywy....

Dawno już nie czytałam książki, w której tak pięknie pisze się o miłości, pracowitości i przywiązaniu do ziemi. Niezwykłe jak ludzka pomoc innym potrafi się nam odwdzięczyć.

Dawno już nie czytałam książki, w której tak pięknie pisze się o miłości, pracowitości i przywiązaniu do ziemi. Niezwykłe jak ludzka pomoc innym potrafi się nam odwdzięczyć.