Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu ostatniej strony "Trzynastej Opowieści już wiem, że historia ta zostanie za mną na długo. Margaret, która prowadzi z ojcem antykwariat, zostaje poproszona przez słynną pisarkę Vidę Winter o spisanie jej biografii. Historia dotyczy posiadłości w Angelfield, z której dzisiaj zostały tylko zgliszcza. Dawniej była to okazała rezydencja, w której zamieszkiwała Isabelle, jej brat Charli i nieokiełzane bliźniaczki Emmeline i Adeline. Jakie łączyły ich relacje? Jakie tajemnicę skrywa posiadłość? Kim byli dla Vidy? Co się z nimi stało?

Historia piękna, tajemniczą i niepokojąca. Pełna zła, mroku, samotności i cierpienia. Na początku ciężko było połapać się w ilości postaci I po kilkudziesięciu stronach chciałam odłożyć ją na półkę, ale cieszę się że tego nie zrobiłam, bo historia warta jest poznania♥️

Są tajemnice które skrywamy całe życie, by wyznać je u jego schyłku. POLECAM SERDECZNIE

Po przeczytaniu ostatniej strony "Trzynastej Opowieści już wiem, że historia ta zostanie za mną na długo. Margaret, która prowadzi z ojcem antykwariat, zostaje poproszona przez słynną pisarkę Vidę Winter o spisanie jej biografii. Historia dotyczy posiadłości w Angelfield, z której dzisiaj zostały tylko zgliszcza. Dawniej była to okazała rezydencja, w której zamieszkiwała...

Devi, młodziutka hinduska pochodząca z ubogiej rodziny, skazana na aranżowane małżeństwo z Sanchayem, człowiekiem, z którym mimo trzyletniego stażu małżeńskiego nic Jej nie łączy.  Z biegiem czasu porzuca mrzonki o cudownym życiu u boku zamożnego męża i  godzi się z losem. Z temperamentnej młodej dziewczyny, staje się smutną, zaniedbaną i zamkniętą w czterech ścianach kobietą.
Punktem przewrotnym jest mail od Almas, przyjaciółki Devi z czasów studiów i zaproszenie do Maroka. Devi bez cienia nadziei wspomina mężowi o zaproszeniu, a ten o dziwo przystaje na propozycję.
Wyjazd przewraca cały świat Devi. W domu przyjaciół poznaje Amina, nieziemsko przystojnego Markończyka, który bez ogródek okazuje jej jawne zainteresowanie.  Im dalej w historię, tym wszystko bardziej się komplikuje.
Ogromnie polubiłam styl autorki. Wyraziste postaci i opisy hinduskiej i arabskiej kultury sprawiły, że zatraciłam się w historii. Książka nieprzeciętna, przepełniona emocjami i do tego pikantna. Wszystko to sprawiło że pochłonęłam historię kosztem zarwanej nocy.  Choć już na początku książki starałam się rozpracować fabułę, to niestety mi się to nie udało😊 Tutaj ogromny plus. Czekam na kolejne powieści Pani Kingi. Po poznaniu twórczości kolejne pozycje biorę w ciemno😊
 
Podsumowując, jeśli lubisz pikantne historie skomplikowanej miłości to Devi, Waleczna Bogini z pewnością spełni Twoje oczekiwania. Polecam serdecznie

Devi, młodziutka hinduska pochodząca z ubogiej rodziny, skazana na aranżowane małżeństwo z Sanchayem, człowiekiem, z którym mimo trzyletniego stażu małżeńskiego nic Jej nie łączy.  Z biegiem czasu porzuca mrzonki o cudownym życiu u boku zamożnego męża i  godzi się z losem. Z temperamentnej młodej dziewczyny, staje się smutną, zaniedbaną i zamkniętą w czterech ścianach...

„Szczęście jest motylem: spróbuj je złapać, a odleci. Usiądź w spokoju, a ono usiądzie na Twoim ramieniu” A.De Mello

Na kilkudziesięciu stronach poznajemy autora i Jego przemianę z człowieka zatraconego w pracy, karierze do podróżnika duchowego, który opowiada o swojej transformacji z życia pełnego trosk do stanu szczęścia i duchowego spokoju.

Dlaczego nie czujemy szczęścia przez cały czas, skoro jest wszystkim czego szukamy? Ciągle biegamy za karierą, pieniądzem, lepszym życiem, ale nigdy nie czujemy pełni szczęścia i spełnienia. Ciągły niedosyt nie pozwala nam cieszyć się tym co mamy więc tkwimy w błędnym kole. Książka dla mnie jest swego rodzaju przewodnikiem by móc w inny sposób spojrzeć na swoje życie. Rzeczywistość można zaakceptować albo starać się zmienić, innej drogi do szczęścia nie ma. Może zabrzmi to blacho, ale wszystko zależy od naszego nastawienia. Tworząc wokół siebie negatywne emocje, tworzymy lawinę kolejnych złych uczuć.

„Każdego dnia uczestniczymy w cudzie, z którego nie zdajemy sobie sprawy – niebieskie niebo, białe chmury, ćwierkające ptaki, zielone liście. Wszystko jest cudem, zacznij nim żyć, a Twoje życie stanie się cudem” – T.N.Hanh

Jednym z ciekawszych rozdziałów (przynajmniej dla mnie) jest rozdział o medytacji, która jest kluczem do duchowego przebudzenia. Do tej pory niewiele wiedziałam o technikach i sensie medytacji. Wyjaśnia czym jest medytacja i jak ważna jest w drodze do szczęścia. Umożliwia akceptowanie chwili, taką jaka jest i doświadczanie jej w pełni.

Podsumowując, serdecznie polecam lekturę Pana Bartosza. Zapoznanie się z treścią nie gwarantuje od razu pełni szczęścia, ale na mnie pozycja wywarła emocje. Uświadomiłam sobie, że w świecie, który cały czas pędzi do przodu, warto jest przystanąć, spojrzeć w niebo, oddychnąć pełną piersią i zastanowić się: Czy ja naprawdę muszę się tym przejmować? Czy to jest naprawdę jest ode mnie zależne? Czego tak naprawdę szukamy?

„Szczęście jest motylem: spróbuj je złapać, a odleci. Usiądź w spokoju, a ono usiądzie na Twoim ramieniu” A.De Mello

Na kilkudziesięciu stronach poznajemy autora i Jego przemianę z człowieka zatraconego w pracy, karierze do podróżnika duchowego, który opowiada o swojej transformacji z życia pełnego trosk do stanu szczęścia i duchowego spokoju.

Dlaczego nie czujemy...

Piękna, ciepła i mądra ksiażka. Wywołała u mnie wzruszenie i nawet łezka pociekła. Polecam serdecznie nie tylko młodszemu pokoleniu.

Piękna, ciepła i mądra ksiażka. Wywołała u mnie wzruszenie i nawet łezka pociekła. Polecam serdecznie nie tylko młodszemu pokoleniu.

Rzadko daję 10, ale ta pozycja naprawdę zasuguje. Piękna, ciepła opowieść, która wywołała u mnie śmiech i łzy. Pouczająca, z pięknym przesłaniem. Polecam czytelnikom w każdym wieku

Rzadko daję 10, ale ta pozycja naprawdę zasuguje. Piękna, ciepła opowieść, która wywołała u mnie śmiech i łzy. Pouczająca, z pięknym przesłaniem. Polecam czytelnikom w każdym wieku

Tej pozycji niestety mówię zdecydowane NIE. Męczyłam się niemiłosiernie. Nudna, toporna. Niestety tylko 3 gwiazdki.

Tej pozycji niestety mówię zdecydowane NIE. Męczyłam się niemiłosiernie. Nudna, toporna. Niestety tylko 3 gwiazdki.

Po mistrzowsku skonstruowany thriller, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Książka od której nie da się oderwać. Po raz kolejny autor przekonuje mnie ze największym i najbardziej niebezpiecznym drapieżnikiem jest człowiek. Polecam fanom gatunku.

Po mistrzowsku skonstruowany thriller, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Książka od której nie da się oderwać. Po raz kolejny autor przekonuje mnie ze największym i najbardziej niebezpiecznym drapieżnikiem jest człowiek. Polecam fanom gatunku.

Naprawdę świetna historia. Niesamowity klimat i uczucie napięcia od pierwszej strony. Nieprzeciętni bohaterowie i zaskakujące zakończenie. Dla mnie 10/10 tego gatunku.

Naprawdę świetna historia. Niesamowity klimat i uczucie napięcia od pierwszej strony. Nieprzeciętni bohaterowie i zaskakujące zakończenie. Dla mnie 10/10 tego gatunku.

O ile część 1 <Alibi na szczęście> przyjemnie mi się czytało, tak część 2 w ogóle nie przypadła mi do gustu. Powiem więcej, wynudziłam sie jak mops. Skłamałabym mówiąc że czytaniu tej pozycji nie towarzyszyły mi żadne uczucia, owszem, towarzyszyły, ale gównie to czułam złość się na Hankę "Księżniczkę" za jej nieporadność i egoizm. Szkoda, bo książkę polecało mi kilka osób, czytałam też dużo pochlebnych recenzji, no ale cóż, nie wszystko dla wszystkich.

O ile część 1 <Alibi na szczęście> przyjemnie mi się czytało, tak część 2 w ogóle nie przypadła mi do gustu. Powiem więcej, wynudziłam sie jak mops. Skłamałabym mówiąc że czytaniu tej pozycji nie towarzyszyły mi żadne uczucia, owszem, towarzyszyły, ale gównie to czułam złość się na Hankę "Księżniczkę" za jej nieporadność i egoizm. Szkoda, bo książkę polecało mi kilka osób,...

Miła i przyjemna pozycja na jeden wieczór. Niewymagająca, lekka historia o przyjaźni, pierwszych miłościach, potrzebie akceptacji i rozczarowaniu. Ciepła młodzieżówka z którą czas nie był czasem straconym.

Miła i przyjemna pozycja na jeden wieczór. Niewymagająca, lekka historia o przyjaźni, pierwszych miłościach, potrzebie akceptacji i rozczarowaniu. Ciepła młodzieżówka z którą czas nie był czasem straconym.

Z przykrością muszę stwierdzić, że pozycja ta, jest pierwszą w moim życiu przy której się poddałam po niecałych 130 stronach. Nudna jak flaki z olejem, bohaterowie płytcy, bez polotu i wyrazu. Niestety strata czasu.

Z przykrością muszę stwierdzić, że pozycja ta, jest pierwszą w moim życiu przy której się poddałam po niecałych 130 stronach. Nudna jak flaki z olejem, bohaterowie płytcy, bez polotu i wyrazu. Niestety strata czasu.

Zawsze sceptyczna co do polskich autorów, a za namową koleżanki sięgnęłam po debiutową pozycje Pana Artura. I jakież jest moje zaskoczenie. Książka jest naprawdę fenomenalna. Historia zaskakuje, zachwyca i straszy... Naprawdę straszy, a zakończenie poprostu wywaliło mnie z butow☺️

Zawsze sceptyczna co do polskich autorów, a za namową koleżanki sięgnęłam po debiutową pozycje Pana Artura. I jakież jest moje zaskoczenie. Książka jest naprawdę fenomenalna. Historia zaskakuje, zachwyca i straszy... Naprawdę straszy, a zakończenie poprostu wywaliło mnie z butow☺️

Ciężka, toporna pozycja. Sama nie wiem czy dlatego że powieść ma 100 lat , czy poprostu książka nie jest dla mnie.

Ciężka, toporna pozycja. Sama nie wiem czy dlatego że powieść ma 100 lat , czy poprostu książka nie jest dla mnie.

Czytając recenzje zastanawiam się czy ja i recenzenci czytaliśmy tę samą książkę. Dla mnie druga część losów Cassie i Eathana to książka płytka, przewidywalna i nudna jak flaki z olejem. Od połowy przestałam liczyć na zwrot akcji. Dawno tak się nie wynudziłam i nie namęczyłam jak przy tej pozycji. O ile pierwsza część momentami mnie zainteresowała, tak w drugiej nie znalazłam dla siebie zupełnie nic. Trudna milość? Nie wydaje mi się, to ludzie są trudni. Tyle w temacie:)

Czytając recenzje zastanawiam się czy ja i recenzenci czytaliśmy tę samą książkę. Dla mnie druga część losów Cassie i Eathana to książka płytka, przewidywalna i nudna jak flaki z olejem. Od połowy przestałam liczyć na zwrot akcji. Dawno tak się nie wynudziłam i nie namęczyłam jak przy tej pozycji. O ile pierwsza część momentami mnie zainteresowała, tak w drugiej nie...

Pierwsze strony dały mi nadzieję na naprawdę fajną historię, ale im dalej tym niestety gorzej. Gówna bohaterka irytujaca, momentami zachowująca się jak napalona nastolatka. Wg mnie romans średni, choć kilka razy nawet się uśmiałam. Nie chcę porównywać tej pozycji do Graya, ale jak dla mnie podobny klimat i jakos tego nie kupuję.

Pierwsze strony dały mi nadzieję na naprawdę fajną historię, ale im dalej tym niestety gorzej. Gówna bohaterka irytujaca, momentami zachowująca się jak napalona nastolatka. Wg mnie romans średni, choć kilka razy nawet się uśmiałam. Nie chcę porównywać tej pozycji do Graya, ale jak dla mnie podobny klimat i jakos tego nie kupuję.

"...Jej była żona zginęła..."? "...zakochała sie w przyjaciółce ze szkoły...?" :D Ja się pytam kto pisał tę recenzję?:D:D:D:D

Nie było ochów i achów ale bardzo milo spędziłam czas z tą książką. Wciągajaca historia, szybko się czyta. Bardzo fajna pozycja na długie zimowe wieczory:) Polecam.

"...Jej była żona zginęła..."? "...zakochała sie w przyjaciółce ze szkoły...?" :D Ja się pytam kto pisał tę recenzję?:D:D:D:D

Nie było ochów i achów ale bardzo milo spędziłam czas z tą książką. Wciągajaca historia, szybko się czyta. Bardzo fajna pozycja na długie zimowe wieczory:) Polecam.

Historia wciągająca i ciekawa, mimo tego trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę. Autorka wodzi czytelników za nos. Kiedy Ci sie wydaje że już wszystko wiesz okazuje się że nic nie jest takie jak sie myślało. Intryga doskonała? Tak, właśnie tak moge ocenic tę pozycje

Historia wciągająca i ciekawa, mimo tego trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę. Autorka wodzi czytelników za nos. Kiedy Ci sie wydaje że już wszystko wiesz okazuje się że nic nie jest takie jak sie myślało. Intryga doskonała? Tak, właśnie tak moge ocenic tę pozycje

Ostatnia część Monument 14 zdecydowanie podobała mi się najbardziej.
O ile pierwsze dwa tomy czytało mi się przyjemnie, trzeci autentycznie mnie poruszył. Szczególnie historia Josie i Pana Mario.
Dopiero w ostatniej części zżyłam się z bohaterami. Mogłabym troszkę więcej skomentować zakończenie ale nie będę zdradzać:)

Ostatnia część Monument 14 zdecydowanie podobała mi się najbardziej.
O ile pierwsze dwa tomy czytało mi się przyjemnie, trzeci autentycznie mnie poruszył. Szczególnie historia Josie i Pana Mario.
Dopiero w ostatniej części zżyłam się z bohaterami. Mogłabym troszkę więcej skomentować zakończenie ale nie będę zdradzać:)

Mój wzrok przyciągnęła okładka (jestem okładkową sroką), dlatego wiązałam z nią duże nadzieje. Książka krótka z pozoru (ok 150 stron) ale czytałam, czytałam i nie mogłam skończyć.
Postacie płytkie, jakoś nie przypadły mi do gustu, fabuła raczej nudna. Stawiam na półce „przeczytać i zapomnieć”…

Mój wzrok przyciągnęła okładka (jestem okładkową sroką), dlatego wiązałam z nią duże nadzieje. Książka krótka z pozoru (ok 150 stron) ale czytałam, czytałam i nie mogłam skończyć.
Postacie płytkie, jakoś nie przypadły mi do gustu, fabuła raczej nudna. Stawiam na półce „przeczytać i zapomnieć”…

Oceniłam wiele pozycji ale pierwszy komentuje, bo po prostu muszę…
Czy tylko ja mam wrażenie że styl pisarki jest zbyt lekki jak na tak poważną historię?
Momentami miałam wrażenie że pisze 10 latka. Może to celowe i zamierzone ale mnie osobiście drażniło i jak najszybciej chciałam doczytać do końca.
Sama historia naprawdę fajna, o ile „fajną” można określić obozową codzienność, mimo tego pozycja mnie po prostu nie porwała.

Oceniłam wiele pozycji ale pierwszy komentuje, bo po prostu muszę…
Czy tylko ja mam wrażenie że styl pisarki jest zbyt lekki jak na tak poważną historię?
Momentami miałam wrażenie że pisze 10 latka. Może to celowe i zamierzone ale mnie osobiście drażniło i jak najszybciej chciałam doczytać do końca.
Sama historia naprawdę fajna, o ile „fajną” można określić obozową...