Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Paryż 1793 rok. Król Ludwik XVI nie żyje, we Francji utworzono Republikę, a rządy sprawują żyrondyści. Po ścięciu króla Francja zrywa stosunki dyplomatyczne z całą Europą i musi stawić czoła Prusom, Austrii, Piemontowi, Anglii, Holandii i Hiszpanii. Sytuacja w kraju jest tragiczna. Ponad dziesięć tysięcy zbiegów po opuszczeniu armii rozeszło się po Francji. Bezpieczeństwo społeczeństwa jest zagrożone, a wojsko z nastawionymi bagnetami przemierza zakątki Paryża. Maria Antonina z dziećmi jest zamknięta w twierdzy Temple, ale tajemnicza grupa na czele z kawalerem de Maison-Rouge zamierza uwolnić piękną królową. Spiskowcy muszą lawirować pomiędzy licznymi rewolucjonistami, na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo, a ludzi paraliżuje strach. Pewnej nocy patrol zatrzymuje młodą kobietę, Genowefę, która nie posiada niezbędnych dokumentów. Od aresztowania ratuje ją działacz rewolucyjny Maurycy Lindey oraz jego przyjaciel Jan Hiacynt Lorin. Maurycy odwiedza Genowefę w jej domu i coraz bardziej zakochuje się w pięknej i uroczej kobiecie. Akcja nabiera tempa i losy kochanków mieszają się z historią rojalistów, republikanów, przemytników, grabarzy i innych bohaterów żyjących w w czasach Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

Aleksander Dumas w Kawalerze de Maison-Rouge snuje misterną fabułę, ukazuje realia rewolucyjnej Francji, zmienne relacje społeczne oraz emocje i dylematy bohaterów, a do tego wciąga w wir wydarzeń, które są nieprzewidywalne i sprawiają, że zakończenie powieści jest zaskakujące. Fabuła skupia się na losach tytułowego kawalera, który postanawia walczyć o sprawiedliwość i prawdę w obliczu zdrady i zawiści dworskich intrygantów. Autor dobrze buduje napięcie i opisuje momenty pościgów, zdrad, zasadzek i walk o władzę. Kawaler de Maison-Rouge jest postacią pełną sprytu i determinacji, która walczy o swoje ideały pomimo licznych przeszkód. Pozostali bohaterowie również są wyraziści, a moją uwagę przykuł Maurycy, który po wykształceniu republikańskim ma pogardę dla hierarchii, wstręt do przesądów, żarliwą sympatię dla nowych idei i dla ludu oraz arystokratyczne zachowanie.

Kawaler de Maison-Rouge to powieść, która zachwyci wszystkich miłośników historii, romansu i intryg. Aleksander Dumas sprawdza się w kreowaniu historii pełnych emocji i zawiłości. Nie unika trudnych tematów, takich jak zdrada, manipulacja czy walka o przetrwanie w okrutnym świecie rewolucji. To także opowieść o ludzkich emocjach, marzeniach i decyzjach, które prowadzą do nieuchronnych konsekwencji. Język powieści jest barwny i bogaty, co sprawia, że bez trudu można się przenieść w realia XVIII-wiecznej Francji. Książkę polecam wszystkim miłośnikom powieści historycznych.
https://magiawkazdymdniu.blogspot.com

Paryż 1793 rok. Król Ludwik XVI nie żyje, we Francji utworzono Republikę, a rządy sprawują żyrondyści. Po ścięciu króla Francja zrywa stosunki dyplomatyczne z całą Europą i musi stawić czoła Prusom, Austrii, Piemontowi, Anglii, Holandii i Hiszpanii. Sytuacja w kraju jest tragiczna. Ponad dziesięć tysięcy zbiegów po opuszczeniu armii rozeszło się po Francji. Bezpieczeństwo...

Polski pisarz, scenarzysta i dziennikarz okresu międzywojennego-Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał wiele wciągających powieści, które nadal są bardzo poczytne. Za przykład mogą posłużyć takie powieści jak: Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor czy Doktor Murek. W 1938 roku ukazała się książka Trzy serca, która była inspirowana prawdziwymi wydarzeniami mającymi miejsce w 1937 roku i zamianą dzieci dokonaną przez mamkę. Tę historię właśnie poznawałam podczas weekendu majowego.

Akcja powieści rozgrywa się w trzech miejscach: w przedwojennej Warszawie, w Zakopanem oraz w majątku Prudy w Wielkopolsce. Fabuła skupia się wokół trójki młodych ludzi: hrabiego Rogera Tynieckiego, jego kuzynki Kasi Pomianówny, nazywanej Kate i Maćka Zudry-pomocnika ekonoma, który jest nieślubnym synem kucharki. Postacie bohaterów zostały nakreślone z wielkim znawstwem duszy ludzkiej i nie sposób przejść obok nich obojętnie. Maciek jest synem kucharki, ale w dzieciństwie był nieodłącznym towarzyszem syna hrabiego, z którym wchodził na drzewa, uczył się i był powiernikiem tajemnic. Jako dorosły mężczyzna odznacza się obowiązkowością, grzecznością, roztropnością, dyskretnością i ma jedno wielkie marzenie do spełnienia. Roger włóczy się po całym świecie, wciąż zmienia uczelnie, hula i wpada w różne tarapaty. Jest przystojny, bezpośredni, dumny, bogaty, snobistyczny, ekstrawagancki i od wielu lat otacza się płytką, hulaszczą młodzieżą. Po powrocie do domu, po licznych wojażach, nie może ukryć wrażenia jakie na nim wywiera Kate i zakochuje się w niej bez pamięci. Kate jest piękną, inteligentną i subtelną kobietą. Ludzie patrzą na nią z podziwem, zwracają się do niej z uwielbieniem i otaczają atmosferą nieustannej adoracji. Dziewiętnastoletnia Kate jest zawsze miła, pogodna, serdeczna, ale jakby odgrodzona nieuchwytną przegrodą, która nie pozwala zajrzeć do jej duszy, poznać myśli i prawdziwych uczuć. Odczuwa sympatię, życzliwość, serdeczne uśmiechy, ciepłe słowa i zdaje sobie sprawę, że nie potrafiłaby bez nich żyć. Długo pracowała nad sobą i osiągała kolejne cele, aż stała się pięknością z wrodzonym wdziękiem, wykształconą, taktowną kobietą z nieskazitelną etykietą. Świadomie budowała swoją wartość i przyszłość, ale nadszedł dzień, w którym małe słowo wypowiedziane przez krótką chwilę spowodowało, iż całe jej życie runęło pod nieprzewidzianym ciężarem, druzgocząc świetlaną przyszłość...

Autor bardzo dobrze oddaje atmosferę przedwojennej Warszawy z lokalami wypełnionymi po brzegi, gdzie artyści recytują swoje wiersze, muzycy grają na saksofonach, damy po koktajlach rzewnie płaczą i dorysowują pomadkami do ust wąsy oraz hiszpańskie bródki swoim towarzyszom; panowie robią sceny zazdrości, a to wszystko przy humorach poprawianych licznymi kieliszkami, dowcipami, aforyzmami, trafnymi uwagami i ciętymi ripostami. Wystawne kolacje, pokoje brydżowe, sale balowe, gdzie goście tańczą w rytmie walca i fokstrota jakby na świecie nie było zmartwień.

Powieść Trzy serca Tadeusza Dołęgi-Mostowicza można uznać za interesującą książkę, gdyż ma ciekawą fabułę, wyraziste postacie oraz barwny styl literacki. Jeśli lubicie historie pełne emocji-wzruszenia, gniewu, rozpaczy, niechęci, nienawiści, podziwu oraz tajemnic i zwrotów akcji, to warto abyście dali szansę tej retro powieści:)
https://magiawkazdymdniu.blogspot.com

Polski pisarz, scenarzysta i dziennikarz okresu międzywojennego-Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał wiele wciągających powieści, które nadal są bardzo poczytne. Za przykład mogą posłużyć takie powieści jak: Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor czy Doktor Murek. W 1938 roku ukazała się książka Trzy serca, która była inspirowana prawdziwymi wydarzeniami mającymi miejsce w 1937 roku...

Maria Rodziewiczówna zachwyciła mnie po raz pierwszy powieścią Lato leśnych ludzi, a po raz drugi książką Dewajtis, którą przeczytałam jednym tchem. Kiedy Wydawnictwo MG wydało kolejną powieść autorki-Klejnot-wiedziałam, że muszę poznać także tę opowieść.

W Klejnocie autorka snuje piękną opowieść o polskiej szlachcie starającej się o utrzymanie swoich majątków na Kresach Wschodnich. Maria Rodziewiczówna nawiązuje w tej powieści do doświadczeń z własnej przeszłości. W 1881 roku zaczęła zajmować się majątkiem po śmierci ojca i mierzyła się z długami, spłatami, ciężką pracą i mentalnością chłopstwa. Stała się babą na włościach i ostatnią właścicielką Hruszowej koło Brześcia aż do 1939 roku. Cechy osobowościowe, styl bycia, mentalności i zachowania Marii Rodziewiczówny można odnaleźć w bohaterkach powieści. Barbara z Horodyszcza, ładna, poważna, myśląca, ofiarnie pracująca i licząca tylko na własne siły kobieta, stara się utrzymać ojcowiznę, która coraz bardziej chyli się ku upadkowi. Po wielkiej fortunie, do której należał dwór, folwarki i las zostały ruiny, szpary w murach i dziurawe dachy, które należy załatać. Basia utrzymuje w czystości i porządku te resztki dawnej rodzinnej schedy, nad którą unosi się jakaś pleśń tradycji, rodowych tajemnic i smutku. Część osobowości i pragnień Marii Rodziewiczówny można dostrzec także w drugiej kobiecej bohaterce, którą jest Nika Zagrodzka. Nika i jej ojciec to przykład dorobkiewiczów, którzy nie rozumieją dawnego życia i zubożałej szlachty. Nika jest panną na wydaniu, niczego jej nie brakuje. Ma przesyt rozrywek, zbytków, wygód i bezczynności. Jest atrakcyjna, młoda, wesoła, zdrowa i ma smykałkę do wszystkiego co niekobiece. Nika to kobieta niezależna, emancypantka znająca swoją wartość. Maria Rodziewiczówna także stawiała na samodzielność w działaniu, mądre i stanowcze decyzje, pomoc ubogim i ratowanie polskości, a zewnętrznym wyrazem jej emancypacji były krótkie włosy i spodnie.

Ta złożona i wielowątkowa powieść nie jest zdominowana tylko przez kobiety, ale wśród licznych bohaterów wyróżniają się też mężczyźni. Jedną z charakternych postaci jest Szymon Łabędzki, mocny, odważny, spokojny i z wielkim zapałem spełniający swoją powinność leśniczy majątku Sokolnickich. Szymon mieszka w leśniczówce na skraju lasu dworskiego i pilnuje, by chłopi nie rozkradli majątku młodego Seweryna Sokolnickiego. Obowiązek ten jest nad wyraz ciężki i trudny, a rezultat wątpliwy, ale Szymon kieruje się w życiu zasadą wdzięczności i starodawnym poczuciem swojego szlachectwa po ojcu, więc bez buntu i wahań dba o włości Seweryna. Szymon jest leśniczym z zawodu i zamiłowania. Kocha puszczę i zwierzęta, jest zapalonym przyrodnikiem, a w borze czuje się lepiej niż wśród ludzi. Przyjaźni się z dziedzicem, z którym wspólnie uczył się w szkole, ale kryje się z tym przed ludźmi. Znajduje się w dwuznacznej pozycji społecznej, gdyż wywodzi się ze szlachty, ale pracuje nad utrzymaniem majątku kolegi, by utrzymać względny dobrobyt i spokój. Podwładni go nienawidzą, koledzy wyśmiewają, a młode szlachcianki pogardzają nim. Szymon stawia sobie za cel uszlachetnienie warstwy służącej i zgodne porozumienie dworu ze wsią. Po kilku latach upartej pracy w tym kierunku staje się wrogiem szlachty zaściankowej i urzędników sądowych oraz katem dla chłopów. Staje się obiektem nienawiści, złości i zemsty.

Klejnot to bardzo osobista powieść Marii Rodziewiczówny, która współcześnie jest trochę zapomniana, ale nadal aktualna, gdyż pokazuje ogromną siłę bohaterów, ich hart ducha i upartą walkę z przeciwnościami losu. Kładzie akcent na patriotyzm, obronę ziemi ojczystej i umiłowanie przyrody. Mądra, przenikliwa historia napisana pięknym językiem. Serdecznie polecam:)

https://magiawkazdymdniu.blogspot.com

Maria Rodziewiczówna zachwyciła mnie po raz pierwszy powieścią Lato leśnych ludzi, a po raz drugi książką Dewajtis, którą przeczytałam jednym tchem. Kiedy Wydawnictwo MG wydało kolejną powieść autorki-Klejnot-wiedziałam, że muszę poznać także tę opowieść.

W Klejnocie autorka snuje piękną opowieść o polskiej szlachcie starającej się o utrzymanie swoich majątków na Kresach...

Joanna M. Chmielewska patrząc przez okno na Szrenicę tworzy piękne książki, w których pod płaszczykiem lekkości i humoru ukazuje prawdy życiowe, przedstawia ciekawe historie ludzi i ich pasje.

Mąż zastępczy podobnie, jak inne powieści autorki charakteryzuje się lekkim stylem, dowcipem i ironią, a także zawiera błyskotliwe dialogi oraz zabawne sytuacje. Główny bohater, Piotr pogrąża się w masochistycznej ciszy po odejściu żony Karoliny. Nie zauważył symptomów zapowiadających katastrofę jego małżeństwa, ale pewnego wiosennego dnia, po wcześniejszym powrocie do domu z pracy dowiaduje się, że żona odchodzi od niego, gdyż zakochała się w innym mężczyźnie, a jakby tego było mało jest to jego szef... Zraniony i oszołomiony Piotr rzuca pracę w firmie budowlanej i zaczyna pracować na własny rachunek jako mąż zastępczy.

Autorka ciekawie ukazuje życie po rozstaniu z perspektywy mężczyzny, który zmieniając swoje życie ma nadzieję, że odzyska ukochaną i ciepło domowego ogniska. Uczynny, dokładny i wytrwały Piotr przyjmuje kolejne zlecenia od kobiet potrzebujących męskich rąk w domu. Maluje, skręca, buduje, przewozi i ratuje z opresji kolejne panie, a wchodząc do ich domów, chcąc nie chcąc, poznaje ich historie, marzenia i próbuje zrozumieć ich psychikę. Wraz z przekraczaniem kolejnych progów coraz bardziej rozumie swoją ukochaną i dostrzega błędy, które popełnili będąc małżeństwem. Żeniąc się z Karoliną niesłusznie założył, że już na zawsze będą razem, że nie muszą rozmawiać o bolesnych przejściach i o tym co czują. Pracując całe dnie rozmyśla o życiu, jego zawiłościach i stopniowo zaczyna dostrzegać, co musi zrobić, by znów poczuć się szczęśliwym. Postępowanie Piotra i decyzje przez niego podjęte zaczynają wpływać na życie innych ludzi. To co mężczyzna zasiewa wraca do niego ze zdwojoną siłą, by pod koniec powieści zaskoczyć nieoczekiwanym spotkaniem.

Mąż zastępczy odznacza się wartką i ciekawą fabułą, prostym i zabawnym językiem, dowcipnymi dialogami oraz interesująco stworzonymi postaciami bohaterów, którzy odkrywają meandry życia. Ciepła, słodko-gorzka opowieść w sam raz na dwa wieczory. Serdecznie polecam:)
https://magiawkazdymdniu.blogspot.com

Joanna M. Chmielewska patrząc przez okno na Szrenicę tworzy piękne książki, w których pod płaszczykiem lekkości i humoru ukazuje prawdy życiowe, przedstawia ciekawe historie ludzi i ich pasje.

Mąż zastępczy podobnie, jak inne powieści autorki charakteryzuje się lekkim stylem, dowcipem i ironią, a także zawiera błyskotliwe dialogi oraz zabawne sytuacje. Główny bohater,...

Po tamtej nocy to emocjonujący thriller autorstwa Karin Slaughter, amerykańskiej pisarki, której książki czytam od wielu lat.

Akcja kryminału rozpoczyna się pewnej nocy podczas ostrego dyżuru, na który trafia poraniona i zgwałcona młoda kobieta Dani Cooper. Przyjmuje ją lekarka Sara Linton, która na widok poturbowanej dziewczyny nieoczekiwanie wraca myślami do wydarzeń sprzed piętnastu lat, kiedy sama znalazła się w podobnej sytuacji. Sara składa Dani obietnicę, że doprowadzi jej sprawę do końca i sprawca gwałtu zostanie ukarany. Nie wie jeszcze, iż mężczyzna, który ją zgwałcił wiele lat temu wyszedł warunkowo na wolność. Sara musi stawić czoła przeszłości, która powraca do niej ze zdwojoną siłą, gdy okazuje się, że gwałciciel szuka zemsty.

Karin Slaughter świetnie tworzy napięcie poprzez dynamiczną narrację i tajemnice stopniowo odkrywane jedna po drugiej w miarę toczącego się śledztwa, w które zaangażowany jest detektyw Will Trent, agent GBI, a prywatnie narzeczony Sary Linton oraz detektyw Faith, partnerka Trenta. Postacie są wyraziste i niejednoznaczne. Sara jest złożoną bohaterką, która musi zmierzyć się nie tylko z zewnętrznymi wrogami, lecz także z własnymi demonami. Rozwinięte wątki psychologiczne i emocjonalne dodają głębi fabule i sprawiają, że łatwo się z nimi utożsamiać. Autorka dobrze oddaje uczucia i emocje towarzyszące ofiarom gwałtu oraz sposób traktowania ich przez społeczeństwo. Pokazuje, że ludzie często mają swoje wyobrażenia co do tego, jak powinna zachować się zgwałcona kobieta, a jak nie. Dokonują oceny na podstawie tego, jak sami zachowaliby się w takiej sytuacji. Nie sposób zadowolić wszystkich, dlatego ofiary gwałtu zastanawiają się dlaczego miałyby przekonywać kogoś nieznajomego, że nie zasłużyły na traumatyczną, wywracającą do góry nogami napaść, która stała się ich udziałem. Są ofiarami, czy ocalałymi? Wątpliwości targających ich duszę jest dużo, ale ostatecznie wolą milczeć na temat tego co przeżyły i próbują żyć swoim życiem, mając nadzieję, że sprawa nie wypłynie przy jakiejś okazji.

Po tamtej nocy to wciągający thriller, który zapewni wielogodzinne emocje. Karin Saughter jest mistrzynią w kreowaniu postaci i budowaniu napięcia, a opisana przez nią historia kryminalna porywa i sprawia, że chce się jak najszybciej odkryć prawdę. Gorąco polecam książkę wszystkim fanom literatury kryminalnej.

https://magiawkazdymdniu.blogspot.com

Po tamtej nocy to emocjonujący thriller autorstwa Karin Slaughter, amerykańskiej pisarki, której książki czytam od wielu lat.

Akcja kryminału rozpoczyna się pewnej nocy podczas ostrego dyżuru, na który trafia poraniona i zgwałcona młoda kobieta Dani Cooper. Przyjmuje ją lekarka Sara Linton, która na widok poturbowanej dziewczyny nieoczekiwanie wraca myślami do wydarzeń...

Bracia Karamazow Fiodora Dostojewskiego to prawdziwe arcydzieło literackie, które oczarowuje swoją głębią i wielowątkowością. Zaczytywałam się tą powieścią przez całe święta Bożego Narodzenia i weszłam z nią w czytelniczy Nowy Rok 2024.

Powieść przedstawia historię trzech braci-Dymitra, Iwana i Aleksego oraz ich ojca Fiodora Karamazowa. Mężczyźni bardzo się różnią między sobą zarówno charakterami, wartościami moralnymi, jak i światopoglądem. Fiodor to pijak, hulaka, nieznający granic ni miary. Człowiek o lichym charakterze z rozpustnymi skłonnościami, pozbawiony zdrowego rozsądku, ale pomimo hulaszczego trybu życia powiększający nieustannie kapitał za pomocą spekulacji. Dymitr uchodzi za człowieka bardzo nerwowego i porywczego, ale także uczuciowego i zmysłowego. Prowadzi ciągłe spory z ojcem o spadek po matce. Iwan jest zdolny, mądry, ale też zamknięty w sobie i trochę ponury. Pisze artykuły religijne, mimo że jest ateistą, a także próbuje bratu odebrać narzeczoną. Aleksy to urodzony altruista wewnętrznie zadumany, który ma dar zdobywania sobie miłości ludzkiej, ale rysą na jego charakterze jest bezgraniczna wstydliwość. Każdy z bohaterów jest inny i bardzo ciekawy.

Fiodor Dostojewski bada różnorodność ludzkiego charakteru i przedstawia różne punkty widzenia na etykę, religię, miłość i uczciwość. Cała fabuła skupia się na napięciach i trudnych relacjach w rodzinie. Autor nie unika trudnych tematów, takich jak przyczyny i skutki patologicznych relacji w rodzinie, mroczne tajemnice przeszłości czy niewłaściwe, grzeszne postawy głównych bohaterów. Jednak to właśnie te aspekty czynią tę powieść tak realistyczną i pełną emocji. Dostojewski zadaje trudne pytania o istotę bytu, o sens życia i granice moralności. Poznajemy myśli filozoficzne bohaterów, ich wątpliwości i wewnętrzne zmagania, a przez to skłaniamy się do refleksji nad własną egzystencją.
Cała recenzja znajduje się tutaj: https://magiawkazdymdniu.blogspot.com/2024/01/bracia-karamazow-fiodor-dostojewski.html

Bracia Karamazow Fiodora Dostojewskiego to prawdziwe arcydzieło literackie, które oczarowuje swoją głębią i wielowątkowością. Zaczytywałam się tą powieścią przez całe święta Bożego Narodzenia i weszłam z nią w czytelniczy Nowy Rok 2024.

Powieść przedstawia historię trzech braci-Dymitra, Iwana i Aleksego oraz ich ojca Fiodora Karamazowa. Mężczyźni bardzo się różnią między...