Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Puchatku? -Tak Prosiaczku? -Nic- powiedział Prosiaczek biorąc Puchatka za łapkę - Chciałem się tylko upewnić, że jesteś.

-Puchatku? -Tak Prosiaczku? -Nic- powiedział Prosiaczek biorąc Puchatka za łapkę - Chciałem się tylko upewnić, że jesteś.

Cicho, cicho dzieci. To nie demony, nie diabły... Gorzej. To ludzie.

Cicho, cicho dzieci. To nie demony, nie diabły... Gorzej. To ludzie.

Gdybym miał niebios wyszywaną szatę Z nici złotego i srebrnego światła, Ciemną i bladą, i błękitną szatę Ze światła, mroku, półmroku, półświatła, Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy, Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach, Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy, Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.

Gdybym miał niebios wyszywaną szatę Z nici złotego i srebrnego światła, Ciemną i bladą, i błękitną szatę Ze światła, mroku, półmroku, półświatła, Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy, Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach, Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy, Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.

Nie warto czekać całe życie. Nie warto chować swojego życia za szkło i czekać na lepsze okazje, by z niego korzystać. Trzeba chłonąć każdy dzień i się nim cieszyć. Rano być wdzięcznym za to, że się obudziliśmy, a wieczorem dziękować za to, że mamy zapisaną kolejną kartkę z kalendarza naszego życia.

Nie warto czekać całe życie. Nie warto chować swojego życia za szkło i czekać na lepsze okazje, by z niego korzystać. Trzeba chłonąć każdy dzień i się nim cieszyć. Rano być wdzięcznym za to, że się obudziliśmy, a wieczorem dziękować za to, że mamy zapisaną kolejną kartkę z kalendarza naszego życia.

Gdy­bym miał nie­bios wyszy­waną szatę Z nici zło­tego i srebr­nego świa­tła, Ciemną i bladą, i błę­kitną szatę Ze świa­tła, mroku, pół­mroku, pół­świa­tła, Roz­po­starł­bym ci tę szatę pod stopy, Lecz jestem nędza­rzem, posia­dam tylko marze­nia, roz­sia­łem je u twych stóp. Stą­paj lekko, gdyż stą­pasz po moich marze­niach

Gdy­bym miał nie­bios wyszy­waną szatę Z nici zło­tego i srebr­nego świa­tła, Ciemną i bladą, i błę­kitną szatę Ze świa­tła, mroku, pół­mroku, pół­świa­tła, Roz­po­starł­bym ci tę szatę pod stopy, Lecz jestem nędza­rzem, posia­dam tylko marze­nia, roz­sia­łem je u twych stóp. Stą­paj lekko, gdyż stą­pasz po moich marze­niach

Zważaj na słowa, jeśli nie chcesz ich cedzić bezzębną gębą.

Zważaj na słowa, jeśli nie chcesz ich cedzić bezzębną gębą.

Zyje sie tylko wtedy, gdy znalazlo sie skarb, za ktory mozna oddac zycie. Ty jestes moim skarbem".

Zyje sie tylko wtedy, gdy znalazlo sie skarb, za ktory mozna oddac zycie. Ty jestes moim skarbem".

Kto walczy z potworami, powinien się strzec, by walka nie uczyniła go jednym z nich.

Kto walczy z potworami, powinien się strzec, by walka nie uczyniła go jednym z nich.

Czy kości twych grzechów są wystarczająco ostre by przeciąć się przez splątaną sieć twych wymówek?

Czy kości twych grzechów są wystarczająco ostre by przeciąć się przez splątaną sieć twych wymówek?