Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zasadniczo mam trochę zastrzeżeń do tej książki, jest to dla mnie chyba najsłabsza część całej seri... Ale nie będę się o nich rozpisywać, bo jest zachowany cudowny klimat całej serii o Ani, którego na próżno szukać w innych książkach. Dlatego pomimo to daję 10/10, bo mogę!

Zasadniczo mam trochę zastrzeżeń do tej książki, jest to dla mnie chyba najsłabsza część całej seri... Ale nie będę się o nich rozpisywać, bo jest zachowany cudowny klimat całej serii o Ani, którego na próżno szukać w innych książkach. Dlatego pomimo to daję 10/10, bo mogę!

Ta książka to szczery opis dojścia i życia w sławie autorki - życia, które wyśniła i zaplanowała jej narcystyczna matka. Ukazanie brudnych kulis pozornie kolorowego życia aktorki to największy plus tej książki, dla którego moim zdaniem warto po nią sięgnąć. Nie jest to jednak literacki majstersztyk, dlatego druga połowa książki, kiedy najbardziej szokujące przeżycia bohaterki są już za nią, nieco kuleje; tempo zwalnia, króciutkie rozdziały, z których każdy porusza inny wątek... Mam tam poczucie chaosu.

Ta książka to szczery opis dojścia i życia w sławie autorki - życia, które wyśniła i zaplanowała jej narcystyczna matka. Ukazanie brudnych kulis pozornie kolorowego życia aktorki to największy plus tej książki, dla którego moim zdaniem warto po nią sięgnąć. Nie jest to jednak literacki majstersztyk, dlatego druga połowa książki, kiedy najbardziej szokujące przeżycia...

Dawno się tak nie męczyłam z książką. Aż trudno jest mi uwierzyć, że tak wielu ludziom się ona podoba; historia rodu, w której nie ma żadnego punktu kulminacyjnego, do wszystkich bohaterów czuje się ogromną niechęć, a do tego wszystkiego realizm magiczny, do którego osobiście kompletnie się nie przekonałam. Bardzo trudno śledziło mi się historię, w której 70% bohaterów nosi to samo imię, za normę uznaje się jedzenie ziemi przez jedną z bohaterek, a co parę rozdziałów dostajemy nową historię kazirodztwa.

Nie da się zaprzeczyć, że książka posiada swój własny "klimat", ale ja się w nim zupełnie nie odnalazłam.

Dawno się tak nie męczyłam z książką. Aż trudno jest mi uwierzyć, że tak wielu ludziom się ona podoba; historia rodu, w której nie ma żadnego punktu kulminacyjnego, do wszystkich bohaterów czuje się ogromną niechęć, a do tego wszystkiego realizm magiczny, do którego osobiście kompletnie się nie przekonałam. Bardzo trudno śledziło mi się historię, w której 70% bohaterów nosi...

Książka przybliża trochę temat manipulacji w mediach informacyjnych, jednak nie mogę mimo wszystko napisać pozytywnej opinii.
Po pierwsze, autor analizuje wyłącznie sytuację w amerykańskich mediach i na amerykańskiej scenie politycznej i to bardzo szczegółowo - osobie niezorientowanej mocno w tych rzeczywistościach książka ta dostarczy minimum wiedzy.
Po drugie, chyba ważniejsze - autor wbrew chwytliwemu tytułowi sam zdaje się "gardzić" prawicową częścią mediów, do stronniczości sam zresztą się przyznaje we wstępie książki - taka postawa trochę jednak przeczy sensowi reportażu.
I ostatnia rzecz - język. Bardzo kąśliwy, ale przede wszystkim zupełnie niepotrzebnie wulgarny. Zamiast rzeczowej analizy sytuacji w świecie mediów dostajemy serię zjadliwych uwag autora; tłumaczy on zawiłości i grzechy amerykańskich mediów, ale nie wzbudza zaufania czytelnika co do swojej obiektywności (przynajmniej mojego zaufania), przez co całą książkę jestem zmuszona czytać z dużą dozą sceptycyzmu - co chyba psuje całą ideę reportażu.
Na pewno osoba znająca lepiej opisywane realia wyniesie z tej pozycji więcej - ja niestety dowiedziałam się niewiele nowego.

Książka przybliża trochę temat manipulacji w mediach informacyjnych, jednak nie mogę mimo wszystko napisać pozytywnej opinii.
Po pierwsze, autor analizuje wyłącznie sytuację w amerykańskich mediach i na amerykańskiej scenie politycznej i to bardzo szczegółowo - osobie niezorientowanej mocno w tych rzeczywistościach książka ta dostarczy minimum wiedzy.
Po drugie, chyba...

Książka warta uwagi dla osób zainteresowanych rzeczywistością i codziennością Hiszpanów w okresie po wojnie domowej.

Książka warta uwagi dla osób zainteresowanych rzeczywistością i codziennością Hiszpanów w okresie po wojnie domowej.

To książka wymagająca większego skupienia, nawet pomimo prostego języka, którego używa autor. Warta uwagi, choć przy wielu tematach ma się ochotę na polemikę:)

To książka wymagająca większego skupienia, nawet pomimo prostego języka, którego używa autor. Warta uwagi, choć przy wielu tematach ma się ochotę na polemikę:)

Książka bardzo dobra. Ciekawa historia, stylizacja językowa i dobrze skonstruowani bohaterowie.

Książka bardzo dobra. Ciekawa historia, stylizacja językowa i dobrze skonstruowani bohaterowie.

Myślałam, że mimo wszystko więcej dowiem się z tej książki o tytułowym "doświadczeniu niepełnosprawności". Tematy poruszane są tu dość chaotycznie i mam wrażenie, że dowiedziałam się niewiele ponad to, co sama byłam sobie w stanie wyobrazić.
Książka nie jest zła, ale oczekiwałam od niej więcej.

Myślałam, że mimo wszystko więcej dowiem się z tej książki o tytułowym "doświadczeniu niepełnosprawności". Tematy poruszane są tu dość chaotycznie i mam wrażenie, że dowiedziałam się niewiele ponad to, co sama byłam sobie w stanie wyobrazić.
Książka nie jest zła, ale oczekiwałam od niej więcej.

Całkiem w porządku młodzieżówka, nie wciągnęła mnie specjalnie niestety, ale duży plus za w miarę realistyczne przedstawienie bohaterów-nastolatków, którzy rzeczywiście zachowują się jak nastolatkowie, a nie - jak to bywa w powieściach tego typu - jak osoby co najmniej o 10 lat starsze.

Całkiem w porządku młodzieżówka, nie wciągnęła mnie specjalnie niestety, ale duży plus za w miarę realistyczne przedstawienie bohaterów-nastolatków, którzy rzeczywiście zachowują się jak nastolatkowie, a nie - jak to bywa w powieściach tego typu - jak osoby co najmniej o 10 lat starsze.

To moja pierwsza książka Nesbo i bardzo trudno jest mi ją ocenić. Choć rzeczywiście ostatnie 150 stron trzymało mnie w napięciu, to przez pierwszą połowę musiałam się mocno uzbroić w cierpliwość, początkowo ta historia nie zaangażowała mnie w ogóle. Ostatecznie pozycja ta nie jest zła, ale to nie mój klimat.

To moja pierwsza książka Nesbo i bardzo trudno jest mi ją ocenić. Choć rzeczywiście ostatnie 150 stron trzymało mnie w napięciu, to przez pierwszą połowę musiałam się mocno uzbroić w cierpliwość, początkowo ta historia nie zaangażowała mnie w ogóle. Ostatecznie pozycja ta nie jest zła, ale to nie mój klimat.

Przeciekawa pozycja dla każdego interesujacego się choć trochę językoznawstwem. Poszczególne języki są opisane w fascynujący sposób, pokazujący ich różnorodność, a także podobieństwa. Gorąco polecam.

Przeciekawa pozycja dla każdego interesujacego się choć trochę językoznawstwem. Poszczególne języki są opisane w fascynujący sposób, pokazujący ich różnorodność, a także podobieństwa. Gorąco polecam.

Myślę, że ta książka to próba logicznego wytłumaczenia ducha chrześcijaństwa. Filozoficzna, ale napisana zrozumiałym językiem. Zgodnie z opisem - książka dla chrześcijan (którzy być może chcieliby umieć ubrać w ramy słowne to, co czują) i niechrześcijan (aby zrozumieć, w co i dlaczego wierzą chrześcijanie).
Jako że C.S. Lewis w mojej dziecięcej wyobraźni urósł do rangi autora doskonałego, bałam się, że spotkanie z nim w dorosłości zburzy autorytet, jakim go darzyłam; nie doszło do tego, chociaż patrzę na jego słowa już nieco krytyczniej i nie z każdą wysuniętą w tej książce tezą się zgadzam:)

Myślę, że ta książka to próba logicznego wytłumaczenia ducha chrześcijaństwa. Filozoficzna, ale napisana zrozumiałym językiem. Zgodnie z opisem - książka dla chrześcijan (którzy być może chcieliby umieć ubrać w ramy słowne to, co czują) i niechrześcijan (aby zrozumieć, w co i dlaczego wierzą chrześcijanie).
Jako że C.S. Lewis w mojej dziecięcej wyobraźni urósł do rangi...

Warto przeczytać. Uniwersalna opowieść o człowieku pozostawionym samemu sobie przez władze, osadzona w rzeczywistości powojennej Kolumbii, na myśl przywodzi mi takie nowele jak "Kamizelka" czy "Nasza szkapa".

Warto przeczytać. Uniwersalna opowieść o człowieku pozostawionym samemu sobie przez władze, osadzona w rzeczywistości powojennej Kolumbii, na myśl przywodzi mi takie nowele jak "Kamizelka" czy "Nasza szkapa".

Sięgnęłam po tę książkę zachęcona pochlebnymi opiniami, ale chyba zwyczajnie żałuję. Cała ta historia była dla mnie mocno nijaka - większych emocji nie wzbudziła we mnie żadna postać, sama fabuła była dosyć nudno poprowadzona - Marie uczy się fachu, który wykonuje to pod okiem doktora, to w Małpim Domu, to w Wersalu, ale zasadniczo nic z tego faktu ostatecznie nie wynika; nie ma tu żadnego punktu kulminacyjnego, historia się nie rozwija; pomimo dorastania bohaterki, w moim odczuciu historia cały czas stoi w miejscu.
Można by przymknąć oko na nieciekawą fabułę, gdyby towarzyszył jej wyróżniający się kunszt literacki, ale stylizowany język archaiczny w "Małej" powodował u mnie raczej ciarki żenady niż pozwalał poczuć klimat XVIII-wiecznej Francji.
Książka zdecydowanie nie w moim klimacie.

Sięgnęłam po tę książkę zachęcona pochlebnymi opiniami, ale chyba zwyczajnie żałuję. Cała ta historia była dla mnie mocno nijaka - większych emocji nie wzbudziła we mnie żadna postać, sama fabuła była dosyć nudno poprowadzona - Marie uczy się fachu, który wykonuje to pod okiem doktora, to w Małpim Domu, to w Wersalu, ale zasadniczo nic z tego faktu ostatecznie nie wynika;...

Świetnie zbudowana intryga, ciekawy i dobrze przemyślany koncept, akcja rozwija się dynamicznie, czyta się szybko - jak zwykle u Christie. Nie potrafię jednak lekko nie ubolewać nad tym, ile ta książka mogłaby zyskać, gdyby autorka postarała się choć trochę zbudować głębię bohaterów, bardziej przedstawić ich rys psychologiczny - o ile bardziej angażująca byłaby to historia. Oceniam tę pozycję oczywiście pozytywnie, ale jako że jest to chyba jedna z najpopularniejszych pozycji Agathy Christie, myślałam, że może wyróżnia się ona jakoś szczególnie wśród jej pozostałych dzieł, a jednak mam wrażenie, że nie przeczytałam nic nowego.

Świetnie zbudowana intryga, ciekawy i dobrze przemyślany koncept, akcja rozwija się dynamicznie, czyta się szybko - jak zwykle u Christie. Nie potrafię jednak lekko nie ubolewać nad tym, ile ta książka mogłaby zyskać, gdyby autorka postarała się choć trochę zbudować głębię bohaterów, bardziej przedstawić ich rys psychologiczny - o ile bardziej angażująca byłaby to historia....

Zbiegiem okoliczności moja lektura tej książki zbiegła się z inwazją Rosji na Ukrainę - tym większą empatię czuję do narodu ukraińskiego, któremu przywilej państwowości był odbierany, wydzierany, zdaje się - od zawsze. Ta książka to głębokie studium Hołodomoru, kompleksowo opisuje ona jego przyczyny, przebieg oraz skutki; pomimo naukowego charakteru nie jest ona nużąca, a jej język jest zrozumiały dla przeciętnego czytelnika. Hołodomor odcisnął ogromne piętno na narodzie ukraińskim i myślę, że bez zrozumienia rozmiaru tej tragedii trudno jest zrozumieć naród ukraiński. Władze sowieckie uczyniły ogromny wysiłek, aby ofiaru Wielkiego Głodu zostały zapomniane, dlatego tak ważne jest, aby właśnie tę pamięć kultywować - doskonałym sposobem jest lektura tej książki.

Zbiegiem okoliczności moja lektura tej książki zbiegła się z inwazją Rosji na Ukrainę - tym większą empatię czuję do narodu ukraińskiego, któremu przywilej państwowości był odbierany, wydzierany, zdaje się - od zawsze. Ta książka to głębokie studium Hołodomoru, kompleksowo opisuje ona jego przyczyny, przebieg oraz skutki; pomimo naukowego charakteru nie jest ona nużąca, a...

Książka nie powaliła mnie na kolana w żadnym aspekcie, ale trzeba przyznać, że jest to bardzo zgrabna opowieść, ciekawa, z dobrze skonstruowanymi bohaterami i zarysowanym tłem historycznym. Bałam się, że będzie nieco żenująca pod pewnymi względami, ale zdecydowanie się pomyliłam.

Książka nie powaliła mnie na kolana w żadnym aspekcie, ale trzeba przyznać, że jest to bardzo zgrabna opowieść, ciekawa, z dobrze skonstruowanymi bohaterami i zarysowanym tłem historycznym. Bałam się, że będzie nieco żenująca pod pewnymi względami, ale zdecydowanie się pomyliłam.

Bardzo smutna jest ta część cyklu, miałam nadzieję na szczęśliwe zakończenie dla choć części bohaterów, do których zdążyłam przez cztery części jednak się przywiązać... Tę część oceniam wyżej niż poprzednią, jest bardziej absorbująca, choć zdecydowanie najbardziej przykra z wszystkich czterech. Nie powiem, że zakończenie mi się nie podobało, po prostu irytuje mnie, że nie poszło po mojej myśli. Jednak cały cykl neapolitański gorąco polecam całym sercem, dawno żadna seria tak mnie nie zaabsorbowała.

Bardzo smutna jest ta część cyklu, miałam nadzieję na szczęśliwe zakończenie dla choć części bohaterów, do których zdążyłam przez cztery części jednak się przywiązać... Tę część oceniam wyżej niż poprzednią, jest bardziej absorbująca, choć zdecydowanie najbardziej przykra z wszystkich czterech. Nie powiem, że zakończenie mi się nie podobało, po prostu irytuje mnie, że nie...

Z przykrością stwierdzam, że to jak do tej pory nasłabsza część cyklu, choć wciąż jestem pod dużym wrażeniem historii, którą stworzyła Elena Ferrante. Niestety przez większość książki się nudziłam, czekając na rozwój akcji; brakowało mi klimatu przedmieści Neapolu, którego ze względu na wyjazd Eleny było tu o wiele mniej; brakowało mi relacji Lili i Eleny, która w poprzednich częściach stanowiła główny wątek tej historii, a tutaj jest jedynie symboliczna; wreszcie irytowały mnie wątki polityczne podejmowane w książce, mam wrażenie trochę na siłę, niewiele wnosiły do historii, miałam wręcz pokusę, jak za lat szkolnych, omijać te fragmenty i przejść do czegoś ciekawszego. Dopiero końcówka, ostatnie sto stron, dostarczyło więcej emocji, a pozostałe czterysta mogło być równie dobrze streszczone w jedym rozdziale. Niemniej, mam nadzieję, że ta część była "postojem", po którym czeka mnie doskonała lektura ostatniej już części cyklu.

Z przykrością stwierdzam, że to jak do tej pory nasłabsza część cyklu, choć wciąż jestem pod dużym wrażeniem historii, którą stworzyła Elena Ferrante. Niestety przez większość książki się nudziłam, czekając na rozwój akcji; brakowało mi klimatu przedmieści Neapolu, którego ze względu na wyjazd Eleny było tu o wiele mniej; brakowało mi relacji Lili i Eleny, która w...

Ogólnie utrzymany świetny poziom pierwszej części, ta wciągnęła mnie nawet bardziej niż poprzednia, choć zauważyłam tu minimalnie mniej tego klimatu tajemniczości cechującego pierwszą część. Książkę dosłownie pochłonęłam i zaraz zabieram się za kontynuację:)

Ogólnie utrzymany świetny poziom pierwszej części, ta wciągnęła mnie nawet bardziej niż poprzednia, choć zauważyłam tu minimalnie mniej tego klimatu tajemniczości cechującego pierwszą część. Książkę dosłownie pochłonęłam i zaraz zabieram się za kontynuację:)