Najpierw wytłumaczę, dlaczego taka ocena, czyli wszystkie plusy i minusy "Percy'ego Jacksona: Złodzieja pioruna":
Plusy:
- fabuła
- zabawne żarciki i przewrotny styl pisania autora
- podróż (kocham te wątki w książkach)
- portrety psychologiczne bohaterów
Minusy:
- nudny początek
- akcja, która rozwija się dopiero jakoś po 100 stronach
- styl pisania autora (z jednej strony go lubię, z drugiej mnie denerwuje)
Odejmuję dwie gwiazdki - jedną za to, że początkowo nie mogłam przez nią przebrnąć, a drugą za minusy.
Pierwsze podejście do tej książki miałam jakoś w podstawówce. Styl autora i nudny początek, który nie zapowiadał niczego dobrego niestety spowodowały, że porzuciłam dalsze czytanie. Sięgnęłam po nią, dlatego, że moje przyjaciółki były strasznymi fankami całej serii, czyli to był ten jeden z tych razów, w których nie podążałam swoją zasadą w wybieraniu powieści do przeczytania, czyli po okładce. Jednak ja nigdy nie przerywam - zawsze kończę powieści, które zaczynam. Wróciłam więc po raz drugi w liceum zachęcona filmową ekranizacją książki, która się od niej znacznie różni, a którą bardzo pokochałam. Jednak i tak nie potrwało długo zanim znów ją odłożyłam. Po raz ostatni wróciłam do jej czytania na pierwszym roku studiów zachęcona przez moją inną przyjaciółkę, która jest fanką powieści Ricka Riordana. Tym razem przeczytałam ją raptem w kilka dniu od deski do deski.
Ta historia jest wspaniała!!! Mimo że, jak narazie mojej uwagi nie przykuł żaden z bohaterów to autorowi trzeba przyznać, że jego portrety psychologiczne są dokładnie przemyślane, a biografie bohaterów opisane z detalicznymi szczegółami. Przygody, które przeżywają, jak np. te w autobusie z Eryniami, te Prokrustesem i z Meduzą są totalnie wciągające i też dosyć zabawne. Ja osobiście jestem fanką kasyna Lotos i scen w Podziemiu. Dobrą akcją była ta z Chimerą i Echidną, z którymi odbyła się walka na Gateway Arch (Łuku Zachodnim) i po której zostały w tym zabytku architektonicznym pewne zniszczenia. Uwielbiam też to, jak jest pokazywana różnica między tym co widzą otaczający ich ludzie, a co tak naprawdę się dzieje. Bardzo rozśmieszyły mnie np. wiadomości, które sprostowywały informację o tym, że syn Pana Mórz nie jest przestępcą.
Napewno sięgnę po kolejne tomy "Percego Jacksona" i inne powieści dotyczące tego uniwersum. Reszcie czytelników gorąco je polecam.

Najpierw wytłumaczę, dlaczego taka ocena, czyli wszystkie plusy i minusy "Percy'ego Jacksona: Złodzieja pioruna":
Plusy:
- fabuła
- zabawne żarciki i przewrotny styl pisania autora
- podróż (kocham te wątki w książkach)
- portrety psychologiczne bohaterów
Minusy:
- nudny początek
- akcja, która rozwija się dopiero jakoś po 100 stronach
- styl pisania autora (z jednej...

Historia młodego herosa jest przy mnie od wielu lat i mam wrażenie, że nigdy mi się nie znudzi.

Rick Riordan stworzył książki, które towarzyszyły w dorastaniu niejednemu nastolatkowi. Historia Percy'ego doskonale dodaje otuchy i działa na czytelnika jak ciepła herbatka w zimowe wieczory. Młody heros jest bohaterem, który zawsze był kłopotliwym dzieciakiem i sprawiał problemy wychowawcze oraz nie radził sobie w szkole. Jednak z biegiem czasu odkrywa, że przeszkody z którymi musi się mierzyć na co dzień są spowodowane tym, że jest kimś wyjątkowym, bo jest synem Posejdona - greckiego boga mórz. Moim zdaniem to piękne przesłanie, które można zinterpretować tak, aby odnajdywało zastosowanie w naszym życiu. Dusza każdego człowieka jest piękna i wyjątkowa, a my nie możemy o tym zapominać.

Pierwsza część serii dostarcza dokładnie tego, czego spodziewalibyśmy się w dobrej książce należącej do tego gatunku. Znajdziemy w niej masę akcji, która sprawia, że czyta się nią naprawdę szybko, wspaniałych bohaterów, do których niesamowicie łatwo się przywiązać, motyw przyjaźni i przede wszystkim dużo potworów, mitologicznych stworzeń i zadufanych w sobie bóstw. Świat przedstawiony przez autora idealnie łączy czasy współczesne ze znanymi nam z greckiej mitologii motywami. Historia Percy'ego i jego przyjaciół to jedna z tych książek, która pozwala nam oderwać się nieco od rzeczywistości oraz zanurzyć w piękny i niebezpieczny świat. W dodatku przepełniona jest ona niesamowitym poczuciem humoru.

Myślę, że istnienia tej historii nie trzeba nikomu uświadamiać, ale jeśli ktoś z was nie miał okazji spotkać się z tą opowieścią na papierze to naprawdę polecam. Lektura idealnie nada się gdy macie ochotę na coś lżejszego, co przeznaczone jest dla nieco młodszych czytelników, ale każdego wciągnie bez pamięci.

Historia młodego herosa jest przy mnie od wielu lat i mam wrażenie, że nigdy mi się nie znudzi.

Rick Riordan stworzył książki, które towarzyszyły w dorastaniu niejednemu nastolatkowi. Historia Percy'ego doskonale dodaje otuchy i działa na czytelnika jak ciepła herbatka w zimowe wieczory. Młody heros jest bohaterem, który zawsze był kłopotliwym dzieciakiem i sprawiał...

0:16 uznajmy że jest jeszcze 12 maja a nie 13 ...
WRACAJĄCCCC
TO
JEST
GENIALNE
nie wiem co jeszcze dodać , A świetnie wykreowany świat współczesny połączony z mitologią :p WGL ARES MA BUZZ CUT lolz

0:16 uznajmy że jest jeszcze 12 maja a nie 13 ...
WRACAJĄCCCC
TO
JEST
GENIALNE
nie wiem co jeszcze dodać , A świetnie wykreowany świat współczesny połączony z mitologią :p WGL ARES MA BUZZ CUT lolz

Książka z typu do szybkiego połknięcia. Jest akcja, jest wciągająca historia, jest magia i fantastyczne postacie. Jest przyjaźń i zdrada. Jest tajemnica, niewiadome do odkrycia oraz wielka przygoda. Młodość, niepewność i bunt. Wszystko to okraszone motywem edukacyjnym bo przecież akcja mimo, że dzieje się w czasach współczesnych to jednocześnie poznajmy też historie z mitów. Nudni bogowie z czasów gdy słuchało się o nich w szkolnej ławce zostali tutaj odkurzeni i wypadają o wiele ciekawiej. Generalnie mamy wszystko to co w książkach, które służą oderwaniu od codziennej rzeczywistości, tygryski lubią najbardziej.

Książka z typu do szybkiego połknięcia. Jest akcja, jest wciągająca historia, jest magia i fantastyczne postacie. Jest przyjaźń i zdrada. Jest tajemnica, niewiadome do odkrycia oraz wielka przygoda. Młodość, niepewność i bunt. Wszystko to okraszone motywem edukacyjnym bo przecież akcja mimo, że dzieje się w czasach współczesnych to jednocześnie poznajmy też historie z...

"Wiesz co, ja wcale nie chciałem być osobą półkrwi".
Percy Jackson od zawsze sprawiał problemy. Widział rzeczy, których nie widzieli inni – istoty i bestie, które spotyka się tylko w mitach.
Jednak to właśnie te mity okazały się rzeczywistością.
Gdy Percy zostaje zaatakowany przez potworną Erynię, wychodzi na jaw prawda o jego pochodzeniu. Jego ojcem jest jedno z olimpijskich bóstw, co stawia chłopca w nieciekawym połączeniu. Wszystkie mityczne potwory będą chciały go dopaść, tak jak wszystkich innych półbogów.
I jakby tego było mało, na Percy'ego pada zarzut kradzieży potężnej, magicznej broni, pioruna piorunów należącego do Zeusa.
Z pomocą zaprzyjaźnionego satyra Grovera i Annabeth, córki Ateny, Percy będzie musiał stawić czoła niebezpiecznej misji: odnaleźć piorun i zwrócić do na Olimp, nim rozpęta się wojna. I nim dopadnie go jego własne przeznaczenie.

Ominął mnie faza na Percy'ego Jacksona, bo gdy ten wskakiwał na półki w księgarniach lub wchodził na ekrany kin, ja nie byłam jeszcze tą samą zagorzałą książkarą, którą jestem teraz. Lata temu obejrzałam film, w którym spodobał mi się przede wszystkim motyw dzieci greckich bogów i inspiracja mitologią, do której zawsze mnie ciągnęło. No więc co mnie skłoniło, żeby teraz sięgnąć po "Złodzieja pioruna"? Ano najnowsza, serialowa adaptacja. Obejrzałam ją, przypomniałam sobie, jak bardzo lubiłam filmowego Percy'ego i zdecydowałam, że na fali tych dobrych wspomnień, poznam wreszcie tego książkowego.

Po tak długaśnym wstępie, czas wreszcie na właściwą, choć krótką recenzję.

Percy Jackson, zwykły i niezwykły nastolatek, to bohater (w dosłownym tego słowa znaczeniu),który wpadł między karty greckich mitów i który przy tej okazji pokrótce objaśnia je czytelnikowi bardzo prostym, współczesnym językiem. Jego przygody to (oczywiście poza rozrywką) skrócona lekcja historii antycznej, poprowadzona przez Ricka Riordana w przystępny, może nawet trochę luzacki sposób. Treść jest lekka i zabawna, momentami aż absurdalna, ale zdecydowanie rozrywkowa. Nic dziwnego, że autor jest tak znany i lubiany wśród młodszych czytelników, jestem pewna, że w wielu z nich zaszczepił miłość nie tylko do mitologii, ale i do czytania w ogóle.

Jednak w jego stylu brakuje mi pewnej spójności, klarowności. Dynamiczna akcja momentami bywała chaotyczna, przeskakiwała z jednego miejsca do drugiego, a owe przeskoki sprawiały wrażenie albo bardzo naciąganych i niejasnych, albo nie było ich wcale.

Niemniej"Złodziej pioruna" to dopiero pierwszy tom kultowej serii, którą zamierzam przeczytać w całości. Liczę, że z każdym kolejnym będzie coraz lepsza i lepsza, i tylko mocniej się w nią wkręcę. To znaczy, już się wkręciłam, ale raczej za sprawą pomysłu na tę historię niż jej wykonania. Przynajmniej na razie.

"Wiesz co, ja wcale nie chciałem być osobą półkrwi".
Percy Jackson od zawsze sprawiał problemy. Widział rzeczy, których nie widzieli inni – istoty i bestie, które spotyka się tylko w mitach.
Jednak to właśnie te mity okazały się rzeczywistością.
Gdy Percy zostaje zaatakowany przez potworną Erynię, wychodzi na jaw prawda o jego pochodzeniu. Jego ojcem jest jedno z...

ja się nie dziwie, że mam takie wymagania do książek skoro pierwsza w życiu rzeczą jaka przeczytałam był percy jackson

ja się nie dziwie, że mam takie wymagania do książek skoro pierwsza w życiu rzeczą jaka przeczytałam był percy jackson

Ciekawa zabawa motywami z greckiej mitologii. Moje pierwsze spotkanie z Percym wypadło po mojej 30., więc i odbiór nieco inny. Niemniej akcja wartka (czasem zbytnio - niektóre elementy czy przygody mogły być opisane o wiele dłużej),wyraziści bohaterowie, zaskoczenia fabularne (niektóre bardziej czytelne, inne nieco mniej). Wciągająca pozycja, będąca dobrym otwarciem serii. Pozytywnie zaskoczonym.

Ciekawa zabawa motywami z greckiej mitologii. Moje pierwsze spotkanie z Percym wypadło po mojej 30., więc i odbiór nieco inny. Niemniej akcja wartka (czasem zbytnio - niektóre elementy czy przygody mogły być opisane o wiele dłużej),wyraziści bohaterowie, zaskoczenia fabularne (niektóre bardziej czytelne, inne nieco mniej). Wciągająca pozycja, będąca dobrym otwarciem serii....

Początek książki był bardzo nieciekawy. W dwa dni zdołałam przeczytać 20 stron. Jednak, gdy akcją się zaczęła przeczytałam resztę stron w trzy. Bardzo dobra książka dla dzieci, polecam. (Zapomniałam dodać, że tak bardzo się wciagnęłam, że się rozpłakałam jak nie było już co czytać)

Początek książki był bardzo nieciekawy. W dwa dni zdołałam przeczytać 20 stron. Jednak, gdy akcją się zaczęła przeczytałam resztę stron w trzy. Bardzo dobra książka dla dzieci, polecam. (Zapomniałam dodać, że tak bardzo się wciagnęłam, że się rozpłakałam jak nie było już co czytać)

Nigdy nie byłam zainteresowana tą serią, ale ktoś mi ostatnio powiedział, że Percy jest jak Harry Potter, tyle że Harry zachowuje się jak milenialsi, a Percy jak przedstawiciel generacji Z – bardzo chciałam zobaczyć te różnice w zachowaniu bohaterów. Niestety, fabuła tej książki jest pełna bezsensownych wydarzeń (narażanie niedoświadczonego dzieciaka na walkę z potworami każdego dnia, zero kontaktu z kimś, kto mógłby pomóc),rozwiązania przychodzą dosłownie same, jest też wiele niewyjaśnionych kwestii (jak np. kasyno w Las Vegas). Podobał mi się tylko początek i zakończenie, przez środek powieści ledwo przebrnęłam – był koszmarny. Znalazły się też nawiązania do Pottera i były jak dla mnie zbyt wyraźne. Autor w ogóle nie krył się ze swojej inspiracji. Pomysł na książkę – świetny, wykonanie – beznadziejne.

Nigdy nie byłam zainteresowana tą serią, ale ktoś mi ostatnio powiedział, że Percy jest jak Harry Potter, tyle że Harry zachowuje się jak milenialsi, a Percy jak przedstawiciel generacji Z – bardzo chciałam zobaczyć te różnice w zachowaniu bohaterów. Niestety, fabuła tej książki jest pełna bezsensownych wydarzeń (narażanie niedoświadczonego dzieciaka na walkę z potworami...

Wciągająca książka.

Wciągająca książka.