Adalyn Grace

W marcu zachwyciłam się „Belladonną” Adalyn Grace, więc tym bardziej się cieszyłam, że na półce czeka już „Foxglove” – drugi tom, prezent od przyjaciółki 💜 Choć nie oczarował mnie aż tak jak pierwszy, to i tak bardzo mi się podobał! Signa próbuje uratować wuja przed stryczkiem – Elijah został niesłusznie oskarżony o morderstwo. Nie ma jednak dowodów ani innych podejrzanych. Sprawa się komplikuje, gdy zaczyna interesować się nią Los – brat Śmierci, który twierdzi, że jest reinkarnacją jego ukochanej – Życia. Signa ma co do tego wątpliwości. Mam wrażenie, że tym razem powieść jest nieco mniej gotycka, a bardziej po prostu... historyczna. Mamy tu bale, dworskie knowania, skandale i plotki. Bardzo podoba mi się fragment, gdy Signa wraca do rodzinnej posiadłości Foxglove i zastaje tam duchy. Bardzo chętnie przeczytałabym osobną powieść o tym, jak sobie z nimi radziła 😁 Tu oczywiście też ten wątek został nieco rozwinięty, ale mam niedosyt, bo to akurat było rewelacyjne i dawało ogromne pole do popisu, którego nie dało się w pełni wykorzystać w powieści skupionej na czymś innym. Tym razem poznajemy wydarzenia nie tylko z perspektywy Signy, ale również Blythe, jej kuzynki, która tyle razy otarła się o śmierć, że dało jej to pewne umiejętności. Relacja kuzynek jest burzliwa, momentami wręcz dramatyczna, ale to również jeden z plusów tej powieści. Zakończenie nie jest może cliffhangerem, ale pozostawia czytelnika w oczekiwaniu na ciąg dalszy – bo wiemy, czego można spodziewać się po kontynuacji, a autorka pewnie i tak nas zaskoczy 😉