Trudi Canavan urodziła się w 1969 roku mieszka w Melbourne, w Australii. Jest ilustratorką i projektantką, pracuje między innymi jako szefowa działu graficznego Aurealis - australijskiego czasopisma poświęconego fantasy i science fiction. Jej pierwsza opublikowana historia, "Whispers of the Mist Children", otrzymała w 1999 roku nagrodę Aurealis dla najlepszego opowiadania fantasy. Od czasu wydania bestsellerowej Trylogii Czarnego Maga jest jednym z najpoczytniejszych autorów w Wielkiej Brytanii, Australii i w USA.
Pierwsza część trylogii pt. "Gildia Magów", która ukazała się w 2001 roku, zapewniła autorce rozgłos, część druga pt. "Nowicjuszka", została nominowana do nagrody Aurealis dla najlepszej powieści fantasy. Ostatnia część trylogii pt. "Wielki Mistrz" ukazała się w 2003 roku i nominowana była do najważniejszej australijskiej nagrody w dziedzinie fantastyki - nagrody Ditmar, w kategorii Najlepsza Powieść. Wszystkie te trzy książki otwierały listy bestsellerów fantasy. Cała Trylogia Czarnego Maga została uznana przez Nielsen BookScan za najbardziej udany debiut serii fantasy od ostatnich 10 lat.
Kolejna trylogia autorstwa Trudi Canavan pt. "Era Pięciorga" została również dobrze przyjęta przez czytelników. Tom pierwszy pt. "Kapłanka w bieli" dotarła do 3 miejsca listy bestsellerów magazynu Sunday Times i utrzymał się na top 10 przez kolejnych 6 tygodni. W 2006 roku Trudi Canavan podpisała siedmiocyfrowy kontrakt z wydawnictwem Orbit na napisanie prequelu i sequelu do Trylogii Czarnego Maga.
"Trylogia Czarnego Maga" cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem wśród czytelników i wydawców na całym świecie. Do tej pory prawa do tłumaczenia sprzedano do 14 krajów. W samej Wielkiej Brytanii sprzedano ponad 600 tysięcy egzemplarzy pierwszej części Trylogii Czarnego Maga.http://www.trudicanavan.com/index.php
Nie spodziewałam się, że ta seria tak dobitnie pokaże jak bezsensowne są walki na tle religijnym, a świat choć fantasy, mierzy się z takimi samymi problemami jak ten realny. Choć seria momentami chaotyczna, bohaterowie (poza zwierzakiem Veezem) są w dużej części nudni, to mimo wszystko polecam lekturę. Poza krytyką bogów, ich wyznawców i religii, na uwagę zasługują również opisy magii. Nie jest to durne machanie różdżkami (cytując prof Snape z innego uniwersum) ale rzetelna i w miarę spójną kreacja, która aż prosi się o ekranizację.
Chyba miałam za duże wymagania co do tej książki. Zaczęłam z entuzjazmem, który osłabł, kiedy okazało się, że w sumie nie dzieje się tutaj zbyt dużo. Połowa książki to poszukiwania ukrywającej się Sonei. Nie czułam zbyt dużo emocji i trudno było mi przejmować się losami bohaterów. Nawet kiedy akcja powoli zaczęła się rozkręcać, mi już trudno było skupić się na akcji. Przez to nie wiem czy czytać kolejne części. Miałam taki zamiar, ale jakoś się zniechęciłam.