Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Fazil Iskander
Znany jako: Фазиль Искандер
16
6,6/10
Urodzony: 06.03.1929Zmarły: 31.07.2016
Abchaski pisarz i poeta.
Przyszedł na świat w Suchumi, które dziś jest stolicą Abchazji, zaś jego ojciec pochodził z Persji.
Gdy miał 9 lat jego ojca na mocy dekretu Stalina deportowano ze Związku Radzieckiego. Abdul Iskander nie powrócił już nigdy do rodziny.
Absolwent Instytutu Literackiego im. A. Gorkiego (Литературный институт имени А.М. Горького) w Moskwie.
Po studiach pracował jako dziennikarz w Kursku i Briańsku.
Literacko zadebiutował w wieku 28 lat, wydał wtedy tomik poezji.
Choć w jego twórczości główne miejsce zajmował folklor rodzimej Abchazji tworzył wyłącznie po rosyjsku.
Uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi, zarówno ZSRR jak i Federacji Rosyjskiej.
Był przyjacielem Bułata Okudżawy.
Fazil Iskander żył 87 lat.
Wybrane dzieła: "Созвездие Козлотура" (1966, polskie wydanie: "Półkozic", Iskry, 1971),"День Чика" (1971, polskie wydanie: "Dzień Czika, Noc Czika, Remzik", Nasza Księgarnia, 1987),"Сандро из Чегема" (1973, polskie wydanie: "Sandro z Czegemu", Czytelnik, 1976).
Żona: Antonina Chlebnikowa (od 1960),2 dzieci: córka i syn.http://lib.ru/FISKANDER/
Przyszedł na świat w Suchumi, które dziś jest stolicą Abchazji, zaś jego ojciec pochodził z Persji.
Gdy miał 9 lat jego ojca na mocy dekretu Stalina deportowano ze Związku Radzieckiego. Abdul Iskander nie powrócił już nigdy do rodziny.
Absolwent Instytutu Literackiego im. A. Gorkiego (Литературный институт имени А.М. Горького) w Moskwie.
Po studiach pracował jako dziennikarz w Kursku i Briańsku.
Literacko zadebiutował w wieku 28 lat, wydał wtedy tomik poezji.
Choć w jego twórczości główne miejsce zajmował folklor rodzimej Abchazji tworzył wyłącznie po rosyjsku.
Uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi, zarówno ZSRR jak i Federacji Rosyjskiej.
Był przyjacielem Bułata Okudżawy.
Fazil Iskander żył 87 lat.
Wybrane dzieła: "Созвездие Козлотура" (1966, polskie wydanie: "Półkozic", Iskry, 1971),"День Чика" (1971, polskie wydanie: "Dzień Czika, Noc Czika, Remzik", Nasza Księgarnia, 1987),"Сандро из Чегема" (1973, polskie wydanie: "Sandro z Czegemu", Czytelnik, 1976).
Żona: Antonina Chlebnikowa (od 1960),2 dzieci: córka i syn.http://lib.ru/FISKANDER/
6,6/10średnia ocena książek autora
35 przeczytało książki autora
122 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Sandro z Czegemu Fazil Iskander
6,8
Książka z dużym, nie do końca wykorzystanym, potencjałem. Rozgrywa się w Abchazji, części Gruzji aktualnie okupowanej przez Rosję i powoli przez nią anektowanej. Tytułowy Sandro z Czegemu, jak i jego rodzina oraz większość postaci, to abchascy górale, z pochodzenia i wyznania muzułmanie, jednak na szczęście dość letnio i wybiórczo praktykujący (wieprzowina - nigdy, wino i czacza – zawsze – tu trzeba przyznać, że wybrali lepsze).
Książkę można czytać zarówno jako powieść jak i zbiór opowiadań, łączących się osobą głównego bohatera (chociaż w jednym rozdziale – opowiadaniu nie występuje osobiście, tylko jest omawiany). Autor nie jest konsekwentny. W większości rozdziałów (opowiadań) stosuje trzecioosobową narrację, by w dwóch wystąpić osobiście i opowiadać z własnej perspektywy. Układ poszczególnych części jest niechronologiczny. Ogólnie książka obejmuje okres od czasów sprzed pierwszej wojny światowej do okresy po drugiej. Mamy zatem przeskoki od księcia Oldenburskiego w Gagrze do scen z życia kołchozu. I poziom rozdziałów jest nierówny. W dwóch z nich zajeżdża na kilometr ideologią komunistyczną – chodzi o te, w których „nasi” czyli bolszewicy walczą ze strasznymi mienszewikami, czyli po prostu gruzińskimi socjaldemokratami, chcącymi niepodległości swojego państwa.
Paradoksalnie lepsze są scenki z życia Abchazów (ale i … Greków tam mieszkających) już pod rządami władzy radzieckiej. Autor nie ukrywał, że jej przedstawiciele (m.in. milicjant i prokurator) brali bakszysz w naturze, co było społecznie akceptowane a kumoterstwo, znajomości (mówiąc korposlangiem - relacje) i załatwianie w ten sposób swoich spraw (w tym finansowych) było traktowane przez mieszkańców jako normalne działanie.
Plusem jest tez tytułowa postać – jak wyjęta z dawnej powieści łotrzykowskiej. W młodości dzielny jeździec i awanturnik, później lokalny cwaniak (rzadko pracował i tylko wtedy, gdy mu to coś dawało na boku) i tamada, czyli mistrz toastów, starający się nie opuścić żadnego wesele, stypy czy innej imprezy, będącej sensem życia lokalnych mieszkańców.
Warto przeczytać, ale bez dwóch rozdziałów (opowiadań) byłaby jedna gwiazdka więcej.
Półkozic Fazil Iskander
6,7
Zjadliwa satyra na miczurinizm i łysenkizm - abchaska gazeta w krótkiej notatce opisuje udaną krzyżówkę kozy z kaukaską kozicą górską, a potem włączają się tryby radzieckiej propagandy i usłużni dziennikarze tworzą kolejne reportaże o pożytkach z hodowli półkozica, oczywiście ignorując niepasujące do tezy fakty ("herbata dobra, ale wełna i mięso półkozica lepsze"). Przyjemne, choć Iskander lepiej sprawdza się w krótkich formach.