Pańszczyzna. Prawdziwa historia polskiego niewolnictwa

Na początku bardzo mi ciężko było przejść przez pierwszą połowę książki, a to z powodu zbyt wielu cytatów i odniesień do źródeł. Mam też wrażenie, że autor bardzo często poruszał te same kwestie, więc książka mogła mieć kilka stron mniej, nie tracąc na wartości, ale i tak serdecznie polecam każdemu, kto chce poznać prawdziwą historię polskich chłopów. Myślę, że w aktualnej dobie chłopomanii jest to bardzo ważna pozycja. Teraz przechodzę do szlachty.

Na początku bardzo mi ciężko było przejść przez pierwszą połowę książki, a to z powodu zbyt wielu cytatów i odniesień do źródeł. Mam też wrażenie, że autor bardzo często poruszał te same kwestie, więc książka mogła mieć kilka stron mniej, nie tracąc na wartości, ale i tak serdecznie polecam każdemu, kto chce poznać prawdziwą historię polskich chłopów. Myślę, że w aktualnej...

Książka miała wstrząsnąć "dworkowymi" tęsknotami przeciętnego Polaka i "odkryć" jego prawdziwą, niewolniczą tożsamość. I oczywiście wzbudza skrajne emocje na wielu poziomach, bo nie takiej historii uczą nas w szkołach. Największa słabością tej pozycji jest jej ciążenie ku historii, z drobiazgowym przytaczaniem źródeł i nieustępliwą "walką" o każdą piędź ziemi. Chyba lepiej by zrobiło tej pozycji, gdyby bardziej odnosiła się do naszych współczesnych uwarunkowań kulturowych, codziennych zachowań, praktyk i przekonań. To mówi o wiele więcej o naszej pańszczyźnianej przeszłości niż najbardziej uczone wywody naukowe. Nigdy nie potrafiłem zrozumieć, jak to się stało, że Polska - mocarstwo na mapie Europy, nagle ot tak zniknęła na skutek rozbiorów. Moi nauczyciele i podręczniki byli chyba na tyle nieudolni, że jedno, co z historii o rozbiorach wyniosłem, to fakt, że mieliśmy fatalne położenie geopolityczne - między Niemcami a Rosją, które co ileś tam lat mściło się ponownie z niebywałą konsekwencją. Książka Janickiego w kapitalny sposób pokazuje jednak, że to myślenie to typowy przykład szukania winny gdzie indziej, poza własnym, bardzo ograniczonym horyzontem fałszywych wyobrażeń i oczekiwań. W rzeczywistości prawda jest bardzo brutalna i bolesna, a obnażona, razi niczym zadra, której nie sposób łatwo usunąć. Przyklejenie plastra w to miejsce być może na chwilę pozwala o niej zapomnieć (co z oczu to z serca),ale nie usuwa trwale problemu. Lektura obowiązkowa!

Książka miała wstrząsnąć "dworkowymi" tęsknotami przeciętnego Polaka i "odkryć" jego prawdziwą, niewolniczą tożsamość. I oczywiście wzbudza skrajne emocje na wielu poziomach, bo nie takiej historii uczą nas w szkołach. Największa słabością tej pozycji jest jej ciążenie ku historii, z drobiazgowym przytaczaniem źródeł i nieustępliwą "walką" o każdą piędź ziemi. Chyba lepiej...

Kiedy na rynku wydawniczym pojawiła się książka "Pańszczyzna" od razu w mojej pamięci odżyło wspomnienie z dzieciństwa .
Wstrząsające wrażenia po lekturze szkolnej "Janko Muzykant".
Biedny, wiejski chłopiec okrutnie pobity (zmarł na skutek pobicia po kilku dniach) za podkradanie się do dworu i patrzenie na nieosiągalne marzenie: skrzypce.
Krótka nowela, kilka stron. A w tej noweli zawiera się cała historia pańszczyzny.
Jestem bardzo wdzięczna Autorowi- Kamilowi Janickiemu - za Jego książkę.
Sama pochodzę ze wsi, na wsi pracowałam z Dziadkami i rodzicami. Nigdy nie wstydziłam się swojego wiejskiego pochodzenia.
W myśl naukowcom: wszyscy pochodzimy z ziemi, z pola .
Kamil Janicki zdjął nijako zasłonę z oczu tym wszystkim, którym dawna wieś kojarzyła się z wytwornym dziedzicem, pięknym dworem i rumianymi chłopami ,którzy w lipcowym słońcu żniwowali wśród złotych łanów.

Chłop dla dziedzica był częścią inwentarza; miał status niższy niż krowa, koń czy pies przy budzie.
Miał pracować i nie skarżyć się, nie oczekiwać, nie prosić o nic. Był elementem służącym do pomnażania majątku swojego pana. Wykorzystywanym i upodlonym,
zepchniętych poza człowieczeństwo. Ubezwłasnowolnionym.
Podobny "do zwierza niż do człowieka".
Dzięki chłopom dziedzic się bogacił, podróżował, jadł do syta, kształcił dzieci.
Gdyby nie chłopi to dziedzic pierwszy umarłby z głodu.
Fragment z książki, "zagadka ludowa" z XVI wieku.
" O co chłopi najwięcej Boga proszą?
O konie do jeżdżenia, bo gdyby ich nie było, jeździliby zmienianie na chłopach".

Nie mniej niż szlachta- chłopów wykorzystywali księża. Kościół posiadał ogromne majątki ziemskie.Na olbrzymią skalę korzystano tam z pańszczyzny .
Kościół na równi ze szlachta wykorzystywał chłopów, i to "w imię Boga".
Uciskany chłop nie tylko odrabiał pańszczyznę, ale też płacił niezliczone podatki: czynsze, daniny, dziesięcinę, pobory. I na rzecz pana i na rzecz plebana.
Kościół kazał płacić sobie bardzo wysoko za posługi: chrzest, ślub, pogrzeb.
Dochodziło do takich wynaturzeń jak dzikie pochówki w lesie, bo chłop nie mógł uzbierać odpowiedniej sumy na pogrzeb.
Kolejne kwestie o które autor przytacza:
sądy sprawowane przez dziedzica,
przemoc fizyczna wobec chłopów ,
wykorzystywanie seksualne kobiet,
przymusowe kojarzenie małżeństw,
utrzymywanie w ciemnocie (brak edukacji),
rozpijanie w karczmach,
sprzedawanie chłopów do innych folwarków.
"Żałosne warunki życia, permanentna nędza, głód, izolacja, nieleczone choroby i codzienna, nieprzerwana praca ponad siły"- fragment z książki, który może posłużyć za właściwe określenie pańszczyzny.

Kiedy na rynku wydawniczym pojawiła się książka "Pańszczyzna" od razu w mojej pamięci odżyło wspomnienie z dzieciństwa .
Wstrząsające wrażenia po lekturze szkolnej "Janko Muzykant".
Biedny, wiejski chłopiec okrutnie pobity (zmarł na skutek pobicia po kilku dniach) za podkradanie się do dworu i patrzenie na nieosiągalne marzenie: skrzypce.
Krótka nowela, kilka stron. A w...

po przeczytaniu tej książki zerwałem stosunki z dziadkami. Nigdy mi nie powiedzieli mi, jak traktowali swoich chłopów.

Powiedziałem im, że jeśli chcą zobaczyć prawnuki (blefowałem, bo produkcja jeszcze nie ruszyła, a po drugie wiadomo, przyrost demograficzny to zagrożenie dla planety),to muszą pokazać mi kopię przelewu na 10,000 na fundację "Kochaj Inaczej".

po przeczytaniu tej książki zerwałem stosunki z dziadkami. Nigdy mi nie powiedzieli mi, jak traktowali swoich chłopów.

Powiedziałem im, że jeśli chcą zobaczyć prawnuki (blefowałem, bo produkcja jeszcze nie ruszyła, a po drugie wiadomo, przyrost demograficzny to zagrożenie dla planety),to muszą pokazać mi kopię przelewu na 10,000 na fundację "Kochaj Inaczej".

Zapowiadało się bardzo ciekawie i takie było przez parę rozdziałów. A później zaczęło razić skakanie po epokach (tu w pełni się zgadzam z opinią calaculadory),cytaty w języku staropolskim (męczący szyk zdań),jednym słowem mały chaos. Ale sam obraz stanu chłopskiego jaki wyłania się z książki daje do myślenia.

Zapowiadało się bardzo ciekawie i takie było przez parę rozdziałów. A później zaczęło razić skakanie po epokach (tu w pełni się zgadzam z opinią calaculadory),cytaty w języku staropolskim (męczący szyk zdań),jednym słowem mały chaos. Ale sam obraz stanu chłopskiego jaki wyłania się z książki daje do myślenia.

Bardzo dobra pozycja. Świetny obraz wsi i losu chłopów (naszych przodków) w Polsce od XVI do XVIII wieku.

Niestety ten świetny przekaz został przerysowany licznymi ekstremalnymi przykładami (tortury, wyzysk, itd). Powoduje to, że trzeba wysiłku intelektualnego, aby "powrócić do średniej" jaka mogła być bliska realnemu losowi wsi i ich mieszkańców.

Na samym końcu książki autor sam jednak zwrócił uwagę, że z ekstremalnymi sytuacjami szlachcic musiał uważać, bo historia znała już bunty chłopów i wiele ucieczek ludności ze wsi.
Cytat: "Panowie, narażeni na utratę poddanych, musieli zważać na to, jakie zasady obowiązują [...] często sami hamowali się w najbardziej sadystycznych zapędach, by nie prowokować kolejnych ucieczek.".
Mimo to przykładów tych "sadystycznych zapędów" jest mnóstwo w książce ...

Bardzo dobra pozycja. Świetny obraz wsi i losu chłopów (naszych przodków) w Polsce od XVI do XVIII wieku.

Niestety ten świetny przekaz został przerysowany licznymi ekstremalnymi przykładami (tortury, wyzysk, itd). Powoduje to, że trzeba wysiłku intelektualnego, aby "powrócić do średniej" jaka mogła być bliska realnemu losowi wsi i ich mieszkańców.

Na samym końcu książki...

„Wstręt do pracy, nieufność wobec wszelkiej władzy, podejrzliwość względem sąsiadów, skłonność do donosicielstwa, kombinatorstwo, bezradne rozkładanie rąk i „biadolenie”, pogarda szefów względem podwładnych, przekonanie, że drobna kradzież z firmy albo urzędu jest w pełni uzasadniona, przyzwyczajenie do łapownictwa…”

Ta książka pozwala zrozumieć dlaczego polskie społeczeństwo jest jakie jest. Smutna jest lektura o niewolniczej historii naszych przodków, ale otwiera oczy na to, skąd się wzięło to jacy Polacy są dziś - w końcu mamy za sobą 400 lat kształtowania się patologii szlachecko-chłopskich.

Książka ta skutecznie wymazała wspomnienia o romantycznej historii Polski wyniesione ze szkoły i z lektur Sienkiewicza. Jak pisze autor - częściową wolność chłopom w Polsce zwrócili dopiero zaborcy. Mindblowing.

„Wstręt do pracy, nieufność wobec wszelkiej władzy, podejrzliwość względem sąsiadów, skłonność do donosicielstwa, kombinatorstwo, bezradne rozkładanie rąk i „biadolenie”, pogarda szefów względem podwładnych, przekonanie, że drobna kradzież z firmy albo urzędu jest w pełni uzasadniona, przyzwyczajenie do łapownictwa…”

Ta książka pozwala zrozumieć dlaczego polskie...

Książka prędzej dla historyków, niż laików. Ja (jako laik) przeczytałam ją częściowo, to co mnie najbardziej interesowało. Przekaz książki jest dość prosty, chłopi wiodli fatalne życie pod każdym aspektem, w zasadzie niewolnicze. Szlachta była uważana za Polaków, a chłopi - jako podludzie bez narodowości. 1 chłop był warty 20 tysięcy złotych (na nasze, bo wtedy to było kilkanaście złotych),podczas gdy szlachcic ponad pół miliona.

Książka prędzej dla historyków, niż laików. Ja (jako laik) przeczytałam ją częściowo, to co mnie najbardziej interesowało. Przekaz książki jest dość prosty, chłopi wiodli fatalne życie pod każdym aspektem, w zasadzie niewolnicze. Szlachta była uważana za Polaków, a chłopi - jako podludzie bez narodowości. 1 chłop był warty 20 tysięcy złotych (na nasze, bo wtedy to było...

Po raz pierwszy spotkałam się z oficjalnym i odważnym porównaniem polskich chłopów pańszczyźnianych do amerykańskich niewolników. Autor wykonał świetną robotę, choć treść jest nierzadko wstrząsająca. Ta książka razem z "Chłopkami" powinna być lekturą obowiązkową.

Po raz pierwszy spotkałam się z oficjalnym i odważnym porównaniem polskich chłopów pańszczyźnianych do amerykańskich niewolników. Autor wykonał świetną robotę, choć treść jest nierzadko wstrząsająca. Ta książka razem z "Chłopkami" powinna być lekturą obowiązkową.

Przede wszystkim książka jest bardzo dobrze napisana i się świetnie czyta.
Autor rozprawia się z wieloma mitami o życiu chłopów na ziemiach Polskich w czasach średniowiecza i późniejszych, aż do rozbiorów oraz jak te zmiany postępowały, niekoniecznie na korzyść chłopstwa. Książka otwiera oczy na wiele uproszczeń nauczanych w szkole i powszechnie przytaczanych jako racje historyczne, np. o wolności chłopów, o wymiarze podatków i zobowiązań wobec swojego Pana, kościoła i państwa. Jak się okazuje wiele tradycji, zwyczajów i sposobu myślenia wynika z wpajanych chłopom przez wieki przykazom i nakazom pana, które w końcu stały się elementem życia codziennego. Niektóre z nich wciąż funkcjonują w życiu współczesnych Polaków.
Mimo że autor dotyka wielu tematów, które mogą podważać utrwalone myślenie o wspaniałości polskiej historii, szlachty, wolności w Królestwie Polskim i Rzeczypospolitej Obojga Narodów to nie ma w tym elementów współczesnej polityki, narzucania swojej opinii i szkalowania żadnych wartości. Jest ciekawa, czasem szokująca, historia o życiu chłopstwa.

Przede wszystkim książka jest bardzo dobrze napisana i się świetnie czyta.
Autor rozprawia się z wieloma mitami o życiu chłopów na ziemiach Polskich w czasach średniowiecza i późniejszych, aż do rozbiorów oraz jak te zmiany postępowały, niekoniecznie na korzyść chłopstwa. Książka otwiera oczy na wiele uproszczeń nauczanych w szkole i powszechnie przytaczanych jako racje...