Start a Fire. Runda druga

~Kim byliśmy? Prawda była taka, że byliśmy po prostu ludźmi z duża liczbą błędów na koncie i miejscem zarezerwowanym w samym środku piekła~
________________________________________________
Jeśli ta recenzja nie będzie miała trochę sensu to przepraszam ale nie mam weny dzisiaj do pisania jej , a jest też późno gdy tą recenzję piszę.
________________________________________________
Start a fire runda druga- zaraz po skończeniu pierwszej rundy zabrałam się do drugiej. Książkę słuchałam w audiobooku z tąd właśnie takie zdjęcie zrobiłam do postu ,bo nie miałam pomysłu na inne. Przez to też, że słuchałam jej zamiast ją czytać to szybko ją skończyłam.
________________________________________________
Oceniałam tą rundę tak samo jak pierwszą, ale tak jak pisałam w recenzji pierwszej rundy myślę, że gdy przeczytam wszystkie części to będzie to dla mnie trylogia 5/5⭐
________________________________________________
Jeśli lubicie takie książki to polecam wam przeczytać tą trylogię jak jeszcze jej nie czytaliście 🤗
________________________________________________
Audiobook liczy 25 godzin i 3 minuty
________________________________________________
Ps.Kocham tą lektorkę co czyta w hell w audiobooku 😩❤️
________________________________________________
Podsumowując polecam wam przeczytać również i ten tom. Wyciągnęłam się w fabułę i wkręciłam w ten świat dlatego też tak szybko skończyłam go słuchać w audiobooku. Słucham już trzecią rundę,ale przez to że teraz mam szkołę to nie mam zbytnio czasu na słuchanie audiobooka więc jak narazie jestem dopiero na 4 rozdziałe. Gdy skończę napewno pojawi się recenzja. A wracając do rundy drugiej to książka jest ciekawa i jak dla mnie interesująca. Wiadomo nie każdemu może ona przypaść do gustu ale jednak będę wam polecać tą trylogię ❤️

~Kim byliśmy? Prawda była taka, że byliśmy po prostu ludźmi z duża liczbą błędów na koncie i miejscem zarezerwowanym w samym środku piekła~
________________________________________________
Jeśli ta recenzja nie będzie miała trochę sensu to przepraszam ale nie mam weny dzisiaj do pisania jej , a jest też późno gdy tą recenzję...

Ehh 2 ciężkie charaktery. Tak bardzo ich kocham ale też równocześnie tak mnie strasznie denerwują. Nate jest mega ciężki ale Victoria czasami przechodzi sama siebie. Mam ochotę ja udusić 😄 I te ich powitania Clark Shey❤️ chce więcej. Ta historia to jest jak narkotyk . Ciągle masz mało ciągle chcesz więcej. Ja osobiście jestem na głodzie cały czas. Kończę tom I od razu siegam po kolejny. Nie spie, zarywam noce zeby jak nakszybciej skonczyc i dowiedzieć się co będzie z nimi dalej..

Ehh 2 ciężkie charaktery. Tak bardzo ich kocham ale też równocześnie tak mnie strasznie denerwują. Nate jest mega ciężki ale Victoria czasami przechodzi sama siebie. Mam ochotę ja udusić 😄 I te ich powitania Clark Shey❤️ chce więcej. Ta historia to jest jak narkotyk . Ciągle masz mało ciągle chcesz więcej. Ja osobiście jestem na głodzie cały czas. Kończę tom I od razu...

beznadzieja xd

beznadzieja xd

Po tym, jak przeczytałam pierwszą rundę nie miałam najmniejszej ochoty sięgać po kolejne, ale z racji, że zostałam zmuszona do czytania tej trylogii przez przyjaciółki to niestety nie miałam innego wyjścia. Runda druga podobała mi się trochę bardziej niż poprzednia, ze względu na to, że było tutaj więcej momentów, dzięki którym dało się przebrnąć przez całą tę historię i gdyby cała książka wyglądała tak, jak wyglądała końcówka, to w całokształcie byłoby naprawdę dobrze i byłabym nawet zadowolona. No ale niestety… Nathaniel doprowadza mnie do takiego ukresu wytrzymałości, że gdyby istniał naprawdę, to sama bym go chyba zabiła, nikt nigdy nie doprowadzał mnie do takiego szału, a ten bohater działa na mnie jak płachta na byka tylko jak się pojawia, a już nie wspomnę jak bardzo mnie denerwuje jak tylko zaczyna się odzywać, nie jestem w stanie znieść tego bohatera. A w dodatku te wieczne przepychanki między Vic i Nathanielem są tak męczące i tak nużące, że gdy czytam, to już któryś raz z kolei to mam ochotę uderzać głową w ścianę, byleby tylko mieć to już za sobą i nie czytać już nic więcej. Dawno nie czułam takiego szczęścia przy zakończeniu książki na myśl, że to koniec i kolejną rundę przeczytam dopiero za jakiś czas.

Po tym, jak przeczytałam pierwszą rundę nie miałam najmniejszej ochoty sięgać po kolejne, ale z racji, że zostałam zmuszona do czytania tej trylogii przez przyjaciółki to niestety nie miałam innego wyjścia. Runda druga podobała mi się trochę bardziej niż poprzednia, ze względu na to, że było tutaj więcej momentów, dzięki którym dało się przebrnąć przez całą tę historię i...

Tak jak w pierwszej części nie lubiłam głównej bohaterki, Victorii, tak nadal jej nie lubię i coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że chyba już nie polubię. Spełniają się wszystkie słowa Nate'a o napuszonej dziewczynce z dobrego domu. Jest bezczelna, agresywna i w sumie kiepska z niej przyjaciółka. Totalnie nie umiem się zidentyfikować z tą postacią. Cieszy mnie natomiast, że wątek Nathaniela zaczął się rozwijać i można dowiedzieć się o nim czegoś więcej. Książka jest troszkę mniej intensywna w odbiorze, za to z głębszą historią, a już końcówka jest... Zaskakująca. Chętnie przeczytam kolejną część trylogii.

Tak jak w pierwszej części nie lubiłam głównej bohaterki, Victorii, tak nadal jej nie lubię i coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że chyba już nie polubię. Spełniają się wszystkie słowa Nate'a o napuszonej dziewczynce z dobrego domu. Jest bezczelna, agresywna i w sumie kiepska z niej przyjaciółka. Totalnie nie umiem się zidentyfikować z tą postacią. Cieszy mnie...

Myślałam, że to niemożliwe, ale w rundzie drugiej dzieje się jeszcze więcej niż w pierwszej 🤭
Właściwie podtrzymuje swoją wcześniejszą recenzję pierwszego tomu - historia Victorii i Nathaniela niesamowicie wciąga (i jest super porąbana). Nie ma tutaj ani chwili spokoju, wszędzie tak pełno emocji, że miejscami można odczuć przeciążenie ✨️
Nie mam pojęcia jak główna bohaterka wytrzymuje te ciągłe 'atrakcje' 😅 Ja już dawno zeszłabym na 💔

Więcej niestety nie zdradzę - ciężko powstrzymać się od spoilerów 🙈
Polecam 🌹

Myślałam, że to niemożliwe, ale w rundzie drugiej dzieje się jeszcze więcej niż w pierwszej 🤭
Właściwie podtrzymuje swoją wcześniejszą recenzję pierwszego tomu - historia Victorii i Nathaniela niesamowicie wciąga (i jest super porąbana). Nie ma tutaj ani chwili spokoju, wszędzie tak pełno emocji, że miejscami można odczuć przeciążenie ✨️
Nie mam pojęcia jak główna bohaterka...

Mimo, że 1 częścią się zawiodłam tu było delikatnie lepiej, tak naprawdę dopiero po 300 stronie złapałam bakcyl do czytania. Miałam duże oczekiwania do tej serii i lekko się zawiodłam ale nie spisuje jeszcze tego na straty 🫣

Mimo, że 1 częścią się zawiodłam tu było delikatnie lepiej, tak naprawdę dopiero po 300 stronie złapałam bakcyl do czytania. Miałam duże oczekiwania do tej serii i lekko się zawiodłam ale nie spisuje jeszcze tego na straty 🫣

Mam z tą książką jak i z jej pierwszą częścią podobnego typu relację. Z jednej strony momentami irytuje, jest do bólu płytka i połowę za długa (nic nie wnoszące imprezy można by bez żalu wyciąć). Z drugiej, jednak trochę się wciągnęłam w historię i jestem ciekawa, dokąd to wszystko poprowadzi. Nie umiem zdecydować przez to, czy brnąć w to dalej, czy odpuścić. Zmęczyła mnie mnogość nieznaczących opisów strojów czy patrzenia na paznokcie. Momentami już byłam w stanie przewidzieć sama, który z klasyków zostanie wyciągnięty z rękawa - tęczówki, woda kolońska, papierosy, paznokcie, bluza, jeansy. Gdyby nie te zbędne, infantylne, powtarzające się opisy - mogłoby być naprawdę dobrze.

Mam z tą książką jak i z jej pierwszą częścią podobnego typu relację. Z jednej strony momentami irytuje, jest do bólu płytka i połowę za długa (nic nie wnoszące imprezy można by bez żalu wyciąć). Z drugiej, jednak trochę się wciągnęłam w historię i jestem ciekawa, dokąd to wszystko poprowadzi. Nie umiem zdecydować przez to, czy brnąć w to dalej, czy odpuścić. Zmęczyła mnie...

Miałam wylew na końcu chyba większy niż Victoria

Miałam wylew na końcu chyba większy niż Victoria

Znacznie słabsza niż część pierwsza, właściwie na jedno kopyto. Nic szczególnego się nie dzieje, myślę, że ponad połowa to niemalże kopiuj-wklej części pierwszej. Ostatni rozdział wprowadza dopiero jakiekolwiek emocje w te książkę. 700 stron oczekiwania na mały smaczek to zdecydowanie za mało.

Znacznie słabsza niż część pierwsza, właściwie na jedno kopyto. Nic szczególnego się nie dzieje, myślę, że ponad połowa to niemalże kopiuj-wklej części pierwszej. Ostatni rozdział wprowadza dopiero jakiekolwiek emocje w te książkę. 700 stron oczekiwania na mały smaczek to zdecydowanie za mało.