Mamy do pogadania. Matki świata o miłości, sile i trudnych wyborach

Chyba wolałabym pojedyncze wywiady, niż temat i wypowiadanie się wielu kobiet na ten sam temat, bo szybko zapominałam co było gdzie. Trzymanie się jednego kraju, a choćby okolicy, byłoby łatwiejsza do skojarzenia rejonów. Myśle, że to byłaby mocno uspokajająca lektura dla matek, ale dla osób które bardziej antropologicznie a mniej zyciowi sa zainteresowane to raczej do szybkiego zapomnienia.

Chyba wolałabym pojedyncze wywiady, niż temat i wypowiadanie się wielu kobiet na ten sam temat, bo szybko zapominałam co było gdzie. Trzymanie się jednego kraju, a choćby okolicy, byłoby łatwiejsza do skojarzenia rejonów. Myśle, że to byłaby mocno uspokajająca lektura dla matek, ale dla osób które bardziej antropologicznie a mniej zyciowi sa zainteresowane to raczej do...

Świetna lektura, która omawia temat macierzyństwa, ciąży, porodu, połogu i rodzicielstwa. Bardzo szeroko autorka to opisuje, są tutaj głosy kobiet z całego świata i różne perspektywy/spojrzenie na dany temat. Bardzo dużo wiedzy i głosów to mi się bardzo w tej książce podobało.

Świetna lektura, która omawia temat macierzyństwa, ciąży, porodu, połogu i rodzicielstwa. Bardzo szeroko autorka to opisuje, są tutaj głosy kobiet z całego świata i różne perspektywy/spojrzenie na dany temat. Bardzo dużo wiedzy i głosów to mi się bardzo w tej książce podobało.

Znacie to przysłowie: co kraj to obyczaj? Ta książka pokazuje jak wiele różni nas także w kwestii macierzyństwa, wychowania i całej tej rodzicielskiej otoczki, która zaczyna się już często w momencie planowania rodziny.

Bycie mamą to nie tylko nieprzespane noce, karmienie, pieluchy i spacerki z wózkiem, ale wyzwania, które spędzają sen z powiek nieskończoną ilością dylematów, problemów, możliwości i komplikacji. Gdy my czekamy na wyjście ze szpitala, by cieszyć się powiększoną rodziną, na drugim końcu świata do domu świeżo upieczonych rodziców zwala się teściowa lub cała rodzina. Gdy my rodzimy w bólach i krzykach inna kobieta rodzi w ciszy, bo krzyk oznacza słabość i przynosi wstyd rodzinie.

Każda inna, każda ma swoje zmartwienia i trudności i gdy jedna żałuje, że musi oddać dziecko do żłobka i wrócić do pracy, inna kobieta robi to niedługo po porodzie. Czy jest gorszą matką? Absolutnie. W jej kulturze to naturalne, konieczne, niezbędne.
Tradycje związane z kulturą i normami społecznymi mają ogromny wpływ na macierzyństwo, część z nich chcemy kontynuować, innym chcemy się przeciwstawić.

Ta książka jest absolutnie niezwykła! Przedstawia historie kobiet z ponad 90 krajów i nie raz nie dwa będziecie zaskoczone lub wstrząśnięte. A wydźwięk te książki jest konkretny - uwalnia z matczynego poczucia winy, pomaga oswoić swoje lęki, zaufać intuicji i utwierdzić w przekonaniu, że nie ma czegoś takiego jak idealna matka.

Czuła jak matka, zaskakująca jak macierzyństwo, prawdziwa jak życie. Porusza szereg tematów związanych bazując na tradycji, kulturze, obyczajach, przesądach i co najważniejsze matczynych odczuciach i przemyśleniach.
Książka, która powinna przeczytać każda matka by spróbować zrozumieć inną matkę.

Znacie to przysłowie: co kraj to obyczaj? Ta książka pokazuje jak wiele różni nas także w kwestii macierzyństwa, wychowania i całej tej rodzicielskiej otoczki, która zaczyna się już często w momencie planowania rodziny.

Bycie mamą to nie tylko nieprzespane noce, karmienie, pieluchy i spacerki z wózkiem, ale wyzwania, które spędzają sen z powiek nieskończoną ilością...

Po rewelacyjnym reportażu autorki "Wrzenie. Francja na krawędzi" sięgnęłam po jej najnowszą publikację (jest dostępna także w formie audiobooka). Tutaj także się nie zawiodłam.

Kawał solidnej reporterskiej roboty, rozmowy z matkami z różnych zakątków świata o tematach związanych z szeroko rozumianym macierzyństwem (przed, w trakcie, "po"),a także rolą kobiety w rodzinie w różnych kulturach. Bardzo ciekawa lektura, polecam. Pokazuje, że chociaż matki są różne, zasadniczo mają podobne motywacje - troskę o dobro swojego dziecka. Ową "troskę" i "dobro" można jednak rozumieć na różne sposoby.

Po rewelacyjnym reportażu autorki "Wrzenie. Francja na krawędzi" sięgnęłam po jej najnowszą publikację (jest dostępna także w formie audiobooka). Tutaj także się nie zawiodłam.

Kawał solidnej reporterskiej roboty, rozmowy z matkami z różnych zakątków świata o tematach związanych z szeroko rozumianym macierzyństwem (przed, w trakcie, "po"),a także rolą kobiety w rodzinie w...

To żaden spoiler, że niezależnie od długości i szerokości geograficznej na matkach spoczywa gigantyczna społeczna presja. Możemy do tego dorzucić presję kulturową, która wynika z bardzo silnie zakorzenionych tradycji, a niestety także wielu przesądów. Matki z całego świata zabrały głos, pokazały różne sposoby na macierzyństwo, ale bardzo dobrze pokazały też gdzie są umiejscowione wspólne mianowniki między nimi i między nami.

To książka, którą i kobiety i mężczyźni, nie tylko matki i nie tylko ojcowie, ale też babcie i dziadkowie, wujkowie i ciocie, przyjaciółki i znajomi, powinni poznać zanim pojawi się dziecko, czy to ich własne czy najbliższych, których chcieliby wspierać.

To żaden spoiler, że niezależnie od długości i szerokości geograficznej na matkach spoczywa gigantyczna społeczna presja. Możemy do tego dorzucić presję kulturową, która wynika z bardzo silnie zakorzenionych tradycji, a niestety także wielu przesądów. Matki z całego świata zabrały głos, pokazały różne sposoby na macierzyństwo, ale bardzo dobrze pokazały też gdzie są...

I oto na półce książka traktująca o macierzyństwie i różnych jej obliczach na różnych szerokościach geograficznych. Anna Pamuła dotyka w swojej książce rozmaitych kwestii,- odżywianie matek w ciąży, połóg, udział ojca, wkład dalszej części rodziny, wychowanie dziecka, rozszerzanie diety i wiele innych kończąc na kontrowersyjnym: żałuje że jestem matką. Niesamowite, jak bardzo temat potrafi połączyć i zarazem podzielić.
Choć lektura była dość szybka i przyjemna, to jednak biła po oczach mnogość wątków i pobieżnie przedstawione tematy. Dla bardziej zainteresowanych proponuję potraktować pozycję jako punkt wyjścia 🙂

I oto na półce książka traktująca o macierzyństwie i różnych jej obliczach na różnych szerokościach geograficznych. Anna Pamuła dotyka w swojej książce rozmaitych kwestii,- odżywianie matek w ciąży, połóg, udział ojca, wkład dalszej części rodziny, wychowanie dziecka, rozszerzanie diety i wiele innych kończąc na kontrowersyjnym: żałuje że jestem matką. Niesamowite, jak...

Tematyka ksiazki bardzo dobra i potrzrbna, ale wciaz mi czegos brakowalo. Poruszone kwestie w niektorych rozdzialach swietne, ale w niektorych przedstawione zostaly bardzo powierzchownie. A szkoda. Mimo wszystko polecam, piekne grafiki dla rozdzialow w srodku!

Tematyka ksiazki bardzo dobra i potrzrbna, ale wciaz mi czegos brakowalo. Poruszone kwestie w niektorych rozdzialach swietne, ale w niektorych przedstawione zostaly bardzo powierzchownie. A szkoda. Mimo wszystko polecam, piekne grafiki dla rozdzialow w srodku!

Ile ciekawostek z różnych krajów się dowiedziałam o Nas mamach. W każdym kraju jest różnorodność do rodzienia dzieci, do jedzenia w czasie ciąży, do karmienia do wychowywania jedno mamy wspólne pragniemy by nasze dzieci były zdrowe i szczesliwe

Ile ciekawostek z różnych krajów się dowiedziałam o Nas mamach. W każdym kraju jest różnorodność do rodzienia dzieci, do jedzenia w czasie ciąży, do karmienia do wychowywania jedno mamy wspólne pragniemy by nasze dzieci były zdrowe i szczesliwe

Ciekawa lektura.

Autorka zebrała w książce najróżniejsze opowieści mam z całego świata, w tym swoje. Są tu różne podejścia, tradycje, zwyczaje, sposoby radzenia sobie z wyzwaniami, z którymi wiąże się macierzyństwo.

I jakkolwiek jest różnorodnie, to trudno nie zauważyć, że niezależnie od szerokości geograficznej, wiele rzeczy jest bardzo podobnych. To znaczy mamy mierzą się z ocenianiem (także wzajemnym),poczuciem winy, chcianymi lub nie radami oraz wieloma innymi problemami, chociażby na rynku pracy.

Anna Pamuła często podkreśla też i swoje wątpliwości związane z wychowaniem syna, pewnie też dlatego jest w stanie zrozumieć perspektywę innych mam. I stawia na wybór, samodzielne podejmowanie decyzji, możliwość popełniania błędów. Zauważa, że póki mama (rodzice) daje dziecku miłość, ciepło, uwagę i szacunek, to wszystko będzie dobrze. A w jaki sposób to robi, to już jej sprawa, która nie powinna podlegać społecznej ocenie.

Książka jest więc nie tylko przybliżeniem tego, jak mamy sobie radzą w różnych zakątkach świata, ale też - nawet jeśli dla niektórych część rzeczy nie będzie specjalnie odkrywcza - trochę listem miłosnym do nich, mającym dać otuchę i sygnał "nie jesteś sama". Jakkolwiek chciałbym, by było tu odrobinę więcej dłuższych wypowiedzi mam, książka mi się podobała i mogę ją polecić.

Ciekawa lektura.

Autorka zebrała w książce najróżniejsze opowieści mam z całego świata, w tym swoje. Są tu różne podejścia, tradycje, zwyczaje, sposoby radzenia sobie z wyzwaniami, z którymi wiąże się macierzyństwo.

I jakkolwiek jest różnorodnie, to trudno nie zauważyć, że niezależnie od szerokości geograficznej, wiele rzeczy jest bardzo podobnych. To znaczy mamy mierzą...

Niedawno czytałam książkę o podobnym zamyśle - „Mama dookoła świata. Opowieści o macierzyństwie w różnych kulturach” Ofelii Grzelińskiej, jednak “Mamy do pogadania” jest lepsza! Jest pochłaniająca, wciągająca, mówi o rzeczach bardzo ważnych. Opiera się nie tylko na rozmowach ale i na badaniach. Trzyma się tematu - nie ma tu treści niepotrzebnych. Może nie powinnam zaczynać tej recenzji od pisania o innym tytule… ale nie da się nie porównać tych książek.
Już od pierwszego rozdziału “Mamy do pogadania” zyskało moje uznanie. Takim książkom o macierzyństwie przyklaskuję! Mówią prawdę, nie lukrują. Wspierają, dają ulgę i poczucie normalności.
Bardzo się cieszę, że ją przeczytałam. Czytałam udostępniając fragmenty znajomym i czytając na głos mężowi.
Podobają mi się też oprawa graficzna i ilustracje.
Świetna!

Niedawno czytałam książkę o podobnym zamyśle - „Mama dookoła świata. Opowieści o macierzyństwie w różnych kulturach” Ofelii Grzelińskiej, jednak “Mamy do pogadania” jest lepsza! Jest pochłaniająca, wciągająca, mówi o rzeczach bardzo ważnych. Opiera się nie tylko na rozmowach ale i na badaniach. Trzyma się tematu - nie ma tu treści niepotrzebnych. Może nie powinnam zaczynać...