Odkryj mnie

🎹" Czujesz się tak, bo straciłaś kontrolę nad emocjami. To całkowicie normalne". 🖌️

/współpraca reklamowa
@wydawnictwo.beya /


Ta książka to moje wielkie prywatne pozytywne zaskoczenie, do sięgnięcia po nią skusił mnie opis, bardzo mocno zaciekawił, ale będę z wami szczera bo podchodziłam do niej mega sceptycznie, chyba duża ilość wcześniejszych zawodów zrobiła swoje, ale nie no moi drodzy z każdą stroną byłam coraz bardziej zachwycona i finalnie uważam że to książka którą naprawdę warto ale i trzeba przeczytać. Zacznijmy od stylu, Weronika pisze naprawdę dobrze, umie odpowiednio ubrać uczucia w słowa i z wielką mocą oddać ich siłę rażenia, pisze w sposób bardzo angażujący, zresztą bohaterów też takich tworzy. Dała nam nie tylko bardzo wyraziste postaci pierwszoplanowe ale cały wachlarz tych z drugiego planu, przy czy potrafiła w każdego z nich tchnąć życie, sprawić że są bardzo realistyczni. Co więcej porusza tutaj kwestie związane ze spektrum autyzmu i widać że włożyła ogrom pracy w reascherch, za to należą się jej wielkie ukłony, bo to wszystko jest naprawdę dobrze, a przede wszystkim realistycznie i prawdziwie pokazane. Zarówno Eryk jak i Klara to postaci mocne, obdarzone pasją, ferią barw, to też postaci doświadczone przez życie ale i waleczne, podoba mi się jak autorka budowała tę relacja, pokazywała drobne gesty, budowała zrozumienie w nich dla nich, stworzyła między nimi niesamowitą chemię, iskrzącą niczym brokat. Ja wam powiem że to książka tak angażująca że skończyłam ja na jednym posiedzeniu, potrafiła nie raz mną zamieść, wywołała burze emocji, a o to chodzi w książkach by wzbudziły w nas emocje ale i później w nas pozostały, naprawdę jestem zakochana w tej książce. Polecam bardzo ❤️❤️

🎹" Czujesz się tak, bo straciłaś kontrolę nad emocjami. To całkowicie normalne". 🖌️

/współpraca reklamowa
@wydawnictwo.beya /


Ta książka to moje wielkie prywatne pozytywne zaskoczenie, do sięgnięcia po nią skusił mnie opis, bardzo mocno zaciekawił, ale będę z wami szczera bo podchodziłam do niej mega sceptycznie, chyba duża ilość wcześniejszych zawodów zrobiła swoje,...

Dziewczyna, której zaufanie zostało nadwyrężone i chłopak w spektrum autyzmu. Pewnego dnia Klara poznaje Eryka, chłopaka, który siedzi z nią na wykładach. Jego szczerość bywa bolesna i z czasem dowiaduję się dlaczego...
„— Eryk. To nieporozumienie. Wcześniej rozmawiałyśmy...

— To bez znaczenia — mówi, a w jego oczach dostrzegam łzy. — Dla mnie już nie istniejesz”.
Naprawdę pomysł na samą historię świetny natomiast wykonanie nie przypadło mi do gustu. Niestety przez cały czas miałam wrażenie, że główni bohaterowie nie zostali dogłębnie wykreowani, według mnie nie mieli w ogóle charakteru. Nie czułam za bardzo chemii między bohaterami, więc liczyłam, że później będzie lepiej. Relacja między Klarą i Erykiem z każdym kolejnym rozdziałem nie była lepsza, tak jakby ich uczucia całkowicie od początku wyparowały.
Co do tematu autyzmu, który zawarła w swoim debiucie autorka, również nie do końca mnie usatysfakcjonował. Z tego powodu, że kompletnie w trakcie lektury nie zrobił na mnie tak naprawdę żadnego wrażenia, dla mnie po „pro­stu był” i tyle. Jeśli chodzi o czas, jaki spędziłam z tym tytułem to według mnie, nie należał do udanych.
Tytuł "Odkryj mnie", nie zrobił na mnie pozytywnego wrażenia. Oczywiście gratuluję autorce debiutu. Mam nadzieję, że w przyszłości sięgnę po inne jej książki jeśli się pojawią.

Dziewczyna, której zaufanie zostało nadwyrężone i chłopak w spektrum autyzmu. Pewnego dnia Klara poznaje Eryka, chłopaka, który siedzi z nią na wykładach. Jego szczerość bywa bolesna i z czasem dowiaduję się dlaczego...
„— Eryk. To nieporozumienie. Wcześniej rozmawiałyśmy...

— To bez znaczenia — mówi, a w jego oczach dostrzegam łzy. — Dla mnie już nie...

[ współpraca reklamowa ]

Zacznę do samej historii - była ona naprawdę dobra. Ciekawie wykreowani bohaterowie, którzy wiele w życiu przeszli, akcja nie działa się ani za szybko ani za wolno, więc czytanie jej było bardzo przyjemne i szło mi sprawnie. Dodatkowo styl pisania autorki jest bardzo przyjemny. Pomimo kilku ciężkich tematów poruszanych w książce jest on dosyć lekki, co dodatkowo pozytywnie wpłynęło na sprawne czytanie.
Mimo tego nie przywiązałam się za bardzo do bohaterów, przez co nie wszystkie wydarzenia wpływały na mnie tak jak powinny. Dodatkowo moim zdaniem, wątek z główną bohaterką i Wiktorem był trochę zbędny, namieszał w historii ale niewiele do niej wniósł.
Pierwszy raz miałam okazję czytać książkę, w której główny bohater był w spektrum autyzmu, a dokładniej miała Aspergera. Muszę przyznać, że znajduje się tutaj sporo informacji na ten temat, jest tutaj przedstawione wiele zachowań i różnych objawów, więc oprócz rozrywki podczas czytania można również dowiedzieć się wielu, myślę, że przydatnych informacji, co jest zdecydowanie na plus.
Ja osobiście zachęcam Was do zapoznania się z historią Klary i Eryka, jednak pamiętajcie o zapoznaniu się z ostrzeżeniami!
Miłego dnia!

[ współpraca reklamowa ]

Zacznę do samej historii - była ona naprawdę dobra. Ciekawie wykreowani bohaterowie, którzy wiele w życiu przeszli, akcja nie działa się ani za szybko ani za wolno, więc czytanie jej było bardzo przyjemne i szło mi sprawnie. Dodatkowo styl pisania autorki jest bardzo przyjemny. Pomimo kilku ciężkich tematów poruszanych w książce jest on dosyć...

Odkryj mnie to debiut literacki Weroniki Szalewicz-Kardy. Książka została wydana przez wydawnictwo BeYa.

Zdecydowanie jest to książka, która porusza tematy, które często omijane są szerokim łukiem. Chociaż z początku zaczyna się dość niepozornie i wydaje się być zwykłą obyczajówką, to się prędko zmienia.

Autorka w książce mierzy się z tematyką osób w spektrum autyzmu, co nie jest zadaniem łatwym. Przez wciąż dość negatywne nacechowanie nieneurotypowości w naszym społeczeństwie, temat ten może pociągnąć za sobą wiele niepoprawnych lub nawet krzywdzących kwestii. Moim zdaniem jednak w książce został on pociągnięty w sposób odpowiedni, przy czym ukazała różne podejścia.

Jeśli chodzi o same wydarzenia i fabułę, na której opiera się książka, momentami były nieco nudne. To może być związane z tym, że Odkryj mnie należy do rodzaju literatury, po którą rzadko sięgam, przez co zwyczajnie nie spotkało się z moimi przyzwyczajeniami. Widać wyraźnie, że akcja opiera się przede wszystkim na relacji głównych bohaterów, Klary i Eryka, oraz tego, jak mierzą się z rzuconymi w ich stronę problemami.

Klara jako główna bohaterka jest specyficzna. Na samym początku zostaje pokazana w dość negatywny sposób, który wrzuca czytelnika w postawę oceniająca już w pierwszym rozdziale. Jest to dziwny zabieg, przez który później trudno znaleźć nić sympatii do postaci. Jednak może zwróci uwagę na to, że w takim sposób na co dzień oceniamy osoby, które przejawiają się innymi zachowaniami, jakie jak na przykład osoby ze spektrum autyzmu.

Muszę przyznać, że autorka ma bardzo przyjemny styl. Choć akcja osobiście mnie nie porwała, przez książkę płynęło się gładko, co jest niemałym zaskoczeniem w przypadku debiutu. Co prawda niektóre postacie, jak matka Klary, były nieco płytkie i zdawały się nie do końca dopracowane, całościowo książka zbiera się całkiem nieźle.

Odkryj mnie to debiut literacki Weroniki Szalewicz-Kardy. Książka została wydana przez wydawnictwo BeYa.

Zdecydowanie jest to książka, która porusza tematy, które często omijane są szerokim łukiem. Chociaż z początku zaczyna się dość niepozornie i wydaje się być zwykłą obyczajówką, to się prędko zmienia.

Autorka w książce mierzy się z tematyką osób w spektrum autyzmu, co...

„𝐂𝐳𝐮ł𝐞𝐦, 𝐳̇𝐞 𝐭𝐨, 𝐜𝐨 𝐫𝐨𝐝𝐳𝐢 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐦𝐢𝐞̨𝐝𝐳𝐲 𝐧𝐚𝐦𝐢, 𝐩𝐨𝐰𝐢𝐧𝐧𝐨 𝐛𝐲𝐜́ 𝐭𝐲𝐥𝐤𝐨 𝐧𝐚𝐬𝐳𝐞. 𝐑𝐨𝐳𝐮𝐦𝐢𝐞𝐬𝐳?”

„Odkryj mnie” to debiut autorstwa @krytykiweroniki, poruszający ważny temat, jakim jest autyzm i zespół aspergera. Dobrze, że powstała taka książka, bo bycie w spektrum jest zamiatane pod dywan.
Historia Klary i Eryka była dobra, byłam bardzo zainteresowana kwestią autyzmu w relacjach międzyludzkich i moja ciekawość została zaspokojona. Zachowania osoby w spektrum były szeroko przedstawione, podobały mi się przykłady właśnie z codziennych, życiowych sytuacji. Relacja dwójki głównych bohaterów, a zwłaszcza świat Eryka były dla mnie najciekawsze, reszta według mnie stanowiła poboczne tło, które nie zapadnie mi w pamięci.

🎨 współpraca reklamowa @wydawnictwo.beya 🎨

Niestety, z początku nie przywiązałam się do postaci (z wyjątkiem Eryka). Książka w ogólnym rozrachunku była lekka, czytało się ją szybko i przyjemnie. Przewidywalność wydarzeń sprawiała, że raczej nie czytałam jej z zapartym tchem, ale była interesująca.
Wpisy z dziennika Eryka zapamiętam na długo, bo w trakcie ich czytania zalewałam się łzami. Były kwintesencją niezrozumienia i bezsilności.
Wspomnę, że Klara i jej matka zostały opuszczone przez ojca lata temu. Jednak ten skontaktował się z nimi z prośbą o spotkanie. Pierwotnie sam powód wizyty ojca po latach wydał mi się bez sensu. Nie widziałam tu głębszego znaczenia, ale później wszystko się wyjaśniło i nie powiem, byłam zaskoczona, wzruszona i zwyczajnie smutna.
Odnoszę wrażenie, jakby pierwsza połowa książki była faktycznie debiutem, co mocno czuć, a druga połowa już o wiele bardziej mi się podobała. Jest więcej emocji, można przyzwyczaić się do bohaterów i lepiej ich poznajemy. Jakby pisanie jednej i drugiej połowy dzieliło parę lat. Dlatego nie zrażajcie się, jeśli coś wam nie zagra w pierwszej połowie 🩵 warto ją dokończyć 🩵
Lektura skierowana jest do dorosłych czytelników ze względu na kilka drastycznych wydarzeń, ale język, jakim została napisana był prosty i łatwy.
Finalnie stwierdzam, że to była dobra książka. Jak mówiłam, druga połowa uratowała całość. Nie zostanie w moich myślach na długo, ale między innymi dla przypadku Eryka warto sięgnąć po tę historię 🩵

„𝐂𝐳𝐮ł𝐞𝐦, 𝐳̇𝐞 𝐭𝐨, 𝐜𝐨 𝐫𝐨𝐝𝐳𝐢 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐦𝐢𝐞̨𝐝𝐳𝐲 𝐧𝐚𝐦𝐢, 𝐩𝐨𝐰𝐢𝐧𝐧𝐨 𝐛𝐲𝐜́ 𝐭𝐲𝐥𝐤𝐨 𝐧𝐚𝐬𝐳𝐞. 𝐑𝐨𝐳𝐮𝐦𝐢𝐞𝐬𝐳?”

„Odkryj mnie” to debiut autorstwa @krytykiweroniki, poruszający ważny temat, jakim jest autyzm i zespół aspergera. Dobrze, że powstała taka książka, bo bycie w spektrum jest zamiatane pod dywan.
Historia Klary i Eryka była dobra, byłam bardzo zainteresowana kwestią autyzmu w relacjach...

Zaufanie można zrujnować jednym nieopatrznie rzuconym słowem lub czynem.
Przekonała się o tym Klara , która w przeszłości została zraniona przez swojego pierwszego chłopaka Wiktora.
I choć on za wszelką cenę stara się naprawić to, co zepsuł dziewczyna pozostaje nieugięta.
Poza tym, jej życiowa droha nie należała do najłatwiejszych.
Opiekująca się chorą mamą studentka ekonomii nie bardzo ma czas na własne sprawy , lecz właśnie wówczas dostaje pewną propozycję - ma uczyć gry na pianinie, co jest jej wielką pasją a stawka jaką za to otrzyma wydaje się horrendalna.
Eryk za to jest .. inny. Przylgnęła do niego łatka dziwaka, a jego zachowania niejednokrotnie odbiegają od ogólnie przyjętych norm społecznych.
To jednak nie odstrasza dwudziestolatki- wprost przeciwnie - jest zafascynowana. Szybko wychodzi na jaw ,że chłopak jest osobą w spektrum autyzmu..
Czy tej dwójce pisane jest szczęśliwe zakończenie?
Kto stanie na przeszkodzie rodzącemu się uczuciu?

Jaka to była piękna, poruszająca historia. Widać, że autorka ma dużą wiedzę na temat, który zdecydowała się poruszyć, a kolejne zagadnienia związane z autyzmem prowadzone są w sposób niesłychanie delikatny , głęboki i pełen empatii.
"Życie z nami jest ciężkie (...) Nie wiemy, jak zachować się w wielu sytuacjach. Nie mamy intuicji ani instyktu samochowawczego. Próbujemy się ich nauczyć i jednocześnie staramy się je zrozumieć (...)
Mówi się, że choroba nie niszczy relacji. Wprost przeciwnie mądre podejście do tematu jedynie wzmacnia związek, bo miłość nie zna barier , jeśli tylko jest prawdziwa.

Zaufanie można zrujnować jednym nieopatrznie rzuconym słowem lub czynem.
Przekonała się o tym Klara , która w przeszłości została zraniona przez swojego pierwszego chłopaka Wiktora.
I choć on za wszelką cenę stara się naprawić to, co zepsuł dziewczyna pozostaje nieugięta.
Poza tym, jej życiowa droha nie należała do najłatwiejszych.
Opiekująca się chorą mamą studentka...

opis tej książki bardzo mi się podobał, niestety jednak samo wykonanie mocno mnie zawiodło.

sam styl pisania autorki był całkiem przyjemny. jeśli chodzi natomiast o fabułę, nie porwała mnie. przyznam szczerze, że momentami ciężko było mi przez nią przebrnąć. akcja nie była dynamiczna, niektóre momenty były nudne i bezsensowne.

nie było mi dane zżyć się z postaciami, a ich powolnie rozwijający się romans niestety naprawdę mnie wynudził.

plusem tej książki jest to, że porusza ważne tematy, uważam, ze temat autyzmu został bardzo dobrze wytłumaczony i poprowadzony.

podsumowując, mnie niestety nie spodobała się ta pozycja, uważam że gdyby wykonanie było lepsze, byłaby naprawdę świetna, bo temat jest bardzo ważny i ciekawy.

moja ocena: 2.5/5 ⭐️

(współpraca reklamowa @wydawnictwo.beya)

opis tej książki bardzo mi się podobał, niestety jednak samo wykonanie mocno mnie zawiodło.

sam styl pisania autorki był całkiem przyjemny. jeśli chodzi natomiast o fabułę, nie porwała mnie. przyznam szczerze, że momentami ciężko było mi przez nią przebrnąć. akcja nie była dynamiczna, niektóre momenty były nudne i bezsensowne.

nie było mi dane zżyć się z postaciami, a...

Dzięki uprzejmości Wydawnictwa BeYa miałam możliwość przeczytania „Odkryj mnie” pióra Weroniki Dzięki uprzejmości wydawnictwa @beya miałam możliwość przeczytania „Odkryj mnie” pióra Weroniki Szalewicz-Karda.

Klara została zraniona przez jej pierwszego chłopaka, chociaż ten stara się naprawić swoje błędy, dziewczyna nie daje mu drugiej szansy. Tłumaczy sobie, że nie ma czasu na związki: studia, praca i opieka nad mamą zajmują cały jej czas.
Jednak, gdy dziewczyna dostaje propozycje nauczania gry na pianinie za horrendalną stawkę nie waha się i przyjmuje propozycje. Jakie jest jej zdziwienie, gdy okazuje się, że ma uczyć siostrę Eryka Dustin – jej dziwnego kolegi z ławki.

Jak dobrze, że ta książka powstała. Pewnie zastanawiacie się czemu na początku postu pytałam o autyzm. Otóż Eryk, tak jak jego siostra są osobami w spektrum autyzmu.
„Odkryj mnie”, chociaż jest książką fabularna obrazuje jak wygląda życie osób w spektrum, z czym mierzyć muszą się na co dzień Eryk i Inga, a także ich bliscy.

Naszą główną bohaterkę Klarę początkowo trudno było mi polubić. Dziewczyna różni się od swoich rówieśników. Jednak z każdą stroną, gdy coraz bardziej ją poznawałam, moja sympatia rosła. Klara, jest niesamowicie silną postacią, która dla swoich bliskich jest w stanie poświęcić naprawdę dużo. Niesamowitym było przyglądać się, jak dziewczyna stara się ułatwić Indze i Erykowi funkcjonowanie w społeczeństwie, a także jak pięknie rozwija się jej relacja z rodzeństwem Dustin.

„Odkryj mnie” jest debiutem, w co po jej przeczytaniu trudno mi uwierzyć. Autorka stworzyła niesamowitą historię, która bardzo mnie poruszyła. Pani Weronika z niesamowitą głębią i wyczuciem opowiada losy Klary i Eryka. Autyzm nie jest jedynym trudnym tematem poruszonym w tej książce. Nasi bohaterowie muszą zmierzyć się również z odrzuceniem, żałobą i oczekiwaniami bliskich. Jednak dla mnie ta historia to przede wszystkim opowieść o podążaniu za własnymi marzeniami, szukaniu własnej drogi w życiu i miłości, na którą zasługują przecież wszyscy.
Dla mnie „Odkryj mnie” jest historią, którą powinien przeczytać każdy, jest to jedna z piękniejszych historii, jakie czytałam. Ta książka wzrusza i chwyta za serce, mam nadzieję, że powstanie więcej takich i niesamowicie się cieszę, że autorzy nie boją się poruszać temat neuroróżnorodności.

Jak dobrze, że ta książka powstała. Pewnie zastanawiacie się czemu na początku postu pytałam o autyzm. Otóż Eryk, tak jak jego siostra są osobami w spektrum autyzmu.
„Odkryj mnie”, chociaż jest książką fabularna obrazuje jak wygląda życie osób w spektrum, z czym mierzyć muszą się na co dzień Eryk i Inga, a także ich bliscy.

Naszą główną bohaterkę Klarę początkowo trudno było mi polubić. Dziewczyna różni się od swoich rówieśników. Jednak z każdą stroną, gdy coraz bardziej ją poznawałam, moja sympatia rosła. Klara, jest niesamowicie silną postacią, która dla swoich bliskich jest w stanie poświęcić naprawdę dużo. Niesamowitym było przyglądać się, jak dziewczyna stara się ułatwić Indze i Erykowi funkcjonowanie w społeczeństwie, a także jak pięknie rozwija się jej relacja z rodzeństwem Dustin.

„Odkryj mnie” jest debiutem, w co po jej przeczytaniu trudno mi uwierzyć. Autorka stworzyła niesamowitą historię, która bardzo mnie poruszyła. Pani Weronika z niesamowitą głębią i wyczuciem opowiada losy Klary i Eryka. Autyzm nie jest jedynym trudnym tematem poruszonym w tej książce. Nasi bohaterowie muszą zmierzyć się również z odrzuceniem, żałobą i oczekiwaniami bliskich. Jednak dla mnie ta historia to przede wszystkim opowieść o podążaniu za własnymi marzeniami, szukaniu własnej drogi w życiu i miłości, na którą zasługują przecież wszyscy.
Dla mnie „Odkryj mnie” jest historią, którą powinien przeczytać każdy, jest to jedna z piękniejszych historii, jakie czytałam. Ta
książka wzrusza i chwyta za serce, mam nadzieję, że powstanie więcej takich i niesamowicie się cieszę, że autorzy nie boją się poruszać temat neuroróżnorodności.

Dzięki uprzejmości Wydawnictwa BeYa miałam możliwość przeczytania „Odkryj mnie” pióra Weroniki Dzięki uprzejmości wydawnictwa @beya miałam możliwość przeczytania „Odkryj mnie” pióra Weroniki Szalewicz-Karda.

Klara została zraniona przez jej pierwszego chłopaka, chociaż ten stara się naprawić swoje błędy, dziewczyna nie daje mu drugiej szansy. Tłumaczy sobie, że nie ma...

Na początku byłam dość negatywnie nastawiona do tej histori, po pierwszych stu stronach zaczęło być lepiej, a potem przy końcówce niestety znowu się zepsuło.
Rozpoczęcie tej książki było dość nagłe i na początku ciężko było mi zrozumieć i wkręcić się w fabułę. Poza tym zachowanie bohaterki na początku książki mocno mnie do niej zniechęciło i dość zirytowało. Lecz potem dała się poznać z tej lepszej strony, szczególnie jej postawa do niepełnosprawnej matki, nie raz rozczuliło mnie to jak dziewczyna troszczy się o matkę.
Główny bohater jest osobą w spektrum Autyzmu, pomimo, że nigdy nie miałam styczności na dłużą metę z osobą w tym spektrum to wydaje mi się, że autorka dobrze opisała temat.
Sama książka było dość nudna. Nie działo się tutaj za wiele. Muszę przyznać, że czasem zmuszałam się aby tą książkę przeczytać.
Sam wątek romantyczny był okej. Nic powalił mnie on na kolona, ale nie należał on do najgorszych.
Tak jak wspomniałam na początku końcówka była dla mnie za chaotyczna, ale to może tylko moje wrażenie.

Na początku byłam dość negatywnie nastawiona do tej histori, po pierwszych stu stronach zaczęło być lepiej, a potem przy końcówce niestety znowu się zepsuło.
Rozpoczęcie tej książki było dość nagłe i na początku ciężko było mi zrozumieć i wkręcić się w fabułę. Poza tym zachowanie bohaterki na początku książki mocno mnie do niej zniechęciło i dość zirytowało. Lecz potem...

Książka "Odkryj mnie" jest powieścią, która porusza bardzo ważne tematy takie jak spektrum autyzmu, odrzucenie. Autorka prowadzi nas przez labirynt emocji i relacji które są unikatowe. Wątek autyzmu został ukazany w sposób wrażliwy i głęboki. Powieść ukazuje, że miłość nie zna granic i różnice nie są przeszkodą, wręcz przeciwnie są elementem budującym więź. "Odkryj mnie" jest poruszającą powieścią o miłości, zaufaniu i akceptacji. Skłania nas do refleksji nad tym, jak wiele możemy zyskać patrząc na prawdziwe serce drugiej osoby.

Książka "Odkryj mnie" jest powieścią, która porusza bardzo ważne tematy takie jak spektrum autyzmu, odrzucenie. Autorka prowadzi nas przez labirynt emocji i relacji które są unikatowe. Wątek autyzmu został ukazany w sposób wrażliwy i głęboki. Powieść ukazuje, że miłość nie zna granic i różnice nie są przeszkodą, wręcz przeciwnie są elementem budującym więź. "Odkryj mnie"...