Żona godna zaufania

Nie bardzo rozumiem tak wysokie notowania w Stanach tej książki. Nie znalazłam tu nic nowatorskiego - ani fabuła, ani styl, ani bohaterowie.
W sumie bardzo smutna książka, gdyż każdy tutaj rozgrywa coś dla siebie, wykorzystując innych, ale jednocześnie samemu będąc mocno nieszczęśliwym. Nie ma tu prawie nic pozytywnego. Szkoda, bo początek był bardzo obiecujący.

Nie bardzo rozumiem tak wysokie notowania w Stanach tej książki. Nie znalazłam tu nic nowatorskiego - ani fabuła, ani styl, ani bohaterowie.
W sumie bardzo smutna książka, gdyż każdy tutaj rozgrywa coś dla siebie, wykorzystując innych, ale jednocześnie samemu będąc mocno nieszczęśliwym. Nie ma tu prawie nic pozytywnego. Szkoda, bo początek był bardzo obiecujący.

Fenomenalny jest sposób, w jaki autor buduje krajobrazy, w których dzieje się akcja. Zimno, pustka i śnieg prowadzące do szaleństwa, to totalnie mój stan ducha przez styczeń i luty. Aż przychodzi wiosna, a z nią nadzieja i radość narodzin. W kontraście do tego - centrum miasta, nocne życie, jego smaki, dźwięki, zapachy: ciężkie, barwne, wyraziste. A w obu tych krajobrazach ludzie - z jednej strony okej, trochę przerysowani w swoich szaleństwach, z drugiej - tak bardzo przez nie ludzcy.
Akcja jest prowadzona nadzwyczaj umiejętnie, jak taka cienka, pajęcza sieć, która obłapia czytelnika i wciąga go w środek intrygi. Nie ma cliffhangerów, ale wystarczy, że są te namiętności, które gnają bohaterów, żeby chciało się gnać z nimi.
Polecam. To jest książka, po której nie ma się wrażenia zmarnowanego czasu i z której każdy może wydobyć to, na co ma ochotę.

Fenomenalny jest sposób, w jaki autor buduje krajobrazy, w których dzieje się akcja. Zimno, pustka i śnieg prowadzące do szaleństwa, to totalnie mój stan ducha przez styczeń i luty. Aż przychodzi wiosna, a z nią nadzieja i radość narodzin. W kontraście do tego - centrum miasta, nocne życie, jego smaki, dźwięki, zapachy: ciężkie, barwne, wyraziste. A w obu tych krajobrazach...

Na pewno nie jest to jakiegoś rodzaju erotyk i nie trzeba czytać go pod prysznicem. Dla mnie książka była trochę jak film epokowy, kostiumowy, autor starannie zadbał o to aby w lekturze ukazało się dużo szczegółowych opisow starych mebli, ubrań, materiałów, roślin pochodzących z dawnych lat.
Książka wzbudza zainteresowanie jest nieprzewidywalna a o to w tym wszystkim chodzi żeby wciągała a nie nużyła.

Na pewno nie jest to jakiegoś rodzaju erotyk i nie trzeba czytać go pod prysznicem. Dla mnie książka była trochę jak film epokowy, kostiumowy, autor starannie zadbał o to aby w lekturze ukazało się dużo szczegółowych opisow starych mebli, ubrań, materiałów, roślin pochodzących z dawnych lat.
Książka wzbudza zainteresowanie jest nieprzewidywalna a o to w tym wszystkim chodzi...

Do czego może doprowadzić dążenie do perfekcji i przedkładanie kwestii materialnych nad duchowymi, o tym możemy się przekonać sięgając po moim zdaniem jedną z lepszych książek, z jakimi miałam dotychczas przyjemność.

Czasami błędnie odbieramy rzeczywistość i pragnienia osób nam najbliższych nie zdając sobie zupełnie z tego sprawy. Czasami bywa tak, że zaślepieni swoim egotyzmem, wybujałym ego popełniamy błędy i ranimy.
Czasami chcąc "naprawić" swój wizerunek, albo aby przypodobać się innym, podejmujemy decyzje, nie do końca przemyślane, które doprowadzają do nieszczęścia ludzi nam bliskich jak i nas samych.

Często nasze wybory podyktowane są chęcią zaspokojenia najbardziej przyziemnych potrzeb, czy złudnym pojęciem tzw. świętego spokoju, co nie zawsze kończy się dobrze.

Brak miłości, zrozumienia dla drugiego człowieka, nieumiejętne odczytywanie niepokojących sygnałów, albo wręcz lekceważenie ich może doprowadzić do tragedii.

Na ratunek, czy naprawę swoich błędów może być za późno, ale zawsze warto próbować. Każdy jest tylko człowiekiem, ma prawo upadać, ale też powinien wyciągać wnioski i się z nich podnieść, aby zawalczyć o to co w życiu jest najważniejsze, czyli o miłość.

Książka Roberta Goolricka jest momentami szokująca, mocno prowokująca, ukazująca nasze ludzkie słabości. Autor nie boi się poruszać drażliwych czy niewygodnych tematów, jednocześnie daje bohaterom szansę na wyrwanie się ze społecznych ograniczeń, w jakie zostają wplątani, po części na własne życzenie.

Fabuła ciekawa, mocno oddziałująca na strefę emocjonalną czytelnika, piękny literacki język uderza swoim realizmem i dbałością o szczegóły. Bohaterowie "charakterni" o silnych osobowościach nie pozwalają nam się nudzić. Akcja powieści początkowo stonowana i spokojna z czasem rozwija swoje zawrotne tempo, które nie pozwala odłożyć książki nawet na chwilę (przeczytałam w jedno popołudnie) tak pochłania w mrocznych czeluściach mrocznej i klimatycznej atmosfery.

Serdecznie polecam

Do czego może doprowadzić dążenie do perfekcji i przedkładanie kwestii materialnych nad duchowymi, o tym możemy się przekonać sięgając po moim zdaniem jedną z lepszych książek, z jakimi miałam dotychczas przyjemność.

Czasami błędnie odbieramy rzeczywistość i pragnienia osób nam najbliższych nie zdając sobie zupełnie z tego sprawy. Czasami bywa tak, że zaślepieni swoim...

Środek zimy. Mała mieścina zagubiona gdzieś w Wiscounsin. Bogaty przedsiębiorca daje ogłoszenie, że poszukuje żony. Zamiast skromnej, niepozornej dziewczyny pojawia się ona - piękna i tajemnicza, zupełnie odmienna od tego czego się spodziewał. Ale przez to bardziej fascynująca i budząca pożądanie.

,,Żona godna zaufania" to nie jest romans historyczny jak mogłaby sugerować stylistyka okładki czy opis. Jest to powieść odsłaniające mroczne, skomplikowane ludzkie wnętrze. Przeplatają i kotłują się w niej emocje, uczucia, nagromadzone niedopowiedzenia i zadawnione żale. Wszystko to wręcz z brutalną bezpośredniością zostaje wystawione na widok publiczny. Miłość i pożądanie zdają się tutaj zajmować centralne miejsce ale ich przedstawienie jest zupełnie inne niż to co obecnie promują najpopularniejsze bestsellery. Wszystko skupia się na warstwie emocjonalnej, pożądanie przestawione jest u swego zarodka - jest kiełkującym nasieniem, które rozrasta się w zastraszającym tempie i przesłania cały świat, jest dzikim instynktem, pchającym w przepaść, jest otchłanią w jakiej się człowiek zatraca. Obejmuje, wciąga, ogranicza zdolność racjonalnego myślenia i sprawia, że największa zbrodnia staje się prawdopodobna. Tak palące pożądanie wydaje się być jeszcze mocniejsze jeśli zestawi się je z surowością krajobrazu, wieczną zimą w trakcie której wszyscy naokoło zdają się popadać w szaleństwo.

Powieść skrywa w sobie jeszcze kilka ważnych i przykuwających uwagę wątków. Mieszają się w nich rozpacz, wyrzuty sumienia, tajemnice i zraniona duma. Bohaterami targają silne emocje i to one dyktują ich zachowanie. Do samego końca nic nie jest jasne, proste i normalne. Wydaje się, że póki trwa zima - póty szaleją demony wydobywające z ludzi ich prawdziwe oblicza. Dopiero pierwszy przebłysk wiosny może przynieść nadzieję i złagodzić oblicze szaleństwa oraz pokonać wszechobecną samotność.

,,Żona godna zaufania" to powieść wymykająca się jednoznacznej ocenie. Jest hipnotyzująca i bardzo poetycka ale równocześnie brutalna i bardzo dosadna. Odsłania to co najgorsze ale nie pozbawia nadziei. Jedno jest jednak pewne - warto poświęcić na nią trochę czasu.

Środek zimy. Mała mieścina zagubiona gdzieś w Wiscounsin. Bogaty przedsiębiorca daje ogłoszenie, że poszukuje żony. Zamiast skromnej, niepozornej dziewczyny pojawia się ona - piękna i tajemnicza, zupełnie odmienna od tego czego się spodziewał. Ale przez to bardziej fascynująca i budząca pożądanie.

,,Żona godna zaufania" to nie jest romans historyczny jak mogłaby sugerować...

Pięknie napisana, bolesna, smutna, niedoceniana opowieść o szaleństwie, chciwości, upodleniu, miłości i zmianie.

Pięknie napisana, bolesna, smutna, niedoceniana opowieść o szaleństwie, chciwości, upodleniu, miłości i zmianie.

Pamiętam, że czytając opis tej powieści spodziewałam się jednak czegoś innego. Szybko się czytało, nie wiem czemu styl skojarzył mi się z "Cieniem wiatru".. Klimatyczna książka, ale także nie poruszyła we mnie jakichś szczególnych uczuć.

Pamiętam, że czytając opis tej powieści spodziewałam się jednak czegoś innego. Szybko się czytało, nie wiem czemu styl skojarzył mi się z "Cieniem wiatru".. Klimatyczna książka, ale także nie poruszyła we mnie jakichś szczególnych uczuć.

Pomysł wykorzystany już w wielu książach. Podstępna kobieta trafia do domu leżącego na pustkowi, by wyjść za mąż za mężczyznę poznanego w ogłoszeniu. Czyta się bardzo dobrze. Akcja poprowadzona sprawnie. Ciekawe zakończenie.

Pomysł wykorzystany już w wielu książach. Podstępna kobieta trafia do domu leżącego na pustkowi, by wyjść za mąż za mężczyznę poznanego w ogłoszeniu. Czyta się bardzo dobrze. Akcja poprowadzona sprawnie. Ciekawe zakończenie.

Niestety nie pojmuję dobrych ocen tej książki. Wg mnie była beznadziejna: niemiłosiernie nudna, przesadzona, niesmaczna, kompletnie nierealna historia, bez głębi. Zachowanie postaci uważam za całkiem sztuczne, a sama fabuła pozbawiona była dla mnie sensu. Bardzo, baaaardzo źle wspominam czas spędzony z tą książką.

Niestety nie pojmuję dobrych ocen tej książki. Wg mnie była beznadziejna: niemiłosiernie nudna, przesadzona, niesmaczna, kompletnie nierealna historia, bez głębi. Zachowanie postaci uważam za całkiem sztuczne, a sama fabuła pozbawiona była dla mnie sensu. Bardzo, baaaardzo źle wspominam czas spędzony z tą książką.

Dałam aż sześć gwiazdek, ponieważ opowieść ma dobre tempo, szybko się ją czyta, a autor ma nietuzinkowy styl, ale wolałabym czytać niewiele takich książek - z duszną, wstrętną atmosferą i podłymi bohaterami.

Dałam aż sześć gwiazdek, ponieważ opowieść ma dobre tempo, szybko się ją czyta, a autor ma nietuzinkowy styl, ale wolałabym czytać niewiele takich książek - z duszną, wstrętną atmosferą i podłymi bohaterami.