Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szukacie dobrego debiutu, polskiego autora, na pograniczu psychozy i thrillera? W takim razie "Pustać" to książka wręcz dla Was. Bo kto nie lubi historii skrywających śmierć jednego z bohaterów w tajemniczych okolicznościach. Wraz z główną bohaterką Adą będziemy podążać śladami zbrodni, jej wspomnieniami z tego tragicznego dnia i odkrywać, co tak naprawdę wydarzyło się tego feralnego wieczoru. Akcja rozgrywa się w odludnym miejscu, w domku letniskowym nazywanym "Pustać". Spotyka się tam grono znajomych chłopaka Ady, Kamila, lecz nie są oni zbyt przyjaźnie nastawieni do dziewczyny. W pewnym momencie wieczoru sytuacja wymyka się im spod kontroli...
.
Książka utrzymująca klimat małego i dusznego, rodzinnego miasteczka. Fabuła, chociaż może się wydawać oczywista, to jednak jest tajemnicza i nie do końca można rozgryźć, jak potoczą się losy bohaterów. Autorka zakręci Wam w głowach totalnie, a wszystko po to, abyście nie mieli ułatwionego zadania w odkryciu prawdy. Musicie sami podążać tropami, na które nakierowywać będzie Was główna bohaterka, aby na koniec finał mógł Was zaskoczyć.
.
Książkę przeczytałam w dwa dni, więc samo to mówi za siebie, że musiała być dobra i wciągająca. Gdybym miała więcej czasu, to pewnie pochłonęłabym ją w jeden dzień. Uważam ją za świetny debiut literacki, powieść napisana płynnym i przyjemnym językiem, przez co nie odczuwa się mijających godzin w trakcie czytania. Fabuła ciekawa, z małym dreszczykiem emocji i tłem psychologicznym.

Szukacie dobrego debiutu, polskiego autora, na pograniczu psychozy i thrillera? W takim razie "Pustać" to książka wręcz dla Was. Bo kto nie lubi historii skrywających śmierć jednego z bohaterów w tajemniczych okolicznościach. Wraz z główną bohaterką Adą będziemy podążać śladami z...

Rozwiń

Zwiń

Książki historyczne to jest jeden z tych gatunków, po które sięgam jako ostatnie. Wyjątek robię jedynie powieściom @daniel.komorowski.pisarz , bo wiem, że to będą pewniaki. Autor ma niesamowity dar opowiadania o zamierzchłych czasach, z łatwością udaje mu się przeplatać fakty historyczne z fikcją literacką. Jego historie, chociaż mogą przytłaczać mnogością wątków historycznych i bohaterami, to są opowiedziane w ciekawy i lekki sposób, chociaż nie brakuje w nich rozlewu krwi i przemocy. Nie sposób oderwać się od czytania, książka wciąga, a każda strona pochłania coraz bardziej i przenosi czytelnika w świat królów i władców walczących o swoje ziemię i władzę za wszelką cenę. Czytelnik staje się częścią tej historii od początku, do samego końca, staje się świadkiem odradzającej się historii. Może oglądać ją z bliska, wczuwać się w emocje towarzyszące bohaterom, być świadkiem intryg i wielu spisków, egzekucji i przelewu krwi, a to wszystko za sprawą jednej książki.
.
Główny bohater to Mieszko, potężny wojownik, bez litości zabija każdego, kto mu wejdzie w drogę. Silny i bogaty, ma za sobą mocnych wojowników, ale niestety ciągle wisi nad nim piętno wygnańca. Wszystko się zmienia po śmierci księcia Siemomysła, jego tron miał odziedziczyć jeden z synów Czcibora. Z kolei ostatnią wolą władcy było, aby to Mieszko wygnaniec został jego następcą. Kto zostanie prawowitym władcą?
.
Dosyć często w trakcie czytania wyrabiam sobie opinię o kolejnych bohaterach, mam swoich ulubieńców, ale w tej powieści nie mogłam się polubić z żadnym, gdyż każdy miał coś za uszami. Wiele tutaj kombinowania i knucia ze strony każdej z tych osób, ale to totalnie nie przeszkadza, bo klimat powieści został utrzymany i trzyma wysoki poziom. Chociaż książka może się wydawać, że jest dla męskich odbiorców, to kobiety odnajdą się w niej bez problemu, a w trakcie czytania dostaną dzikich żądzy, aby przeżyć ciekawą przygodę wraz z Mieszkiem i jego świtą.

Książki historyczne to jest jeden z tych gatunków, po które sięgam jako ostatnie. Wyjątek robię jedynie powieściom @daniel.komorowski.pisarz , bo wiem, że to będą pewniaki. Autor ma niesamowity dar opowiadania o zamierzchłych czasach, z łatwością udaje mu się przeplatać fakty historyczne z...

Rozwiń

Zwiń

Książka oparta na faktach, opisująca wydarzenia z życia Ilse Koch. Komendantowa nazistowskiego obozu, kobiety która nazywana była "bestią", "wiedźmą", "suką SS". Te wszystkie przydomki nie wzięły się od niczego, otóż ta kobieta zapracowała na nie swoją bezwzględnością, bestialstwem, barbarzyństwem i brutalnością. Historia niewyobrażalnie trudna do czytania, mocna, a momentami wręcz przerażająca.
.
Najbardziej chyba trudno mi w to uwierzyć, że takich potwornych rzeczy dopuszczała się kobieta. Osoba, która była pozbawiona jakichkolwiek uczuć, przekraczając granice moralności i społeczeństwa. Czerpała przyjemność ze znęcania się nad więźniami i ich śmiercią. Mało tego z ludzkiej skóry tworzyła abażury do lamp, czy chociażby z kciuków włączniki światła. Słyszałam wiele złych rzeczy, jakie miały miejsce w obozach koncentracyjnych, ale o wyrobach z ludzkiej skóry to nawet mnie przerosło.
.
Książkę czyta się szybko, wręcz nie sposób się od niej oderwać. Poprzednia książka autora mi nie podeszła, tak ta jest świetna, chociaż wywołuje wiele emocji, to warto poświęcić jej czas. Niestety bardzo dobrze pokazuje ona, do czego prowadzi władza i jak człowiek się zmienia pod jej wpływem i przechodzi na tą ciemną stronę mocy. Aby ta historia nigdy się nie powtórzyła🙏

Książka oparta na faktach, opisująca wydarzenia z życia Ilse Koch. Komendantowa nazistowskiego obozu, kobiety która nazywana była "bestią", "wiedźmą", "suką SS". Te wszystkie przydomki nie wzięły się od niczego, otóż ta kobieta zapracowała na nie swoją bezwzgl...

Rozwiń

Zwiń

"Więzienna terapeutka" to spisane wspomnienia z więziennej celi z najniebezpieczniejszymi ludźmi z całego kraju przez sądową psycholog dr Rebecca Myers. Trafiła ona do jednego z najcięższych więzień w Wielkiej Brytanii. Praca jej polegała na tym, aby przeniknąć w umysł pedofila, gwałciciela, czy zabójcy i zrozumieć czym się kierowali, dokonując swoich bestialskich czynów. Terapia ma na celu zbadanie więźniów, ich zresocjalizowanie i dążenie do tego, aby więcej nie dopuścili się tak potwornych zbrodni.
.
Biorąc się za tę książkę, byłam nastawiona na reportaż, oparty na suchych faktach z życia psycholog więziennej. Jakie było moje pozytywnie zaskoczenie, gdy się okazało, że autorka swoją pracę przedstawiła w formie opowieści o swoim życiu i jej powołaniu pomagania ludziom wyjścia na lepszą drogę. Zdradziła nawet, że miała romans z jednym ze współpracowników więzienia i była w centrum zainteresowania innych współwięźniów. Największe wrażenie jednak w trakcie czytania robią momenty opisów morderstw, które nie zostały wymyślone na potrzeby książki, a ukazane zostały autentyczne morderstwa popełnione przez ludzi, którzy nadal żyją, a może i nawet chodzą po świecie. Oczywiście nie zabrakło opisów metod i technik stosowanych u współosadzonych w przebiegu terapii, co faktycznie daje do zastanowienia, czy taka terapia naprawdę może pomóc osobie tak zdemoralizowanej i bezwzględnej.
Książka warta poznania, dla mnie czytanie jej było przyjemnością.

"Więzienna terapeutka" to spisane wspomnienia z więziennej celi z najniebezpieczniejszymi ludźmi z całego kraju przez sądową psycholog dr Rebecca Myers. Trafiła ona do jednego z najcięższych więzień w Wielkiej Brytanii. Praca jej polegała na tym, aby przeniknąć w umysł pedofila, ...

Rozwiń

Zwiń

A teraz chcę Was zachęcić do sięgnięcia po bardzo wyjątkową książkę. Mam coś dla fanów dobrych kryminałów😎
.
Debiut, który po prostu nie może nim być, bo jest wręcz aż za dobrze napisany. Nie mam nawet do czego się przyczepić, bo czytanie go było samą przyjemnością. Właśnie na takie powieści czekam z otwartymi ramiona, tym samym składam ogromne ukłony dla autorki za stworzenie tak świetnego kryminału👏Idealnie skonstruowana fabuła, spójna i logiczna. Tutaj każdy element do siebie pasuje, wszystko jest zgrane, autorka nic nie pozostawiła przypadkowo widać, że każdy wątek został dobrze przemyślany i stworzony.
.
Autorka jako debiutantka ma wielki talent pisarski, który potrafi przełożyć na kartach powieści. Jako Pani prokurator z wieloletnim stażem pracy beż żadnego ocenzurowania w sposób realny przedstawiła działający system karny w Polsce. Śledztwo zostało przedstawione z punktu widzenia prokuratury i to sprawiło, że ten kryminał był jeszcze lepszy, a wątki wiarygodniejsze.
.
Wielki plus za stworzenie bohaterki zmagającej się z wychowywaniem dziecka z zaburzeniami autystycznymi. Ten wątek, chociaż w małym przybliżeniu pokaże, jak wygląda życie samotnej matki, jej słabości, trudy dnia codziennego. Nie zabraknie również tych pozytywnych i silniejszych stron bycia twardą i zaradną kobietą.
.
Zdecydowanie jest to jeden z najlepszych debiutów, jakie czytałam. Kryminał, który wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu aż do ostatniej. Polecam🔥

A teraz chcę Was zachęcić do sięgnięcia po bardzo wyjątkową książkę. Mam coś dla fanów dobrych kryminałów😎
.
Debiut, który po prostu nie może nim być, bo jest wręcz aż za dobrze napisany. Nie mam nawet do czego się przyczepić, bo czytanie go było samą przyjemnością. Właśnie na takie powieś...

Rozwiń

Zwiń

Książki true crime to najlepsze pozycje czytelnicze trzymające w napięciu, dzięki którym nie sposób nie dostać gęsiej skórki. Po kilku takich przeczytanych reportażach, przy najbliższym spacerze lub samotnym powrocie do domu, masz oczy z tyłu głowy, ciało zaczyna drżeć z powodu jakiegokolwiek wydanego hałasu, podświadomość podstawia Ci ewentualne scenariusze, które mogą Cię spotkać, spotykając najmniej niespodziewaną osobę. Masz ochotę krzyczeć i biec przed siebie ile sił w nogach, bo nie wiesz, czy nie spotkałaś/eś na swojej drodze mordercy. Wyobraźnia wtedy pracuje na najwyższych obrotach.
.
Niewyobrażalne, że przez ponad 20 lat policji zajęło rozwiązanie i schwytanie największego oraz najokrutniejszego mordercy w historii Stanów Zjednoczonych. Przez tyle lat, ten zwyrodnialec chodził i mordował kobiety, bez jakiejkolwiek konsekwencji i nikt nie był w stanie go złapać. Gary Ridgway na swoje ofiary wybierał kobiety pałające się nierządem, czuł do nich wstręt i odrazę, jego celem było oczyszczenie świat od tych plugawych istot.
.
Autorka od samego początku przedstawiła sylwetki kobiet, które były ofiarami mordercy znad Green River. Dzięki temu czytelnik, może bardziej poznać ich życie i utożsamić się z nimi. Dopiero w późniejszej części dojdziemy do śledztwa i próby schwytania mordercy. Wisienką na torcie będzie sam proces skazanego. W 2003 roku został skazany na 50 wyroków dożywocia w zamian za współpracę w śledztwie i wskazania miejsc, w których porzucił zamordowane kobiety.
.
Reportaż bardzo obszerny, widać, że autorka poświęciła mu wiele swojej pracy i czasu, aby ukazać zło w czystej postaci. Chociaż tematyka tej książki jest ciężka, to czytało się ja bardzo przyjemnie. Na końcu znajdziecie zdjęcia i nazwiska ofiar Garego Ridgway'a. Bardzo polecam🔥

Książki true crime to najlepsze pozycje czytelnicze trzymające w napięciu, dzięki którym nie sposób nie dostać gęsiej skórki. Po kilku takich przeczytanych reportażach, przy najbliższym spacerze lub samotnym powrocie do domu, masz oczy z tyłu głowy, ciało zaczyna drżeć z powodu jakiegokolw...

Rozwiń

Zwiń

Mam nadzieję, że Pani Anna mi wybaczy, ale tak jak poprzednia książka autorki "Okaleczone" bardzo mi się podobała, tak w tą nie potrafiłam się wgryźć w fabułę. Już od pierwszego rozdziału miałam problem, bo totalnie nie wiedziałam, o co chodzi już na samym początku. Miałam wrażenie, jakby zaczynała ją czytać od środka, chociaż to były dopiero pierwsze jej strony. Kilka stron dalej, już było lepiej, bo zarys historii zaczął się klarować i czytanie zdecydowanie szło lepiej.
.
Niestety, jak dla mnie fabuła bardzo zawiła, za dużo bohaterów, których imiona i nazwiska mogą trochę przytłoczyć. Oprócz tego najbardziej przeszkadzał mi fragment z muchą pozostawiającą ślady krwi ofiary, był on trochę nierealny, ale autorka wyjaśniła tę kwestię na końcu książki, więc wszystko jest jasne, jeśli chodzi o ten wątek. Czytając, również się zastanawiałam, jak policjanci się przemieszczali pomiędzy Wrocławiem i Warszawą. Może się mylę, ale miałam wrażenie, że w jednej chwili byli tutaj, aby zaraz po chwili być w kolejnym miejscu. Jeśli nie mam racji, proszę mnie poprawić😅
.
Jeśli chodzi o zakończenie, to przyznaję, że się w nim pogubiłam w nim i do końca nie wiem, jaki był finał tej historii. Nie chcę narzekać i skreślać tej książki, bo nie o to w tym tutaj chodzi. Widziałam o niej wiele pozytywnych opinii i to nimi możecie się kierować, po nią sięgając, po prostu coś mi nie zagrało w tej historii. Możliwe, że miałam zły czas na czytanie, ale jeśli chcecie sami się przekonać, czy miałam rację, a może przesadziłam z tym narzekaniem, bierzcie książkę i śmiało ją czytajcie.

Mam nadzieję, że Pani Anna mi wybaczy, ale tak jak poprzednia książka autorki "Okaleczone" bardzo mi się podobała, tak w tą nie potrafiłam się wgryźć w fabułę. Już od pierwszego rozdziału miałam problem, bo totalnie nie wiedziałam, o co chodzi już na samym początku. Miałam wrażen...

Rozwiń

Zwiń

Zdecydowanie moim faworytem jest ten thriller, ogólnie nie jestem wrażliwa na krwawe opisy zbrodni, ale w tym wypadku momentami, aż mi podchodziło. Pomimo tego, że robiło mi się nie dobrze, to uważam, że jest to najlepsza część tej serii. Carmen Mola ponownie pokazał, że jest w formie i to jeszcze lepszej, niż poprzednio pokazał, że lubi łamać stereotypy i stawiać sobie wyżej poprzeczkę.
.
🌿 Po raz pierwszy jednostka policyjna będzie działa pod nadzorem Cheski, która postanawia na własną rękę odnaleźć kilku mężczyzn, którzy w przyszłości bardzo ją skrzywdzili i dokonać na nich zemsty. Wszystko się komplikuje, kiedy jeden z poszukiwanych, pierwszy ją odnajduje i porywa. W poszukiwania Cheski bierze udział Elena Blanco, która z powodu spraw osobistych, postanowiła odejść ze służby. Czy uda się im ją odszukać koleżankę na czas? 🌿
.
"Mała" to brutalna, mocna, wstrząsająca historia o bardzo niepokojącym klimacie, dotykająca wielu trudnych tematów. Nie zabraknie w niej seksualnej przemocy, która chyba najbardziej zadziała na wyobraźnię czytelnika. Tym razem autor zabiera nas do świata ludzkich dziwolągów, zamieszkujących wśród świń, przejawiających odruchy bezwarunkowe, najczęściej występujące u zwierząt. To ludzie chorzy, którzy zostali odcięci od świata zewnętrznego, przez własnego ojca. Sam pomysł stworzenia takich bohaterów był bardzo ryzykowny, gdyż książka właśnie z tego względu, może mieć wielu przeciwników, na zbyt brutalne i odrażające sceny. Wręcz nie spodziewałam się tak aż pokręconej fabuły, zdecydowanie tylko dla dorosłych czytelników o mocnych nerwach i żołądkach.

Zdecydowanie moim faworytem jest ten thriller, ogólnie nie jestem wrażliwa na krwawe opisy zbrodni, ale w tym wypadku momentami, aż mi podchodziło. Pomimo tego, że robiło mi się nie dobrze, to uważam, że jest to najlepsza część tej serii. Carmen Mola ponownie pokazał, że jest w formie i to...

Rozwiń

Zwiń

Do tej pory nie miałam za wielkiej okazji poznać twórczości autora, przeczytałam kiedyś "Przegraną", która bardzo mi się podobała. Teraz autor powraca z kolejną serią, zapowiadającą się bardzo ciekawie i mającą wielki potencjał. Książkę już od samego początku czyta się szybko, akcja się nie wlecze i nie rozciąga w czasie. Z każdą kolejną stroną, coraz bardziej poznajemy sylwetkę głównego bohatera Henricha Vogela, który chce się odciąć od swojej przeszłości i ojca. Swoje życie zaczyna od czystej karty, zostawiając wszystko i zamieszkując na łodzi. Gdy już sądzi, że poukładał swoje życie od nowa, dostaje wiadomość o śmierci swojego dawno niewidzianego i znienawidzonego ojca. Jego dotychczasowe życie zaczyna się komplikować, bo przeszłość, o której chciał zapomnieć znowu powraca.
.
W tej części pojawia się Iwona Banach, która była główną bohaterką poprzedniej serii autora. Tym razem pomaga ona Henrichowi w poznaniu prawdy o śmierci jego ojca. Po traumatycznych przeżyciach policjantka dostaje drugą szansę na odbudowanie własnego życia. Banach wraz Henrychiem tworzą idealny duet, połączenie tych dwóch osób skrzywdzonych przez życie, borykających się z demonami przeszłości było znakomitym posunięciem. To dzięki nim przedstawiona historia, nie jest jedną z wielu bezbarwnych i nijakich powieści kryminalnych.
.
"Ptasznik" to idealna pozycja dla miłośników teorii spiskowych, tajemnic rodzinnych, nieprzewidywalnych zwrotów akcji. Świetna powieść kryminalna z podkręconą fabułą. Autor nawiązuje do zdarzeń z teraźniejszości, przeplatając je z przeszłością, tym samym bez problemu odnajdziemy się w fabule. Z wielką niecierpliwością będę wyczekiwać kolejnej części i przygód bohaterów.

Do tej pory nie miałam za wielkiej okazji poznać twórczości autora, przeczytałam kiedyś "Przegraną", która bardzo mi się podobała. Teraz autor powraca z kolejną serią, zapowiadającą się bardzo ciekawie i mającą wielki potencjał. Książkę już od samego początku czyta się szybko, ak...

Rozwiń

Zwiń

Gdy zaczęłam czytać "99 ofiar Tytusa Mayera" byłam pewna, że trafiłam na true crime, aż w pewnym momencie nastąpił pewien zwrot akcji, że nie wiedziałam, co dokładnie się stało, fabuła zmieniła zwrot o 180°. Totalnie dałam się zmanipulować autorowi, do tego stopnia, że po przeczytaniu nadal nie wiem, czy Tytus jest postacią realną, czy wykreowaną na potrzeby historii. Historii, która po przeczytaniu każdej kolejnej strony, jeszcze bardziej szokuje i pobudza wyobraźnię.
.
Do tej pory, czytając jakiekolwiek książki true crime, nie czułam do morderców nic oprócz obrzydzenia i pogardy do nich. W przypadku Tytusa oraz odkrywania jego historii z dzieciństwa i dorosłego życia, chyba po raz pierwszy było mi go po prostu szkoda. To, co przeszedł on z rąk swojego ojca oprawcy, który był katem dla niego i jego matki, w późniejszym czasie śmierć matki i samobójstwo siostry doprowadziły go do obłędu. Słysząc w głowie głosy, namawiające go wymierzenia sprawiedliwości na osobach, które doprowadziły do śmierci jego siostry, Tytus zaczął mordować w imię zemsty.
.
Zakończenie totalnie rozwaliło mój obraz tej historii, szczękę do tej pory zbieram z podłogi po przeczytaniu, a raczej odsłuchaniu audiobooka tej książki. Przyznam, że miałam chwilową myśl, aby opierdzielić autora, za taki przekręt i zrobienie mnie ( jak i wielu innych czytelników) w balona, udało Ci się to zrobić Marcel z wielką gracją brawo Ty👏
.
Świetna książka, nieszczędząca w brutalne opisy, trzymająca w napięciu, a momentami nawet poruszająca. Wachlarz emocji macie gwarantowany, historia powali Was na kolana i zniszczy doszczętnie. Jak dla mnie najlepsza książka autora, nie odkładalna i wciągająca, na długo pozostanie w Waszych głowach.

Gdy zaczęłam czytać "99 ofiar Tytusa Mayera" byłam pewna, że trafiłam na true crime, aż w pewnym momencie nastąpił pewien zwrot akcji, że nie wiedziałam, co dokładnie się stało, fabuła zmieniła zwrot o 180°. Totalnie dałam się zmanipulować autorowi, do tego stopnia, że po przeczy...

Rozwiń

Zwiń