Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam „Astrofizykę dla zabieganych”, musiałam więc przeczytać „Gwiezdnego posłańca”. Muszę przyznać, że bliskie mi są programy jakie prowadzi Neil de Grasse Tyson. Myślę, że ma on niesamowity dar opisywać zawiłe tematy w bardzo prosty sposób, często odnosząc się do skojarzeń i porównań. W tej książce nie znajdziemy jednak wyjaśnienia zawiłych wzorów, czy astronomicznych zjawisk. Tym razem Neil pokazuje jak byśmy mogli być postrzegani przez kosmitów. Okazuje się, że dla nich nie miałyby znaczenia płeć, kolor skóry czy polityka. Bylibyśmy odbierani jako ludzie, stwory - o pewnym kształcie. Idąc dalej okazuje się, że to właśnie nauka i racjonalne spojrzenie mogłyby zażegnać wszelkie konflikty na Ziemi. W książce tej dostajemy sporą dozę historii. Dostaniemy też mnóstwo ciekawostek, jak choćby czemu kasyno w Las Vegas zarobiło najmniej gdy do miasta przyjechali fizycy, co jest największym organizmem na ziemi, czy sroka może pić z butelki podnosząc poziom wody, czy mistrzem koszykówki może być osoba niskorosła? Uwielbiam te czysto naukowe spojrzenie na życie, mówiące prawdę bez zbędnych emocji, skupiających silę na sile dowodów. To naprawdę bardzo przyjemna pozycja dla każdego.

Uwielbiam „Astrofizykę dla zabieganych”, musiałam więc przeczytać „Gwiezdnego posłańca”. Muszę przyznać, że bliskie mi są programy jakie prowadzi Neil de Grasse Tyson. Myślę, że ma on niesamowity dar opisywać zawiłe tematy w bardzo prosty sposób, często odnosząc się do skojarzeń i porównań...

Rozwiń

Zwiń

Książki zazwyczaj czytam i recenzuje dość szybko, jednak z tą książką się tak nie dało, trzeba było zagłębić się w ten dialog, przemyśleć przetrawić, poczekać chwilę nim ruszy się w dalszą podróż. „Tańcząc, czyli rozmowy o kryzysie i przemianie”. Książka ta pokazuje nam, że czasem kryzys wyzwala nie tylko mnóstwo frustracji, przygnębienia i złych emocji, ale też zastanowienia się jak ruszyć dalej, co zrobić, co zmienić. Książka ta porusza mnóstwo różnych tematów, możemy je zobaczyć z różnych stron. Bartłomiej Dobroczyński z Agnieszką Jucewicz analizują różne sposoby radzenia sobie z kryzysem, nie ma tu sposobów dobrych i złych, każdy może radzić sobie w inny sposób. Chodzi jedynie o to, by gdy już ten kryzys do nas przyjdzie znaleźć na niego sposób, a sposobem tym nie będzie stagnacja, tylko właśnie taniec z różnymi przeciwnościami i problemami. Najważniejsze jest jednak, że trzeba się ruszyć i przystosować. To nie jest książka dająca ukojenie, to książka mobilizująca do wyjścia ze strefy komfortu, by zawalczyć o poczucie szczęścia.

Książki zazwyczaj czytam i recenzuje dość szybko, jednak z tą książką się tak nie dało, trzeba było zagłębić się w ten dialog, przemyśleć przetrawić, poczekać chwilę nim ruszy się w dalszą podróż. „Tańcząc, czyli rozmowy o kryzysie i przemianie”. Książka ta pokazuje nam, że czasem kryzys w...

Rozwiń

Zwiń

Masz czasem dość tłumu, najchętniej skrył byś się w jaskini pod ciepłym pledem, zbierał jagody i czytał książki? Być może masz w sobie coś z goblina. Jeśli wystrój twego domu nie jest totalnie minimalistyczny, a suszące się grzyby w kuchni i wyszczerbiony kubek, który dostałeś w prezencie od babci są w twoim domu na pierwszym miejscu to z pewnością goblinie cechy u Ciebie występują. Kiedy czytam o tych goblinich cudach zdecydowanie mam poczucie, że dużo goblinich cech posiadam. Dzięki wejściu w tryb goblina stworzysz sobie przyjazną przestrzeń, to nie ważne, że być może nie będzie jej w najnowszych czasopismach o wystroju. Ważne że będzie ona najlepszą przestrzenia dla ciebie, z mnóstwem poduszek, niepasującą do siebie zastawą, patchworkowym pledem z sierścią zwierzaka, wiązką ziół wiszącą w kuchni. Tryb ten pozwoli ci zaakceptować niedoskonałość, nietypowe hobby, docenić naturę, ciepły sweter robiony na drutach, czy bransoletkę zrobioną przez dziecko w przedszkolu. Dzięki niemu bluza z łatą i haftem będzie tą najbardziej wyjątkową. Dzięki tej książce dostrzeżemy żyjątka, żaby, jaszczurki czy ślimaki. Zauważymy że rośliny mogą dać nam leczniczą moc, a w lesie jest mnóstwo pożywienia dla uważnego zbieracza. Ta książka może dać ukojenie wielu osobom, jest jak ciepłe kakao w zimowy dzień, otula akceptacją i daje uśmiech i inspiracje. Znajdziesz w niej parę przepisów, parę pomysłów rękodzielniczych i mnóstwo zrozumienia 😊

Masz czasem dość tłumu, najchętniej skrył byś się w jaskini pod ciepłym pledem, zbierał jagody i czytał książki? Być może masz w sobie coś z goblina. Jeśli wystrój twego domu nie jest totalnie minimalistyczny, a suszące się grzyby w kuchni i wyszczerbiony kubek, który dostałeś w prezencie ...

Rozwiń

Zwiń

Pewnie wielu z was ma za sobą krępujące rozmowy o dojrzewaniu, najpierw jako dziecko, a później być może jako rodzic. Dojrzewanie jest naturalnym procesem, jednak często trudno ubrać w słowa to co najważniejsze, aby z prawdą, ale też licząc się z emocjami przekazać wszystko to co ważne. Jednak już teraz macie nieocenioną pomoc, a mianowicie książkę Bogusia Janiszewskiego, który potrafi w prosty, mądry, przejrzysty sposób wyjaśnić wszystko co trzeba. Dodatkowo perfekcyjna kreska, której wykonawcą jest Max Skorwider wprowadza mnóstwo humoru. Pomyśl o tym, że bez własnych wstydów i lęków, przekazujesz dziecku to co najważniejsze. Od pierwszego trudnego pytania skąd się biorą dzieci, po to czym jest dojrzewanie, co takiego dzieje się wtedy w ciele, oraz jakie emocje można wtedy odczuwać. Bardzo mnie też cieszy, że nie zostały pominięte tak trudne tematy jak pedofilia (ostrzeżenie o tym, że w Internecie można podawać się za kogoś innego). Wszystko przystępnie, przyjemnie i z zabawnymi ilustracjami. To idealny przewodnik by poczytać o dojrzewaniu razem z dzieckiem i bez zbędnego wstydu opowiedzieć o tym co ważne.

Pewnie wielu z was ma za sobą krępujące rozmowy o dojrzewaniu, najpierw jako dziecko, a później być może jako rodzic. Dojrzewanie jest naturalnym procesem, jednak często trudno ubrać w słowa to co najważniejsze, aby z prawdą, ale też licząc się z emocjami przekazać wszystko to co ważne. J...

Rozwiń

Zwiń

Gdyby połączyć Sapkowskiego (tylko ciekawiej napisanego) z Tolkienem (który nie używa zbyt rozbudowanych opisów) to powstanie MarMax Borowski. Oj muszę przyznać, że nagle pojawił się godny następca, który w świecie fantastyki czuje się jak tryton w wodzie.
Książkę dostałam do recenzji od autora. Nie wiedziałam zupełnie czego się spodziewać i podeszłam do niej z ambiwalentnym stosunkiem. No dobra wiecie, że wybieram książki po okładce, a ta mnie nie porwała. Grafika niczym z lat 90-tych. Zaczęłam jednak czytać i przepadłam, to ten rodzaj książki od której nie można się po prostu oderwać, a gdy już to zrobisz, to i tak losy bohaterów toczą się dalej we śnie.
Mamy tu różnorodną drużynę, która rusza razem by wypełnić przeznaczenie. Myślę, że cała magia tej książki tkwi w różnorodności charakterów naszych bohaterów. Od milczącego gbura, inteligentnego spryciarza, wyniosłej, wszystko chłodno osądzającej piękności, po bezczelnego młodzika. To książka pełna trudnych wyborów, spotkania z niebezpiecznymi stworami, spojrzenia na świat oczami innego gatunku. Książka pełna szacunku i akceptacji odmienności, pokazująca, że każdy ma w sobie coś unikatowego i wyjątkowego. Książka pełna przygód, w której nie wiadomo co czai się za zakrętem i czy przypadkiem nie trzeba będzie dobyć miecza. To co uwielbiam w tej książce to cudowna doza humoru i ciętej riposty.
Nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Jedna z lepszych książek fantsy, jaką kiedykolwiek czytałam. Dałabym jej 11/10.

Gdyby połączyć Sapkowskiego (tylko ciekawiej napisanego) z Tolkienem (który nie używa zbyt rozbudowanych opisów) to powstanie MarMax Borowski. Oj muszę przyznać, że nagle pojawił się godny następca, który w świecie fantastyki czuje się jak tryton w wodzie.
Książkę dostałam do recenzji od ...

Rozwiń

Zwiń

Książka inspiracja. Jeśli już prowadzisz bullet journal pewnie z niektórymi inspiracjami z tej książki już się zetknąłeś. Jeśli natomiast chcesz prowadzić swój własny dziennik będzie to strzał w 10. Ma,y tu dosłownie 101 różnych inspiracji pomogących zaplanować Twoje życie, od dzienniczków wdzięczności po trackery i konkretne plany. Część z nich jest prostsza, inne natomiast odrobinę trudniejsze. Jeśli lubisz relaksować się przy rysowaniu, naklejaniu i malowaniu to zdecydowanie książka dla Ciebie.

Książka inspiracja. Jeśli już prowadzisz bullet journal pewnie z niektórymi inspiracjami z tej książki już się zetknąłeś. Jeśli natomiast chcesz prowadzić swój własny dziennik będzie to strzał w 10. Ma,y tu dosłownie 101 różnych inspiracji pomogących zaplanować Twoje życie, od dzienniczków...

Rozwiń

Zwiń

Książka „Pożeraczacze ptaków” to thriller psychologiczny. Już sama okładka przywodzi na myśl jakąś tajemnice i muszę przyznać, że bardzo mnie ta książka przyciągała wyglądem. Patrząc na nią od razu masz wrażenie, że za chwilę się coś wydarzy.
Książkę dostałam do recenzji od autora
Mamy tu ośrodek wychowawczy położony w zupełnej głuszy pośród lasów i jeziora. To tam trafia do pracy Olimpia. Poznaje personel, cały ośrodek i zasady tam panujące. Jednak czy Olimia jest tą za którą się podaje? Czy może dla własnych korzyści będzie potrafiła manipulować innymi niczym marionetkami? Gdy znika dyrektor ośrodka wszystko zaczyna nabierać tempa i wszyscy zastanawiają się co też takiego się z nią stało.
Choć to Olimpia jest głównym spoiwem całej książki, mamy tu podgląd na 3 pokolenia rodziny Wangów. Co siedzi w głowie osób wychowywanych pod ostrym rygorem i karanych praktycznie za wszystko? Czy cała ta historia może zakończyć się szczęśliwie? Czy policja odkryje co działo się za murami ośrodka?
Musze przyznać, że sam pomysł jest bardzo ciekawy, jednak sporo chaosu wprowadzało skakanie po liniach czasowych. Gdy zagłębiliśmy się w jedną historię i chcieliśmy wiedzieć co zdarzy się później, za chwilę było to przerywane historią z życia wnuków danej bohaterki. Dla mnie jako czytelnika było to lekko frustrujące i wyrywało z takiego klimatu napięcia. Myślę, że wątki tego co myślą i mówią dziewczyny z ośrodka nic nie wnosiły do książki, a właśnie wprowadzały dodatkowy chaos.

Książka „Pożeraczacze ptaków” to thriller psychologiczny. Już sama okładka przywodzi na myśl jakąś tajemnice i muszę przyznać, że bardzo mnie ta książka przyciągała wyglądem. Patrząc na nią od razu masz wrażenie, że za chwilę się coś wydarzy.
Książkę dostałam do recenzji od autora
Mamy t...

Rozwiń

Zwiń