Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy w końcu udało mi się trafić na thriller, w którym nie mam się do czego przyczepić? TAK! "Dobra dziewczyna, zła dziewczyna" zostawiła mnie z poczuciem książkowego spełnienia 👍

Współpraca reklamowa z @znakcrime

Tym razem wysokie oceny z Goodreads i pochlebne recenzje okazały się zbieżne z moimi wrażeniami 😃 Michael Robotham stworzył historię, którą chce się jednocześnie jak najszybciej przeczytać, ale też delektować się losami bohaterów. A postaci zdecydowanie są tu oryginalne i zapadające w pamięć. Evie to nastolatka bez przeszłości, odnaleziona 6 lat temu w opuszczonym domu, przetrzymywana przez zwyrodnialca. Przebywa w domu wychowawczym, gdzie poznaje psychologa Cyrusa Havena. Mężczyzna równie ma za sobą traumatyczne przeżycia - jego cała rodzina została pozbawiona życia przez brata Cyrusa. Czy zbuntowana nastolatka i mężczyzna z przeszłością mogą sobie pomóc? Cyrus angażuje się w sprawę m0rderstwa nastoletniej łyżwiarki, a Evie zawsze wie kiedy ktoś kłamie...

Chociaż dwie główne postaci mają za sobą traumatyczne przeżycia to autor nie skupił się na zbytnim eksplorowaniu ich przeszłości. Dostajemy jedynie strzępki informacji, które rozbudzają chęć na więcej. Może to furtka na kontynuację? Na szczęście w bieżącym śledztwie tyle się dzieje, że nie trzeba patrzeć wstecz. Czeka nas dużo zwrotów akcji i odkrywanie tajemnic Jodie, która poza łyżwiarstwem miała sporo mrocznych sekretów....

"Dobra dziewczyna, zła dziewczyna" to książka, którą czytałam przed pracą, po pracy i kosztem snu 😃 Ma ciekawą intrygę, wartką akcję i nieszablonowych bohaterów. Gratka dla fanów kryminałów i thrillerów psychologicznych 📖

Czy w końcu udało mi się trafić na thriller, w którym nie mam się do czego przyczepić? TAK! "Dobra dziewczyna, zła dziewczyna" zostawiła mnie z poczuciem książkowego spełnienia 👍

Współpraca reklamowa z @znakcrime

Tym razem wysokie oceny z Goodreads i pochlebne recenzje okazały się zbieżne z moimi wrażeniami 😃 Michael Robotham stworzył historię, którą chce się...

Lubicie książki z motywem "friends to lovers"? Wierzycie w ogóle w przyjaźń damsko-męską?

Ja rzadko sięgam po takie historie, ale "Jeden dzień" ma szczególne miejsce w moim sercu. Pierwszy raz czytałam tę książkę mając trochę ponad 20 lat i bardzo trafiła w mój gust. Byłam ciekawa jak odbiorę ją w wieku... no, 30 + 🤭 Dlatego skusiłam się na ponowną lekturę w wydaniu z serialową okładką 💜

Współpraca reklamowa z @wydawnictwo_swiatksiazki

Na szczęście nic się nie zmieniło i nadal uwielbiam tę historię. Być może teraz zwróciłam uwagę na inne jej aspekty, ale całość nadal mnie urzeka.
Emma i Dexter. Em i Dex. Spędzają ze sobą jedną noc po rozdaniu dyplomów i wydaje się, że ich drogi się rozejdą. Ona jest sarkastyczną idealistką, on beztroskim przystojniakiem, który nie szuka stałego związku. Postanawiają jednak spędzić ze sobą jeden dzień i tak to się zaczyna... Od roku 1988 śledzimy wzloty i upadki pary przyjaciół. W każdym rozdziale podglądamy, co działo się u nich 15 lipca każdego kolejnego roku, aż przez prawie 20 lat. Śledzimy ich dobre i złe decyzje, dorastanie, wybór kariery i związków. Czasami jest im ze sobą po drodze, czasem mijają się o jeden zgubiony list, jeden nieodebrany telefon. Coś ich do siebie przyciąga, ale jednocześnie czas nigdy nie jest odpowiedni...

"Jeden dzień" to historia o miłości, przyjaźni i dorastaniu, szukaniu swojej drogi, odkrywaniu siebie i mierzeniu się ze stratą. Historia, która porusza, ze świetnymi bohaterami i dialogami. Historia, która łamie serce i zostaje w pamięci. Jedna z moich ulubionych 💜

Lubicie książki z motywem "friends to lovers"? Wierzycie w ogóle w przyjaźń damsko-męską?

Ja rzadko sięgam po takie historie, ale "Jeden dzień" ma szczególne miejsce w moim sercu. Pierwszy raz czytałam tę książkę mając trochę ponad 20 lat i bardzo trafiła w mój gust. Byłam ciekawa jak odbiorę ją w wieku... no, 30 + 🤭 Dlatego skusiłam się na ponowną lekturę w wydaniu z...

Książka, którą wszyscy się zachwycali, a dla Ciebie była tylko okej to...?

Dla mnie niestety "Tyle groźnych miejsc". Oczekiwania co do tego thrillera miałam dość wysokie - dobra ocena na Goodreads, świetne pierwsze recenzje na bookstagramie i ciekawy wątek macierzyństwa. Do tego poprzednia książka autorki zrobiła na mnie duże wrażenie, więc liczyłam na powtórkę. Czy to wobec tego kiepski thriller? Nie, chociaż według mnie słabszy niż "Błyski w mroku".

Współpraca reklamowa z @wydawnictwo_agora

To była zwyczajna noc. Isabelle Drake spała sobie spokojnie obok swojego męża. Ich osiemnastomięsieczny synek drzemał w swoim łóżeczku. Jednak kiedy kobieta weszła rano do dziecięcego pokoju okazało się, że jej syn zniknął... Po roku nadal nie wiadomo, co się stało z Masonem. Komu może zaufać Isabelle? I czy może w ogóle zaufać sobie...? Przecież coś podobnego już się kiedyś zdarzyło w jej obecności...

Jak widzicie fabuła jest bardzo mroczna i niepokojąca. Emocje Isabelle powinny nas zalewać, powinniśmy czuć jej rozpacz i niepewność. Niestety ja tego nie poczułam i zastanawiałam się, z czego to wynika. Dopiero w części "Od autorki" Stacy Willingham sama przyznała, że bała się pisać książkę o macierzyństwie, sama nie będąc matką. I wydaje mi się, że rzeczywiście o ile na poziomie samej historii jest niebanalnie to warstwa emocjonalna trochę kuleje.

Drugi mój "zarzut" dotyczy tego, że retrospekcje były dużo ciekawsze niż obecne zdarzenia, przez co książka była trochę nierówna i mało wciągająca.

Na poziomie historii, pomysłów i ciężkiego klimatu związanego ze zdrowiem psychicznym "Tyle groźnych miejsc" jest na pewno dobrą książką. Z tego co widzę na bookstagramie, dla wielu wręcz świetną. Mi niestety zabrakło tych emocji, ale na pewno czekam na kolejne książki autorki, bo ma w sobie to "coś" 🔥

Książka, którą wszyscy się zachwycali, a dla Ciebie była tylko okej to...?

Dla mnie niestety "Tyle groźnych miejsc". Oczekiwania co do tego thrillera miałam dość wysokie - dobra ocena na Goodreads, świetne pierwsze recenzje na bookstagramie i ciekawy wątek macierzyństwa. Do tego poprzednia książka autorki zrobiła na mnie duże wrażenie, więc liczyłam na powtórkę. Czy to...