Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Szkice miłości" to przesłanie Autorki skierowane do czytelniczki. Nie odnajdziecie w niej fabuły, konkretnej historii i fikcyjnych bohaterów. Bohaterami tej pozycji jest Autorka oraz osoby, które będą chciały wynieść z niej trochę mądrości życiowej 🤗

Sylwia Kocoń przedstawia swoje przemyślenia w sposób bardzo konkretny - krótkimi, ale treściwymi zdaniami przenosi swoje myśli na papier, które brzmią czasami jak sentencje. Skupia się przede wszystkim na tym, by czytelniczki zaczęły doceniać siebie, spełniać swoje pragnienia i potrzeby, a przede wszystkim – by kochały siebie.

W tych wszystkich przesłaniach można zaważyć, że Autorka odnosi się również do swoich wydarzeń w życiu i na rzeczywistych przykładach pokazuje swoją przemianę 😊 W książce znajdziecie również miejsce na refleksję – własne notatki, kilkanaście pytań, które pomagają uświadomić sobie własne wartości.
Niewątpliwie jest to bardzo wartościowa i inspirująca książka 🤗

"Szkice miłości" to przesłanie Autorki skierowane do czytelniczki. Nie odnajdziecie w niej fabuły, konkretnej historii i fikcyjnych bohaterów. Bohaterami tej pozycji jest Autorka oraz osoby, które będą chciały wynieść z niej trochę mądrości życiowej 🤗

Sylwia Kocoń przedstawia s...

Rozwiń

Zwiń

To moje pierwsze spotkanie z Autorką i jestem szczęśliwa, że mogłam poznać twórczość oraz faktycznie zrelaksować się przy tej komedii romantycznej.
Polecam książkę czytelnikom, którzy mają ochotę przeczytać kilka historii o miłości, która ma różne oblicza.
Główni bohaterowie to Liwia i Mateusz.
Liwia jest studentką, pracującą na stacji benzynowej, ktorej nowym właścicielem staje się Mateusz. Liwia od razu wpada mu w oko, jednakże sama broni się przed uczuciami. Ich relacja zalicza wzloty i upadki, ale wszystko, wydawać by się mogło, biegnie ku szczęśliwemu zakończeniu. Niewątpliwie będą musieli zmierzyć się z problemami i zawziętością bohaterki, co sugeruje nam nawet tytuł książki 🙂
Ponadto, wśród otoczenia głównych bohaterów, poznamy różnorodne perypetie rodzinne, przeżycia osób zarówno młodszych, jak i starszych. Wszyscy posiadają różny bagaż doświadczeń i niejednokrotnie będą zaskoczeni jak los może być przewrotny. Niewątpliwie nie zabraknie Wam tu różnych historii miłosnych 🙂
Ale nie tylko o miłości mowa. To, na co zwróciłam uwagę, a co nie pojawia się zbyt często w literaturze, to poruszenie tematu bezdomności. Przesłanie jakie możemy tu spotkać z pewnością zmobilizuje do myślenia.
Bardzo przyjemnie czyta się tę pozycję, a przy okazji znajdziecie elementy humorystyczne 🙂
Różnorodność postaci o których wspomniałam jest wielkim plusem tej opowieści. Każdy jest inny, co ma odzwierciedlenie w codziennym życiu. Autorka ukazała bardzo dużo sytuacji, które mogą się wydarzyć, przez co historia jest autentyczna.

To moje pierwsze spotkanie z Autorką i jestem szczęśliwa, że mogłam poznać twórczość oraz faktycznie zrelaksować się przy tej komedii romantycznej.
Polecam książkę czytelnikom, którzy mają ochotę przeczytać kilka historii o miłości, która ma różne oblicza.
Główni bohaterowie to Liwia i M...

Rozwiń

Zwiń

Pani Sandra Konrad stworzyła interesujący poradnik pt.: „Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami".

W poradniku wielokrotnie podkreśla jak ważna jest autonomia każdego człowieka, która powinna być celem, a wystąpi tylko wtedy kiedy uda się uniezależnić od innych osób.

Wiele przykładów toksycznych relacji ukazuje jakie błędy są zazwyczaj popełnianie w relacji rodzic- dziecko. M. in. wśród nich jest to stałe kontrolowanie, przedłużanie pozostania pod stałą opieką, narzucanie własnego zdania, które wedle jednej strony jest najlepsze. Ich wpływ może przekładać się na wiele innych życiowych aspektów, oddziałując negatywnie, dlatego tak ważne jest sterowanie swoich życiem samodzielnie i na własnych zasadach. Przykłady przedstawione w książce powyższych, wręcz niebezpiecznych dla zdrowia psychicznego relacji, są oparte na problemach autentycznych osób, co zdecydowanie pomaga utożsamić się z nimi i spojrzeć z innej perspektywy. Ponadto możecie przerazić się ile negatywnych skutków może wyniknąć jeśli we właściwym czasie człowiek nie podejmie decyzji o uniezależnieniu się.

Autorka zachęca do przeanalizowania indywidualnych sytuacji, dostrzeżenia błędów i motywuje do zadbania o siebie. Znajdziecie tu zdecydowanie dużo dobrych porad, by właściwie spojrzeń na podejmowane decyzje oraz na możliwości naprawy relacji - by stały się odpowiedzialne, racjonalne i nadal pełne miłości.

Dlatego polecam Wam ten poradnik, jeśli potrzebujecie przeanalizować swoje relacje.
Prawdopodobnie znajdziecie tu poradę dla siebie ☺

Pani Sandra Konrad stworzyła interesujący poradnik pt.: „Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami".

W poradniku wielokrotnie podkreśla jak ważna jest autonomia każdego człowieka, która powinna być celem, a wystąpi tylko wtedy kiedy uda się uniezależnić od in...

Rozwiń

Zwiń

Nie spodziewałam się, że po przeczytaniu książki "Karol III. Król ekscentryk" tak bardzo wyciągną mnie losy Rodziny Królewskiej. Muszę przyznać, że Autorka Iwona Kienzler bardzo zaciekawiła mnie swoim przedstawieniem historii Karola III oraz wielu osób, które były znaczące w jego otoczeniu.

Karol III jest postacią dyskusyjną, kontrowersyjną, ale jego zachowania wynikały z zawiłych historii rodzinnych i miłosnych. Czytając tę biografię możemy przejść przez wszystkie etapy życia Karola, zaczynając od dzieciństwa, aż po koronację. Praktycznie na każdej drodze Karol III zmagał się z sytuacjami trudnymi, kontrowersyjnymi, a nawet skandalicznymi. Wraz z biegiem lat można ujrzeć jakie przemiany zachodziły w Karolu oraz jakie czynniki miały wpływ na ukształtowanie jego osobowości.

W książce oprócz zaprezentowania życia samego Karola III możemy poznać wiele ciekawych historii dotyczących całej rodziny królewskiej, a także rodu Diany Spencer i Camilli Rosemary Shand. Można również dostrzec jak zmieniały się zwyczaje a także zasady panujące wśród Rodziny Królewskiej, na przestrzeni lat. Jest to niezmiernie interesujące!

A wiecie co jest najważniejsze w tej książce ? To że można spojrzeć na Karola, a także na jego bliskich, jak na normalnych ludzi, którzy też mają swoje uczucia, pragnienia i potrzeby. Zdecydowanie taka książka potrafi pomóc w rozumieniu bardzo odległych nam osób.

Jest to niezmiernie ciekawa biografia, którą polecam wszystkim, którzy chcą poznać trochę historii zarówno tej współczesnej, jak i z zeszłego wieku. Z chęcią przeczytam kolejne biografie osób z Rodziny Królewskiej!

Nie spodziewałam się, że po przeczytaniu książki "Karol III. Król ekscentryk" tak bardzo wyciągną mnie losy Rodziny Królewskiej. Muszę przyznać, że Autorka Iwona Kienzler bardzo zaciekawiła mnie swoim przedstawieniem historii Karola III oraz wielu osób, które były znaczące w jego...

Rozwiń

Zwiń

W moje ręce trafiła książka, której byłam bardzo ciekawa, ponieważ nigdy nie miałam styczności z literaturą japońską.

„Plecy, które chcę kopnąć”, której Autorką jest Risa Wataya, przede wszystkim zaskoczyła mnie swoją zwięzłością i przekazywaniem bardzo konkretnych treści na niewielu stronach.

„Plecy, które chcę kopnąć” to opowiadanie o samotności wśród młodzieży uczęszczającej do szkoły. Jak to bywa w standardowych klasach tworzą się grupy przyjaciół, a pomiędzy nimi zostają osamotnione osoby, nie mające się do kogo przyłączyć. W przypadku tego opowiadania jest to Hatsu oraz Ninagawa. Obydwoje są zagubieni i czują się jakby żyli we własnym świecie. Samotność z pewnością spowoduje że się zauważą, jednakże Autorka zachęca do chwili zastanowienia się, czy jest to wystarczające aby wyjść z tak trudnego stanu?

Krótkie, ale refleksyjne opowiadanie może zaskoczyć Was zarówno swoją prostotą w strukturze książki, a zarazem rozbudowaniem w obszarze poruszanych zagadnień. Polecam przeczytać, przede wszystkim by zagłębić temat życia w samotności oraz frustracji nią spowodowanej. Ponadto jeśli nie znacie literatury japońskiej to bardzo dobra okazja aby właśnie się z nią zapoznać 🤗 W przypisach znajdziecie wiele odniesień do zwyczajów, kultury panującej w Japonii, co z pewnością pozwoli Wam lepiej zrozumieć kontekst☺

W moje ręce trafiła książka, której byłam bardzo ciekawa, ponieważ nigdy nie miałam styczności z literaturą japońską.

„Plecy, które chcę kopnąć”, której Autorką jest Risa Wataya, przede wszystkim zaskoczyła mnie swoją zwięzłością i przekazywaniem bardzo konkretnych treści na niewielu stro...

Rozwiń

Zwiń

Co to był za thriller! Nie mogłam się od niego oderwać!
A mowa o książce C. J. Tudor: „Debit”.
Czytelnicy mogą przenieść się do świata, w którym rozprzestrzenił się śmiertelny wirus. Osoby nim zarażone umierają w męczarniach, jednakże są wyjątki – mały odsetek populacji, którym udaje się przetrwać. Nazywani są gwizdaczami (od świszczącego, pochorobowego oddechu), od których zdrowi ludzie mogą pobrać plazmę, uodparniającą na działania wirusa. Jednym z takich miejsc, w którym znajdują się uodpornione osoby i mają szanse na przeżycie, jest Azyl.

Hannah, Meg i Carter, trójka bohaterów przedstawia swoją historię walki o przetrwanie. Hannah – ocalała w wypadku autokarowym, z którego stara się wydostać, Meg – uwięziona w wagoniku kolejki liniowej oraz Carter – zmagający się z problemami w Azylu. Będziecie zaskoczeni, że tak odmienne historie mogą mieć tyle wspólnego.

C. J. Tudor świetnie przedstawiła ludzkie, brutalne i dzikie zachowania, wynikające z sytuacji zagrożenia życia i nieustępliwej walki z czasem.
Należy przyznać, że poszczególne sytuacje bohaterów są przerażające i drastyczne. Zostały zaprezentowane z niezwykłą dokładnością i realnością, co bardzo mi się podobało. Akcja książki zdecydowanie trzyma w napięciu, a zakończenie historii mnie zaskoczyło. Uwielbiam książki zawierające wizje postapokaliptyczne, dlatego polecam ją wszystkim tym, którzy mają podobny gust czytelniczy!

Co to był za thriller! Nie mogłam się od niego oderwać!
A mowa o książce C. J. Tudor: „Debit”.
Czytelnicy mogą przenieść się do świata, w którym rozprzestrzenił się śmiertelny wirus. Osoby nim zarażone umierają w męczarniach, jednakże są wyjątki – mały odsetek populacji, którym udaje się ...

Rozwiń

Zwiń

Przyznaję, że po otrzymaniu tej książki, nie wiedziałam czego mogę się spodziewać.
Po pierwsze, bardzo rzadko mam styczność z literaturą piękną, po drugie - nie znam poprzednich trzech książek z tej serii.

Byłam zdumiona jak szybko ta opowieść wpadła w mój gust!

Elizabeth Strout stworzyła postać, którą polubiłam od razu, pomimo ciężkiego charakteru i sporego egoizmu. Lucy jest pisarką, mającą dużo życiowego doświadczenia i mającą bardzo trafne przemyślenia. W tej części opowiada o swoim życiu podczas wybuchu pandemii. O strachu, zagubieniu, przygnębieniu całą sytuacją,
niemożliwością zobaczenia swoich bliskich, pozostawieniu całego dotychczasowego życia i próbie rozpoczęcia nowego - w "nowej rzeczywistości".

Bardzo ciekawym doświadczeniem jest cofnięcie się w czasie do 2020roku i przeżycie na nowo rozpoczęcia pandemii koronowarisa.
Jeszcze ciekawsze jest spojrzenie na tę sytuację oczami kogoś innego, w tym wypadku głównej bohaterki.

Autorka niejednokrotnie podkreśla, że lockdown nie tylko występował w czasie pandemii, ale można go zauważyć także w codziennym otoczeniu.

Przygoda z tą książką to przyjemne doświadczenie, szczególnie dlatego, że powieść jest autentyczna. Główna bohaterka Lucy jest naturalną kobietą,
posiada zarówno szereg wad oraz zalet, dzięki temu łatwo sie z nią utożsamić.
Mam wielką chęć poznać życie bohaterki zapisane na kartkach pozostałych trzech części.

W tej opowieści, którą czyta się niezwykle przyjemnie, znajdziecie wiele wartościowych refleksji oraz powrócicie do przeszłości.
Książka pozostanie u mnie na półce jako forma pamiętnika z czasów pandemii.

Przyznaję, że po otrzymaniu tej książki, nie wiedziałam czego mogę się spodziewać.
Po pierwsze, bardzo rzadko mam styczność z literaturą piękną, po drugie - nie znam poprzednich trzech książek z tej serii.

Byłam zdumiona jak szybko ta opowieść wpadła w mój gust!

Elizabeth Strout stworzył...

Rozwiń

Zwiń

A gdyby tak zatrzymać się na chwilę i pomyśleć czy nasze codzienne nawyki aby na pewno wpływają na nas pozytywnie? Może jednak posiadamy więcej negatywnych nawyków, które utrudniają poczucie szczęścia?

Dr Sophie Mort stworzyła ciekawy poradnik pt.: „Odnowa. Zmień nawyki i zacznij żyć po swojemu” który wydała @wielkalitera.

I tak oto możemy dowiedzieć się z tego poradnika:
* czym są i jak powstają nawyki,
* czym są heurystyki i dlaczego kierujemy się nimi w codziennych sytuacjach,
* jak nasze przekonania wpływają na podejmowane decyzje,
*czym jest autosabotaż i dlaczego przez niego zatrzymujemy się w miejscu,
* jakie role możemy przyjąć będąc w sytuacji trójkąta dramatycznego i co zrobić by każdą z nich przekształcić na pozytywniejszą postawę.

W tym poradniku znajdziecie z pewnością dużą dawkę wiedzy teoretycznej, jak i przykłady konkretnych pacjentów, mających problemy z nawykami i postawami blokującymi, które destrukcyjnie wpływały na ich życie. Właśnie te przykłady zachowań mogą zobrazować czytelnikowi problemy, których może nawet nie zauważać. Autorka rzetelnie omawia te przykłady, wskazując na co należy zwrócić uwagę, by wyjść z trudnej sytuacji.
Osobiście z pewnością powrócę do rozdziału o autosabotażu, czyli o tym, dlaczego sami blokujemy się przed podjęciem działań i potencjalnymi zmianami, które mogą okazać się dla nas pozytywne.

Sama konstrukcja poradnika jest bardzo przyjemna, a po każdym rozdziale znajdziecie krótkie podsumowanie „to ważne” – czyli zebranie najważniejszych zagadnień mających Wam uświadomić wpływ różnorodnych czynników na postępowanie. Dzięki wielu pytaniom zmuszających do refleksji oraz ćwiczeniom załączonym na końcu książki (takim jak: „wybierz własne nawyki” „zmierz się z lękami”) mamy możliwość zastanowić się nad swoimi zachowaniami. Taka autorefleksja jest bardzo istotna dla tych, którzy faktycznie sięgną po ten poradnik, by zmienić coś w sobie 🤗
Wierzę, że napływ pozytywnej energii płynącej z poradnika zapewne zmotywuje Was do działania!

A gdyby tak zatrzymać się na chwilę i pomyśleć czy nasze codzienne nawyki aby na pewno wpływają na nas pozytywnie? Może jednak posiadamy więcej negatywnych nawyków, które utrudniają poczucie szczęścia?

Dr Sophie Mort stworzyła ciekawy poradnik pt.: „Odnowa. Zmień nawyki i zacznij żyć po s...

Rozwiń

Zwiń

„Uciekniemy przed światem” to książka Anny Kowalczyk, która swoją premierę miała w zeszłym miesiącu.
Autorka książki ma bardzo intrygującą wizję świata: za kilka lat rozpocznie się wojna,która nie oszczędzi żadnego kraju, a w między czasie nastąpił przełomowy rozwój genetyki, bowiem urodzą się ludzie z nadprzyrodzonymi umiejętnościami(czytania w myślach i przekazywania ich przez dotyk, podnoszenie rzeczy o wadze kilku ton, niesamowitej wytrzymałości, umiejętność komunikacji we wszystkich językach i wiele innych...)

Wyobraźmy sobie zatem, że za kilka lat rodzi się sześcioro dzieci, zapłodnionych metodą in vitro w holenderskiej klinice, które rozwijają się nadzwyczaj szybko. Są niczym dorośli uwięzieni w ciele dzieci, a co kilka lat ich ciała próbują przyspieszyć rozwój fizyczny. Każde z dzieci ma inną zdolność, jednakże żadne z nich nie może ujawnić się publicznie. Ich rodzice postanawiają zrobić wszystko by je chronić, łącząc się, współdziałając i planując ucieczkę przed zainteresowanymi służbami, a także zbliżającą się wojną. Dzieci – geniusze – mają bardzo dobry plan, by uciec przed katastrofą, a dorośli ufają im do tego stopnia, że porzucają dotychczasowe obowiązki i pomagają go zrealizować.

Pomysł na opowiadanie bardzo mi się podoba. Historia niesamowitych dzieci, mających pomysł na ucieczkę, jest intrygująca - „kupiłam ją„ 🙂

Chociaż chciałabym żeby ta historia była bardziej rozwinięta. W tej książce wszystko dzieje się dla mnie ciut za szybko. Zbyt dużo jest opisanych relacji między bohaterami, a zbyt mało samej akcji, poszczególnych zdarzeń, a także czuję niedostatek informacji o rozwoju tych geniuszy – szczególnie z punktu widzenia biologicznego. Z takiego pomysłu mogłaby powstać bardzo ciekawa kilkuset stronnicowa cegiełka, gdyby rozwinąć historię rozwoju bohaterów, szczególnie pod względem technologicznym.

Mam również niedosyt po przeczytaniu zakończenia i wrażenie, jakby książka została przerwana w połowie całej akcji. Osobiście jestem ciekawa jakby wyglądało dalsze życie bohaterów oraz Ziemia po wojnie...może powstanie kontynuacja ?

„Uciekniemy przed światem” to książka Anny Kowalczyk, która swoją premierę miała w zeszłym miesiącu.
Autorka książki ma bardzo intrygującą wizję świata: za kilka lat rozpocznie się wojna,która nie oszczędzi żadnego kraju, a w między czasie nastąpił przełomowy rozwój genetyki, bowiem urodzą...

Rozwiń

Zwiń

To chwile pogodomy o Śląsku.
„Familoki. Śląskie mikrokosmosy. Opowieści o mieszkańcach ceglanych domów” to reportaż Kamila Iwanieckiego, o robotniczych osiedlach na Górnym Śląsku.
Autor w bardzo ciekawy sposób ukazuje cząstkę historii Górnego Śląska (doprawdy! nie mogłam się oderwać od książki!).
Znajdziecie w tym reportażu informacje zarówno o tradycjach budowania familoków (domów pracowniczych znajdujących się w zasięgu kopalni) oraz codzienności małego społeczeństwa m.in. z Zabrza, Katowic, Czeladzi, Bytomia, Gliwic, Rudy Śląskiej.
Zdecydowanie wielkim plusem reportażu jest wielotematyczność. Oprócz informacji o rozwoju przemysłu na Śląsku, funkcjonowaniu kopalń, Autor skupił się przede wszystkim na historiach ludzi, żyjących w czasach rozwoju przemysłu, a później w czasie jego restrukturyzacji. Przedstawia nam ich codzienne obowiązki, tryb pracy, nauki, zabawy podwórkowe, oczekiwania na święta. Zainteresuje Was z pewnością również wiele ciekawostek dotyczących panujących legend oraz zabobonów. Myślę że niejednokrotnie zaintrygują Was te opowieści – tak bardzo odległe od współczesnych czasów.
Ponadto znajdziecie w tym reportażu mnóstwo historycznych zdjęć, przedstawiających architekturę, a także samych mieszkańców. Zamieszczone zostały historie obywateli napisane…gwarą śląską🤗Jest to bardzo dobra łamigłówka, by zrozumieć wszystko!
Niewątpliwie Autor ukazał Górny Śląsk niesamowicie klimatycznym miejscem…aż chce się tam pojechać i pochodzić po Nikiszowcu ☺

To chwile pogodomy o Śląsku.
„Familoki. Śląskie mikrokosmosy. Opowieści o mieszkańcach ceglanych domów” to reportaż Kamila Iwanieckiego, o robotniczych osiedlach na Górnym Śląsku.
Autor w bardzo ciekawy sposób ukazuje cząstkę historii Górnego Śląska (doprawdy! nie mogłam się oderwać od k...

Rozwiń

Zwiń