Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Macie książkowe guilty pleasure 😉?
Nie ukrywam, że u mnie są to powieści romantyczne, romanse, romansidła, erotyki...

"Times New Romans" Julii Biel reprezentuje gatunek romansu, który szczególnie lubię, a mianowicie slow burn 🩷

Powieść została napisana z perspektywy skrzywdzonej młodej kobiety Elle i zakochanego młodego mężczyzny Theo walczącego o jej uczucia. Wraz z głównymi bohaterami obserwujemy te same wydarzenia i mamy wgląd w ich uczucia na bieżąco z dwóch stron barykady.

Osią książki jest dzieciństwo Elle i Theo, ich wspólne marzenia, rozwijające się uczucia i katastrofa, która przekreśliła ich relację. Wspólne marzenia stały się rzeczywistością - zostali znanymi pisarzami. Ona - kryminałów, on - romansów. Theo, aby nawiązać ponownie kontakt z Elle, uknuł spisek, do którego wciągnął wspólnego wydawcę. Mają bowiem razem napisać powieść i udawać zakochanych w celach marketingowych. Czy intryga będzie skuteczna? Nie będę spoilerować 🙂

To moje pierwsze spotkanie z autorką i z nową marką @gorzka.czekolada.wydawnictwo wydawnictwa @mediarodzina.wydawnictwo. Muszę przyznać, że bardzo spodobał mi się pomysł z opisem treści książki w formie hasztagów (na zdjęciu) ❤️.

Samą powieść trudno mi jednoznacznie ocenić. Z jednej strony ma to, co lubię w powieściach: ciekawy pomysł, interesujących bohaterów, uczucia, zwroty w akcji, dobry styl ułatwiający szybką lekturę. Z drugiej strony fragmenty książki opisujące wspólną powieść pisaną w dzieciństwie były dla mnie mało interesujące. Również scena z parapetówki była przekombinowana, psychologicznie nie pasuje mi do zakochanego mężczyzny, nawet jeśli próbował wzbudzić zazdrość w dziewczynie.

Myślę, że książka spodoba się młodszym czytelnikom/czytelniczkom (18+), których nie przerazi objętość książki (576 stron) 🙂

#współpracabarterowa

Książkę otrzymałam od @gorzka.czekolada.wydawnictwo w ramach akcji recenzenckiej zorganizowanej z @lubimyczytac.pl.

Macie książkowe guilty pleasure 😉?
Nie ukrywam, że u mnie są to powieści romantyczne, romanse, romansidła, erotyki...

"Times New Romans" Julii Biel reprezentuje gatunek romansu, który szczególnie lubię, a mianowicie slow burn 🩷

Powieść została napisana z perspektywy skrzywdzone...

Rozwiń

Zwiń

Znasz reportaże o TOPR-ze Beaty Sabały-Zielińskiej? Jeśli nie, to zachęcam do ich przeczytania, bo są rewelacyjne ❤️

Tym razem Tatry ukazane są trochę z innej perspektywy - jako tło, a wg mnie jako główny bohater, wokół którego skupia się opowieść o rodzinie Krzeptowskich i schroniska w Dolinie Pięciu Stawów. (A stawów jest sześć! 🙂)

Książka dla wielbicieli prawdziwych historii rodzinnych, pasjonatów gór, którzy potrafią docenić wspomnienia, anegdoty i klimatyczne gawędy prowadzone ze swadą. Oraz fotografie - przepiękne krajobrazy, przez które żałuję, że nie mam kondycji na wyprawę do Doliny Pięciu Stawów. Przepraszam, sześciu...

Znasz reportaże o TOPR-ze Beaty Sabały-Zielińskiej? Jeśli nie, to zachęcam do ich przeczytania, bo są rewelacyjne ❤️

Tym razem Tatry ukazane są trochę z innej perspektywy - jako tło, a wg mnie jako główny bohater, wokół którego skupia się opowieść o rodzinie Krzeptowskich i schroniska w D...

Rozwiń

Zwiń

Mamy królową powieści historycznych 💥

Niech Was nie zwiedzie tytuł 😉, nie jest to typowy romans historyczny z bajkowym happy-endem, z tłem historycznym potraktowanym po macoszemu.

Losy Elżbiety - Półki żyjącej na przełomie wieków XIX i XX - zdeterminowane są przez Historię. Historię Polski bez państwa i rewolucyjnej Rosji.

Bohaterka urodziła się we dworze w Marianówce, którą niegospodarny ojciec musiał sprzedać, aby z uzyskanych środków rozpocząć nowe życie w Warszawie. Tej Warszawie opisywanej przez Prusa - brudnej, biednej, szarej. Jako uczennica w Warszawie jest świadkiem demonstracji, strajków, brutalnie stłumionych przez carską władzę. Poślubiła idealistę, skazanego na wygnanie do Astrachania, wbrew woli najbliższych. Jako żona jest zaś świadkiem rewolucji i końca pewnej epoki.

Książka jest opowieścią o tęsknocie - za zmarłą matką, domem rodzinnym - wielokrotnie traconym,
korzeniami. Jest powieścią o miłości - do Ojczyzny, matczynej, ojcowskiej, do ukochanego, też platonicznej do innego mężczyzny.

"Miłość w cieniu rewolucji" jest pełna emocji i przeżyć wewnętrznych, trudnych wyborów i decyzji.

Jestem zachwycona portretami kobiet, mądrych, odważnych i wyrazistych ❤️, a także obrazem społeczeństwa - tygla kulturowego.

Czytając powieść @majajaszewska, przypominałam sobie teksty Mistrzów - Prusa i Żeromskiego 🙂

Liczę na ciąg dalszy!

Mamy królową powieści historycznych 💥

Niech Was nie zwiedzie tytuł 😉, nie jest to typowy romans historyczny z bajkowym happy-endem, z tłem historycznym potraktowanym po macoszemu.

Losy Elżbiety - Półki żyjącej na przełomie wieków XIX i XX - zdeterminowane są przez Historię. Historię Pols...

Rozwiń

Zwiń

Lubicie twórczość Kory? Ja stosunkowo niedawno dopiero do niej dorosłam 🙈

Fragmenty tej książki czytałam kiedyś w Internecie, dlatego sięgnęłam akurat po tę biografię. Napisana ciekawie, czyta się łatwo i przyjemnie, zawiera dużo fotografii, wspomnień, wywiadów z osobami, które Korę znały. Portret barwnej i fascynującej kobiety.

Mnie bardzo zaciekawiły wspomnienia z ówczesnego Krakowa, relacja z Psem, czyli Ryszardem Terleckim, a także interpretacje utworów przez komunistyczną cenzurę.

Niestety autorka trochę za bardzo podkoloryzowała fakty i w maju tego roku Wydawnictwo Znak przeprosiło na stronie internetowej za rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji w publikacji. I dlatego ani nie polecam, ani nie odradzam przeczytania tej książki.

Lubicie twórczość Kory? Ja stosunkowo niedawno dopiero do niej dorosłam 🙈

Fragmenty tej książki czytałam kiedyś w Internecie, dlatego sięgnęłam akurat po tę biografię. Napisana ciekawie, czyta się łatwo i przyjemnie, zawiera dużo fotografii, wspomnień, wywiadów z osobami, które Korę znały...

Rozwiń

Zwiń

"Białość" Jona Fossego jest zapisem myśli i emocji, strumienia świadomości mężczyzny, który dla zabicia nudy jedzie samochodem przed siebie, kierując się raz w prawo, raz w lewo. Wjeżdża w głąb lasu, z którego nie może wyjechać. Zaczyna padać śnieg, ściemnia się i robi się chłodniej. Bohater wyrzuca sobie głupotę i próbuje się ratować. Wysiada i zaczyna szukać pomocy, ludzi, pobliskich zamieszkanych domów. W trakcie marszu spotyka świetlistą postać, tajemniczego mężczyznę w czerni i szukających go rodziców. W natłoku myśli, wspomnień przewijają się i emocje: smutek, niepokój, gniew na samego siebie, strach, ciekawość, rezygnację. Zakończenie jest nieoczywiste dla czytelnika. Myślę, że każdy może je inaczej zinterpretować. Dla mnie jest to scena śmierci i wędrówki w zaświaty.

Podejrzewam, że nie każdemu przypadnie do gustu taka forma utworu i styl autora. Nie wiem, czy inne utwory noblisty są równie niejednoznaczne i niepokojące. Ale dla mnie "Białość" była na tyle oryginalna, że wybiła mnie z czytelniczego nic mi się nie podoba 🙂

"Białość" Jona Fossego jest zapisem myśli i emocji, strumienia świadomości mężczyzny, który dla zabicia nudy jedzie samochodem przed siebie, kierując się raz w prawo, raz w lewo. Wjeżdża w głąb lasu, z którego nie może wyjechać. Zaczyna padać śnieg, ściemnia się i robi się chłodn...

Rozwiń

Zwiń