Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że gdyby nie to, że wcześniej miałam okazję brać udział w spotkaniu autorskim z Krystyną Zelek, zupełnie inaczej odebrałbym tę książkę, prawdopodobnie znacznie gorzej... Ta książka to taki trochę romans, trochę sci-fi, a nawet jest trochę filozofii! Całkiem intrygujące połączenie!

Wyraźnie widziałam różnicę w narracji, o której podczas spotkania mówiła autorka. To było fajne doświadczenie czytać książkę i z każdą kolejną stroną zauważać zmiany.

Autorka w fajny sposób zwróciła moją uwagę na sny. U mnie z tym bywa różnie. Czasem jakiś pamiętam, czasem budzę się nagle z poczuciem ogromnego niepokoju i strachu, ale przeważnie, kiedy zadzwoni mi budzik, a ja otwieram oczy, stwierdzam, że nic mi się nie śniło. Tymczasem Krystyna Zelek na podstawie swoich snów stworzyła całą książkę! Niesamowite!

Książka ma naprawdę ciekawą fabułę. Kim jest główna bohaterka i co tak naprawdę się wydarzyło poznajemy razem z nią. Wędrujemy po tajemniczych i strasznych miejscach, poznajmy innych ludzi i przede wszystkim, staramy się odnaleźć Anioła!

Po spotkaniu autorki i po wysłuchaniu tego, co wtedy opowiadała, szczerze mówiąc zupełnie inaczej wyobrażałam sobie wątek tego Anioła. Niestety nie mogę tu za wiele na ten temat powiedzieć, bo to były by już spore spojlery. Cóż, może został on trochę przerobiony na potrzeby książki, albo po prostu już od samego początku źle to zrozumiałam...

Mimo to ogólnie książka naprawdę bardzo mi się spodobała! Z niecierpliwością czekam na tom drugi!

Muszę przyznać, że gdyby nie to, że wcześniej miałam okazję brać udział w spotkaniu autorskim z Krystyną Zelek, zupełnie inaczej odebrałbym tę książkę, prawdopodobnie znacznie gorzej... Ta książka to taki trochę romans, trochę sci-fi, a nawet jest trochę filozofii! Całkiem intrygujące połączenie!

Wyraźnie widziałam różnicę w narracji, o której podczas spotkania mówiła...

Historia całkiem w porządku, choć dla mnie bez szaleństw. Czytałam bez większych emocji. Nie wyciągnęła mnie niestety na tyle, by w napięciu chcieć się dowiedzieć, o co tak naprawdę chodzi.
Z całym szacunkiem, ale cała ta historia wydawała mi się taka jakaś nijaka. Zupełnie zwykła.
Bohaterowie nie wzbudzili we mnie większej sympatii, czy w ogóle jakichkolwiek uczuć, podobnie akcja książki. Jakiś humor miała, ale ja najwyraźniej nie do końca to wyłapałam, oczywiście momentami śmiałam się, ale zdecydowanie rzadko.
Czytając jakoś nie potrafiłam wejść w tę historię i dać się porwać. Brzmiało mi to wszytko dość nudno. Żaden z wątków, żadna z postaci niestety nie zaciekawiła mnie, bym zwróciła na nie uwagę bardziej niż na inne.

Generalnie w porządku, ale nie dla mnie...

Historia całkiem w porządku, choć dla mnie bez szaleństw. Czytałam bez większych emocji. Nie wyciągnęła mnie niestety na tyle, by w napięciu chcieć się dowiedzieć, o co tak naprawdę chodzi.
Z całym szacunkiem, ale cała ta historia wydawała mi się taka jakaś nijaka. Zupełnie zwykła.
Bohaterowie nie wzbudzili we mnie większej sympatii, czy w ogóle jakichkolwiek uczuć,...

Jakie było Wasze tegoroczne największe pozytywne zaskoczenie książkowe?
Książka, po której nie spodziewaliście się za wiele, a okazała się jedną z najlepszych, jakie do tej pory przeczytaliście w swoim życiu?
Sięgnęłam po "Tamarynd" z myślą: fajna okładka, podoba mi się. Opis zupełnie zwykły, ale treść książki okazała się totalnie niezwykła!

"Tamarynd" już od pierwszych chwil wywołał we mnie zaskoczenie, przez co natychmiast zaciekawiła mnie ta historia.
Ilość wątków i poruszonych problemów jest ogromna, ale autorka poprowadziła książkę w taki sposób, że nic się nie myli i wiadomo, o co chodzi! Mimo że było mnóstwo postaci, każdy miał inną historię i problemy, bywały retrospekcje, to nawet na chwilę nie zgubiłam się w historii.

Sama nie wiem, co dokładnie aż tak bardzo zachwyciło mnie w tej książce. Wiem jednak, że jest to zdecydowanie pozycja warta uwagi!

Książka wręcz skradła moje serce! Rzadko mi się zdarza, żebym lubiła wszystkich bohaterów, którzy pojawiają się w książkach, zazwyczaj jest kilku, których nie znoszę (czasami nawet bez konkretnego powodu). Tutaj w najgorszym wypadku niektórzy byli mi tylko obojętni.

"Tamarynd" jest dla mnie wyjątkową pozycja może też dlatego, że jest to pierwsza książka z literatury obyczajowej, która zrobiła na mnie takie wrażenie. Zazwyczaj ten gatunek nie odbija się na mnie jakoś specjalnie, przeczytałam już mnóstwo podobnych książek, ale żadna nie była taka jak ta!

Jakie było Wasze tegoroczne największe pozytywne zaskoczenie książkowe?
Książka, po której nie spodziewaliście się za wiele, a okazała się jedną z najlepszych, jakie do tej pory przeczytaliście w swoim życiu?
Sięgnęłam po "Tamarynd" z myślą: fajna okładka, podoba mi się. Opis zupełnie zwykły, ale treść książki okazała się totalnie niezwykła!

"Tamarynd" już od pierwszych...