Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
Czy byliście kiedyś w Indiach? 🇮🇳 Myślę, że większość z nas - na czele ze mną - jeszcze nie.😉
Ale dzięki najnowszej powieści Katarzyny Sarnowskiej pt. "Powitanie słońca" wybrałam się tam w literacką podróż. ❤️
W książce poznajemy Beatę, która po nieudanym małżeństwie pragnie odzyskać wewnętrzną równowagę i dystans do siebie.
Do tej pory jej życie koncentrowało się na zaspokajaniu potrzeb męża, który był narkomanem. Beata ma także dość smutne wspomnienia z dzieciństwa, gdyż jej ojciec nadużywał alkoholu. Jak widzicie - samo życie! 🌷🌷🌷
Kobieta jest entuzjastką jogi i dlatego też postanawia wyjechać na nieokreślony czas do Indii. Pakuje najpotrzebniejsze rzeczy i wsiada do samolotu, który unosi ją i jej bagaż życiowy do Mumbaju. Już na pokładzie poznaje pewnego Hindusa - gbura, który daje jej kilka "kazań". To niejedyny mężczyzna, który wykaże zainteresowanie atrakcyjną Europejką w średnim wieku...
Jeśli jesteście ciekawi, jak dalej potoczy się ta indyjska historia i czy Beata odzyska spokój duchowy, to sięgnijcie po tę świetną powieść. 🌷🌷🌷
"Powitanie słońca" to ciepła, pełna emocji opowieść, która skłania czytelnika do refleksji i ma piękne przesłanie.
Jak mówi Autorka: "napisałam "Powitanie słońca", aby dodać otuchy kobietom, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej, aby pokazać, że można wyjść z największego dołka i odbić się od dna. Poprzez tę książkę chciałabym uzmysłowić, że warto walczyć o lepsze jutro, nawet wtedy gdy miało się gorszy start, a po drodze dużo bolesnych przeżyć, że na zmiany nigdy nie jest za późno, ale żeby ich dokonać trzeba wziąć byka za rogi i ruszyć się z miejsca, bo czasami Indie mogą być bliżej niż myślisz."

Jesteśmy ciągle w biegu, na nic nie mamy czasu, a życie przemija szybko, czasem zbyt szybko... Gdzie podziała się nasza radość życia?

"Beata pomyślała, że tego chyba brakuje w Europie - radości z prostych czynności i samego faktu istnienia. Ludzie w Europie są często niezadowoleni, próbują walczyć z rzeczywistością, naginać ją do swoich potrzeb, nie potrafią pogodzić się z tym, co nieuniknione i chcą ciągle więcej i więcej: więcej rzeczy, towarów, pieniądzy, sławy, władzy."
W "Powitaniu słońca" czekają na Was smaki i zapachy Indii, stracone złudzenia, gorące uczucie i gama emocji!
To ciepła i mądra opowieść o tym, co jest w życiu ważne, a na co nie warto tracić czasu!
Koniecznie przeczytajcie!
Polecam serdecznie 💙😘

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
Czy byliście kiedyś w Indiach? 🇮🇳 Myślę, że większość z nas - na czele ze mną - jeszcze nie.😉
Ale dzięki najnowszej powieści Katarzyny Sarnowskiej pt. "Powitanie słońca" wybrałam się tam w literacką podróż. ❤️
W książce poznajemy Beatę, ...

Rozwiń

Zwiń

"Lepsze czasy. Jak zostać królem".
Bohaterem książki jest przyszły polski władca - 10 - letni Władysław Waza, który w przebraniu zwykłego szlachcica przemierza miasta i wioski, przyglądając się z bliska życiu ich mieszkańców. Odwiedza huty, kopalnie, folwarki , jarmarki, podmiejskie warsztaty i obozy wojskowe.
I wysłuchuje interesujących historii. Wraz z królewiczem zaglądamy do Warszawy, Rawy Mazowieckiej, Radomia, Chęcin, Krakowa, Rygi, Lwowa czy Wilna. Dowiadujemy się, jak wyglądała praca w warsztacie garncarskim i kamieniarskim, w kopalni soli w Wieliczce, jak wyglądał handel na rynku w Krakowie oraz co i za ile sprzedawano na dawnych jarmarkach.
Bardzo zainteresował mnie rozdział poświęcony Akademii Wileńskiej. Jak zorganizowana była nauka w dawnym gimnazjum, jaki materiał przerabiano w każdej klasie i jak liczne były oddziały.
Jestem pod wielkim wrażeniem wiedzy zawartej w tej niezwykle wartościowej książce.
Genialne ilustracje, nowatorskie podejście do tematu oraz staranne wydanie w twardej oprawie to atuty "Lepszych czasów".
Polecam serdecznie 💙😘

"Lepsze czasy. Jak zostać królem".
Bohaterem książki jest przyszły polski władca - 10 - letni Władysław Waza, który w przebraniu zwykłego szlachcica przemierza miasta i wioski, przyglądając się z bliska życiu ich mieszkańców. Odwiedza huty, kopalnie, folwarki , jarmarki, podmiejskie warsz...

Rozwiń

Zwiń

"Dobre czasy. Jak zarobić w średniowieczu".
Jak się okazuje ludzie żyjący w tej epoce nie różnili się zbytnio od nas współczesnych w swych dążeniach. Jak pisze Paweł Zych we wstępie: "Też chcieli czuć się bezpiecznie, mieszkać w ładnych domach, dobrze jeść i modnie się ubierać (no może poza mnichami, ale to wyjątek). A przecież to wszystko kosztowało."
Podczas lektury mamy okazję zajrzeć m.in.do średniowiecznej wsi. Przyglądamy się, jak mieszkali ludzie, jak pracowali na roli, ile za to zarabiali i jak wyglądała ich hierarchia. A byli to sołtysi, kmiecie, zagrodnicy, małorolni, komornicy i czeladź. Nazwy brzmią znajomo, ale dopiero z lektury możemy poznać różnice między nimi.
Ta książka to skarbnica wiedzy o życiu w Średniowieczu. Wraz z Autorem zaglądamy do cegielni, kuźnicy, do klasztoru, na zamek, do portu, kopalni, katedry...
Paweł Zych włożył masę pracy w powstanie tej książki. Największym walorem są pobudzające wyobraźnię ilustracje!
Książka została bowiem genialnie zilustrowana i w ten sposób przemyca cenną wiedzę. Myślę, że jest to idealna lektura dla miłośników historii w każdym wieku, lecz nie tylko!
Polecam serdecznie 💙😘

"Dobre czasy. Jak zarobić w średniowieczu".
Jak się okazuje ludzie żyjący w tej epoce nie różnili się zbytnio od nas współczesnych w swych dążeniach. Jak pisze Paweł Zych we wstępie: "Też chcieli czuć się bezpiecznie, mieszkać w ładnych domach, dobrze jeść i modnie się ubi...

Rozwiń

Zwiń

Już wiele razy to pisałam, ale napiszę jeszcze raz, że bardzo sobie cenię twórczość Anny Sakowicz. 📝☕🌷
Gdy sięgałam po jej najnowszą powieść pt. "Moja matka pestka", czułam, że będzie to niezwykle przejmująca lektura. Autorka zadedykowała ją bowiem pamięci osób bez pamięci...Jak nietrudno się domyślić, chodzi tu o osoby dotknięte chorobą Alzheimera.
Myślę, że mogę zdradzić, że w rodzinie Pisarki bliska jej osoba cierpiała na tę chorobę.
Ale zacznijmy od początku.🌷
W powieści poznajemy młodą, atrakcyjną kobietę, która po trudnych doświadczeniach w dzieciństwie, właśnie wychodzi na prostą. Kiedyś młodsza siostra Nataszy Julia zmarła przedwcześnie, a rodzice, a zwłaszcza matka cały żal wylali na Bogu ducha winną dziewczynkę. Natasza czuła się źle, nigdy nie mogła zasłużyć na dobre słowo od mamy, nigdy nie mogła jej dogodzić... Żal, rozpacz, poczucie krzywdy przepełniło serce dziewczynki...
Obecnie kobieta przezwyciężyła traumę z dzieciństwa, odizolowała się od rodziców i wraz z przystojnym narzeczonym planują ślub i może kiedyś dzieci. Dumą napawa parę nowo zakupione mieszkanie, urządzone ze smakiem. Brzmi sielankowo, prawda?😉
No właśnie! Nie mogę zdradzić zbyt dużo z fabuły, aby nie odbierać Wam przyjemności czytania. Dodam jednak, że matka Nataszy zaczyna chorować na Alzheimera , a dziewczyna jest jedyną osobą, która może zapewnić jej opiekę. Chociaż "może" to o wiele za dużo powiedziane...
Anna Sakowicz napisała mądrą, poruszającą opowieść o blaskach i cieniach życia. O tym, że warto doceniać nawet najmniejsze przyjemności, bo niestety życie jest nieprzewidywalne...
Nigdy nie wiadomo, co czeka na nas za przysłowiowym rogiem...
Idealnie do treści książki pasuje przysłowie - "prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie". Tego właśnie doświadczyła Natasza, która w trudnych chwilach nie mogła liczyć na bliską jej osobę. Także dla wielu jej przyjaciółek pomoc kobiecie okazała się zbyt trudnym zadaniem...
"Moja matka pestka" to opowieść o rozpaczy, niemocy, nienawiści i pojednaniu. To pełna emocji historia o dojrzałej miłości. Opowieść, która zaskakuje, wzrusza i skłania do refleksji. To wreszcie historia, która trzyma w napięciu do samego końca i pozostanie w mej pamięci. 🌷🌷🌷
Jeśli szukacie pełnej emocji, wzruszającej powieści, to jest to lektura dla Was.
Polecam serdecznie 💙😘

Już wiele razy to pisałam, ale napiszę jeszcze raz, że bardzo sobie cenię twórczość Anny Sakowicz. 📝☕🌷
Gdy sięgałam po jej najnowszą powieść pt. "Moja matka pestka", czułam, że będzie to niezwykle przejmująca lektura. Autorka zadedykowała ją bowiem pamięci osób bez pamięci...Jak nietrudno ...

Rozwiń

Zwiń

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
Byliście kiedyś w Tajlandii? 🇹🇭 Ja niestety nie, ale dzięki książce Aleksandry Tabor moja wiedza o tym fascynującym kraju znacznie się poszerzyła.
📝☕🌷
Od zawsze uwielbiałam pozycje, w których autor opisuje swoje doświadczenia z życia w obcym kraju. Oczywiście można przeczytać przewodnik, ale jednak to nie to samo! 😉
Dlatego też z przyjemnością sięgnęłam po "Notatki z życia i pracy", które ukazały się nakładem Wydawnictwa Bookedit.
Aleksandra Tabor pracowała przez pewien czas w firmie w Bangkoku. Dzięki temu mogła poznać Tajlandię i mentalność jej mieszkańców od "przysłowiowej podszewki". Autorka zżyła się z ludźmi, oswoiła z odmienną religią i kulturą. Czy było łatwo? Z pewnością, nie! 😊
Na początku czytelnik dowiaduje się, jak zorganizowana jest praca w tajskiej firmie, jakie są zarobki i warunki, aby obcokrajowiec mógł taką pracę dostać. Następnie otrzymujemy informacje o tajskim jedzeniu, religii i kulturze. Opisy pysznych tajskich potraw sprawiały, że od razu stawałam się głodna. 😍
Mnie najbardziej zainteresował rozdział zatytułowany "Ludzie", w których Autorka kreśli sylwetki osób, które stanęły na jej drodze. Opowiada o ich marzeniach, celach życiowych i problemach. Tajowie jawią się jako niezwykle życzliwi ludzie, bardzo pozytywnie nastawieni do obcokrajowców.
Całość napisana jest przystępnym językiem, w lekkim stylu i opatrzona pięknymi fotografiami. 💝
Jeśli jesteście ciekawi, dlaczego Tajowie tak młodo wyglądają, o co chodzi z tą słynną seksturystyką, kim jest ladyboy, a kim gik, to śmiało sięgnijcie po tę świetną książkę. 😊
Dla osób wybierających się na urlop bądź do pracy, to lektura wręcz obowiązkowa.🌷🌷🌷
Na koniec zacytuję Autorkę:
"Dla mnie Tajlandia to nie tylko piękny kraj o fascynującej kulturze, to przede wszystkim kraj pełen sprzeczności."
Polecam serdecznie! 💙😘

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
Byliście kiedyś w Tajlandii? 🇹🇭 Ja niestety nie, ale dzięki książce Aleksandry Tabor moja wiedza o tym fascynującym kraju znacznie się poszerzyła.
📝☕🌷
Od zawsze uwielbiałam pozycje, w których autor opisuje swoje doświadczenia z życia w ob...

Rozwiń

Zwiń

Pióro Agaty Bizuk poznałam po raz pierwszy przy okazji lektury bardzo przejmującej powieści pt. "Głodni". 📝☕🌷
Jeśli jeszcze nie mieliście okazji jej przeczytać, to zachęcam do tego gorąco.
Jak się okazuje Autorka ma wiele różnych twarzy i tym razem trafiłam na pierwszy tom sagi "Potomkowie" zatytułowany " Skóra na niedźwiedziu".🐻
Zapewne znacie takie powiedzenie, że nie należy dzielić skóry na niedźwiedziu? Otóż to! 😉
W powieści tym niedźwiedziem jest nie kto inny, jak 75 - letnia babcia Ingrid. Od razu Wam napiszę, że pokochałam ją całym sercem. ❤️
Ingrid bowiem ma charakterek i idzie do przodu z wszelkimi nowinkami technicznymi.
No bo powiedzcie sami, dlaczego w tym wieku nie można założyć sobie Tindera i przeglądać zdjęć seksownych kandydatów z okolicy? 😉
Zwłaszcza, jeśli się ma odlotową przyjaciółkę Jadwigę, która rozumie Was bez słów!😍
Do tego wszystkiego Ingrid jest posiadaczką klimatycznej przedwojennej willi w Szczawnie-Zdroju.
Członkowie rodziny Kręciszow ostrzą sobie na nią zęby i marzą o przejęciu jej na własność i urządzeniu np.przytulnego hoteliku!
Agata Bizuk stworzyła odlotową i bardzo życiową opowieść, całkowicie w moich klimatach. 🌷
Autorka jest doskonałą obserwatorką, co uwidacznia się w kreacji różnorodnych bohaterów.
Zapraszam Was do odwiedzenia nestorki rodu w klimatycznej willi, wypicia z nią kieliszeczka naleweczki i poznania zwariowanej rodzinki Kręciszów.
Dobry humor, gama emocji i trzymająca w napięciu akcja - gwarantowane!😍
Serdecznie polecam i czekam na kolejną część!
💙😘

Pióro Agaty Bizuk poznałam po raz pierwszy przy okazji lektury bardzo przejmującej powieści pt. "Głodni". 📝☕🌷
Jeśli jeszcze nie mieliście okazji jej przeczytać, to zachęcam do tego gorąco.
Jak się okazuje Autorka ma wiele różnych twarzy i tym razem trafiłam na pierwszy tom sagi "Potomkowi...

Rozwiń

Zwiń

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
"Devi, Waleczna Bogini" to drugi tom cyklu "Klejnoty Dubaju" autorstwa Kingi Jesman. 📝☕🌷
Można go jednak czytać bez znajomości części pierwszej.
Autorka od kilkunastu lat mieszka i pracuje w Dubaju, gdzie ma okazję podpatrywać życie ludzi z różnych stron świata. 🇦🇪
W drugim tomie poznajemy historię Devi, młodej, uroczej Hinduski, która manipulacją zostaje zmuszona do ślubu z jak mogłoby się wydawać kandydatem idealnym. 💚❤️💚
Młodą parę dzieli duża różnica w statusie materialnym, dlatego też dziewczyna nie może zrozumieć, dlaczego została wybrana. Mimo to poddaje się woli rodziców i wychodzi za mąż.
W małżeństwie nie ma tak naprawdę nic do powiedzenia, wykonuje jedynie z mozołem obowiązki domowe i stara się zadowolić swego pana i władcę. Jednak i to niezbyt jej wychodzi...Nie tak wyobrażała sobie swe życie. Devi czuje się jak "ptak zamknięty w klatce"... Pewnego dnia jej mieszkająca w Maroku przyjaciółka Almas zaprasza ją i jej męża Sanchaya do Maroka, a on nieoczekiwanie się zgadza...
Ten wyjazd sprawi, że monotonne życie Devi zostanie wywrócone do góry nogami! Czy zmieni się na lepsze? O tym musicie już przekonać się sami, sięgając po tę pełną emocji powieść. 🌷
Kinga Jesman napisała świetną , niezwykle ciekawą opowieść. ❤️💚❤️
Autorka nie boi się poruszania trudnych tematów. Małżeństwo aranżowane, oszustwo, tajemniczy spadek, zemsta i gorące uczucie!
Bardzo lubię poznawać obce kultury, to są zdecydowanie moje klimaty! W Indiach nigdy nie byłam, a tu Autorka przemyca szereg ciekawostek. Wierzenia, hinduscy bogowie, bogate tradycje, indyjskie potrawy!
Dodam jeszcze, że Kinga Jesman zastosowała w swoim cyklu bardzo ciekawy zabieg. Gdy opowiadana przez nią historia chyli się już ku końcowi, mamy szansę poznać ją jeszcze z perspektywy męskiego bohatera, co rzuca na opowieść dodatkowe światło.😊
Jeśli macie podobne czytelnicze upodobania co ja, to jest to lektura dla Was!
Czekam na kolejną część!
I oczywiście serdecznie polecam! 💙😘

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
"Devi, Waleczna Bogini" to drugi tom cyklu "Klejnoty Dubaju" autorstwa Kingi Jesman. 📝☕🌷
Można go jednak czytać bez znajomości części pierwszej.
Autorka od kilkunastu lat mieszka i pracuje w Dubaju, gdzie ma okazję pod...

Rozwiń

Zwiń

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
"Proszę, pokochaj mnie TATO" to kontynuacja niezwykle poruszającej powieści Marty Maciejewskiej pt. "Proszę, pokochaj mnie MAMO". 📝☕🌷 I to właśnie od tej części polecam Wam zacząć lekturę tej dylogii
Już w pierwszym tomie Autorka postawiła sobie wysoko poprzeczkę i byłam bardzo ciekawa, jak będzie tym razem! Jakie są więc moje wrażenia z lektury? O tym oczywiście za chwilę! 😉
Poznajemy tutaj dalsze losy Anki Zwolenkiewicz, która wiedzie spokojne życie na jednym z wrocławskich osiedli nowoczesnych domków. Dwoje udanych dzieci, przystojny i kochający mąż. Do tego Ania dostaje wymarzoną pracę. Jednym słowem: sielanka! ❤️
I wtedy, jak to w życiu często bywa, zdarza się coś, co sprawia, że z trudem zbudowane szczęście rodzinne zaczyna walić się jak przysłowiowy domek z kart...
Oczywiście nie zdradzę Wam żadnych szczegółów, aby nie odbierać Wam przyjemności czytania.
🌷🌷🌷
"Proszę, pokochaj mnie TATO" to pełna emocji powieść, która porusza najczulsze struny w duszy czytelnika. Marta Maciejewska nie boi się tematów tabu. Gwałt, ciężka choroba, szantaż, nieporozumienia rodzinne, zazdrość..
Autorka ukazuje bezwarunkową miłość matki do dziecka. Bo matka zrobi wszystko, aby ratować swoje dziecko, nie cofnie się przed niczym!

"Proszę, pokochaj mnie TATO" to bardzo życiowa historia. ❤️
To historia, od czytania której trudno jest się oderwać. To historia pełna bólu i cierpienia, która ukazuje, co tak naprawdę liczy się w życiu.
Bo jak mówi bohaterka:
"Wiedziałam, że w życiu mogą zdarzyć się różne rzeczy, ale miałam u boku rodzinę. Razem byliśmy siłą, wspólnym motorem napędowym i wiedzieliśmy, że cokolwiek się wydarzy, przejdziemy przez to razem."
Koniecznie przeczytajcie!
Polecam serdecznie 💙😘

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
"Proszę, pokochaj mnie TATO" to kontynuacja niezwykle poruszającej powieści Marty Maciejewskiej pt. "Proszę, pokochaj mnie MAMO". 📝☕🌷 I to właśnie od tej części polecam Wam zacząć lekturę tej dylogii
Już w pierwszym tomie Autorka postawiła...

Rozwiń

Zwiń

"Kamienica Schopenhauerów" to najnowsza powieść Anny Sakowicz, która ukazała się w pięknej edycji z barwionymi brzegami nakładem Wydawnictwa Flow. 📝☕🌷
Ponieważ do tej pory żadna z powieści Autorki mnie nie zawiodła, z wielką przyjemnością przystąpiłam do czytania.
I nie będę Was trzymać w niepewności i napiszę od razu, że była to prawdziwa uczta czytelnicza!
🌷🌷🌷
Pisarka przenosi nas do osiemnastowiecznego Gdańska, które wówczas nosiło nazwę Danzig. Poznajemy młodziutką dziewczynę Friedę, która po śmierci mamy, aby wspomóc finansowo ojca i brata, znajduje pracę jako pomoc kucharki w kamienicy należącej do rodziny Schopenhauerów. Na szczęście trafia pod opiekuńcze skrzydła swojej ciotki Anny, która postanawia wyuczyć dziewczynę trudnego fachu gotowania.
Nie jest to łatwe zadanie, bo u państwa Schopenhauerów bywają różni zacni goście o delikatnych podniebieniach.
Niestety, jak to w życiu bywa, zdarza się nieszczęście i Anna pada ofiarą morderstwa...
To tylko zarys fabuły, w powieści dostaniecie o wiele więcej!💙💙💙

Ach, cóż to była za książka! Anna Sakowicz z pietyzmem i niezwykłym kunsztem odmalowuje osiemnastowieczny Gdańsk. Wraz z bohaterami zaglądamy do kamienic bogatych mieszczan, obskurnych mieszkań biedaków, do karczm, dworu Artusa i pod pręgierz, gdzie kat ostrzy swój miecz....
Przygotowując się do pisania Autorka wykonała naprawdę kawał ciężkiej pracy, a efekt wyszedł oczywiście mistrzowski!
W "Kamienicy Schopenhauerów" czeka na Was ciekawa fabuła, pełnokrwiści bohaterowie, zbrodnia, kipiące uczucia i oczywiście wielkie emocje! 🌷
A to wszystko we wspaniałym mieście - Gdańsku, które uwielbiam. 😊
Koniecznie przeczytajcie!
Wielbiciele książek z historią w tle będą ukontentowani! 💙😘

"Kamienica Schopenhauerów" to najnowsza powieść Anny Sakowicz, która ukazała się w pięknej edycji z barwionymi brzegami nakładem Wydawnictwa Flow. 📝☕🌷
Ponieważ do tej pory żadna z powieści Autorki mnie nie zawiodła, z wielką przyjemnością przystąpiłam do czytania.
I nie będę Was trzymać w ...

Rozwiń

Zwiń