Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sen nie przychodził, mimo że mijały kolejne godziny. Próbowałem powściągnąć ogarniającą mnie nerwowość. […] Nie mogłem powstrzymać przenikającego mnie stopniowo drżenia i w końcu serce podeszło mi do gardła zdławione niewytłumaczalną trwogą. Uniósłszy się z trudem, oparłem się na poduszkach i usiłując przebić wzrokiem panujący w pokoju mrok, słuchałem – sam nie wiem dlaczego, poza tym że podpowiadał mi to instynkt – niskich tajemniczych dźwięków rozlegających się, gdy co jakiś czas cichły odgłosy burzy. Ogarnięty niepojętą i niedającą się ścierpieć grozą, wdziałem na siebie szybko ubranie (czułem bowiem, że nie zmrużę oka tej nocy) i usiłowałem wziąć się w garść, przemierzając w tę i z powrotem pokój.