Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie jest wszystkim. Nic innego nie ma znaczenia.

W dorastaniu każdego człowieka jest taka chwila, gdy zaczyna pojmować, że dorosłość nie równa się mądrości.

...Świetna Cloacino, pani miejsca tego,
Spójrz łaskawym okiem na sługę swojego.
Niech płynie ofiara ma spójna, lecz miękka,
Nie bluźnierczo twarda, ni ohydnie prędka...

Zdałem sobie sprawę, że ja sam wszedłem do getta, pomogłem im zatrzasnąć za sobą drzwi i przekręcić klucz. Władzę nad nami daje im nasze przyzwolenie. Jesteśmy tym, kim wierzymy, że jesteśmy. Jakikolwiek będzie mój następny port, stanę się tam, do licha, kim zechcę.

Mam osiemnaście lat (…). Całe życie przeżyłam w kokonie bogatego dzieciaka i było mi w nim bardzo zimno. Chcę kogoś kochać. Chcę, by ktoś kochał mnie.

Jednak dużo się wtedy nauczyłam. Na przykład tego, że mądrość to synonim prostoty. Że poszukiwanie tajemnic i spisków tylko zamula wodę, która na początku jest przejrzysta. Pierwsze rozwiązanie przeważnie jest… trafne. Tak, to chyba dobre słowo.

Przyjmij moją radę, proszę. Musisz mieć szersze towarzystwo, niż ten dom może ci dać. Nie dławmy się tu wzajemnie. Taka jest natura starych, że pożerają młodych, kiedy tylko nadarzy się okazja. Musisz zrobić, co w twojej mocy, by uniknąć naszych bezzębnych paszcz.

Mój ojciec mawiał zwykle, że to przez strach ludzie robią rzeczy, których inaczej by nie zrobili. To, czego najbardziej musimy się bać, nie leży wcale w otaczającym nas świecie, a w głębi naszych serc.

Więź między ludźmi wygasa, gdy jeden z nich wydaje ostatnie tchnienie, a obrzędy mają sens dla żywych, nie zmarłych. Daniel nie odczuwał potrzeby uczestniczenia w nich. To, co było między nim a Scacchim, znieruchomiało w bursztynie jego pamięci. Zmienna była tylko przyszłość.