Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami jak się wyjdzie z dobrego domu, to nie szczyci się tymi wszystkimi książkami, które się przeczytało, tylko wstydzi tych, których się nie przeczytało”.

... Jak ja przechodzę obok budynku szkoły teatralnej i widzę, kto tam wchodzi i wychodzi, słyszę te sztucznie postawione głosy, czuję to upajanie się rzeczami, którymi nie da się upajać, tę egzaltację połączoną z megalomanią, to dostaję szewskiej pasji. Do tej szkoły tak szalenie trudno się dostać, ona jest owiana tak odurzającą legendą, że jak ktoś już się tam dostanie, ma poczucie, że osiągnął cel swojego życia. A ta szkoła jest dopiero środkiem do celu, tylko że bardzo niewiele osób tak ją traktuje.

...I tak właśnie jest w realu, tak wygląda życie, nigdy nie będziecie mieli pewności, czy coś się uda. Musicie być przygotowani na to, że się nie uda, i wyciągnąć z tego lekcję. Trzeba umieć zmierzyć się z porażką, żeby móc iść dalej.

... Prawdziwą sztuką w aktorstwie jest to, że po pstryknięciu, po klapsie czy po podniesieniu kurtyny nagle przyjmujesz ten świat i w niego wierzysz jak dziecko w piaskownicy, które bawi się w wojnę. I nic, co było wcześniej, dla niego nie istnieje. Jest tu i teraz.

Nie mam problemu z krytyką moich ról, bo posiadam dużą świadomość tego, czy dana rola jest dobra czy zła, czy dana scena jest dobrze czy źle zagrana [...] Jestem profesjonalnistą w swoim zawodzie i wiem, mniej więcej wiem, co się udaje, a co się nie uda i mnie, i moim kolegom.