Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dopóki jest ciasto, jest nadzieja. A ciasto jest zawsze.

Strach przed nieznanym budzi przerażenie w najczystszej formie.

Chociaż każde zło jest szaleństwen, a szaleństwo oglądane z bezpiecznej odległości może być zabawne to niewielu szaleńców ma poczucie humoru.

Szaleństwo nie jest złem, ale każde zło jest szalone. Zło samo w sobie nigdy nie jest zabawne, lecz szaleństwo czasem bywa. Musimy się śmiać z irracjonalności zła, bo w ten sposób nie pozwalamy mu nad sobą zapanować, umniejszamy jego wpływ na świat i pozbawiamy je uroku, jaki ma dla niektórych ludzi.

Niczyje życie nie powinno być wypełnione strachem. Rodzimy się, by odczuwać zachwyt, radość, nadzieję, miłość, by zdumiewać się tajemnicą istnienia, podziwiać piękno świata, szukać prawdy i sensu, zdobywać mądrość i poprzez właściwe traktowanie innych roztaczać jasność w naszym otoczeniu.

Kiedy zaczyna się wierzyć w kłamstwa tylko dlatego, że tak wygodniej, całe życie wydaje się kłamstwem.

Jeśli Bóg jest pisarzem, a wszechświat największą powieścią, jaka kiedykolwiek powstała, mogę czuć się jej głównym bohaterem, ale podobnie jak każdy mężczyzna i każda kobieta na ziemi, odgrywam jedynie drugoplanową rolę w jednym z miliardów wątków. Wiecie, co zdarza się drugoplanowym postaciom. Nader często giną w trzecim, dziesiątym lub trzydziestym piątym rozdziale. Bohater drugiego planu musi zawsze oglądać się za siebie.

Rozpacz to porzucenie nadziei. Desperacja jest rozpaczą pobudzoną do działania, energicznego i brawurowego.

Nie boimy się własnej śmierci tak bardzo, jak odejścia tych, których kochamy. Nie umiemy pogodzić się z ich stratą i doprowadza nas to do szaleństwa.

Gdy wyczuwamy zagrożenie, lecz nie umiemy go zidentyfikować, wszystko staje się podejrzane. Cały świat wydaje się wrogiem.

Bez względu na to, jakim się jest szubrawcem, zasługuje się przynajmniej na bezpieczeństwo ze strony ludzi swojego pokroju.
Wilki nie zabijają wilków. Żmije nie atakują żmij.
Tylko w ludzkich społecznościach brat musi się mieć na baczności przed bratem.

Szaleństwo nie jest złem, ale każde zło jest szalone. Zło samo w sobie nigdy nie jest zabawne, lecz szaleństwo czasem bywa. Musimy śmiać się z irracjonalności zła, bo w ten sposób nie pozwalamy mu nad sobą zapanować, umniejszamy jego wpływ na świat i pozbawiamy je uroku, jaki ma dla niektórych ludzi.