Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Próżność to grzech, od którego nikt z nas nie jest wolny.

Nigdy nie bagatelizuj siły pragnienia, by wydawać się lepszym od pozostałych.

Miłość sprawia, że decydujemy się na przedziwne kroki.

Nadzieja to waluta, która nigdy nie traci na wartości.

- Nie ma wstydu w krzyku, gdy się cierpi - odparł Luan Zya. - Nie ma też hańby w przyznaniu się do strachu. Prawdziwą odwagą jest akceptowanie bólu i przerażenia, wciąż robiąc to, co słuszne.

Świat może nie jest sprawiedliwy, lecz musimy się starać, by go takim uczynić.

Lepiej mieć jednego prawdziwego przyjaciela, który rozumie głos twojego serca [...] niż cieszyć się bezmyślnym podziwem milionów.

[...] największe przyjemności w życiu nie są ani trochę imponujące.

Prawdziwy przyjaciel jest lustrem, w którym odbija się prawda.

- Nikt nie rodzi się bohaterem, a legendy to tylko opowieści, Gin, wiesz o tym tak samo dobrze jak ja. Jednak czasami świat wymaga od nas, byśmy wystąpili przed szereg i stali się wyrazicielami woli wielu; w takich właśnie chwilach kształtują się legendy i bohaterowie. Prawdziwa odwaga nie wynika z pewności i braku strachu, lecz rodzi się, gdy robimy to, co należy zrobić, mimo przerażenia i wątpliwości.

Czasami wiedza może stanąć na drodze przyjaźni.

Niektóre prawdy są wieczne.

- Największą dumą napawa nauczyciela ten moment - rzekł - w którym uczy się czegoś od swojego ucznia.

Każdy dzień życia zwykłego człowieka jest dniem walki.

To nie zwycięstwo czyni dowódcę szlachetnym, lecz gotowość do walki za to, co w swym sercu uważa za słuszne, nawet jeżeli przegrana jest wyłącznie kwestią czasu.

Przyzwyczaiłeś się do łatwego zwycięstwa w walce przeciwko wrogom, którzy, nawet jeśli uważa się ich za herosów, są tylko śmiertelnikami. Jednak wojna nie składa się jedynie ze zwycięstw; w wojnie chodzi też o to, by walczyć i odnieść porażkę, by potem podnieść się i raz jeszcze stanąć do walki.

- Nie wszyscy bohaterowie potrzebują pieśni na swój temat - odparła kapitan Atamu. - Nam wystarczy świadomość, że nimi jesteśmy.

- Wiem, że to niesprawiedliwe. Nie ma jednak innego wyjścia. Nie zawsze mamy wpływ na swój los i czasami musimy żyć z popełnionymi błędami, a nawet błagać innych, by również z nimi żyli. Rozwój wypadków dyktuje role, jakie zmuszeni jesteśmy odgrywać.