Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uczciwie mówiąc, nie mógłbym twierdzić, że miłuję Kościół katolicki jako taki. Gdybym nie wierzył, że otrzymał on Słowa Żywota wiecznego, bynajmniej nie czułbym podziwu ani dla jego organizacji, ani dla metod, i wiele rozdziałów jego dziejów budziłoby we mnie odrazę. [...]
Dla mnie Kościół, częściowo właśnie przez swoje błędy, przechował w stanie nienaruszonym depozyt, jaki otrzymał; nie to jest ważne, że go skodyfikował, skatalogował, sprecyzował bardziej może, niż byśmy sobie życzyli, ale że go uchronił i że dzięki Kościołowi Słowo dociera do nas nie jako wspomnienie, nie jako Słowo odtwarzane z pamięci, ale czynne i żywe [...] Żaden zarzut wymierzony w ludzką organizację Kościoła już we mnie nie godzi. Nawet najgorsze fakty, jakie wykrywam w przeszłości lub obserwuję dziś jeszcze, wcale mnie nie przejmują, gdyż Kościół stanowi w moich oczach całokształt środków ludzkich, jakimi posługuje się łaska dla użyźnienia każdej duszy, co zwraca się do owego Źródła Wody Żywej [...].